روایت دیدار آخر با شهید جمهور
معصومه پاداش ستوده خبرنگار گیلانی از نخستین و آخرین دیدارش با رئیسجمهور شهید آیتالله رئیسی در روزهای نفسگیر کرونا و سادهزیستی او روایت کرد.
به گزارش خبرنگار خبرگزاری تسنیم از رشت، سالن همایش صدا و سیمای مرکز گیلان، میزبان رویدادی بینظیر با عنوان «عصری برای روایت خدمت» بود؛ گردهمایی اصحاب رسانه، فعالان خبری و کارشناسان حوزه اطلاعرسانی که با هدف بازتاب خدمات دولت شهید جمهور و بررسی دستاوردهای آن برگزار شد.
در این رویداد که با حضور گسترده خبرنگاران، فعالان رسانهای و مدیران دولتی برگزار شد، از خدمات و تلاشهای دولت شهید جمهور در حوزههای مختلف اقتصادی، اجتماعی و فرهنگی سخن به میان آمد. این نشست فرصتی بود برای روایت مستقیم و بیواسطه اقدامات ارزشمند این دولت از زبان کسانی که همواره در خط مقدم اطلاعرسانی و روشنگری جامعه حضور دارند.
دولت شهید جمهور، به عنوان یکی از دولتهایی که در مسیر خدمترسانی به مردم و ایجاد تحول در حوزههای گوناگون شناخته شده است، همواره مورد توجه رسانهها و تحلیلگران قرار داشته است. این دولت با شعار خدمت بیمنت و رویکردی مردمی، تلاش کرد تا در حوزههای مختلف از جمله اقتصاد، عدالت اجتماعی، زیرساختها و رفاه عمومی اقدامات چشمگیری انجام دهد.
اصحاب رسانه به عنوان پل ارتباطی میان دولت و مردم، نقشی کلیدی در انعکاس عملکرد این دولت ایفا کردهاند. از همین رو، برگزاری نشستهایی مانند «عصری برای روایت خدمت» زمینهای برای شفافسازی بیشتر، بازتاب دقیقتر خدمات دولت و تقویت ارتباط میان دولت و جامعه است.
معصومه پاداش ستوده، خبرنگار گیلانی در روایتی صمیمی و متاثرکننده از روزهای تلخ پرواز ملکوتی رئیسجمهور شهید آیتالله رئیسی و همراهانش، از نخستین و آخرین دیدارش با رئیسجمهور شهید آیتالله سیدابراهیم رئیسی در سفر به استان گیلان روایت کرد و گفت: آن روزها، هنوز کشور درگیر روزهای نفسگیر کرونا بود. نشستها با رعایت کامل پروتکلهای بهداشتی برگزار میشد، ماسکها بر چهره بود و فاصلهها حفظ شده بود، اما دلهایمان نزدیک بود؛ نزدیک به مردی که «مردمی بودن» را نه در شعار، که در سیره و منش خود معنا کرده بود.
وی با بیان اینکه حضور رئیسجمهور با آرامش، لبخند پدرانه و صداقت نگاهش قلبها را تسخیر میکرد، افزود: آقای رئیسی آمد؛ ساده، بیتکلف و بیواسطه. با دقت و علاقه پای حرفهایمان نشست. نگاهش نگاه یک رئیس نبود، نگاه یک پدر دلسوز بود که آمده بود تا صدای مردم را از زبان خبرنگاران بشنود.
به گفته پاداش ستوده، در آن نشست یکی از مهمترین مطالباتی که مطرح شد، موضوع آزادسازی سواحل گیلان بود؛ زمینهایی که سالها در تصرف برخی دستگاهها و اشخاص بود و مطالبه عمومی مردم برای آزادسازی آنها، سالها معطل مانده بود. هنوز نشست خبری تمام نشده بود که میشد فهمید این دغدغه برای رئیسجمهور مهم و جدی شده است.
به گفته وی، تنها چند روز پس از بازگشت رئیسجمهور به تهران، دستور آزادسازی سواحل صادر شد و اجرای آن در گیلان آغاز شد. این برای ما خبرنگاران، نشانهای از «نتیجهبخش بودن مطالبهگری» بود، آنهم وقتی در برابر مسئولی قرار گرفتهایم که اهل عمل است نه شعار.
پاداش ستوده درباره پایان آن دیدار افزود: وقتی نشست تمام شد، از رئیسجمهور خواستیم عکس یادگاری بگیریم. همه ما ماسک بر چهره داشتیم، اما او برای ثبت آن لحظه، ماسک از صورت برداشت و کنار ما ایستاد؛ نه بالاتر، نه دورتر، بلکه شانه به شانه ما. آن عکس، فقط یک تصویر نبود؛ نماد اعتماد، احترام و صمیمیت بود. تصویری از رئیسجمهوری که خود را از مردم و در مردم میدانست.
این خبرنگار گیلانی با اشاره به وعده سفر دوم آیتالله رئیسی به گیلان بیان کرد: قرار بود در سال 1402، سفر دومی انجام شود؛ سفری که امید داشتیم گرههای بزرگی همچون معضل پسماند سراوان، مشکلات جاده رشت-قزوین و مسائل مناطق محروم را باز کند. اما آن سفر، هرگز به مقصد نرسید و حسرتش برای همیشه در دل گیلانیها ماند.
پاداش ستوده با تأکید بر خستگیناپذیری شهید رئیسی خاطرنشان کرد: آیتالله رئیسی برای هیچ نقطهای از این سرزمین دور نبود. به هر استان، هر شهرستان، هر روستا سر میزد؛ حتی با چکمه، پای در گل میگذاشت و سفرها را حتی در دشوارترین روزها متوقف نمیکرد. او فقط یک رئیسجمهور نبود؛ پناه دلهایی بود که دنبال صداقت میگشتند.
وی می گوید برای من، آن نشست، آن عکس یادگاری و آن دیدار، تنها یک خاطره حرفهای نیست؛ افتخاری ماندگار در قلب من است. لحظهای که رئیسجمهور کشورم، بیواسطه در کنارمان ایستاد و به ما و به صدای مردم، با جان و دل گوش داد.
انتهای پیام/