دستگاههای متولی برای فرهنگ سازی افزایش جمعیت همکاری نمی کنند

به گزارش گروه "رسانه‌های دیگر" خبرگزاری تسنیم، همزمان با ابلاغ سیاست های کلی جمعیت ابلاغی مقام معظم رهبری به 7 دستگاه اجرایی مرتبط از سوی دولت، در گفتگو با خانم دکتر فرشته روح افزا عضو شورای فرهنگی اجتماعی زنان به بررسی نحوه اجرای سیاست های افزایش جمعیت و موانع موجود بر سر راه افزایش جمعیت کشور پرداختیم.

مشروح گفتگوی خبرنگار ایران اسلامی با عضو شورای فرهنگی اجتماعی زنان را در ادامه خواهید خواند:

****

*آمار ها نشان می دهند که جمعیت ایران به سرعت به به سوی پیر شدن پیش می رود. پیری جمعیت چه تبعاتی را برای کشور در اینده به دنبال خواهد داشت؟

اگر جامعه ای پیر شود حتما نوآوری در آن کمتر خواهد بود و در مقایسه با دنیا چه در مسائل سیاسی، اقتصادی و اجتماعی حرکت کندی را خواهد داشت. با توجه به هجمه هایی که در دنیا وجود دارد احتمالا نگهداری مرزهای کشور دچار خطرات بحرانی می شود، به این علت که نیروهای جوان از مرزها نگهداری و پاسداری می کنند و افراد پیر نمی توانند در عملیات نظامی شرکت کنند.

یکی از مسائل مهم برای پایداری یک جامعه مسئله دفاع است. در حقیقت قدرت دفاعی و اجرای سیاست های امنیتی هر کشوری نیروی جوان لازم دارد.

نه تنها کشور ما بلکه هر جامعه ایی که جمعیت پیری داشته باشد، توان لازم را در نوآوری های علمی، سیاسی، اقتصادی و... ندارد. در المپیادها و مسابقات ورزشی، جوانان شرکت می کنند، در بحث امنیتی و دفاعی جوانان نیرومندترند، نشاط یک جامعه با افراد جوان است، اداره اداره کودکان، افراد سالخوده و قشر پیر به دست جوانان است و به طورکلی پویایی جامعه با قشر جوان است. اگر قشر جوان نباشد کشور در همه ی زمینه ها عقب می ماند و با بحران روبرو می شود.

*با توجه به اینکه جمعیت کشور ما روبه کاهش است و نرخ رشد جمعیت سالانه به 1.3 درصد رسیده است، گفته می شود با روند کنونی تا 30سال آینده نرخ رشد جمعیت ایران به صفر خواهد رسید. چه اقداماتی برای متوقف کردن این روند باید صورت گیرد؟

باید در این زمینه چندین کار مهم انجام دهیم:
1- مجلس در قانون گذاری جمعیت تجدید نظر کند. ما یک قانون تنظیم خانواده داریم که برای سال 1372 است که در حقیقت نحوه پیشگیری از بارداری در آن قانون پیش بینی شده و انجام می شود. یعنی مراکز آموزشی وجود دارند که پیشگیری از بارداری را همچنان آموزش می دهند و مراکز درمانی برای انجام عمل وازکتومی و توبکتومی هنوز به فعالیت خود ادامه می دهند.

اگر این قانون تنظیم خانواده به قوت خود باقی بماند، هر برنامه و تلاشی که برای افزایش جمعیت انجام دهیم بی نتیجه خواهد ماند چراکه این قانون است و ردیف بودجه هم دارد و اگر به هر دستگاهی بگوییم چرا برای سیاست افزایش جمعت کاری انجام نمی دهد، آن دستگاه حق اعتراض دارد که آیا کار غیر قانونی کنم درحالی که برای قانون تنظیم خانواده بودجه دریافت می کند. بنابراین اولین گام اینست که مجلس قانون تنظیم خانواده را لغو کند.

2- قانونی نوشته شود که سیاست های تشویقی در آن پیش بینی شود و در عین حال بار مضاعف مالی نداشته باشد. همچنین کسانی که به قانون قبلی وفادارند و قانون کاهش جمعیت را اجرا می کنند مجازات و تنبیه شوند.

