روایت رهبر انقلاب از «چرایی حمله به ایران» از صدام تا نتانیاهو
با مروری بر بیانات رهبر انقلاب متوجه خواهیم شد که حمله به ایران توسط صدام در ۳۱ شهریور ۱۳۵۹ و توسط نتانیاهو در ۲۳ خرداد ۱۴۰۴ علتی واحد دارد: «غیرقابل تحمل بودن توسعه فکر و سخن نوی انقلاب اسلامی، بهواسطههای جاذبههای سیاسی و معنوی آن.»
گروه امام و رهبری خبرگزاری تسنیم ـ امروز 31 شهریورماه سالروز آغاز جنگ تحمیلی رژیم بعث عراق علیه ایران به سردمداری صدام حسین دیکتاتور معدوم عراق است. جنگی که در سال 1359 آغاز شد، 8 سال بهطول انجامید و «دفاع مقدس» نام گرفت.
همچنین امروز 100 روز از حمله اسرائیل به کشورمان در سحرگاه 23 خردادماه 1404 میگذرد، اینبار نتانیاهو بهجای صدام در حمله به ایران دیوانگی کرد، با این تفاوت که تنبیه او از سوی ایران نه 8 سال بلکه 12 روز بیشتر طول نکشید که خود نشان از افزایش قدرت جمهوری اسلامی در پاسخ به شرارتهای دشمن میدهد.
وجه مشترک صدام و نتانیاهو در حمله به ایران، نیابت هر دوی آنها از طرف نظام سلطه و ظلم در انجام این حمله است؛ اما باید دید در رأس این نظام سلطه کیست و انگیزه آن از تحریک دیوانگانی مثل صدام و نتانیاهو برای حمله به ایران چیست؟
انگیزههای حمله نظام سلطه به ایران بهدست صدام
الف) ارائه تفکر و سخن نو برای اداره جهان از سوی انقلاب اسلامی، در قبال نظم باطلِ فاسدِ تبعیضآمیزِ جهانی
در زمان حمله صدام به ایران نظام سلطه عبارت بود از دو قطب قدرتمند دنیا یعنی آمریکا و شوروی. رهبر انقلاب با اشاره به اینکه «همهی اینها ــ چه آمریکا، چه شوروی، چه کشورهای ناتو که دنبالهرو آمریکا بودند، چه کشورهای پیمان ورشو که دنبالهرو شوروی بودند ــ منتظر یک فرصت بودند[1]» میفرمایند: «صدّام آن فرصت را برای اینها فراهم کرد؛ آدم جاهطلب، قدرتطلب، طمّاع، پُررو، وقیح، ظالم، بیملاحظه، دم دست ایران، پشت مرزهای ایران؛ این را تحریک کردند و به کشورمان حمله کرد[2].»
ایشان درباره انگیزه سردمداران قدرتمند جهان از تحریک صدام برای حمله به ایران نیز میفرمایند: «جمهوری اسلامی، ایران اسلامی برای اینها یک عنصر غیر قابل تحمّل بود؛ چرا؟ ... علّت این بود که در این نقطهی حسّاس دنیا یک انقلاب مردمی بینظیر به وجود آمده بود و تفکّر نوینی را برای ادارهی جهان ارائه کرده بود؛ نظم حاکم آن روز بر جهان، این تفکّر نوین را نمیتوانست تحمّل کند؛ مسئله این بود. آن روز جهان، جهان سلطه بود؛ البتّه امروز هم هست لکن آن روز سخنی، فریادی، موضع صریحی در مقابل این نظم باطل و نابودکنندهی فضیلتها وجود نداشت؛ نظم جهان، نظم سلطه بود... جمهوری اسلامی، انقلاب اسلامی، نظام اسلامی یک فریاد صریح علیه این نظم بود: «یعنی چه؟ چرا باید سلطهگری وجود داشته باشد؟ چرا باید فلان کشور، صرفاً به این دلیل که مثلاً دارای فلان تجهیزات پیشرفتهی نظامی است، حق داشته باشد نظر خود را، فرهنگ خود را، خواستهی خود را بر مجموعهای از کشورها تحمیل کند؟ چرا؟» جمهوری اسلامی سخن جدیدی در قبال این نظم باطل بود و زورگویان عالم، سلطهگران عالم، این را تحمّل نمیکردند؛ میدانستند که این حرف، این فکر، خاصیّتش توسعه یافتن در دنیا است ــ درست فهمیده بودند ــ و توسعه یافت؛ این فکر در دنیا توسعه یافت و ملّتها را جذب کرد.»
