حوادث خونین لبنان؛ اهداف و سناریوها

به گزارش گروه بین‌الملل خبرگزاری تسنیم به نقل از پایگاه خبری العهد، اینگونه بود که درگیری‌های منطقه به صحنه وحشتناک‌تر در لبنان تبدیل شد، عناصر انتحاری برای اولین بار در بیروت موفق شدند، بار دیگر مصایب سوریه و عراق بعد از ورود نظامیان آمریکایی‌ به منطقه و اشغال عراق و کشتار روزانه نظامیان و غیر نظامیان و انسان های بی‌گناه این کشور، را در اذهان زنده کنند.

درباره اینکه سازمان تروریستی القاعده واقعا و حقیقتا عامل این دو انفجار در بیروت بوده یا خیر جای بحث و مناقشه نیست، اما در مورد طرف استفاده کننده از این حادثه و اینکه چرا چنین انفجار تروریستی در بیروت رخ داد و این پیام‌های خونین متوجه چه کسی با چه طرفی بود، می‌توان به سناریوهای ذیل اشاره کرد:

سناریو نخست:

اینکه اسرائیل عامل این انفجار باشد، همان طور که تهران در اولین ساعات پس از وقوع انفجار بر این امر تاکید و تل آویو را به دست داشتن در این انفجارها کرد که البته اتهامی به جاست، چون هیچ شاخصی وجود ندارد که عدم دست داشتن رژیم صهیونیستی در این عملیات تروریستی را رد کرد و به نظر می‌رسد، تل‌آویو تلاش کرده پیام خود را از طریق لبنان به گوش تهران برساند، به ویژه اینکه صدای فریاد اسرائیلی‌ها در مورد دستیابی به توافق میان آمریکا با ایران بسیار بالا رفته است و آنها این رفتار واشنگتن را اقدامی بزرگ می‌دانند که اسرائیل و غرب هزینه گزاف آن را پرداخت خواهند کرد، در قبال ایران که در مقابل میلیاردها دلار به دست خواهد آورد و با فریب جهان اقدام به ساخت بمب هسته‌ای خواهد کرد. از این دیدگاه نمی‌توان در چارچوب فرضیه تلاش اسرائیل برای مانع تراشی در برابر مذاکرات ژنو دست زدن به چنین اقدامی را رد کرد؛ ولی روش پیام رسانی از طریق انفجار انتحاری از روش‌های کلاسیک اسرائیلی نیست. تل آویو در عملیات ترور از روش‌های جدیدتر و تکنولوژیک‌تری استفاده می‌کند و تل‌آویو به خوبی می‌داند که ترور سفیر ایران در بیروت هیچ تاثیری در روند مذاکرات هسته‌ای ایران و غرب در ژنو نخواهد داشت.

سناریو دوم:

اینکه عامل انفجارهای مذکور شاهزاده «بندر بن سلطان» باشد، همان طور که اتهاماتی در بیروت از جانب شماری از تحلیلگران و نویسندگان و شهروندان عادی در این زمینه به وی مطرح شد. شاید این شاهزاده سعودی و سرویس‌های اطلاعاتی‌اش از دست داشتن در چنین اقدام تروریستی مبرا باشند، ولی عوامل متعددی چنین اتهامی را تقویت می‌کند:

الف) شیخ زریقات، از رهبران القاعده در پیام صوتی خود در توئیتر اعلام کرد که گروه تروریستی القاعده مسئولیت این دو انفجار را بر عهده گرفته است. وی از شخصیت‌های اصلی گروه تروریستی موسوم به «گردان‌های عبدالله عزام» به شمار می‌رود و سال گذشته به اتهام اقدام به عملیات تروریستی در بازداشت دستگاه‌های اطلاعاتی ارتش لبنان بود که چند ساعت بعد در نتیجه دخالت‌های طرف‌های سیاسی و مذهبی عالی رتبه مرتبط با دوستان عربستانی‌اش آزاد شد.

ب‌) اعتراف شاهزاده بندر به تسلط بر گروه‌های تروریستی مسلح به هنگام تهدید «ولادیمیر پوتین»، رئیس جمهوری روسیه در صورت عدم همکاری مسکو با ریاض در خصوص پرونده سوریه و رد پیشنهاد توقف حمایت‌های مسکو از نظام سوریه توسط رئیس جمهوری روسیه در مقابل وسوسه‌های مالی و معاملات تسلیحاتی بندر بن سلطان.

ج) روش دو انفجار انتحاری که یکی مقدم بر دیگری بود. این اسلوبی است که عمدتا گروه‌های تروریستی فعال در سوریه در مبارزه خود با ارتش این کشور از آن استفاده می‌کنند، به گونه‌ای که عنصر انتحاری اول ابتدا خود را در برابر مانع ارتش منفجر می‌کند و سپس شخص انتحاری دوم با انفجار خود قربانی‌های بیشتری را می گیرد.

د) برخی بر این باورند، پیامی که سفارت ایران دریافت کرد، در چارچوب پیام‌های جنون آمیز و ناشی از یأس و ناامیدی کشورهای عربی حاشیه خلیج فارس از جمله عربستان سعودی است، به ویژه پس از آنکه آمریکایی‌ها تاکید کردند، آمادگی لازم برای مداخله نظامی در جنگ سوریه را ندارند و آماده برگزاری کنفرانس ژنو 2 برای حل و فصل سیاسی بحران سوریه با روس‌ها هستند. به نظر می‌رسد، بازنده اصلی این داستان عربستان و متحدانش خواهند بود، علاوه بر اینکه به این پروسه، قضیه توافق هسته‌ای ایران و غرب نیز اضافه می‌شود و این مسئله ایران را تبدیل به قدرت منطقه‌ای بزرگ خواهد کرد.

سناریو سوم:
اینکه نه سناریو اول و نه سناریو دوم صحیح باشد؛ بلکه ستون پنجمی از ناآرامی و روابط متشنج میان ایران و برخی کشورهای عرب حاشیه خلیج فارس از ضعف امنیتی در لبنان سوء استفاده کرده و خواسته باشد، در میدان لبنان با ایرانیان تسویه حساب کند.

ولی تا مشخص شدن حقیقت باید به دو نکته اساسی توجه کرد:

اول: آنکه روند حل و فصل مسائل در منطقه شروع شده است و عملیات تروریستی متفرقه نمی‌تواند آن را متوقف کند. همه طرف‌ها در صورت آشنایی با قواعد بازی از صلح به وجود آمده بهره‌مند خواهند شد و سیاست بازی با حاصل جمع صفر نیست؛ بلکه می‌توان سود نسبی را برای همه طرف‌ها محقق ساخت و در عین حال تحقق سود مطلق برای هر یک از طرف‌های غیر ممکن است.

دوم: اینکه طرف سعودی و لبنانی مرتبط با آن مسئولیت بزرگی در قبال خود و لبنانیان دارند و باید اتهام کشتار انسان‌های بی‌گناه در ضاحیه لبنان و الجناح را انکار کنند، از این رو برداشتن پوشش سیاسی از تمام تروریست‌ها چه آنهایی که در زندان رومیه هستند و چه آنهایی که میان عین الحلوه، عرسال، طرابلس و عکار در تردد هستند، امری ضروری است در غیر این صورت بستر برای ایراد اتهامات و شعله‌ورتر ساختن آتش فتنه‌های مذهبی در منطقه که تر و خشک را با هم خواهد سوزاند، فراهم خواهد بود.

انتهای پیام/