3- دستگاه هایی که موظفند فرهنگ سازی کنند سریعتر اقدام کنند. همانطور که برای کاهش جمعیت سالها فرهنگ سازی شد باید برای افزایش جمعیت و پیشگیری از کاهش نرخ جمعیت نیز فرهنگ سازی صورت گیرد. به طور مثال وزارت فرهنگ و ارشاد اسلامی در قالب های هنری طرح هایی ارائه دهد، وزارت کار تسهیلاتی برای کارگران ارائه دهند که بتوانند فرزندآوری داشته باشند مانند کمک های حقوقی، تشویقی های مناسب و واقعی. وزارت علوم هم دیگر کتاب تنظیم خانواده و پیشگیری از بارداری را در دانشگاه ها تدریس نکند.

*مشکل کاهش جمعیت در کشور ما تا چه حد جدی است؟

مشکل کاهش جمعیت در کشور ما بسیار جدی است. اگر جدی نبود عکس العمل سایت ها و شبکه های ماهواره ای اینگونه نبود و نگرانی از افزایش جمعیت ایران نداشتند و در این مسئله دخالت نمی کردند. اگر جمعیت ایران کم شود از نظر سیاسی در دنیا اتفاق مهمی می افتد زیرا تنها کشوری که در مقابل ابرقدرت های دنیا ایستاده است ایران است. در زمان جنگ فرزندان ما می رفتند روی مین می خوابیدند تا دیگر رزمنده ها بتوانند رد شوند. این یعنی یک جمعیت پویا، توانمند و شهادت طلب که کشورهایی مثل آمریکا می خواهند تعداد این بچه های ما کم شود؛ چون آنها معتقدند با این جوانان نباید دنیا را اداره کرد که اگر باشند برنامه سیاست های دنیا به هم می ریزد. بنابراین ابتدا با یک دسیسه بحث جمعیتی را در ایران مطرح کردند که تعداد جمعیت کشور ما کاهش یابد وهمچنین بحث دیگر تهاجم فرهنگی بود که بنا نهادند.
خانم باچلر ناظر حقوق زنان در سازمان ملل به خانم وحید دستجردی وزیر اسبق بهداشت گفته بودند اگر شما سیاست های جمعیتی را به این شکل پیش ببرید و روی سیاست های افزایش جمعیت کار کنید ممکن است با کمپین جهانی روبرو شوید و ایشان را تهدید کرده بودند و گفته بودند باید روی افزایش امکانت جوانان سرمایه گذاری کنید.

همچنین آقای هولکی اوز نماینده صندوق سازمان جمعیت در ایران در روز جمعیت بحث امکانات را برای جوانان ما مطرح کردند نه بحث افزایش جمعیت را. از این مسائل و واکنش شبکه های ماهواره ای مخالف جمهوری اسلامی ایران می توان به وضوح دریافت که مسئله افزایش جمعیت و پیشگیری ازکاهش نرخ جمعیت ایران برای برخی تا چه اندازه اهمیت دارد و از افزایش جمعیت ایران را خطر احساس می کنند.
بنابراین اگر پنجره جمعیتی ایران تکان نخورد و باز نشود امکان برگشت به حالت صحیح وجود ندارد و ما حتما با بحران بزرگی روبرو می شویم.
 

*لغو قانون تنظیم خانواده در چه مرحله ای قرار دارد؟

قانون تنظیم خانواده هنوز لغو نشده است. پیشنهادی که به مجلس داده شده بود در یکی از بندهای پیشنهادی به مجلس لغو این قانون بود که لغو نشد و تنها منجر به این شد که سیاست های جمعیتی مربوط به فرزند چهارم لغوشود و به فرزند چهارم بیمه تعلق گیرد.

نکته قابل توجه آنست که متاسفانه هنوز قانون تنظیم خانواده و کاهش نرخ باروری امسال بودجه دریافت کرده است.

قانون تنظیم خانواده امسال 790 میلیارد تومان پیش بینی اعتبار دریافت کرده است.
فقط تنها اتفاقی که افتاده محدودیت های فرزندآوری حذف شده است و در قانون تنظیم خانواده هیچ اصلاحی صورت نگرفته است. سیر اتفاق افتاده در بحث قانون تنظیم خانواده به این صورت است که در سال 72 این قانون تصویب شد و بنا بر این بود بعد از 20سال نرخ کاهش میزان باروری از 6.4 به 4 فرزند برسد، در حالی که ما سال 72 به نرخ 2.9 رسیده بودیم.

