آتشسوزی هفته گذشته کجا رخ داد دیل یا خارج از آن؟
آتش دیل حالا خاموش شده، اما شعله اختلاف روایتها هنوز پابرجاست، شفافسازی فوری از سوی استانداری و مدیریت بحران میتواند به این جدال پایان دهد و گرنه مردم باز هم باید در میان دود و خاکستر، دنبال حقیقت بگردند.
به گزارش خبرگزاری تسنیم از یاسوج، آتشسوزی روزهای اخیر در جنگلها و مراتع گچساران هنوز خاموش نشده، اما اینبار نه در دل کوهها بلکه در اظهارنظر مسئولان! سخنگوی منابع طبیعی محل حریق را «منطقه حفاظتشده دیل» معرفی میکند، درحالیکه مدیرکل محیط زیست استان با قاطعیت میگوید که این آتشسوزی اصلاً در دیل نبود.
آتشسوزی جنگلها و مراتع گچساران که چند روز پیش شعلهور شد، با تلاش نیروهای منابع طبیعی، محیط زیست و مردم محلی مهار شد و اما حالا اختلاف روایت میان دو دستگاه متولی، ماجرا را وارد فاز تازهای کرده است و در حالی که سخنگوی منابع طبیعی از وقوع حریق در منطقه حفاظتشده دیل سخن گفته، مدیرکل محیط زیست استان در گفتوگویی با خبرنگار تسنیم این ادعا را رد کرده و تأکید دارد که محل حادثه، دیل نبوده است.
روایت منابع طبیعی؛ حریق در منطقه حفاظتشده دیل!
وحید تهمورثی، سخنگوی منابع طبیعی کهگیلویه و بویراحمد در گفتوگو با تسنیم اعلام کرد: آتشسوزی که از دو روز پیش آغاز شد، پس از دو مرحله مهار، به دلیل وزش باد و شرایط کوهستانی دوباره شعلهور شد و این حریق در منطقه حفاظتشده دیل رخ داد و نیروهای منابع طبیعی به همراه محیط زیست و مردم محلی عملیات مهار را انجام دادند.
تهمورثی افزود: چند اکیپ از نیروهای منابع طبیعی استان به منطقه اعزام شدند و فرمانده یگان حفاظت نیز مدیریت میدانی داشت و همچنین پیگیری برای اعزام بالگرد انجام شد، اما به دلیل شرایط جوی و توپوگرافی منطقه، امکان پرواز فراهم نشد.
روایت محیط زیست؛ محل آتشسوزی، دیل نبود!
در مقابل، عبدال دیانتینسب، مدیرکل محیط زیست استان کهگیلویه و بویراحمد روایت متفاوتی دارد و به تسنیم میگوید که این آتشسوزی در منطقه دیل رخ نداده است و حریق در محدوده مارین و دلیگنج بود و نخستین نیروهای حاضر در محل، مأموران محیط زیست گچساران بودند.
دیانتینسب تأکید کرد: انتساب این حریق به منطقه حفاظتشده دیل نادرست است و باعث ایجاد نگرانی غیرواقعی در افکار عمومی نسبت به وضعیت مناطق حفاظتشده میشود.
پرسشهای بیپاسخ!
این تناقض آشکار، پرسشهای جدی ایجاد کرده است و اینکه چرا دو دستگاه متولی طبیعت در سادهترین موضوع یعنی تعیین محل حادثه، اختلاف نظر دارند؟، اگر حریق واقعاً در منطقه حفاظتشده بوده، چرا محیط زیست آن را انکار میکند؟، اگر خارج از دیل بوده، چرا منابع طبیعی در مصاحبه رسمی، نام منطقه حفاظتشده را اعلام کرده است؟
این اختلاف، نهتنها افکار عمومی را سردرگم کرده، بلکه مدیریت بحران را نیز دچار خدشه میکند و در شرایطی که هر سال مراتع و جنگلهای استان با خطر آتشسوزی روبهرو هستند، مردم انتظار دارند مسئولان با هماهنگی و شفافیت اطلاعرسانی کنند، نه اینکه هرکدام روایتی متفاوت به رسانهها ارائه دهند.
کهگیلویه و بویراحمد پیشتر هم شاهد آتشسوزیهای بزرگ در جنگلها و مراتع بوده است و ضعف امکانات اطفا، نبود بالگرد و کمبود نیروهای تخصصی بارها در گزارشها و مطالبههای رسانهای مطرح شده است و حالا اما اختلاف در اصل ماجرا و محل وقوع آتش، زنگ خطر تازهای است که میتواند نشان دهد بحران مدیریتی عمیقتر از آن چیزی است که تصور میشود.
