شکاف در امپراتوری سینر؛ تحلیل فنی نقاط قابل بهبود

به گزارش خبرگزاری تسنیم، سرویس‌های یانیک سینر، ستاره جوان ایتالیایی تنیس در مسابقات مهم به‌ ویژه در رویارویی با کارلوس آلکاراس، گاهی برای او دردسرساز شده‌اند و این ضعف، او را در سطح بازیکنانی چون روبلف قرار می‌دهد.

با وجود این چالش، یانیک سینر در مجموع عملکردی درخشان داشته است. هرچند که در تاریخ 8 سپتامبر (یک روز پس از فینال اوپن آمریکا که با شکست به پایان رسید) جایگاه شماره یک رنکینگ ATP را به کارلوس آلکاراس واگذار کرد اما این بازیکن ایتالیایی به هیچ وجه جای گله و شکایتی ندارد. او بیش از یک سال و به مدت 65 هفته متوالی صدرنشین رنکینگ جهانی بود؛ رکوردی که از نظر مدت زمان اولین حضور پیاپی در صدر رنکینگ، چهارمین نتیجه برتر در تاریخ تنیس مردان محسوب می‌شود. تنها لیتون هیویت (75 هفته)، جیمی کانرز (160 هفته) و راجر فدرر (237 هفته) توانسته‌اند در اولین دوره صدرنشینی خود، مدت زمان بیشتری در این جایگاه بمانند. همین 65 هفته صدرنشینی، در مجموع دوازدهمین نتیجه برتر تاریخ تنیس مردان است؛ از زمانی که سیستم امتیازدهی رنکینگ با استفاده از کامپیوتر در آگوست 1973 آغاز شد.

سینر همچنین در پنج فینال گرنداسلم متوالی حضور داشته و در سه رویداد از آنها یعنی اوپن آمریکا 2024، اوپن استرالیا 2025 و ویمبلدون 2025  عنوان قهرمانی را از آن خود کرده است. او در فصل جاری، فینال‌های رولان‌گاروس و اوپن آمریکا را به آلکاراس واگذار کرد. در پاریس، تا یک قدمی پیروزی پیش رفت و ابتدا یک فرصت سه‌گانه را از دست داد و سپس برای زدن سرویس در آن مسابقه به میدان رفت. طی یک سال‌و‌نیم گذشته، یانیک سه عنوان مسترز (که همگی در سال 2024 به دست آمدند) و قهرمانی فینال ATP را کسب کرده و علاوه بر این، به فینال دو مسترز دیگر (در سال 2025) نیز راه یافته است. از نیمه اول آگوست سال گذشته، او تنها یک بار شکست خورده است؛ آن هم نه از آلکاراس، بلکه از الکساندر بوبلیک در مرحله یک‌هشتم نهایی مسابقات پانصد امتیازی هاله روی چمن، سه ماه پیش.

ضعف پنهان؛ سرویس اول و بازی تحت فشار
با این حال، یک نقطه ضعف کلیدی در بازی یانیک وجود دارد که در آن به‌ طور قابل توجهی افت می‌کند. اگر آمار 52 هفته گذشته را بررسی کنیم، سینر از نظر درصد ضربات سرویس اول، در میان بازیکنان برتر تنها در رتبه 54 قرار دارد! البته، این همیشه مهمترین شاخص نیست؛ چرا که نه تنها زدن سرویس اول، بلکه نحوه زدن آن به گونه‌ای که ابتکار عمل در ابتدای رالی با بازیکن باشد، اهمیت دارد. اگر به آمارهای دیگر نگاه کنیم، یانیک از نظر درصد بازی‌های برده شده در سرویس و همچنین امتیازهای کسب شده پس از سرویس دوم، بهترین در جهان است. از نظر تعداد رالی‌های کسب شده پس از سرویس اول (78.9 درصد)، این بازیکن ایتالیایی در میان سه نفر برتر قرار دارد و تنها تیلور فریتز و جیووانی مپچی پریکار بالاتر از او هستند.