*در حال حاضر چه کسانی را باید متولیان اصلی بحث جمعیت در کشور دانست؟

همه ی افراد متولی این کار هستند. مقام معظم رهبری 14بار در این زمینه صحبت کرده اند. ایشان سال 89 اولین صحبت ها را در این زمینه انجام دادند و به طور جدی سال 90 وارد این بحث می شوند و می فرمایند: "قانون تنظیم خانواده وجمعیت باید اصلاح شود". بعد از این فرمان متن لایحه اصلاح قانون سال 90 به مجلس می رود اما تنها محدودیت های فرزند آوری لغو می شود و اصلاحی در قانون تنظیم خانواده صورت نمی گیرد.

*به عنوان یکی از اعضای شورای فرهنگی اجتماعی زنان در شورای عالی انقلاب فرهنگی بفرمایید چه اقدامات نظری و عملی برای افزایش جمعیت کشور را تا کنون صورت داده اید؟

تنها جایی که در این زمینه فعالیت شدیدی دارد شورای فرهنگی اجتماعی زنان در شورای عالی انقلاب فرهنگی است. ما هم اکنون با مجلس تعامل داریم، طرح جمعیت و تعالی خانواده را تنظیم کردیم و با یکسری پیشنهاداتی به مجلس ارائه دادیم اما متاسفانه در مجلس همکاری خیلی خوبی با ما نمی شود. همچنین شورای عالی انقلاب فرهنگی در این زمینه اقدام به چاپ کتاب، بروشور و بولتن در راستای فرهنگ سازی افزایش جمعیت کرده است و با دستگاه های مختلف صحبت شده است، اما دستگاههایی که متولی این کار هستن همکاری نمی کنند.

تنها اتفاقی که می افتد رفع تبعیض قانونی بین فرزندان خانواده با بیش از 4 اولاد است.
ما یک رصد کردیم و نتایج آن را هم اعلام کردیم. هنوز کلاسهای آموزش پیشگیری از بارداری برقرار است. تمام سایت های دانشکده های پزشکی تحت عنوان باروری سالم سن بارداری را سنی مطرح می کنند که در هیچ جای دنیا اینگونه نیست.

طی تحقیقاتی که انجام شده است سن باروری بین 15 تا 48 سال تعریف شده است. حتی سازمان بهداشت جهانی نیز سن باروری را تا 45 سال اعلام کرده است این درحالی است که در کشور ما این سن را بین 18 تا 35 سال بیان می کنند به دلیل اینکه امنیت بارداری را بالا ببرند. بدتر اینکه در سایت های مختلف دانشکده های پزشکی ما سن باروری سالم را 20 تا 30 سال پیش بینی می کنند. کدام یک از دخترها و خانم های ما در سن 20 تا 30 سال همه ی بارداری هایشان را انجام می دهند؟ در حالی که سن ازدواج بالا رفته است.

این اشتباه بزرگی است که در جامعه ما سن باروری اینگونه تعریف شده است. در خیلی از کشورها روشهای تشویقی وجود دارد که خانم ها در سن بالای 45 سال هم تحت نظر پزشک بتوانند باروری داشته باشند.

از دیگر سیاست های جمعیتی اشتباه در دانشگاه های پزشکی ما پوشش روشهای پیشگیری از بارداری برای سلامت مادر و کودک است و حتی برنامه های خدمات پس از ازدواج با رویکرد حل مشکلات زوجین در ابتدای زندگی زناشویی که بحث جلوگیری از بارداری را مطرح می کنند.

*بسیاری از خانواده ها در جامعه تمایل دارند که فرزندان بیشتری داشته باشند اما وضع نا مناسب اقتصادی این اجازه را به آنها نمی دهد. وظیفه دولت و سایر مسئولان در قبال اینگونه خانواده ها چیست؟

منابع طبیعی در کشور ما کم نیستند، از نظر اقتصادی نیز مشکلی نداریم اما مقداری ضعف مدیریتی داریم. کسانی که در عرصه اقتصادی کارشناس هستند همیشه می گویند ما می توانیم با مدیریت صحیح به اقتصاد بهتری نیز برسیم.