ب) ویژگی توسعهیابندگی انقلاب اسلامی، بهواسطه جاذبههای آن برای ملتهای جهان
امام خامنهای «جاذبههای جمهوری اسلامی» را به دودسته جاذبههای سیاسی و معنوی تقسیم میکنند. از نظر ایشان وجود این جاذبهها تأثیر زیادی داشت؛ و نظام سلطه را به وحشت میانداخت.
رهبر انقلاب با تأکید بر اینکه این دو جور جاذبه در جمهوری اسلامی باید حفظ بشود؛ [چون] ملّتها را به خودش جذب میکند؛ درباره جاذبه سیاسی میفرمایند: «جاذبهی سیاسی عبارت بود از همین ایستادگی در مقابل نظم غلط جهانی؛ این جاذبهی سیاسی دارد. ملّتها برعکس قدرتها، برعکس دولتها، دلشان به این جاذبهی سیاسی گرایش دارد؛ اینکه احساس میکنند در دنیا یک نظامی وجود دارد که با این نظم غلط جهانی، با این زورگوییها و دخالتهای قدرتها مخالف است، دل اینها را جذب میکند. شما میبینید، رؤسای جمهور ما به هر کشوری از کشورهای اسلامی که مسافرت کردند، ملّتها از اینها استقبال کردند، به اینها توجّه نشان دادند، اظهار ارادت کردند؛ [این] به خاطر همین است[3].» ایشان جاذبهی معنوی را هم همین «توجّه به ایمان الهی، ایمان دینی در نظام اسلامی» میدانند و میفرمایند: «این خیلی جاذبه دارد. در این دنیای مادّی، جوانها در همین کشورهای بهاصطلاح پیشرفته و متمدّن، احساس پوچی میکنند. این را امروز دانشمندان و متفکّران خود آنها هم دارند بیان میکنند؛ احساس پوچی میکنند، احساس بیفایدگی میکنند، روزبهروز خودکشیها زیادتر میشود. ایمان دینی به آنها احساس پناه میدهد، دل آنها را گرم میکند؛ خاصیّت احساس دینی این است. این هم در جمهوری اسلامی یک جاذبه است[4].»
بنابراین از نظر رهبر انقلاب اسلامی علّت پدید آمدن این حملهی نظامی به مرزهای کشور ما که به دفاع مقدّس هشتساله انجامید، این است که «جاذبههای جمهوری اسلامی اینها را میترسانْد، سخن نوِ جمهوری اسلامی اینها را برمیآشفت، این بود که این حمله را انجام دادند؛ هشت سال کشور را مشغول کردند[5].»
انگیزه حمله مجدد نظام سلطه به ایران بهدست نتانیاهو
آنچه که مشخص است نظام سلطه پایان نیافته و فقط یک قطب، قطب دیگر آن را تضعیف و حذف کرده است؛ نشانه ادامه همان نظم باطل از سوی قطب باقیمانده هم عبارت است از جنگهایی که راه میافتد، ظلمهایی که میشود، تبعیضهایی که صورت میگیرد و ملّتهایی که زیر فشار آمریکا و دنبالهروهای آن قرار میگیرند.
