تخم پرندگان بومی جزیره شیدوَر، غذای گربه خانگی گردشگران

به گزارش خبرنگار اجتماعی خبرگزاری تسنیم، جزیره شیدور، یکی از جزایر کوچک و بکر ایران در خلیج فارس است که به خاطر موقعیت جغرافیایی ویژه و اکوسیستم منحصربه‌فردش، اهمیت زیست‌محیطی بالایی دارد. این جزیره به عنوان یکی از مناطق حفاظت شده طبیعی شناخته شده و بخش‌های زیادی از آن تحت نظارت سازمان‌های محیط زیستی قرار دارد تا از تخریب و آسیب‌های انسانی محافظت شود.

اکوسیستم متنوع جزیره شیدور

اکوسیستم جزیره شیدور ترکیبی از زیست‌بوم‌های دریایی و خشکی است که شامل سواحل مرجانی، تالاب‌ها و لاگون‌های کوچک آب شور، پوشش گیاهی مقاوم به شرایط خشکی و شوری مانند درختان حرا (مانگرو) و گیاهان شورپسند می‌شود. سواحل شنی و سنگی این جزیره نیز به عنوان محل تخم‌گذاری گونه‌های مختلف لاک‌پشت‌های دریایی اهمیت ویژه‌ای دارد.

گونه‌های جانوری و گیاهی جزیره

جزیره شیدور زیستگاه گونه‌های متنوعی از جانوران و گیاهان است. لاک‌پشت‌های دریایی از جمله لاک‌پشت سبز و لاک‌پشت عقابی، این جزیره را برای تخم‌گذاری انتخاب می‌کنند. همچنین، پرندگان مهاجر و بومی مانند فلامینگوها، چنگرها و انواع کاکایی‌ها در فصول مختلف سال به جزیره می‌آیند و نقش مهمی در اکوسیستم دارند. گونه‌های متنوع ماهی‌ها، میگوها و خرچنگ‌ها در آب‌های اطراف جزیره زندگی می‌کنند و گیاهان حرا نیز با حفظ سواحل و جلوگیری از فرسایش، به ثبات اکوسیستم کمک می‌کنند.

اهمیت حفاظت و تلاش‌های زیست‌محیطی

به دلیل تنوع زیستی بالا و حساسیت اکولوژیکی جزیره شیدور، حفاظت از این منطقه اهمیت بسیاری دارد. با تعیین این جزیره به عنوان منطقه حفاظت شده، تلاش می‌شود تا از تخریب‌های ناشی از صید بی‌رویه، ساخت و ساز غیرمجاز و آلودگی‌های دریایی جلوگیری شود و محیط زیست طبیعی آن برای نسل‌های آینده حفظ شود. با این حال به تازگی ورود گردشگران به این منطقه باعث نابودی بخش وسعیی از این اکوسیستم شده است.

در رابطه با این موضوع، شهرام فداکار مدیرکل دفتر زیست‌بوم‌ها و سواحل دریایی سازمان حفاظت محیط زیست به تسنیم می‌گوید:  در جزیره شیدوَر ما با شرایطی کاملاً خاص مواجه هستیم. این جزیره نه‌تنها یک پناهگاه حیات وحش است، بلکه عنوان تالاب بین‌المللی و ذخیره‌گاه زیست‌کره را نیز یدک می‌کشد. با وجود چنین جایگاه مهمی، برخی شرکت‌ها اقدام به انتقال گردشگران به این جزیره می‌کنند، آن هم بدون ضابطه و کنترل مشخص. مساحت کل شیدوَر فقط حدود 260 هکتار است؛ ظرفیتی بسیار محدود، شکننده و حساس که به هیچ‌وجه تحمل فشار انسانی را ندارد.

وی بیان کرد: دلیل اصلی ممنوعیت حضور گسترده انسان در این منطقه نیز اهمیت آن به‌عنوان یکی از مهم‌ترین زیستگاه‌های پرندگان است. تقریباً تمام سطح جزیره پوشیده از تخم پرندگان است. ورود بی‌ضابطه گردشگران و حتی رهاسازی گونه‌های غیر بومی مانند گربه، اکوسیستم را با تهدیدی جدی مواجه کرده است. گربه‌ها که منبع غذایی طبیعی در جزیره ندارند، به مصرف تخم پرندگان روی آورده‌اند و به دلیل نبود رقیب طبیعی، جمعیت آنها با سرعتی انفجاری رشد می‌کند. چنین روندی در واقع به معنای انهدام یک اکوسیستم کامل است.

او ادامه داد: این جزیره در فاصله حدود 30 تا 40 کیلومتری سرزمین اصلی و در نزدیکی جزیره لاوان قرار دارد. فاصله آن تا مرکز استان هرمزگان نیز حدود 300 کیلومتر است و شرایط اقلیمی و نبود امکانات اولیه مانند آب شیرین و زیرساخت، حضور دائم نیروهای محیط زیست را تقریباً ناممکن کرده است. هرچند گاهی مأموران محیط زیست سرکشی‌هایی دوره‌ای انجام می‌دهند، اما فشار تقاضای گردشگران و تبلیغات گسترده به‌ویژه در شبکه‌های اجتماعی و توسط برخی شرکت‌های غیرقانونی کنترل وضعیت را دشوار ساخته است.

انتهای پیام/