آمریکایی‌ها از چین بیشتر از روسیه می‌ترسند و این به نفع مسکو است
بعد از به قدرت رسیدن دولت دموکرات جو بایدن، استفاده از روسیه بعنوان ابزاری در مبارزات سیاسی داخلی در آمریکا کاهش یافته و مسکو به یک چالش سیاست خارجی تبدیل شده و این مسئله در دیدگاه جامعه نیز مشاهده می‌شود.
به گزارش گروه بین‌الملل خبرگزاری تسنیم، روزنامه اینترنتی "وزگلیاد" روسیه در تحلیلی نوشته است: نتیجه یک نظرسنجی اجتماعی در ایالات متحده نشان داده که مردم آمریکا بیش از آنکه از روسیه وحشت داشته باشند، از چین می‌ترسند. حال سئوال اینجاست: چرا دیدگاه شهروندان آمریکایی در این خصوص تا این اندازه محسوس تغییر کرده، این موضوع چه تأثیری بر عملکرد مقامات واشنگتن خواهد داشت و روسیه به چه صورت می‌تواند از این وضعیت در جهت منافع خود استفاده کند؟
در عرصه فعالیت رسانه‌های گروهی مفهومی به نام «اتاق اکو» وجود دارد. این پدیدهزمانی رخ می‌دهد که در سیستم بسته‌ای یا یک جامعه بسته، دیدگاه شما به دلیل تکرار دائمی از سوی سایر شرکت کنندگان تقویت می‌شود و وضعیت به نقطه‌ای می‌رسد که این احساس بوجود می‌اید که در تمامی جهان اطراف شما، فقط این عقیده حاکم است.
دقیقاً این احسای نزد مخاطبان رسانه‌های گروهی غربی درباره موضوع روسیه احساس می‌شود. در چنین "اتاق اکویی" مسکو به دشمن اصلی، آنهم نه تنها برای ایالات متحده، بلکه برای کل جهان غرب تبدیل شده است. پیمان آتلانتیک شمالی (ناتو) روسیه را تهدید اصلی برای اروپا تلقی می‌کند، آمریکا ساختارهای نظامی خود را در کشورهای شرق اروپا مستقر کرده و اوکراینی‌ها و تا حد کمتر؛ کشورهای حوزه دریای بالتیک فعالانه از افسانه "ترس از روسیه" بهره برداری کافی می‌کنند.
البته واقعیت درک از روسیه در جامعه آمریکایی تا حدودی با آنچه ماشین تبلیغاتی غرب به نمایش درآورده، متفاوت است. این مسئله را می‌توان در الگوی سه نظرسنجی انجام شده توسط "بنیاد ریگان"در سال 2018، اوایل سال 2021 و آخر ماه نوامبر سال 2021 (سال جاری میلادی) مشاهده کرد.
در سال 2018 واقعیت کم و بیش بر اساس وضعیت "اتاق اکو" بود. 73 درصد از شهروندان آمریکایی روسیه را "دشمن" کشورشان نامیده بودند. بیش از 30 درصد از سئوال شوندگان دقیقاً از لفظ "دشمن اصلی" برای روسیه نام می‌بردند. جایگاه دوم در آن زمان در اختیار چین قرار داشت -21 درصد، جایگاه سوم از آن کره شمالی با 18 درصد و تنها 7 درصد از شرکت کنندگان در این نظرسنجی هم از ایران بعنوان "دشمن آمریکا" نام برده بودند.
در اوایل سال 2021 وضعیت تا حدودی تغییر کرد. البته بله روسیه همچنان دشمن ایالات متحده شناخته شده بود و 69 درصد از آمریکایی‌ها از چنین نظری حمایت می‌کردند، ولی در این پیشگویی یک چیز تغییر یافت: اینبار 37 درصد از مردم ایالات متحده از چین بعنوان "دشمن اصلی" نام بردند و روسیه با 16 درصد به سکوی دوم تهدید برای آمریکا پایین آمد. کره شمالی و ایران هم با 15 و 8 درصد رای، همچنان جایگاه سوم و چهارم را داشتند.