در چنین شرایطی رهبر انقلاب میفرمایند: «امروز هم مثل همان اوّل انقلاب، ما با نظام سلطه مخالفیم، با تسلّط آمریکا مخالفیم. امروز دیگر شوروی وجود ندارد، امّا آمریکا در رأس کشورهای غربی [و] یکّهتازند؛ میبینیم نتایج کارهایشان را، ما با اینها مخالفیم، صریحاً هم مخالفت خودمان را ابراز میکنیم. این وضعیّتی است که آن روز وجود داشت، امروز هم وجود دارد؛ [امّا] آن روز انگیزهی حملهی به مرزهای ایران شد، و امروز به برکت ایستادگی ملّت ایران، به برکت حضور قدرتمندانهی ملّت ایران در صحنههای مختلف، آن جرئت را دیگر ندارند که به مرزها حمله کنند، و جور دیگری مشغول موذیگری و مشغول دشمنی کردن و عنادند[6].»
خطای محاسباتی درباره ضعیف شدن ایران
همانطور که رهبر انقلاب اسلامی فرمودهاند، آنچه که جرئت حمله به ایران را ـ پیش از اینکه اسرائیل این جرئت را به خود بدهد ـ از دشمنان سلب کرده بود «حضور قدرتمندانهی ملّت ایران در صحنههای مختلف» بود. از این رو چه در زمان حمله رژیم بعث عراق که جمهوری اسلامی در دومین سال تولد خود بود و چه در زمان حمله رژیم اشغالگر صهیونیستی که به زعم آنها به دلیل پارهای از تحولات اجتماعی، اقتصادی و منطقهای جمهوری اسلامی در موضع ضعف قرار گرفته بود، «ایران ضعیف» گزاره تصمیمساز متجاوزین برای حمله به ایران بوده است.
بدون شک ضعف اقتصادی ناشی از تحریمهای فلجکننده آمریکا و عملکرد ضعیف دولتی که به نام تدبیر و امید سکان اداره کشور را در دست گرفت و با نگاه منفعلانه و خوشباورانه به دشمن تمام تخممرغهایش را در سبد برجام گذاشت و با دستاورد «تقریبا هیچ» هم مایه عبرت شد و هم به نارضایتی و اعتراض مردم به وضعیت معیشتی دامن زد و همچنین التهابآفرینی اجتماعی دشمنان و عوامل داخلی آنها بر سر مسئله آزادی حجاب زنان و برخی از تحولات منطقهای مثل سقوط دولت سوریه به عنوان حامی مقاومت و ترور رهبران حزب الله لبنان و بازنمایی آن به عنوان شکست راهبردهای جمهوری اسلامی در محور مقاومت، تصور ایران ضعیف را در ذهن دشمن صهیونی بهوجود آورد و او با چنین خطای محاسباتی، زمینه را برای حمله به ایران فراهم دید.
اگر آن روز «جاهطلبی، قدرتطلبی، طمع و وقاحت» صدام زمینه تحریک او برای حمله به ایران شد، امروز نیز تفکر ایجاد اسرائیل بزرگ و پیگیری افراطی آن از سوی نتانیاهو که ریشه در صفات و اهداف جاهطلبانه و قدرتطلبانه صهیونی دارد، زمینه تحریک نتانیاهو برای حمله به ایران با هدف ساقط کردن جمهوری اسلامی و تجزیه ایران شد، چرا که با وجود ملت یکپارچه و متحد و حکومت قدرتمند در ایران، رؤیای اسرائیل بزرگ تحقق نیافتنی است، از این رو با تصور ضعیف شدن ایران در داخل و خارج ، زمان را برای حمله به ایران و برداشتن این مانع بزرگ از سر راه تشکیل اسرائیل بزرگ مناسب دید.
بنابراین میتوان گفت انگیزه اسرائیل از حمله به ایران همان انگیزه استکبار و سلطه جهانی برای ساقط کردن نظام جمهوری اسلامی بود که در مقابل سلطهگری و ظلم آمریکا و نیروی نیابتی اش در منطقه ایستاده است.