واضح است که سرویس دوم امتیاز بسیار کمتری نسبت به سرویس اول کسب می‌کند. سینر در 59.6 درصد از امتیازهای سرویس دوم موفق عمل می‌کند و نرخ بالای 55 درصد در این شاخص خود یک شاهکار محسوب می‌شود؛ بنابرین، درصد موفقیت سرویس اول نیز قطعاً بسیار مهم است؛ با وجود اینکه سرویس دوم یانیک واقعاً خوب است: ریسکی، با تاپ‌اسپین و عمق مناسب. علاوه بر این، تعداد کمی از بازیکنان می‌توانند سینر را در بازی از خط پایه شکست دهند، بنابرین معمولاً برای او مشکلی نیست که امتیازها را در رالی‌ها و نه لزوماً از طریق سرویس کسب کند.

با این حال آلکاراس همان بازیکنی است که می‌تواند سینر را با ضربات پنالتی شکست دهد، تحت فشار قرار دهد و ابتکار عمل را به دست بگیرد و این کار را به طور منظم انجام می‌دهد. در رویارویی‌های این دو، هر جزئیاتی اهمیت دارد و هیچ چیز بی‌اهمیت نیست. درصد پایین موفقیت سرویس اول در اینجا یک نقطه ضعف برای یانیک و شانس‌های او محسوب می‌شود. البته این تنها دلیل شکست‌های اخیر این ایتالیایی در برابر بازیکن اسپانیایی نیست، اما قابل ذکر است که از ابتدای فصل 2024، کارلوس از هشت مسابقه بین آنها، هفت بازی را برده است؛ یعنی از زمانی که یانیک به اوج خود رسید.

مقایسه آماری سرویس اول
از نظر درصد سرویس اول، سینر با آندری روبلف برابر است و در میان 10 بازیکن برتر، تنها از الکس دمینور بهتر عمل می‌کند. این بازیکن استرالیایی در این شاخص با 54.1 درصد عموماً ضعیف‌ترین است، اما سرویس او را به سختی می‌توان یک سلاح جدی نامید. در همین حال، آلکاراز با 64.1 درصد، یعنی 3.5 درصد بهتر از سینر است. جوکوویچ 66.5 درصد، زورف 71.2 درصد (که فقط سباستین بائز با 71.7 درصد از او بیشتر است) را به خود اختصاص داده‌اند. بن شلتون می‌تواند به 65.1 درصد سرویس‌های اول و تیلور فریتز به 63.9 درصد افتخار کند.

قدرت در برگشت سرویس و بازی تحت فشار
قابل ذکر است که این بازیکن ایتالیایی از نظر دریافت (برگشت سرویس) بهترین است، چه از نظر امتیاز رتبه‌بندی مشروط (165.9) و چه از نظر تعداد گیم‌های برنده شده روی سرویس حریفان (31.3 درصد). از نظر درصد بریک پوینت‌ها (44.3 درصد)، یانیک در میان پنج نفر برتر قرار دارد و تنها دنیس شاپووالوف با 47 درصد صدرنشین است که کاملاً غیرمنتظره به نظر می‌رسد. ضمناً، دمینور در اینجا در رتبه دوم قرار دارد. سینر همچنین در شاخص "بازی تحت فشار" پیشتاز است. او 251.6 امتیاز دارد که کمی بیشتر از آلکاراز (251.2) است که در رتبه دوم قرار دارد. این بخش شامل چهار عامل آماری است: تبدیل بریک پوینت‌ها، درصد بریک پوینت‌های نجات یافته، درصد تای‌بریک‌های برده شده و ست‌های تعیین‌کننده برده شده. اگر یانیک از نظر بریک پوینت‌های نجات یافته بهترین باشد و از نظر بریک پوینت‌های تبدیل شده و تای‌بریک‌های برده شده در رتبه پنجم قرار گیرد، تنها در 57.1 درصداز موارد ست‌های تعیین‌کننده را می‌برد و این سی‌ودومین شاخص است!