به عقیده "دیمیتری سوسلوف" معاون مدیر مرکز مطالعات جامع اروپایی و بین المللی در مدرسه عالی اقتصاد مسکو توضیح پدیدار شدن "غول چین" بسیار ساده است. به گفته وی، «این مسئله بازتاب وضعیتی است که حداقل از همان سال 2018 ( و در دوره ریاست جمهوری دونالد ترامپ) در ایالات متحده بوجود آمد، زمانی که واشنگتن سیاست خود در قبال پکن را بشدت به سمت یک رویارویی تمام عیار تبدیل کرد. دولت آمریکا روی چین بعنوان "دشمن اصلی" ایالات متحده متمرکز شد. و واقعاً نیز جمهوری خلق چین، تنها کشور در جهان است که برتری آمریکا را به چالش کشیده و می‌تواند این کشور را به "قدرت شماره دو جهانی" چه از لحاظ نظامی و چه از دیدگاه فنی و اقتصادی فناوری تبدیل کند.»
این واقعیت را نه تنها کارشناسان آمریکایی، بلکه سیاستمداران بلندپایه نیز پذیرفته‌اند. آنها مرتب از این صحبت می‌کنند که ایالات متحده برتری خود در عرصه فناوری را از دست داده است. و دلیل آن هم رویکرد منسوخ شده در عرصه تحقیقات علمی است که تأکید همچنان بر بودجه اختصاص یافته و نه بر پیچیدگی فنی معطوف است.
"مایک راجرز" رئیس کمیته امور نظامی مجلس نمایندگان کنگره آمریکا از این مسئله ابراز انزجار کرده و می‌گوید: «یک یک آزمایش ناموفق در زمینه فناوریهای جدید می‌تواند منجر به عواقب جدی برای سابقه افسران نظامی شود. چنین نگرشی مانع از پیشرفت در عرصه فناوری شده و باعث می‌شود که همچنان از فناوریهای قدیمی برای مقابله با تهدیدات مدرن استفاده شود.»
دیمیتری سوسلوف یادآور شده است: «جای تعجب ندارد که در ایالات متحده فعالیت تبلیغاتی بسیار گسترده‌ای علیه چین به راه افتاده است و مقامات پکن دائما به نسل کشی مردم منطقه خودمختار سین کیانگ متهم شده و اعمال فشارهای اقتصادی بر چین تشدید شده است. تعداد تحریم‌های آمریکا علیه این کشور، به مراتب بیشتر از تحریم‌های ضدروسی است.»
دقیقاً به همین دلیل تعداد آمریکایی‌ها که چین را دشمن آمریکا (نه دشمن اصلی، بلکه صرفاً دشمن) می‌دانند، از سال 2018 تا اوایل سال 2021، در حدود 12 درصدافزایش یافته و از 55 درصد به 67 درصد رسید.
روسیه به جایگاه دوم تهدید اصلی برای آمریکا سقوط کرده است
و بدین ترتیب این یک واقعیت است که روسیه به جایگاه "دشمن شماره دو" نزول کرده است. البته طرفداران حزب دموکرات همچنان 28 درصد از رای دهندگان به مسکو را تشکیل می‌دهند و تنها 20 درصد از آنها پکن را بعنوان دشمن آمریکا انتخاب کردند. ولی در مقام مقایسه: این دیدگاه نزد طرفداران حزب جمهوری خواه دچار شکاف شده و از 55 درصد به 6 درصد رسید. این درصد در خصوص مردم بدون حزب آمریکایی هم از 39 درصد به 9 درصد کاهش یافت. جمهوری خواهان حتی کمی بیشتر از روسیه از کره شمالی و ایران هراس دارند. هرچند در عرصه مبارزات سیاسی داخلی از نام روسیه بیشتر استفاده می‌شود.