ما موظف هستیم یک مدیریت صحیح اقتصادی داشته باشیم و برای اینگونه خانواده ها کمک و سیاست های تشویقی داشته باشیم. نمی شود همه ی کار را از مردم خواست. ضمن اینکه مردم ما مسلمان هستند و می دانند این وعده خداوند است که روزی بنده اش را تضمین می کند. بزرگان دین هم روی این تاکید دارند ولی این به این معنا نیست که دولت نباید در این زمینه اقداماتی انجام دهد.

باید بودجه هایی که تا کنون برای کاهش جمعیت صرف شده است برای افزایش جمعیت هزینه شود. همچنین بودجه هایی که در مراکز بهداشتی و درمانی برای وازکتومی و توبکتومی هزینه شده و هنوز هم هزینه می شود در جهت افزایش جمعیت و طرح های تشویقی کمک به خانواده صرف شود. حتی یک طرح های عمومی عام المنفعه ایجاد کنیم که یکسری از سازمان ها، ان جی او NGO ها برای کمک به مردم و خانواده هایی که می خواهند فرزندی بیشتری داشته باشند به میدان بیایند.

*خیلی از خانواده ها هم نگران آینده شغلی و تحصیلی فرزندشان هستند ...

همانطور که می دانیم در حال حاضر رشد کشور ما در زمینه علوم مختلف در خاورمیانه بی نظیر بوده است. به گفته جمعیت شناسان با وجود اینکه یک بحران جمعیتی داشتیم چنین رشد علمی کرده ایم و اگر رشد جمعیت بیشتر ازاین بود مطمئنا درزمینه علوم دستاوردهای بیشتری نیز کسب می کردیم.

ما در بحث سطح رفاهی خانواده ها حتی در روستاها اذعان داریم که نسبت به دهه 50 یا 60 رشد قابل توجهی در همه ی زمینه ها داشته ایم. تقریبا یکسری امکانات مثل آب، برق، تلفن و اینترنت و...در همه جا حتی دورترین روستاها هم وجود دارد. اما چیزی که در نظر مردم ما هست سطح بالاتری از امکانات می باشد که البته باید به آن هم برسیم، اما این نکته وجود دارد که اگر ما نمی توانیم مدیریت خوبی داشته باشیم به عنوان مدیر کنار بکشیم نه اینکه با افزایش جمعیت مخافت کنیم و بگوییم نمی شود چون ظرفیت نداریم و ابتدا باید زیرساخت ها آماده شوند.

کشوری که این همه منابع و ثروت دارد تا 150 میلیون نفر جمعیت هم برای آن پیش بینی شده است و مشکلی نخواهد داشت. بنابراین کاملا بحث جمعیت قابل مدیریت است و این پیش بینی جمعیت توسط کارشناسان با بررسی های مختلف صورت گرفته است.

اما سوال من اینجاست اگر جمعیت کشور ما در آینده 30 میلیون نفر شود آینده فرزندان ما تامینخواهد بود؟ از این جمعیت 30 میلیون نفری 15 میلیون نفر پیر خواهند بود، حدود 6تا 7 میلیون نفر کودک می باشند با 7-8 میلیون جمعیت جوان، در حالی آینده ی کشور به جوانان وابسته است. آنها حتی نمی توانند از مرزها کنترل کنند و یا منابع طبیعی را استخراج کنند چون در حال حاضر با این جمعیت خیلی از منابع ما هنوز دست نخورده مانده است.
 

*در حالی که نزدیک به 40 درصد خانواده ها تک فرزندی هستند اما بسیاری از سیاست های تشویقی برای فرزند سوم و چهارم در نظر گرفته می شوند. آیا بهتر نیست این سیاست ها به واقعیت نزدیک شوند و برای فرزند دوم در نظر گرفته شوند تا تمایل خانواده ها به داشتن فرزند دوم بیشتر شود؟