به فرموده رهبر انقلاب اسلامی «مسئله، مسئلهی انرژی هستهای و حقوق بشر و حقوق زن و این حرفها نیست؛ اینها بهانه است. مسئله، مسئلهی آوردن سخنی نو در قبال نظم باطلِ فاسدِ تبعیضآمیزِ جهانی است که امروز بر دنیا حاکم است؛ مسئله این است؛ با این دعوا دارند، با این مخالفند. و این مخالفت برطرف نمیشود تا وقتی که جمهوری اسلامی و ملّت ایران حرف زور آنها را قبول کنند، که قبول هم نخواهند کرد[7].»
جنگ 12 روزه با اسرائیل جاذبههای سیاسی و معنوی جمهوری اسلامی ایران را تقویت کرد
الف) دیگران قدرت ایستادگی ملت ایران در مقابل نظام سلطه را از نزدیک احساس کردند
پیش از این در برشماری انگیزههای نظام سلطه در حمله به ایران بهدست صدام گفته شد که «ایستادگی در مقابل نظام سلطه» جاذبه سیاسی جمهوری اسلامی برای ملتهای جهان است و نظام سلطه با هدف در هم شکستن این ایستادگی به ایران حمله کرد. یکی از دستاوردهای جنگ 12 روزه با اسرائیل، تقویت جاذبه سیاسی جمهوری اسلامی در نزد ملتهای جهان بود که رهبر انقلاب این مسئله را اینچنین توصیف کردند: «آنچه در این دوازده روز برای جمهوری اسلامی اتّفاق افتاد، علاوه بر افتخارات بزرگی که ملّت ایران کسب کرد ــ که امروز مردم دنیا هم دارند به آن اعتراف میکنند ــ [این بود که] جمهوری اسلامی و ملّت عزیز ایران قدرت خود، عزم و ارادهی خود، استقامت خود، دست پُر خود را به دنیا نشان داد. اگر دیگران از دور چیزی شنیده بودند، از نزدیک قدرت جمهوری اسلامی را احساس کردند. علاوهی بر اینها، این نکته مهم است که جمهوری اسلامی استحکام بینظیر پایههای نظام و کشور خود را به دنیا نشان داد.[8]»
ب) جاذبه دانش ایرانی نیز بر جاذبه معنوی ایران افزوده شد
اتحاد ملت در زیر پرچمی که کلمه «الله» در میانه آن نقش بسته است و حمایت از «حکومت جمهوری اسلامی» در تنبیه متجاوز صهیونی با سلاحها و تاکتیکهای جنگی روزآمد خود، ضمن بیدار کردن نظام سلطه از رؤیای شیرین «ایران ضعیف»، جاذبه معنوی انقلاب اسلامی را نیز تقویت کرد و علاوه بر این دفاع از دانش هستهای با پیشرفتهترین موشکها و سلاحهای دوربرد ایرانی، جاذبه جدیدی را تحت عنوان «دانش ایرانی» بر جاذبههای انقلاب اسلامی افزود.
اینجاست که رهبر انقلاب فرمودند: «ایران اسلامی بر اساس «دین» و «دانش» بنا شده و به وجود آمده. در بنای جمهوری اسلامی دو عنصر «دین» و «دانش» عمدهترین عناصر تشکیلدهنده هستند؛ به همین دلیل هم، دین مردم و دانش جوانان ما، توانستهاند در بسیاری از میدانهای مختلف دشمن را وادار به عقبنشینی کنند. بعد از این هم همینجور خواهد بود...آنچه استکبار جهانی و در رأس آن، آمریکای جنایتکار با آن مخالف است، همین دین شما و دانش شما است؛ با دین شما مخالفند، با این ایمان گستردهی مردم مخالفند، با این اتّحادِ در زیر سایهی اسلام و قرآن مخالفند؛ و با دانش شما مخالفند. اینکه بعد از پیروزی انقلاب تا امروز، جمعیّت ایران دو برابر بشود لکن تعداد دانشجو شاید حدود ده برابر یا بیشتر بشود، اینها را میرنجاند؛ اینکه جمهوری اسلامی در عرصههای گوناگونِ علم و دانش ــ چه دانشهای انسانی، چه دانشهای فنّی، چه دانشهای دینی ــ بتواند سخن نو به میان بیاورد، اینها را ناراحت میکند؛ اینها با این مخالفند. آنچه به عنوان [قضیّهی] هستهای و غنیسازی و حقوق بشر و امثال این چیزها میگویند بهانه است؛ اصل قضیّه آن است[9].»
