فشار خون بالا و دیابت موجب آلزایمر می‌شود
خبرگزاری تسنیم: یک متخصص مغز و اعصاب گفت: دمانس همان اختلال شناخت است که انواع آن شامل آلزایمر (AD)، دمانس عروقی و دمانس‌های نرودژنراتیو (یا پیشرونده) دیگر بوده و شایع‌ترین فرم آن، دمانس آلزایمر است که در بیش از ۸۰ درصد از بیماران مشاهده می‌شود.
به گزارش گروه "رسانه‌ها" خبرگزاری تسنیم، دکتر مجتبی خزایی گفت: «دمانس یا اختلال شناخت می‌تواند به صورت اختلال در حافظه (عمدتاً حافظه اخیر)، همراه با یکی از اختلالات درک گفتار و نوشتار و یا فهمیدن گفتار و نوشتار، شناخت محیط اطراف آشنا، برنامه ریزی و انجام کارهای پیچیده یا نسبتاً پیچیده بروز کند.»
زمان و چگونگی آغاز آلزایمر مشخص نیست
این متخصص مغز و اعصاب با بیان اینکه موارد فوق باید در حدی باشند که اختلال عملکرد در شغل یا کارهای روزانه فرد ایجاد شود، افزود: «بیماری آلزایمر ناشی از مرگ نرون‌ها است و زمان و چگونگی آغاز آن هنوز مشخص نیست.»
وی ادامه داد: «در بررسی نمونه‌های مغزی، تجمع داخل نرونی، پروتئین‌های آمیلیوئیدی و تائو پروتئین در خارج نرون‌ها با نام پلاک و تانگل‌های نروفیبریلاری می‌تواند عامل آلزایمر باشد.»
دکتر خزایی در پاسخ به سوال درخصوص ریسک فاکتورهای بیماری گفت: «مهم‌ترین عامل خطر برای بروز بیماری سن است.
بروز دمانس مغزی در سنین زیر 60 سال شایع نیست
دکتر خزایی ادامه داد: «بروز دمانس مغزی در سنین زیر 60 سال شایع نیست، در صورت بروز این بیماری در سنین زیر 60 سال باید سوابق خانوادگی فرد بررسی شود که در این میان می‌توان گفت: «سابقه فامیلی در 5درصد از آلزایمر می‌تواند دخیل باشد.»
وی به عوامل دیگری از عوامل دمانس مغزی اشاره کرد و گفت: «اگرچه هنوز به طور کامل اثبات نشده است اما فشارخون بالا و دیابت او موارد دخیل در آلزایمر است.»
دیابت و فشار خون می‌توانند موجب دمانس مغزی شوند
این متخصص در بیان اهمیت سبک زندگی بر میزان بروز بیماری اشاره کرد، گفت: «گاهی ورزش‌های جسمانی و ذهنی و همچنین حضور فرد در جامعه سبب پیشگیری از بروز بیماری دمانس می‌شود.»
دکتر خزایی درباره نکات قابل توجه در بحث آلزایمر گفت: «باید دقت داشت در بیمارانی که از اختلال حافظه رنج می‌برند با افزایش سن، یادگیری و به خاطر آوردن حافظه کوتاه مدت برای آنها تا حدی مختل می‌شود که در صورت عمده نبودن مشکل باعث پیشرفت بیماری آلزایمر نخواهد شد.»
وی با بیان اینکه در بعضی از بیماران که MCI (اختلال شناخت کم) تشخیص‌گذاری می‌شود و یک قسمت از شناخت آنها دچار اختلال شده است در واقع روی عملکرد آنها تاثیر به سزایی ندارد ولی باید مورد پیگیری و درمان قرار گیرند.»
