خطیبی: باشگاهها به طرحهای مربیان برای بازیکنسازی اهمیت نمیدهند
خبرگزاری تسنیم: سرمربی پیشین تراکتورسازی ندادن فرصت کافی به مربیان برای اجرای طرحهای بازیکنسازی را از عوامل مهم کاهش تعداد بازیکنان تبریزی در فوتبال ایران دانست.
به گزارش خبرگزاری تسنیم از تبریز، موضوع بازیکنسازی و تربیت نیروی انسانی همواره یکی از مباحث مهم در رشتههای ورزشی مختلف و بهویژه رشته فوتبال بوده است. فوتبال آذربایجان شرقی و شهر تبریز نیز در دورههای مختلف فراز و نشیبهایی در روند تولید بازیکن به خود دیده است و در مقاطعی فوتبالیستهای ارزندهای را به تیمهای مطرح لیگ برتر و نیز تیم ملی کشورمان معرفی کرده است.
با اینحال در سالهای اخیر به نظر بسیاری از کارشناسان وضعیت بازیکنسازی در تبریز دچار ضعف و بیبرنامگی شده است و وضعیت مطلوبی ندارد و به همین دلیل تعداد بازیکنان آذربایجانی فوتبال کشورمان در حال رو به کاهش است.
در همین رابطه رسول خطیبی بازیکن پیشین تیم ملی ایران که سابقه حضور در تیمهای مطرح ایرانی همچون سپاهان، استقلال، پاس تهران، تراکتورسازی، گسترش فولاد و ماشینسازی را در کارنامه دارد و برای چندین سال در خارج از کشور در تیمهای هامبورگ آلمان، الشارجه، الامارات و الظفره توپ زده است در گفتوگو با خبرنگار تسنیم در تبریز به بررسی این مبحث مهم پرداخته و مسائل مختلف مربوط به بازیکن سازی در آذربایجان شرقی را مورد تحلیل قرار داده است که متن این گفتوگو را در زیر مشاهده میکنید.
تسنیم: پیش از هر چیزی توضیح بدهید که رسول خطیبی بهعنوان یک استعداد فوتبال در تبریز، چگونه موفق شد به تیمهای مطرح راه یابد؟
در آن زمان مسابقاتی با نام آموزشگاههای استانی و کشوری برگزار میشد و بسیاری از بازیکنان مطرح تبریزی در کنار حضور در زمینهای خاکی، در این مسابقات شرکت میکردند و اکثر این افراد از طریق همین رقابتهای آموزشگاهها رشد کردند و به باشگاهها راه یافتند.
اما حدود 10 سال است که دیگر این مسابقات برگزار نمیشود و همین موضوع باعث شده است که افراد مستعد کمتر دیده شوند.
تسنیم: از چند سال قبل که شما وارد دنیای مربیگری شدید، بسیاری از کارشناسان نحوه عملکردتان را در استفاده از بازیکنان بومی تحسین میکنند؛ آیا این بومیگرایی را تحت برنامهریزی خاصی انجام میدهید؟
وقتی من وارد باشگاه گسترش فولاد، ماشینسازی یا تراکتورسازی شدم تأکید زیادی روی این موضوع داشتم اما شرایط طوری است که تیمها خیلی نتیجه گرا هستند و این فرصت به مربیان داده نمیشود که بتوانند مدت کافی در تیمهای پایه تمرکز کنند و همین باعث شده است در استان ما فرهنگ بازیکن سازی در تیمها جا نیفتد.
تسنیم: در استانهایی مانند خوزستان، اصفهان یا مازندران چه اقداماتی انجام میشود که باعث موفقیت آنان در بازیکن سازی و معرفی استعدادهای جدید به جامعه فوتبال میشود؟
در سال گذشته حدود 10-15 بازیکن فولاد محروم شدند اما بازهم دیدیم که این تیم همچنان در بین مدعیان باقی ماند و علت آن توجه و سرمایهگذاری کافی در تیمهای پایه بود که در پی آن توانستند نفرات لازم را خیلی سریع به تیم بزرگسالان اضافه کنند.
باید در تبریز هم هواداران و باشگاهها کمی صبور باشند تا فرصت کافی برای بومیگرایی و بازیکن سازی ایجاد شود تا تیمهای پایه تقویت شوند و آنوقت است که میتوانیم به موفقیت واقعی برسیم.
تسنیم: به نظر میرسد با آغاز به کار لیگ برتر خلیجفارس تعداد بازیکنان آذربایجانی فوتبالمان فروکش کرد؛ فکر میکنید دلیل این اتفاق چه بود؟
فکر میکنم شما در این مورد اشتباه میکنید؛ اگر تا 3 سال قبل را بررسی کنیم شاید بتوان حرف شما را تائید کرد چون تنها من و تا حدی کریم باقری از تبریز بازی میکردیم اما اگر به 4-5 سال قبل نگاه کنید حدود 16 بازیکن از بچههای آذربایجان در سطح لیگ برتر حضور داشتند.
اگر روند گذشته ادامه مییافت الآن هم بایستی حداقل همین تعداد بازیکن تبریزی در لیگ برتر بازی میکردند اما اینطور نیست و علتهای مختلفی دارد. مثلاً یکی از آنها، مشکلی است که شاید بتوان «غریبه پرستی» نامید یعنی ما جوانان خود را رها میکنیم و میرویم با هزینههای بیشتر بازیکنان غیربومی میآوریم درحالیکه آنها بعد از یکی دو سال بازی کردن، وقتی قراردادشان تمام شد دیگر برای همیشه از تبریز میروند.
