وضعیت قرمز آناخاتون در بحران آبی تبریز

به‌گزارش خبرگزاری تسنیم از تبریز، صدای شرشر شیر آب، دیگر مدتی‌ است در خانه‌های محله آناخاتون شنیده نمی‌شود. محله‌ الحاقی تبریز که حالا به نماد بی‌آبی در میان بحران بی‌سابقه آب این کلان‌شهر تبدیل شده است. تابستان سخت تبریز، حالا در کوچه‌پس‌کوچه‌های آناخاتون با تشنگی و بی‌پناهی گره خورده است؛ جایی که مردم روزهاست نه از فشار آب خبری دارند، نه از برنامه‌ریزی و پاسخگویی مسئولان.

این گزارش، روایتی است از وضعیت بحرانی آب در آناخاتون، صدای خاموش اعتراض مردمی که حتی برای آشامیدن آب، باید از خانه بیرون بزنند و به امید یک بطری آب، مسافت طی کنند.

در هوای گرم و خشک مردادماه، خانواده‌ها ساعت‌ها چشم‌انتظار باز شدن آب شیرهای خانگی هستند. زن میانسال ساکن آناخاتون، با دست به طرف سطل‌های خالی کنار در خانه‌اش اشاره می‌کند و می‌گوید: قطره‌ای آب توی لوله‌هامون نیست.

صدای اعتراض تنها در خانه زن میانسال نیست. در همین محله، ده‌ها خانواده دیگر نیز چند روز است با همین مشکل درگیرند.

نارضایتی عمومی؛ وقتی مردم حس می‌کنند فراموش شده‌اند

آناخاتون یکی از مناطق قدیمی و پرجمعیت تبریز است که طی سال‌های اخیر، به‌ویژه در فصل گرما، همواره با کمبود آب دست‌وپنجه نرم کرده است. با این حال، امسال شدت بحران از حد انتظار فراتر رفته و به تعبیر برخی از اهالی، محله عملاً از نقشه تأمین آب حذف شده است.

رضا، جوان 34 ساله ساکن این منطقه، در گفت‌وگو با خبرنگار تسنیم می‌گوید: ما شهروند درجه‌چندم هم نیستیم. چرا همیشه نوبت قطعی آب برای ماست؟ خونه‌های مناطق بالای شهر هیچ وقت این مشکل را ندارند. آب آنجا هست، ولی ما باید با چشم‌انتظار تانکر آب باشیم. این عدالت نیست.

به گفته ساکنان، نکته مهم دیگر، نبود اطلاع‌رسانی دقیق و منظم است. شرکت آب و فاضلاب نه جدول زمان‌بندی مشخصی برای قطعی‌ها ارائه داده و نه پاسخ‌گوی مستقیم مشکلات محله‌ای خاص بوده است. در چنین شرایطی، مردم مجبورند بر اساس تجربه روزهای قبل، زمان احتمالی آمدن آب را حدس بزنند و برای ذخیره، آماده باشند.

فرمانداری: بحران واقعی است، اما منابع محدود

با افزایش فشار افکار عمومی و انتشار تصاویر صف‌های آب و سطل‌های خالی، فرمانداری تبریز به بحران واکنش نشان داد.

داود گرشاسبی، فرماندار تبریز، ضمن تأیید وضعیت حاد منابع آبی، گفت: ما شرمنده مردم هستیم. حق با مردم است. شرایط سختی داریم، ولی واقعیت این است که منابع آبی به شدت کاهش یافته و خطوط انتقال، توان تأمین مداوم آب برای همه مناطق را ندارند.

وی، اظهار کرد: کاهش بارندگی‌ها، افزایش مصرف در تابستان، و فشار بیش از حد بر شبکه انتقال، از عوامل کلیدی بحران فعلی است و راهکار کوتاه‌مدت تنها صرفه‌جویی و مدیریت مصرف است.

با این حال، شهروندان این پاسخ را ناکافی می‌دانند و معتقدند مشکل تنها به کاهش بارش برنمی‌گردد، بلکه بخشی از ماجرا، نبود اولویت‌بندی عادلانه در توزیع آب است.

تحلیل کارشناسان: بحران ساختاری است، نه فصلی

به باور کارشناسان حوزه آب و مدیریت شهری، آنچه در تبریز رخ داده، صرفاً یک بحران ناشی از کم‌آبی نیست، بلکه حاصل سال‌ها غفلت از بهبود زیرساخت‌ها، اجرای ناتمام پروژه‌های انتقال و نبود برنامه‌ریزی در توزیع منابع است.