بله، این سیاست ها تا حدودی غیرواقعی است و مسئولان می خواهند روند فرزندآوری خانواده ها را را از 2 به 4 فرزند افزایش دهند برای همین برای رسیدن به این تعداد سیاست هایی در نظر می گیرند.
درست است که باید سیاستهای تشویقی روی فرزند دوم هم گذاشته شود اما این منافاتی با سیاست های تشویقی برای فرزند سوم و چهارم ندارد. برخی کشورهای دنیا نیز چنین روندی دارند. وقتی تعداد فرزندان بالاتر می رود سطح سیاست های تشویقی هم بیشتر می شود. مثلا کشور انگلیس سقف 11 فرزند را در نظر دارد که اگر خانواده ای 11 فرزند داشته باشد همه چیز برایشان رایگان محسوب می شود، در حالی که نرخ رشد جمعیت آنجا این تعداد فرزند نیست پس این غیر واقعی می شود. ولی اینطور نیست چون کسانی که در بحث های سیاست های تشویقی جمعیت کار می کنند می گویند هرچه تعداد فرزندان بیشتر می شود سیاست های تشویقی باید افزایش یابد و پیشنهادشان این است که برای فرزند بالاتر تشویق های بیشتری در نظر گرفته شود.

اما ما باید واقعیت هارا در کشورمان نیز ببینیم و سیاست های تشویقی برای فرزند دوم هم در نظر گرفته شود.

من پیشنهادم این است که به غیر از پیشنهادهای مالی برای افزایش جمعیت به تشویق های دیگری هم که موثر تر است بپردازیم. وقتی سیاست های مناسبی ارائه نمی شود تا حدودی نشان از عدم دغدغه مسئولین در زمینه کاهش جمعیت دارد.

گفته می شود بودجه نداریم؛ در تحقیقاتی که انجام شده است می بینیم در برخی کشور هایی که با بحران کاهش جمعیت روبرو بودند و توانستند از این بحران عبور کنند جلوی بودجه هایی که در خیلی جاها صرف می شد را گرفتند و در طرح سیاست های افزایش جمعیتی استفاده کردند، ما هم می توانیم این کار ها را انجام دهیم. در خیلی از سازمان ها و ادارات بودجه هایی هزینه می شود که ممکن است نیاز واقعی آنجا نباشد و هیچ سود و منفعتی نداشته باشد پس می توان آن بودجه ها را در طرح افزایش جمعیت هزینه کرد.

برخی مخالفان با افزایش جمعیت معتقدند ابتدا باید زیر ساخت ها نهاده شود و بعد طرح افزایش جمعیت را مطرح کرد. فرض کنیم تعداد زیادی مرکز آموزش عالی بسازیم؛ چند سال دیگر باید خاک بخورند همانطور که در روستاها مدرسه هایی ساخته شده که حالا محل نگهداری حیوانات شده است. جایی که محل تحصیل فرزندان ما بوده است به خاطر اینکه دیگر فرزندی نداریم و تعداد دانش آموزان کم شده است. بنابراین اگر بخواهیم ابتدا به فکر زیرساخت ها باشیم و جمعیتی نباشد که از آنها استفاده کنند فایده ای ندارد، پس بهتر است بودجه زیرساخت ها را در طرح افزایش جمعیت هزینه کنیم و بعد برای آنها زیرساخت ها را پیش بینی کنیم.

بحران جمعیتی در کشور ما مانند اینست که خبر وقوع سیل در راه است و اگر جلوی سیل را نگریم همه چیز را تخریب می کند پس ابتدا باید جلوی این کاهش جمعیت را گرفت و بعد از عبور از بحران برای زیرساخت ها برنامه ریزی کنیم، باید به این فکر کنیم که کار کارشناسی متقنی انجام دهیم.

به جز سیاست های تشویقی مادی که در نظر گرفته می شود، سیاست ها ی تشویقی می تواند افزایش مرخصی زایمان خانم ها باشد، تسهیلاتی برای خانم های دانشجو باشد، مثلا مرخصی تحصیلی آنها بیشتر شود، می توان سیاست های تشویقی برای ازدواج جوانان قرار داد مثل افزایش وام ازدواج جوانان و یا تسهیلات مناسب برای کارگران و خانواده های آنها گذاشته شود.

همچنین باید مباحث تنظیم خانواده و پیشگیری از بارداری برپیده شوند. در کشور ما از 13 روش پیشگیری از بارداری استفاده می کنند در حالی که در همه جای دنیا تنها از 2 یا 3 روش پیشگیری از بارداری استفاده می کنند. ما تنها کشوری هستیم که رتبه اول را در این زمینه داریم.

