اثبات فاجعه حکمرانی به شیوه آل سعود

به گزارش گروه "رسانه‌ها" خبرگزاری تسنیم، محسن پیرهادی طی یادداشتی در روزنامه جوان نوشت؛

1- منا قربانگاه شد و بشریت و به خصوص جهان اسلام داغدار. سخت است لحظه به لحظه آمار اضافه شدن قربانیان حج را برایت بفرستند و غم تا بیخ گلویت را بگیرد و کاری از دستت برنیاید. از یک سو داغ منا را بر دل کشیدن و از سوی دیگر به تماشای تنگ نظری‌ها و غفلت‌های تعداد معدودی در شبکه‌های اجتماعی نشستن. غفلت برخی که نه تنها برای تسلای داغدیدگان کاری نکردند، که نمکدان برداشتند و بر زخم‌هایشان پاشیدند.

2- تعداد مأموران انتظامی سعودی در موسم حج امسال، از 60 هزار نفر در سال قبل به 20 هزار نفر تقلیل یافت و 40 هزار نفر دیگر در سوریه، بحرین، عراق و به‌خصوص «یمن» در حال کشتار سایر مسلمانان هستند. اکنون محاکمه سران آل سعود به عنوان جنایتکار بایستی به یک مطالبه جهانی از دادگاه‌های بین‌المللی تبدیل و بی‌کفایتی این خاندان در اداره حرم امن الهی اعلام شود. در 40 سال گذشته بیش از 4هزار نفر، زائر بیت الله الحرام کشته شده‌اند و این یعنی ناتوانی مدیریت سعودی‌ها در مدیریت برگزاری حج. لازم است دستگاه دیپلماسی خارجی کشورمان نسبت به ارائه پیشنهاد برگزاری حج با فرآیندی مردم‌سالارانه اقدام و آن را به عنوان مطالبه جدی از سازمان کنفرانس اسلامی پیگیری کند. اگر حتی نتوان ساختار برگزاری حج را مردم‌سالارانه نمود، می‌توان آل سعود را حداقل نسبت به عملکردش پاسخگو کرد.

3- در سال، بیش از 25 هزار میلیارد تومان هزینه مسافرت ایرانیان به پنج کشور ترکیه، مالزی، تایلند، امارات و عربستان است که کل سهم عربستان حدود 7/2هزار میلیارد تومان است که بخش اعظم آن در اختیار خدمات کاروان داران ایرانی و شرکت‌های هواپیمایی قرار می‌گیرد که این یعنی کمتر از 10 درصد و اگر منصف باشیم هزینه‌ای که به کشور عربستان تعلق می‌گیرد، کمتر از 5 درصد کل مسافرت‌های خارجی ایرانیان به این پنج کشور است. ضمن اینکه مخارج سنگین سفر به کشورهای آسیای میانه، روسیه، اروپا، امریکا و کانادا نیز قابل توجه است که در این محاسبات منظور نشده است.

ضمن اینکه کل درآمد دولت سعودی از حج در بهترین حالت کمتر از 20 میلیارد دلار و زیر 3 درصد GDP عربستان است و درآمدش از محل زائران ایرانی کمتر از یک صدم درصد GDP این کشور است بنابراین برای آل سعود از منظر اقتصادی و درآمدی، هیچ مطلوبیتی برای حضور زائران ایرانی وجود ندارد، بلکه از منظر دینی و سیاسی برای آنها موضوعیت دارد که پیوند زائران ایرانی با زوار دیگر که پیوند وثیقی بین شیعه و سنی ایجاد می‌کند به طور کامل قطع شود و همگرایی که موجب تقویت جبهه مقاومت مقابل صهیونیست‌ها و استکبار می‌شود به محاق برود.

کنگره سالانه حج، همواره الهام بخش بسیارى از جنبش‌هاى آزادى‌خواهى و نهضت‌هاى عظیم براى گسستن زنجیره‌هاى ظلم و ستم و تعدى بوده است و این نکته با مراجعه به تاریخ مبارزات ضد استکباری و ضد استبدادی امت‌های اسلامی بیشتر تبیین می‌گردد؛ زیرا جایی که بخش وسیعی از جنبش‌های اسلامی برای مبارزه با ظلم متولد می‌شد در موسم حج ابراهیمی بود این سرزمین الهام بخش چنین آزادی هایى بوده و هست.

4- به نظر می‌رسد مجموعه‌ای به صورت سازماندهی شده در شبکه‌های اجتماعی از هر اتفاقی در هجمه به ضروریات دینی، فعال است و در واقعه اخیر نیز به جای اینکه نوک پیکان هدف خود را بر بی‌کفایتی آل سعود قرار دهد، حاجیان قربانی و ضرورت حج را مورد جسارت قرار می‌دهد.

بسیار سراغ دارم افرادی که با یک سفر زیارتی و دل دادن به جلال و جبروت خانه خدا و معنویت نهفته در سرزمین وحی و ارتباط برقرار کردن با روح تعالیم انسان‌ساز حج، تحولی عمیق در زندگی خود حاصل کرده و مسیر زندگی خود را به سمت سعادت و عبودیت خداوند متعال سوق داده‌اند. حال این چه معامله‌ای است که به بهانه عملکرد سراسر سیاه خاندان آل سعود، این عمل که نماد اقتدار و وحدت اسلام در جهان محسوب می‌شود را تعطیل نماییم. آیا اگر عده‌ای عمل نامناسبی در مسجد، دانشگاه، مدرسه، منزل و. . . داشته باشند، در اینها را می‌بندیم؟

باید مشکل را حل کرد و نه اینکه با پاک کردن صورت مسئله، خیر کثیری که برای افراد دیگر به‌وجود می‌آید را از میان ببریم. و چه زیبا سروده است ابوسعید ابوالخیر که«اسلام به ذات خود نداردعیبی / هر عیب که هست از مسلمانی ماست». حال جای تأسف دارد که ما نیز انتشار‌دهنده مواردی باشیم که واجبات دینی را مورد شدیدترین اهانت‌ها قرار می‌دهد.

در آیه 25 سوره حج دقیقاً همین مورد ذکر شده است: «ان الذین کفروا و یصدون عن سبیل اللّه و المسجد الحرام الذى جعلناه للناس سواء العاکف فیه و الباد و من یرد فیه بالحاد بظلم نذقه من عذاب الیم»

بى ‏تردید کسانى که کافر شدند و [مردم را] از راه خدا و مسجد الحرام- که آن را براى مردم، چه مقیم آن و چه مسافر، یکسان قرار داده‏‌ایم- باز مى‏ دارند، [درخور عذابند]، و هر که بخواهد در این سرزمین به ستم کجروى کند، او را از عذابى دردناک مى‏ چشانیم.
مراقب باشیم مشمول عذاب خدا نشویم. اگر کسی به دین و قرآن هم معتقد نیست حداقل آزادگی و جوانمردی داشته باشد، شاید مطلبی که منتشر می‌کند به فرزند یتیمی برسد که پدرش، مادرش یا یکی از عزیزانش را در این فاجعه از دست داده است.

انتهای پیام/