سوسلوف معتقد است: «اکثر جمهوری خواهان به عامل روسیه در انتخابات سال 2016 اعتقاد نداشتند و نظریه "RussiaGate" را اقدامی علیه دونالد ترامپ تلقی می کردند. ولی دموکرات‌ها از لحظه ورود جو بایدن به کاخ سفید باز هم به همان اعتقاد سابق خود بازگشتند که روسیه در روند انتخابات ریاست جمهوری آمریکا دخالت می‌کند و سعی دارد به ایالات متحده تا جای ممکن آسیب برساند.»
البته نظرسنجی بنیاد ریگان در اواخر ماه نوامبر سال جاری (2021) که نتیجه آن روز جمعه منتشر شد، تسلیم شدن آنها را ثابت کرد. 44 درصد سئوال شوندگان طرف حزب دموکرات (یعنی بیش از دو برابر اوایل سال 2021) از چین بعنوان تهدید اصلی برای آمریکا نام بردند. در میان طرفداران حزب جمهوری خواه نیز این رشد تا 64 درصد و در بین مردم بدون حزب هم تا 44 درصد رسیده است.
روسیه از ابزاری در سیاست داخلی به چالشی در عرصه سیاست خارجی تبدیل شد
معاون مدیر مرکز مطالعات جامع اروپایی و بین المللی در مدرسه عالی اقتصاد مسکو در توضیح این مسئله گفته است: «از زمان خروج دونالد ترامپ از قدرت، میزان استفاده از روسیه بعنوان ابزاری در مبارزات سیاسی داخلی در ایالات متحده کاهش یافته است. اگر در اوایل دوره ریاست جمهوری ترامپ، عامل روسیه مهمترین ابزار مخالفان وی بود، اکنون کمتر از این عامل استفاده می‌شود، یعنی دیگری نیازی به آن نیست. مسکو بیشتر بعنوان یک چالش در عرصه سیاست خارجی و در جایگاه دوم رقابت با آمریکا تبدیل شده و این مسئله در دیدگاه جامعه نیز مشاهده می‌شود. گذشته از آن، دولت جو بایدن حتی مایل است مباحثات ضدروسی در ایالات متحده تضعیف شود.»
اگر این وضعیت را از لحاظ منافع روسیه بررسی کنیم و نه از دیدگاه سیاستمداران کنونی روس که موقعیت "خار چشم آمریکا بودن" را می‌پسندند، این مسئله حتی خوش‌بینانه و مفید است. دلیل آن واضح است، هر چه توجه مقامات واشنگتن به سمت روسیه کمتر شود، آنها کمتر تلاش خواهند کرد تا جامعه غربی را به سمت تمایلات ضدروسی سوق دهند.
دیمیتری سوسلوف ادامه داده است: «از سوی دیگر روسیه همچنان موقعیت دشمن بودن برای ایالات متحده را حفظ کرده است، فقط بخش اعظم جامعه آمریکایی این کشور را "دشن شماره یک" کشورشان نمی‌نامند و این به منزله آن نیست که روسیه دشمن ایدئولوژیکی، نظامی و ژئوپلیتیکی آمریکا تلقی نمی‌شود. به همین دلیل نخبگان آمریکایی مایل نیستند که امتیازی به روسیه بدهند. آنها همچنان به مقابله با کرملین تا جایی که به منافع ایالات متحده آسیب نرسد و یا مشارکت نظامی-فنی مسکو و پکن را تقویت نکند، ادامه می‌دهند.»
دقیقاً در چنین شرایطی است که کریدوری برای برگزاری "کنفرانس ویدئویی" بین ولادیمیر پوتین و جو بایدن باز شده است و آنها سعی می‌کنند تا مذاکراتی درباره وضعیت کنونی روابط دو کشور انجام دهند. به گفته "دیمیتری پسکوف" سخنگوی کرملین، روسای جمهوری روسیه و آمریکا روز سه‌شنبه، 7 ماه دسامبر (16 آذر ماه) با یکدیگر مذاکره خواهند کرد. خوشبختانه پوتین و بایدن در داخل این "اتاق اکو" قرار نداشته و به خوبی از وضعیت واقعی آگاه هستند.
انتهای پیام/