تبعات اجتماعی و بهداشتی: وقتی بحران به خانه‌ها نفوذ می‌کند

قطع آب تنها یک معضل شهری نیست، بلکه اثرات مستقیم آن بر بهداشت خانوار، سلامت کودکان و سالمندان، تغذیه و حتی مناسبات اجتماعی قابل توجه است.

در بسیاری از خانواده‌های ساکن آناخاتون، نگهداری از کودکان خردسال، بیماران یا سالمندان بدون دسترسی به آب، به یک چالش روزانه بدل شده است.

یکی از شهروندان، می‌گوید: باورتان می‌شود که برای شستن دست و صورت مادرم باید از بطری استفاده کنم؟ نه حمام می‌توانیم برویم، نه لباس بشوییم. این شرایط برای سالمندان خیلی خطرناک است.

مطالبات مردم: آب را به خانه‌ها بازگردانید، نه وعده‌ها را

آنچه این روزها مردم از مسئولان می‌خواهند، نه جلسه و همایش که اقدام فوری است. مطالبات روشن است؛ تأمین مین آب شرب با تانکرهای سیار در مناطق؛ شفاف‌سازی برنامه‌ زمان‌بندی قطعی آب و انتشار عمومی آن؛ اصلاح فوری نقاط بحرانی شبکه توزیع در محلات کم‌برخوردار؛ تسریع در اجرای پروژه‌های انتقال آب میان‌مدت و بلندمدت و اطلاع‌رسانی مستمر، دقیق و صادقانه از طریق کانال‌های رسمی و محلی.

دلیل چیز دیگری است؟

در حالی‌که ساکنان محله آناخاتون همچنان با مشکل ناپایداری جریان آب دست‌وپنجه نرم می‌کنند، تورج فرجاد، مدیر آب و فاضلاب شهرستان تبریز از آمادگی کامل این مجموعه برای تکمیل عملیات اجرایی خبر داد و تأکید کرد: تحقق این امر منوط به همکاری ساکنان و رفع موانع اجتماعی موجود است.

وی در گفت‌وگو با خبرنگار تسنیم، با اشاره به متوقف‌شدن عملیات اجرایی در روز جمعه گذشته، اظهار کرد: نیروهای اجرایی برای اتصال نهایی لوله‌های شبکه آبرسانی در محل حاضر بودند، اما به دلیل مخالفت شماری از اهالی محله پایین، امکان انجام کار فراهم نشد.

مدیر آب و فاضلاب تبریز، گفت: ما پیش از این، یک بار انتقال آب آناخاتون را تقویت کرده‌ایم، اما به دلیل محدودیت فنی در ظرفیت انتقال، ناگزیر به افزایش سایز لوله‌ها در این نقطه هستیم.

فرجاد، گفت: این اقدام، حلقه نهایی از عملیات بهسازی و تثبیت شبکه آبرسانی به شمار می‌رود که می‌تواند مشکل کم‌فشاری یا قطعی مکرر را در این محله برطرف کند.

وی تصریح کرد: برنامه‌ریزی ما این بود که عملیات تا روز یکشنبه هفته جاری تکمیل شود، اما بروز مسائل اجتماعی در محل باعث شد پروژه متوقف بماند. به همین دلیل، حل این مشکل، بیش از آنکه فنی باشد، به تعامل و اعتمادسازی اجتماعی وابسته است.

مدیر آب و فاضلاب تبریز با تأکید بر رویکرد تعاملی این شرکت با مردم، گفت: هر زمان که ساکنان محله پایین آناخاتون اجازه دهند، ما بلافاصله با تجهیزات و نیروی انسانی آماده عملیات هستیم.

فرجاد خاطرنشان کرد: از اهالی محترم محله پایین می‌خواهیم با درک شرایط، اجازه دهند این پروژه حیاتی در اسرع وقت به سرانجام برسد تا خانواده‌ها از نعمت آب پایدار و با کیفیت بهره‌مند شوند.

پایانِ باز یک بحران

بحران آب در آناخاتون، فقط داستان یک محله نیست؛ آینه‌ای‌ست از بحران ساختاری در مدیریت شهری، زیرساخت ناکارآمد و عدالت ناپایدار در توزیع منابع حیاتی. وقتی تشنگی، میهمان خانه‌ها می‌شود، سخن گفتن از توسعه، رفاه و شهر هوشمند، چیزی جز شعار نخواهد بود. تا زمانی که شیر آب‌های این محله‌ها دوباره صدا نکنند، تبریز، گرفتار تبعیض خواهد بود.

انتهای پیام/