بزرگداشت استاد پیشکسوت زبان عربی و همکار علامه دهخدا

به گزارش گروه دانشگاه خبرگزاری تسنیم، آیین نکوداشت سعید نجفی اسداللهی، استاد  پیشکسوت دانشگاه علامه طباطبایی (ره) و دانش پژوه حوزه زبان و ادبیات عربی و فارسی روز گذشته در خانه اندیشمندان علوم انسانی برگزار شد.

در این مراسم جمعی از اساتید دانشگاه به بیان نکاتی درباره شخصیت این استاد فرهیخته پرداختند.

محمد علی آذرشب، استاد زبان و ادبیات عرب دانشگاه تهران در این نشست با اشاره به خدمات استاد نجفی و پدرش در حوزه ادبیات عرب گفت: زنده کردن زبان عربی در ایران در شرایطی که حملات شدیدی علیه این زبان از سوی حاکمیت از قاجاریه تا پهلوی می‌شد، با همت پدر و پسر صورت گرفت.

وی با بیان اینکه «زنده کردن زبان عربی در ایران یعنی زنده کردن تمدن در ایران» گفت: «نباید زبان عربی را در مقابل زبان فارسی قرار دهیم».

آذرشب به جایگاه علمی احمد نجفی اشاره کرد و افزود: اگر شیخ احمد در نجف عراق می‌ماند یک مرکز مطالعات زبان فارسی ایجاد می‌کرد.

وی دوره آل بویه را بهترین دوره زبان عربی دانست و گفت که ما باید در ایران زمینه رشد و شکوفایی فرهنگی را فراهم کنیم.

 سید محمد حسینی، استاد زبان و ادبیات عربی دانشگاه علامه نیز ضمن تقدیر از زحمات استاد نجفی در عرصه خدمت به زبان قرآن گفت: ایرانیان به زبان عربی برای فهم و استفاده از متون کهن فارسی مانند تاریخ طبری، مرزبان نامه و گلستان سعدی نیاز دارند و اولین مصرع بیت اول و آخرین مصر بیت اولین غزل دیوان حافظ شیرازی به زبان عربی و به عبارتی بیت ملمع است.

 عباسعلی وفایی، استاد زبان و ادبیات فارسی دانشگاه علامه طباطبایی از دیگر سخنران این مراسم بود و به ویژگی‌‌های اخلاقی این استاد اشاره کرد و خاطرنشان کرد: دکتر نجفی خودش  اخلاف بود و همه دانشجویان شیفته او بوده و هستند.

وی با اشاره به اینکه استاد نجفی مصداق این بیت عربی "لیس الیتیم الذی قد ماته والده* بل الیتیم یتیم العلم و الأدب" است، افزود: تعامل با دانشجویان با روشی پدرانه، مبدع و تأثیر گذار بود و از راهبرد نمره قرضی برای تشویق دانشجویان به درس و مطالعه استفاده می‌کرد؛ بدین گونه که به دانشجوی مشروطی یا حائز نمره پایین نمره مورد نظر را اعطا می‌کرد، مشروط به اینکه در ترم و درس بعد این نمره راه جبران کند.

علی گنجیان، دبیر  نشست و از اساتید دانشگاه علامه  طباطبایی نیز گفت:  استاد نجفی به دنیا و تعلقات آن وابستگی نداشت و همیشه به این حدیث که «حب الدنیا رأس کل خطیئة» عمل می‌کرد و صرفا به دنبال دانش و پژوهش بود. دکتر نجفی از سال 1341 تا 1401 به مدت 60 سال در جمع مؤلفان لغت نامه دهخدا بوده و طی این مدت 1825 صفحه قطع رحلی تألیف کرده و بعد از علامه دهخدا از پرکارترین مؤلفان بوده است. او همچنین 800 صفحه از لغت نامه فارسی را تألیف کرده است.

 عیسی متقی زاده، استاد زبان و ادبیات عربی دانشگاه تربیت مدرس نیز گفت: دکتر نجفی سه خصلت معلمی بودن (معلم زندگی بودن)؛ اثربخشی ملی (60 سال خدت در دهخدا) و  هدفمندی در فرآیند یاددهی و یادگیری را با خود همراه دارد.

علی اصغر مقبل، استاد گروه فلسلفه دانشگاه علامه نیز با بیان اینکه استاد نجفی در علم واخلاق وارسته و فاضل بود، گفت که هدف از برشمردن صفات نیک او، این است که این صفات را برای خود یادآوری کنیم والا استاد نجفی به این تمجید نیاز ندارد.

وی به داستان نحوی و کشتی بان در مثنوی مولانا جلال الدین رومی اشاره کرد و گفت که برخلاف نحوی داستان مولانا که شناکردن و آشنا کردن بلد نبود، استاد نجفی هم نحوی بود و هم اینکه استاد در آشنا کردن طالبان علم.

استاد نجفی در پایان این مراسم طی سخنان کوتاهی گفت: به معلم بودن خود افتخار می‌کنم ولی معلمی صرفا یاد دادن نحو و علم نیست، معلمی یعنی حلول کردن در شاگرد و انسان سازی که کار بسیار سختی است.

وی گفت: برخلاف سعدی که گفته باید استاد همیشه یک فنی را برای روز مبادا نزد خود نگه دارد و از تعلیم همه اندوخته اش به شاگرد اجتناب کند، استاد و معلم باید به این نیت درس دهد که شاگردش از او یک پله بالاتر باشد در غیر این صورت در رسالت خود کم کاری کرده است.  

نجفی زبان و ادبیات عربی را یکی از شاخه ‌هایی دانست که می‌توان با آن انسان سازی کرد.

گفتنی است،  سعید نجفی، در سال 1318 شمسی در شهر بغداد عراق به دنیا آمد و یک سال بعد به همراه خانواده به تهران آمد و در این شهر در کنف پدر، شیخ احمد نجفی که از عالمان بوده، نشو و نما یافت و علوم رایج را در دار العلوم العربیه پدر یاد گرفت. وی همچنین نواده فقیه امامیه «اسدالله تُستَری» مالک المقابس و شیخ «جعفر کبیر» ملقب به کاشف الغطاء است.

وی سالیان متمادی ریاست گروه‌های زبان و ادبیات عربی و فارسی در دانشگاه علامه طباطبایی را برعهده داشت. او همچنین همکار علامه دهخدا در امر تدوین لغتنامه دهخدا بود.

انتهای پیام/