علائم اولیه بیماری آلزایمر، در حافظه اخیر رخ می‌دهد
دکتر خزایی در بیان علائم بیماری افزود: «علائم اولیه ابتدا در حافظه اخیر بیمار بروز پیدا می‌کند به صورتی که حوادث اخیر مثل خوردن غذا را فراموش می‌کند و در اکثرا مواقع اطرافیان بیمار متوجه این مشکل می‌شوند، سپس علائمی شبیه به گیجی، اختلال تکلم (عدم توانایی در پیدا کردن کلمات)، اختلال در تمرکز و منطق، عدم توانایی در انجام اعمال پیچیده و یا گم شدن در محیط‌های آشنا بارز می‌شود.»
این نورولوژیست در ادامه گفت: «از علائم تأخیری در بیماران مبتلا به آلزایمر می‌توان به افزایش خشم و رفتارهای مهارگسیخته، بروز توهم، هذیان، عدم جهت یابی، نیاز به کمک در انجام کارهای روزمره (مثل لباس پوشیدن، غذا خوردن و رعایت بهداشت فردی) و همچنین بی‌اختیاری ادرار و وسواس اشاره کرد که زمان پیشرفت این علائم از 10-5 سال از بروز بیماری متفاوت است.»
وی در خصوص راه‌های تشخیص و درمان این بیماری گفت: «تشخیص بیماری آلزایمر بالینی است و بر اساس اخذ شرح حال و انجام معاینه توسط پزشک محرز می‌شود و همچنین برای تأیید یا رد تشخیص از سی تی اسکن،ام آر آی و یا سایر آزمایشات کمک گرفته می‌شود.»
این متخصص مغز و اعصاب با تأکید بر اهمیت حفظ ایمنی بیمار، نکات ایمنی لازم را این چنین بیان کرد: «رانندگی برای افراد مبتلا به آلزایمر، بویژه در مراحل متوسط تا شدید بیماری خطر ناک است افزود: «بدلیل عدم شناخت و اعتقاد بیمار نسبت به بیماری خود می‌تواند سبب بروز تصادف حین رانندگی شود، همچنین آشپزی و کار در آشپزخانه ممکن است بدلیل وجود عدم تمرکز و حواس پرتی وی، موجب بروز آتش سوزی و صدمه به بیمار شود.»
سرگردانی و گم شدن از نشانه ی بیماری آلزایمر است
دکتر خزایی در خصوص سرگردانی و گم شدن این بیماران گفت: «این بیماران بدلیل حواس پرتی به راحتی سرگردان می‌شوند پس بهتر است همواره یک دستبند شناسایی یا مارکر تعیین کننده هویت به همراه داشته باشند، همچنین این بیماران در مراحل پیشرفته بیماری مستعد سقوط‌های مکرر هستند که اطرافیان بیمار باید دقت لازم را داشته باشند.»
وی در بیان نحوه درمان بیماری گفت: «بیماری از طریق دور کردن فاکتورهای خطر از بیمار تا حدی قابل کنترل است اما خود بیماری درمان و اصلاح پذیر نیست و در درمان دارویی از دونپزیل، گالانتامین، ریواستیگمین و ممانتین استفاده می‌شود.»
دکتر خزایی تأکید کرد: «اختلال رفتاری این بیماران بیشتر سبب آزار اطرافیان می‌شود تا خودبیمار و همچنین بروز افسردگی، آژیتاسیون (بی‌قراری)، توهم، هذیان، خشم و عصبانیت در این افراد به عنوان اختلال رفتاری تعیین می‌شود.»
وی خاطر نشان کرد: «علل اضطراب و پرخاشگری در این بیماران می‌تواند به خاطر گیجی، عدم توجه به زمان و مکان، توهم، هذیان با موارد ترسناک، افسردگی، اختلال خواب و یا در مواردی یبوست، عفونت، درد و ناراحتی باشد.»
منبع: سینا نیوز
انتهای پیام/
خبرگزاری تسنیم: انتشار مطالب خبری و تحلیلی رسانه‌های داخلی و خارجی لزوما به معنای تایید محتوای آن نیست و صرفا جهت اطلاع کاربران از فضای رسانه‌ای بازنشر می‌شود.
