تفسیر| دشمنی‌تان با گروهی سبب خروجتان از عدالت نشود
حجت‌الاسلام قرائتی در تفسیر خود می‌نویسد عوامل انحرافِ از عدالت، یا بغض و کینه است، یا حبّ و دوستى. اگر انگیزه‌ى انسان، کینه‌هاى او شد، اخلاصى در کار نیست؛ اما اگر قیام براى خدا باشد، کینه‌ها در اجراى عدالت بى‌اثر مى‌شود.
به گزارش خبرنگار فرهنگی خبرگزاری تسنیم، امروز در شرایطی قرار داریم که فضای سیاسی کشور بازار بی‌اخلاقی برخی چهره‌ها شده است. این فضای آلوده، شرایطی را ایجاد کرده که گاهی مهم‌ترین مسائل مردم که شامل مسائل اقتصادی اعم از مسکن و دارو و ... است به حاشیه می‌رود و دعواهای سیاسی جایگزین آن می‌شود. به رغم تلاش‌هایی که دولت برای بهبود شرایط فعلی می‌کشد، اما سوگوارانه شاهدیم در برخی ارکان نظام دعواهای سیاسی به کف جامعه می‌آید و شرایط را ملتهب‌تر از همیشه می‌کند، ضمن آنکه از دل این دعواها، مسائل غیر اخلاقی و غیر شرعی و همچنین بی‌عدالتی‌ها نمایان می‌شود؛ مسئله‌ای که به مرور زمان قُبح اتهام زدن‌ها و نسبت‌های ناروا دادن به سایرین را در جامعه می‌شکند.
حال با وجود این فضای نامطلوبی که در جامعه حکمفرما می‌شود، ضرورت دارد بزرگان جامعه نسبت به رفتارهای خود حُسن توجه را داشته باشند و به گونه‌ای رفتار نکنند که شریعت ناب محمدی صلی الله علیه و آله که سراسر نور و رحمت و عدالت است، و نیز درس‌های قرآن که آمیخته به آموزه‌های ناب معرفتی، رفتاری و اخلاقی است، در ذهن مردم تخریب شود و در دعواهای سیاسی که گریزی هم از آن نیست، به این آیه توجه کنند که خداوند فرمود:
«یَا أَیُّهَا الَّذِینَ آمَنُوا کُونُوا قَوَّامِینَ لِلَّهِ شُهَدَاءَ بِالْقِسْطِ ۖ وَ لَا یَجْرِمَنَّکُمْ شَنَآنُ قَوْمٍ عَلَىٰ أَلَّا تَعْدِلُوا ۚ اعْدِلُوا هُوَ أَقْرَبُ لِلتَّقْوَىٰ ۖ وَاتَّقُوا اللَّهَ ۚ إِنَّ اللَّهَ خَبِیرٌ بِمَا تَعْمَلُونَ»؛ ای اهل ایمان، همواره [در همه امور] قیام کننده برای خدا و گواهان به عدل و داد باشید. و نباید دشمنی با گروهی شما را بر آن دارد که عدالت نورزید؛ عدالت کنید که آن به پرهیزکاری نزدیک تر است. و از خدا پروا کنید؛ زیرا خدا به آنچه انجام می دهید آگاه است.
خداوند در این آیه تصریح می‌کند که نباید دشمنی شما با گروهی سبب خروجتان از حد عدالت شود. در ادامه پای کتاب نور حجت‌الاسلام قرائتی می‌نشینیم تا با ابعاد متعدد این آیه بیشتر آشنا شویم. ایشان در توضیح این آیه می‌نویسد:
عوامل انحرافِ از عدالت، یا بغض و کینه است، یا حبّ و دوستى. اگر انگیزه‌ى انسان، کینه‌هاى او شد، اخلاصى در کار نیست؛ اما اگر قیام براى خدا باشد، کینه‌ها در اجراى عدالت بى‌اثر مى‌شود. اگر باور کنیم که خدا عملکرد ما را مى‌داند، به عدل رفتار خواهیم کرد، چرا که فرمود إِنَّ اللَّهَ خَبِیرٌ بِمَا تَعْمَلُونَ. انسان‌هاى کینه‌توز و عقده‌اى، نمى‌توانند عادل باشند. (براى رسیدن به عدالت باید کینه‌ها را کنترل کرد) و کینه‌جویى، از عوامل انحراف از عدالت است. در سیاستگذارى‌ها و روابط داخلى و خارجى، حتّى نسبت به دشمنان هم عادل باشیم و 6- انسان‌هاى عادل و منصف، به تقوا نزدیکترند. «اعْدِلُوا هُوَ أَقْرَبُ لِلتَّقْوَىٰ.»
انتهای‌پیام/