طرح وازکتومی و عقیم سازی در حالی انجام می شده و می شود که عنوان می کردند قابل برگشت است اما خود پزشکان می گویند احتمال برگشت وازکتومی درصد خیلی پایینی دارد. همچنین توبکتومی برای خانم ها نیز قابل برگشت نیست و باید از روش IVF برای فرزندار شدن استفاده کنند که برای هر بچه ای حداقل 5 میلیون تومان هزینه دارد و دولت نیز هزینه های سنگینی در این زمینه پرداخت می کند. وزارت بهداشت نیز در طرح کاهش جمعیت هزینه های زیادی پرداخت می کند، از نیروی انسانی گرفته تا تجهیزات و وسایل. با توجه به مسائلی که گفته شد می توان این بودجه ها را برای طرح افزایش جمعیت هزینه کرد.

*نظر شما در خصوص اجرای حکم برای افرادی که وازکتومی و توبکتومی انجام می دهند چیست؟

متاسفانه رسانه ها برداشت درستی از اجرای این طرح نداشته اند و خیلی از رسانه ها، سایت ها و حتی تلویزیون عنوان کردند افرادی که وازکتومی و توبکتومی می شوند مجرم هستند و تنبیه می شوند در حالی که در این قانون آمده است مراکز بهداشتی، درمانی و پزشکانی که اقدام به عقیم سازی می کنند مجرم هستند؛ چون دارند یکی را عقیم می کنند. بنابراین کسی مجرم است که اقدام به این عمل می کند. بله، هستند کسانی که سلامت جسمی شان در خطر است و یا شرایطی دارند که نباید بچه دار شوند واز طرف پزشک هم تایید شده است، اینها مشکلی ندارند برای وازکتومی یا توبکتومی. ولی اگر مراکز بهداشتی درمانی همینطور به عنوان تشویق و به صورت رایگان فردی را عقیم کنند، به عنوان مجرم شناخته می شوند.

*به عنوان سوال آخر برای رسانه ها، افراد و سازمان های مردم نهادی که علاقه مندند در زمینه افزایش جمعیت کشور کار فرهنگی انجام دهند چه توصیه هایی دارید؟

افرادی که علاقمند هستند در این زمینه کمک کنند و اقدامی انجام دهند می توانند کارهای پژوهشی صورت گرفته در زمینه های مختلف را به اطلاع مردم برسانند؛ حتی در جمع های خانوادگی و دوستان و آشنایان در این زمینه صحبت کنند موارد این چنین را به اطلاع دیگران برسانند:

* تک فرزندی چه آسیب های برای خانواده و حتی خود فرد دارد.

* تک فرزند بودن برای پدر و مادر چه آسیب هایی دارد.

* نداشتن پشتوانه فامیلی خواهر و برادر، خاله، عمه و دایی و... چه مشکلاتی دارد. بودن و نبودن این پشتوانه پقدر در امنیت خانواده تاثیر گذار است؟

* یک زمانی است که یک خانواده ممکن است سطح درآمد بالایی نداشته باشند ولی در برآورد کلی به این نتیجه می رسند که اگر فرزند کمی داشته باشند از لحاظ عاطفه، روحی و روانی در آینده دچار مشکل می شوند، چون فقط بحث مادی فرزند و تامین کردن آینده آن مطرح نیست بلکه روان و روح فرد هم مهم است.

* اگر افراد جوان در جامعه کم باشند به تبع آن شور و نشاط در جامعه کمتر می شود.

افرادی که دوست دارند کار فرهنگی در زمینه رشد جمعیت انجام دهند می توانند مزایای داشتن فرزند بیشتر را در اسلام بررسی کنند، با روانشناسان گفتگو کنند، اینها کارهایی است که از سطح عموم برمی آید و لازم نیست که کارهای تحقیقاتی و دانشگاهی صورت گیرد.

بهتر است بدانیم با افزایش جمعیت اشتغال رونق می گیرد برخلاف چیزی که مردم انتظار ندارند و تصور می کنند زمینه اشتغال کم می شود زیرا با افراد بیشتر فکرهای اقتصادی بیشتری شکل می گیرد و زمینه برای شغل های بیشتری بوجود می آید.

منبع: ایران اسلامی

انتهای پیام/
خبرگزاری تسنیم: انتشار مطالب خبری و تحلیلی رسانه‌های داخلی و خارجی لزوما به معنای تایید محتوای آن نیست و صرفا جهت اطلاع کاربران از فضای رسانه‌ای بازنشر می‌شود.