آتش خاموش شد، ابهام باقی ماند
آتشسوزی گچساران حالا مهار شده و تنها دودهای پراکنده از دل کوهها به آسمان میرود و اما شعلههای اختلاف میان دو دستگاه مسئول هنوز روشن است و مردم حق دارند بدانند واقعیت کجاست و چرا در موضوعی به این وضوح، روایتها اینقدر متفاوت است.
مطالبه روشن افکار عمومی این است که استانداری و ستاد مدیریت بحران استان کهگیلویه و بویراحمد باید هرچه سریعتر گزارش رسمی و شفاف از محل حادثه، دلایل اختلاف و نحوه مدیریت آتشسوزی منتشر کنند و در غیر این صورت هر آتشسوزی در جنگلها، به جای یک حادثه طبیعی به بحرانی مدیریتی و رسانهای تبدیل خواهد شد.
تحلیل کارشناسی؛ چرا روایتها متفاوت است؟
پورگلستانی، کارشناس منابع طبیعی در گفتوگو با خبرنگار ما معتقد است اختلاف اخیر میان منابع طبیعی و محیط زیست درباره محل آتشسوزی، یک موضوع ساده نیست و باید ریشهیابی شود زیرا در بحرانهایی مثل آتشسوزی جنگل، شفافیت و هماهنگی دستگاهها از خود عملیات اطفا مهمتر است.
وی خاطرنشان کرد: وقتی یک دستگاه میگوید منطقه حفاظتشده بوده و دستگاه دیگر آن را تکذیب میکند، نتیجهاش سردرگمی مردم و تضعیف اعتماد عمومی است و این اتفاق بارها تکرار شده و نشان میدهد یک سامانه واحد برای اطلاعرسانی وجود ندارد.
پورگلستانی ابهام در محدودههای جغرافیایی از عوامل اختلاف دانست و افزود: این احتمال میرود که مرز بین مناطق آزاد و حفاظتشده در برخی نقاط استان مشخص و علامتگذاری نشده است و همین موضوع باعث میشود هر دستگاه، تعبیر خودش را از محل حادثه اعلام کند.
این کارشناس منابع طبیعی با تأکید بر اینکه متأسفانه گاهی میان سازمانها نوعی رقابت پنهان وجود دارد و هر دستگاه تلاش میکند یا نقش خود را پررنگتر نشان دهد یا بار مسئولیت را کمتر کند، ادامه داد: در کشورهای پیشرفته، هنگام حریقهای بزرگ یک مرکز فرماندهی واحد شکل میگیرد و همه دستگاهها موظف به ارائه گزارش هماهنگ هستند و اما در استان ما هر دستگاه بهطور مستقل اطلاعرسانی میکند.
وی این را هم گفت که این اختلافها از خود آتشسوزی خطرناکتر است و چون وقتی روایتها متفاوت باشد برنامهریزی برای پیشگیری و مقابله آینده هم بر پایه دادههای نادرست خواهد بود و مثلاً اگر بگویند آتش در منطقه حفاظتشده بوده، باید برای حفاظت بیشتر اعتبار بگذارند؛ اما اگر بگویند نبوده، بودجهای هم نمیآید.
پورگلستانی راهکاریهایی هم پیشنهاد داد و افزود: ایجاد سامانه اطلاعرسانی یکپارچه بحران زیر نظر استانداری، شفافسازی مرز مناطق حفاظتشده و آزاد با نصب تابلو و نقشههای دقیق، گزارشدهی عمومی پس از هر بحران و تقویت تجهیزات اطفا از جمله اختصاص بالگرد و تیمهای تخصصی برای جنگلهای زاگرس ضروری است.
به گزارش تسنیم، در حالی که شعلههای آتش خاموش شده، اختلاف در روایتها همچنان ادامه دارد و کارشناسان میگویند اگر مدیریت بحران در استان اصلاح نشود در آتشسوزیهای بعدی دوباره شاهد چندگانگی روایت و سردرگمی مردم خواهیم بود و نتیجه روشن است؛ «برای خاموش کردن آتشهای آینده، باید پیش از هر چیز اختلافهای مدیریتی خاموش شوند».
انتهای پیام/