تسنیم: پس معتقدید به بازیکنان بومی بهاندازه غیربومیها بها داده نمیشود؟
متأسفانه همینطور است ولی اگر به بازیکنان شهر خودمان ارزش قائل شوند و به آنها هم بهاندازه غیربومیها احترام گذاشته شود، انگیزه بیشتری میگیرند و پیشرفت میکنند. حتی برای جوانان دیگر استان هم الگو میشوند تا آنها باعلاقه بیشتری فوتبال را دنبال کنند و در سالهای آینده جای بازیکنان فعلی را بگیرند.
تسنیم: بیش از 60 مدرسه فوتبال در کنار چندین آکادمی باشگاهها در تبریز فعالیت میکنند. پس چرا این میزان مدرسه فوتبال بازدهی و کارایی لازم را در امر تربیت بازیکن ندارند؟
با تمام احترامی که برای مدارس فوتبال و آکادمیهای شهرمان قائلم اما معتقدم این آکادمیها در سطح استاندارد و پیشرفته فعالیت نمیکنند و امکانات لازم را در اختیار تیمهای پایه قرار نمیدهند.
البته مقصر این موضوع مدیران آکادمیها نیستند بلکه این تفکر و بینش در تیمهای تبریزی وجود ندارد که باید با جدیت کار کنیم و در آینده از همین بازیکنان تیمهای پایه بهره بگیریم؛ به عبارتی آکادمیها در حالتی فعالیت میکنند که بهطور ظاهری بگوییم ما هم تیم جوانان یا امید داریم. درحالیکه باید وقتی یک تیم پایه تشکیل میشود برنامهریزی کنیم تا در سالهای آینده از این بازیکنان در تیم بزرگسالان استفاده کنیم. از طرفی مربیانی هم که از آنها در تیم اصلی استفاده میکنیم توجه و اهمیت کافی به تیمهای پایه نمیدهند که این هم یک مشکل بزرگ دیگر است.
تسنیم: برخی از مربیان فوتبال تبریز، در مقاطعی اقدام بهکارگیری بازیکنان جوان بومی و معرفی این افراد به تیمهای استان کردند؛ اما بااینحال تعدادی از آنها معتقدند که این بازیکنان به بهانههای واهی مانند همراهی با فلان مربی و بیان این موضوع که بازیکنان این مربی کارآیی لازم ندارند، از تیمها کنار گذاشته شدند. شما هم فکر میکنید چنین بدبینیهایی بین مربیان استان وجود دارد؟
بله این مشکل وجود دارد اما باید در چنین مواقعی مدیران باشگاه وارد کار شوند و نگذارند استعداد سوزی شوند. البته این اتفاق برای من هم افتاده است و دیدهام مربیای که بعد از من آمده است با این عنوان که اینها بازیکنان بومی مربوط به خطیبی هستند و من باید بازیکنان خودم را به تیم بیاورم، باعث شدهاند این جوانان فوتبالشان از بین برود.
تسنیم: اگر بخواهیم در سالهای آینده تعداد فوتبالیستهای تبریزی حاضر در لیگ برتر مجدداً به وضعیت مطلوبی برسد، چه برنامهریزیهایی باید انجام دهیم؟
خود من برنامهها و طرحهایی در نظر دارم و بهویژه روی بحث دروازهبان باید کار کرد چون در حال حاضر تنها گلر تبریزی داود نوشی صوفیانی است که اگر فردا فوتبال او به دلیل مصدومیت یا هر علت دیگری تمام شد، هیچ دروازهبان آذربایجانی در فوتبال ما وجود نخواهد داشت.
اما متأسفانه باشگاهها به طرحهای مربیان برای تیمهای پایه اهمیت نمیدهند و فقط روی نتایج تیم بزرگسالان تأکید دارند و به همین خاطر من مربی، نمیتوانم برنامههایم را اجرا کنم.
تسنیم: آیا خودتان حاضرید در تیمهای امید کار کنید؟
قطعاً این وظیفه سرمربی تیم بزرگسالان است که نظارت کافی روی تیمهای امید داشته باشد چون بههرحال گاهی اتفاق میافتد که بازیکن تیم اصلی مصدوم میشود و اگر مربی به تیمهای پایه شناخت نداشته باشد، نفری نمیتواند جایگزین کند و دستخالی میماند.
تسنیم: البته مقصود سؤال قبل این بود که شما هم معتقدید دستمزد مربیان رده امید پایین است و به همین دلیل خیلیها رغبتی به فعالیت بهعنوان سرمربی تیمهای پایه ندارند؟
مقصر اصلی این موضوع مدیران هستند که میگویند صرفاً تیم امید داشته باشیم درحالیکه اگر مربیان بزرگ حتی با دستمزدی بیشتر از سرمربی بزرگسالان را به تیم امید بیاوریم و او هم هرسال فقط 2 بازیکن تحویل تیم بزرگسالان بدهد به یک سود و موفقیت بزرگ رسیدهایم.
تسنیم: و آیا نکتهای دیگری در این مورد وجود دارد که نگفته باشید؟
باید بگویم من خودم بچه تبریز هستم و خیلی دوست دارم بتوانم در شهرم به جوانانی که علاقهمند و مستعد فوتبال هستند کمک کنم و از شما هم خیلی تشکر میکنم که چنین مبحث مهمی را که من هم مشتاق آن هستم، کار میکنید و امیدوارم شما بهعنوان یک رسانه این موضوع را ادامه دهید تا هواداران و مسئولان باشگاهها به این باور برسند که نباید صرفاً روی نتیجه گرایی تمرکز کرد بلکه باید به تیمهای پایه و بازیکن سازی هم اهمیت بیشتری بدهند.
گفتوگو از سینا ممقانی
انتهای پیام/ج