چه کسی سزاوارتر از حضرت علی (ع) برای جانشینی پیامبر بود؟
غدیر تنها انتخاب یک جانشین نبود؛ تجلی حکمتی الهی بود که پیامبر اکرم(ص) در واپسین لحظات رسالت، آن را آشکار کرد. در میان همه‌ی یاران و مدعیان، تنها علی(ع) بود که علم، عدالت، زهد، شجاعت و بندگی را توأمان در وجود خود داشت.
به گزارش خبرگزاری تسنیم از خرم‌آباد، در پهنه تاریخ انسانیت، لحظاتی وجود دارد که مسیر آینده بشریت را دگرگون می‌سازد؛ «غدیر» از جمله همین لحظات است، لحظه‌ای که آسمان و زمین در امتداد اراده الهی، به تماشای معرفی کامل‌ترین انسان بعد از پیامبر اسلام (ص) نشستند. غدیر، فقط نصب جانشین نیست؛ نمایش شکوه «ولایت» است، ولایتی که نه‌تنها حافظ دین، بلکه هدایتگر عقل و دل بشر تا پایان تاریخ است.
اگر بعثت، آغاز حرکت انسان به‌سوی نور بود، غدیر استمرار این مسیر است، نجات از حیرت در وادی پس از پیامبر. در غدیر، علی بن ابی‌طالب (ع) نه‌فقط به‌عنوان یک امام، بلکه به‌عنوان «تراز انسان کامل» به جهانیان معرفی شد؛ انسانی که عدالتش، دانشش، زهدش و شجاعتش، معیاری شد برای فهم درست از انسانیت.
غدیر یادآور این حقیقت است که دین بدون ولایت، چون جسمی بی‌جان است؛ و امت بدون امام، کاروانی سرگردان در بیابان فتنه‌ها. عظمت غدیر تنها در خطابه غدیریه نیست، بلکه در عمق آن پیامی نهفته است: هر انسانی برای رسیدن به کمال، باید به امامی کامل اقتدا کند.
امروز، بیش از همیشه، جوامع بشری نیازمند بازگشت به پیام غدیرند؛ به ولایتی که سرشار از عدل، عقلانیت، و کرامت انسانی است؛ به امیری که فراتر از مرزهای مذهب، قله بلند فضائل انسانی است.
خبرنگار تسنیم | حجت‌الاسلام سید هادی سهرابی، مسئول دفتر نمایندگی ولی‌فقیه در بنیاد مسکن انقلاب اسلامی لرستان، در آستانه عید سعید غدیر خم، در گفت‌وگویی با خبرنگار تسنیم در خرم‌آباد، این عید را نقطه عطف تاریخ انسانیت و تجلی ولایت الهی در زمین دانست.
غدیر را چگونه باید فهمید؟
غدیر تنها یک رویداد تاریخی نیست، بلکه نقطه آغاز ولایت انسان کامل بر زمین است. این روز، بزرگ‌ترین عید الهی است که در آن، پیامبر اسلام (ص) به فرمان خداوند، علی بن ابی‌طالب (ع) را به‌عنوان جانشین خود معرفی کرد؛ یعنی کسی که واجد همه ویژگی‌های الهی برای رهبری انسان‌هاست.
در منابع دینی، چه تصویری از فضائل حضرت علی (ع) ترسیم شده؟
فضائل امیرالمؤمنین (ع) آن‌چنان بی‌پایان است که در حدیث غدیر از پیامبر اسلام (ص) می‌خوانیم: اگر تمام درختان قلم و دریاها مرکب شوند و تمام انسان‌ها و اجنه نویسنده، باز هم قادر به شمارش فضائل علی (ع) نخواهند بود. این توصیف نشان می‌دهد که با شخصیتی فراتر از فهم‌های عادی انسانی مواجه هستیم.
آیا فقط متون شیعی به این فضائل پرداخته‌اند؟
اصلاً. اندیشمندان غیرشیعه و حتی مخالفان نیز نتوانسته‌اند از عظمت او چشم بپوشند. ابن ابی‌الحدید معتزلی در شرح نهج‌البلاغه، 24 حدیث در فضائل حضرت نقل کرده، آن هم در حالی که حاکمان اموی برای تخریب چهره ایشان، حدیث جعل می‌کردند. یا شبلی شُمیّل، اندیشمند مسیحی، علی (ع) را «نسخه‌ای بی‌بدیل» می‌خواند.
حضرت علی (ع) از نگاه متفکران مسیحی چگونه توصیف شده است؟
جرج جرداق، نویسنده مسیحی لبنانی، در کتاب معروف «الامام علی، صوت العدالة الانسانیة» می‌نویسد که همه صفات انسانی را در علی (ع) یافته‌ام. یا شیخ صفی‌الدین لی تأکید می‌کند که صفات متضاد در علی جمع شده‌اند؛ یعنی قاطعیت و عطوفت، علم و تواضع، شجاعت و زهد.
آیا نمونه‌ای تاریخی از عدالت علوی هم دارید؟
بله. وقتی نجاشی، شاعر دربار علی (ع)، حد شرعی خوردن شراب را از او دریافت کرد، به شام گریخت. معاویه از او پرسید چرا از علی گریخته‌ای؟ پاسخ داد: «از عدل علی به ظلم تو پناه آورده‌ام!» همین جمله، عدالت ناب علوی را به تصویر می‌کشد.
آیا می‌توان حضرت علی (ع) را نسخه‌ای از همه انبیا دانست؟
دقیقاً. پیامبر اسلام (ص) می‌فرمایند: کسی که بخواهد علم آدم، حکمت نوح، بردباری ابراهیم، هیبت موسی و زهد عیسی را درک کند، باید به علی بن ابی‌طالب (ع) بنگرد. او مظهر جامع تمام صفات الهی انبیاست. امام باقر (ع) هم فرمودند: هزار سنت پیامبران در وجود علی جمع شده است.
وظیفه ما در قبال این ولایت چیست؟
افتخار ما، ولایت امیرالمؤمنین (ع) است. باید با همه ظرفیت‌ها، از رسانه تا منبر و خانواده، در ترویج فرهنگ غدیر بکوشیم. چرا که ولایت او، کلید رشد انسان و نجات جامعه است.
انتهای پیام/
