چپ راستِ فیلمساز و مدیران چاره مشکلات فیلم‌ها است
چپ راست اکران خود را آغاز کرد، اکرانی که شاید دیگر دور از انتظار بود اما حالا با تعامل فیلمساز و مدیران سینما این فیلم پرحاشیه رنگ اکران را به خود دیده است. چیزی که برای تمامی فیلم‌های در حال بررسی بسیاز نزدیک است به شرط تعامل طرفین.
به گزارش خبرنگار فرهنگی خبرگزاری تسنیم ، سال گذشته و در اوایل فعالیت دولت جدید در حالی که فیلم چپ راست آماده اکران بود، به خاطر اصلاحات اکران این فیلم متوقف شد. این توقف حواشی داشت اما سازمان سینمایی و مدیریت آن تلاش داشت تا بگوید این اصلاحات نه تنها برای فیلم مورد اشاره بلکه برای هر فیلمی است که طبق قوانین و آئین‌نامه موارد لازم را انجام نداده باشد.
کم‌کم حواشی در مورد دیگر فیلم‌ها نیز آغاز شد و هر فیلمی که مطابق نظر سازمان، مبتنی بر قوانین آئین‌نامه ساخته نشده بود، متوقف می‌شد تا اصلاحیه‌ها را انجام دهد. برخی رسانه‌ها نیز تلاش داشتند تا فضای سینما را به سمت حواشی ببرند تا اینکه فیلم‌های مذکور آرام آرام اخبار پروانه‌های نمایش خود را منتشر کردند، اکران شدند و یا در صف اکران باقی ماندند. البته برخی از فیلم‌ها مانند شیشلیک ساخته محمدحسین مهدویان هنوز موفق به اخذ پروانه نمایش خود نشدند.
یکی دیگر از فیلم‌هایی که به شدت خود را وارد این حاشیه کرد، برادران لیلا بود. این فیلم نیز با حضور خود در جشنواره فیلم کن بدون پروانه نمایش و مجوزهای لازم، به این حواشی دامن زد تا جایی که کارگردان فیلم در نشست خبری فیلم گفت که حاضر نیست اصلاحیه‌ها را بپذیرد و بنابراین فیلم توقیف شد.
اما چپ راست فیلمی بود که در این یکسال صبر کردیم تا زمان اکران آن فرا رسید. فردا این فیلم ساخته حامد محمدی و به تهیه کنندگی منوچهر محمدی راهی اکران خواهد شد.
اما چپ راست فیلمی است که هم مضمون سیاسی و طنز دارد و هم دارای شوخی است. و این یعنی شاید کار برای چنین فیلمی سخت باشد هم امکان دارد مضامین و حرف‌هایی در فیلم زده شود که مورد پذیرش قانون نباشد و هم امکان دارد که شوخی‌های طعنه‌دار سیاسی در آن وجود داشته باشد. اما خروجی نشان داده که در صورت تعامل طرفین می‌توان شاهد اکران فیلم‌ها در سینما با کمترین میزان اصلاحیه باشیم به طوریکه متن داستان صدمه نبیند.
این روند برخلاف شایعه‌سازی و حاشیه‌‌‌سازی برای فیلم‌های سازمان و با هدف فشار روی این معاونت سینمایی، نشان داده که می توان امیدوار به حل و فصل مشکلات فیلم‌ها با همکاری و گفت‌وگو بود. هم مدیران سازمان باید با طرف خود یعنی تهیه کننده و کارگردان همکاری کنند و این حق را بدهند که آنان برای رسیدن به نسخه نهایی زحمات بسیار کشیدند و باید با استدلال سخن گفت و دیگر آنکه اجازه ندهند نگاه سلیقه‌ای بر منطق و عقلانیت حاکم شود. فیمسازان نیز باید این را در نظر داشته باشند، قانون ملاک صدور و اخذ مجوزهای ساخت و نمایش است و باید با قبول بند بند قوانین کشور، فیلمنامه را ساخت و نمایش داد.
البته قاطبه فیلمسازان و جریان تولید سینمایی کشور بر همین روند و منوال است اما زمینه‌هایی که به دلیل سؤمدیریت در سال‌های ابتدایی دهه 90 بود باعث شد تا روند فیلمسازی از مسیر قانونی‌اش فاصله بگیرد و سینمای ایران دچار حواشی زیادی شود.
امیدواریم هرچه زودتر فیلم‌های دیگری که دچار مشکلات آئین‌نامه و نظارتی هستند نیز با همکاری طرفین رنگ اکران را ببینند. همچنین فیلم‌های زیادی از سال‌های قبل هستند که با وجود آنکه از نظر مضمون و جریان تولید در سبک فیلم‌های انقلابی و دینی قرار دارند اما هنوز اکران نشده‌اند. فیلم‌هایی مانند «صبح قریب»، «رنج و مستی» و «گزارش یک جشن».
انتهای پیام/