تحمیل جنگ به ایران در میان مذاکرات، مهری بر دهان هوچیگرها
ایران در مذاکرات منتهی به برجام و مذاکرات پیش و پس از آن تا به امروز به وضوح این موضع منطقی را از خود نشان داده که در راه حفظ استقلال ایران از نظام سلطه، حاضر است ضمن حفظ موضع خود در نفی سلطه ظالمانه و تبعیضآمیز آنها، حتی با آنها نیز پای میز مذاکره بنشیند و توافقی حاصل کند که ضامن حفظ استقلال سیاسی و علمی ایران اسلامی باشد.
سحرگاه 23 خرداد 1404 هم اسرائیل در حالی به ایران حمله کرد که قرار بود دو روز بعد، دور پنجم مذاکرات غیرمستقیم با آمریکا بر سر برنامه هستهای صلحآمیز ایران، در مسقط پایتخت کشور عمان برگزار شود.
با این وجود بعضیها از داخل جمهوری اسلامی را ملامت میکنند که «جمهوری اسلامی با دنیا بد است، با دنیا قهر است»؛ رهبر انقلاب در پاسخ به این اتهام تصریح میکنند که «این خلاف واقع است؛ چنین چیزی نیست. اگر منظور این است که ما با دنیا کار سیاسی، کار اقتصادی، تعامل یا رفتوآمد نداریم، خب واضح است که این خلاف واقع است؛ ما امروز با مجموعههایی کار میکنیم، رفتوآمد داریم، تعامل داریم، تجارت داریم که بیش از نیمی از مردم دنیا، در این مجموعهها و در این کشورها زندگی میکنند. این هوچیبازیهایی که گاهی از بعضیها مشاهده میشود که «با همه قهریم، با همه بدیم»، نه، با همه قهر نیستیم، بد نیستیم؛ اگر مراد این است، درست نیست. اگر مقصود این است که ما با نظم سیاسی نظام سلطه مخالفیم، بله، این درست است[10].»
پیروزی اصلی جمهوری اسلامی فائق آمدن بر تمام توطئههای نظام سلطه است
دفاع مقدس 8 ساله در مقابل رژیم بعث عراق و دفاع مقدس 12 روزه در مقابل رژیم صهیونی به تعبیر رهبر انقلاب «برای جمهوری اسلامی بیسابقه نبود؛ از اوّل انقلاب علاوهی بر جنگ تحمیلیِ هشتساله، فتنهانگیزیها، کشاندن افراد سستعنصر در مقابل ملّت، فتنههای گوناگونِ نظامی، سیاسی، امنیتی و غیره، کودتا و امثال اینها بارها از برای کشور رخ داده» ؛ اما آنچه که مهم است «جمهوری اسلامی بر همهی اینها فائق آمد؛ جمهوری اسلامی توانست در طول این [بیش از] 45 سال همهی توطئههای دشمن را با تحمّل سختیهایش خنثی کند، و توانست بر همهی دشمنان در این زمینهها فائق بیاید.[11]» این نقطه پیروزی ایران و شکست نظام سلطه در رسیدن به اهداف خود است.
انتهای پیام/
[1] - بیانات در دیدار پیشکسوتان و فعالان دفاع مقدس و جبهه مقاومت ـ 4 مهرماه 1403
[2] - همان
[3] - همان
[4] - همان
[5] - همان
[6] - همان
[7] - بیانات در دیدار پیشکسوتان و فعالان دفاع مقدس و جبهه مقاومت ـ 4 مهرماه 1403
[8] - مراسم چهلم شهدای جنگ با اسرائیل ـ 7 مرداد 1404
[9] - همان
[10] - بیانات در دیدار پیشکسوتان و فعالان دفاع مقدس و جبهه مقاومت ـ 4 مهرماه 1403
[11] - همان