از یک سو، تعداد کمی از بازیکنان موفق می‌شوند سینر را به ست تعیین‌کننده بکشانند؛ از سوی دیگر، همان آلکاراز در 78.9 درصد از موارد ست‌های تعیین‌کننده را می‌برد (بهترین شاخص در تور). نکته قابل توجه دیگر این است که اگر عملکرد کلی تحت فشار را نه در برابر همه حریفان، بلکه فقط در برابر 10 بازیکن برتر بررسی کنیم، بازیکن ایتالیایی ناگهان برتری خود را از دست می‌دهد و در رتبه 38 قرار می‌گیرد! بهترین بازیکن در این حالت بنجامین بونزی است (همان بازیکن فرانسوی که دو بار متوالی در گرند اسلم‌ها مدودف را شکست داد) و در میان بازیکنان برتر، آلکاراس دوباره بالاترین رتبه را دارد و او سوم است.

 مسیر پیشرفت برای سینر
به طور خلاصه، اگر بخواهیم در مورد زمینه‌هایی صحبت کنیم که سینر باید در آنها پیشرفت کند، می‌توان به درصد موفقیت سرویس اول و بازی تحت فشار در برابر 10 بازیکن برتر اشاره کرد. به طور خاص، یانیک عملکرد ضعیفی در تای‌بریک‌ها (تنها 60 درصد پیروزی) و بازی‌های تعیین‌کننده دارد. این بازیکن ایتالیایی طی یک سال گذشته حتی یک بازی را در برابر 10 بازیکن برتر در ست‌های تعیین‌کننده نبرده است! البته، باید یک بار دیگر یادآور شد که سینر به ندرت به حریفان اجازه می‌دهد او را به ست تعیین‌کننده بکشانند و او در سال گذشته فقط دو بار با حریفانی از 10 بازیکن برتر مواجه شده است – هر دو بار با آلکاراس (در پکن 2024 و در رولان گاروس 2025). با این حال، هنوز هم نمی‌توان این موضوع را نادیده گرفت، به‌ ویژه که رویارویی با کارلوس به وضوح اصلی‌ترین چالش یانیک در مرحله فعلی دوران حرفه‌ای اوست.

چالش‌های کلیدی پیش‌ روی یانیک سینر:
بهود درصد سرویس اول: برای رقابت در بالاترین سطح و حفظ ابتکار عمل در برابر بازیکنان قدرتمند، بهبود این شاخص ضروری است.

تقویت بازی در شرایط تحت فشار (به ویژه در برابر بازیکنان برتر): با وجود عملکرد کلی قوی در این زمینه، ضعف نسبی در برابر 10 بازیکن برتر و در ست‌های تعیین‌کننده، یک نقطه ضعف قابل توجه است که باید برطرف شود.

غلبه بر کارلوس آلکاراس: این رویارویی به وضوح اصلی‌ترین مانع برای یانیک در حال حاضر است و نیاز به استراتژی‌ها و آمادگی‌های خاصی دارد.

با وجود این چالش‌ها، جایگاه یانیک سینر به عنوان یکی از برجسته‌ترین استعدادهای نسل خود کاملاً مستحق است. توانایی او در بازی از خط پایه، برگشت سرویس قوی و ثبات کلی، او را به یک رقیب سرسخت در هر تورنمنتی تبدیل می‌کند. با تمرکز بر نقاط ضعف و استفاده از قدرت‌های ذاتی‌اش، یانیک سینر پتانسیل این را دارد که در آینده‌ای نزدیک، بار دیگر به صدر رنکینگ بازگردد و دوران قهرمانی خود را تداوم بخشد.

انتهای پیام/