یادداشت سفیر چین در ایران؛ «کنفرانس دموکراسی» اقدامی ضد مردم سالاری در پوشش دموکراسی

به گزارش گروه بین‌الملل خبرگزاری تسنیم به نقل از رادیو بین‌المللی چین، «جو بایدن» رئیس جمهور آمریکا برای روزهای 9 و 10 دسامبر 110 کشور را به نشست مجازی «دموکراسی» دعوت کرده است. در این میان، در حالی که نام چین و روسیه که رقبای آمریکا در عرصه جهانی هستند به چشم نمی خورد؛ شاهد هستیم که کاخ سفید در اقدامی تفرقه برانگیز، نام تایوان را در لیست مدعوین گنجانده حال آنکه تایوان بخشی از تمامیت ارضی چین محسوب می شود.

این اقدام تحریک آمیز که به منزله فراهم کردن تریبون برای جریان های جدایی طلب تایوان است؛ در حالی انجام می شود که بایدن ادعای پایبندی به اصل چین واحد را دارد. پیشتر، وزارت خارجه چین در اعتراض به این اقدام نابجا اعلام کرد: اقدامات واشنگتن فقط برای این است که نشان دهد دموکراسی فقط پوشش و ابزاری برای پیشبرد اهداف ژئوپلیتیکی اش، سرکوب سایر کشورها و تقسیم جهان است.

آمریکا همواره زیر بیرق و تحت لوای «دموکراسی» به امور غیر دموکراتیک پرداخته و همین امر نیز تردیدها و حتی نارضایتی بسیاری از کشورها را برانگیخته استدر همین ارتباط، «چانگ هوآ» سفیر چین در تهران نیز در یادداشتی به این اقدام نفاق آمیز چین اعتراض کرد. وی در این باره نوشت: به تازگی، تعدادی از سیاستمداران آمریکایی در حال برنامه ریزی برای برگزاری کنفرانسی با عنوان «اجلاس رهبران برای دموکراسی» هستند که در واقع تحت لوا و بیرق دموکراسی، به عاملی برای تفرقه و جدایی در جهان مبدل شده و با خط کشی های ایدئولوژیک، موجبات ایجاد تقابل های اردوگاهی در جهان را فراهم آورده و در پی آن برآمده تا ضمن اعمال اصلاحات آمریکایی نسبت به کشورهای دارای حاکمیت ملی، در راستای تأمین نیازهای راهبردی ایالات متحده خدمت کند.

چنین رویکردی برخلاف جریان تحولات روزگار کنونی بوده و بی تردید چشم اندازی در برابر خود نخواهد داشت. در واقع، اجلاس موسوم به «کنفرانس دموکراسی» نمادی از تنگ نظری مفرط است که با مفهوم حقیقی «مردم سالاری» هیچ گونه ارتباط معنایی نمی یابد و سر تا پا نمایانگر «دموکراسی غیر واقعی» و در حقیقت اقدامی ضد مردمسالاری است. آمریکا همواره زیر بیرق و تحت لوای «دموکراسی» به امور غیر دموکراتیک پرداخته و همین امر نیز تردیدها و حتی نارضایتی بسیاری از کشورها را برانگیخته است.

سفیر چین در ایران افزود: مردم سالاری یکی از ارزش های مشترک بشری است اما اینکه چگونه تحقق یابد، موضوعی است که باید با توجه به موقعیت و شرایط هر کشور و نیازهای مردمان آن محقق گشته و اجرایی شود. معیار سنجش دموکراسی باید با توجه به تناسب آن با نیازهای هر کشور سنجیده شود، به این صورت که بررسی شود آیا این امر قابلیت جلب نظر، مشارکت و احساس رضایت مردمان آن کشور را به همراه دارد یا خیر و خلاصه اینکه بررسی این موضوع که آیا در یک کشور دموکراسی وجود دارد یا خیر امری است که باید توسط مردم آن کشور به قضاوت گذاشته شود. اگر مردم سالاری را ملاک بلامنازع برخی کشورها بدانیم و از متر و معیار یگانه آن ها برای سنجش نظام های متنوع و رنگارنگ جهان استفاده کنیم، این امر به مثابه دیدن تمدن های سیاسی متکثر از نظرگاهی واحد است که خود فی نفسه حرکتی غیردموکراتیک به حساب می آید.

چانگ هوآ ادامه داد: حزب کمونیست چین با هدایتگری خود موجبات کسب دستاوردهای بزرگی توسط ملت چین را فراهم آورده و نکته کلیدی در این زمینه یافتن مسیر توسعه ای متناسب با شرایط و وضعیت کشور چین بوده است. چین در امر نظام سیاسی خویش از دیگر کشورها تقلید یا کپی برداری نکرده بلکه این مسئله را از رهگذر ریشه دواندن در اعماق جامعه چین محقق نموده که به ساخت تمدن و نظام سیاسی اش منجر گشته است. از زمان برگزاری هجدهمین اجلاس کنگره ملی حزب کمونیست به این سو، کمیته مرکزی حزب با محوریت شخص «شی جینپینگ» پایبندی خویش به مسیر توسعه سیاسی مطرح شده در چارچوب سوسیالیسم با ویژگی های چینی را محفوظ داشته و پای در مسیری دموکراتیک نهاده که در تمامی مراحل آن، مردم نقش محوری خویش را ایفا نموده‌اند. تمام مراحل مردم سالارانه‌ای که ذکر شد، شامل انتخابات دموکراتیک، فرآیندهای دموکراتیک مشورتی، دموکراسی اجتماعی، دموکراسی مردمی، دموکراسی مدنی و دیگر ارکان سیاسی مردمسالاری بوده و در عین حال به طور کامل و زنجیره وار، به یکدیگر متصل، همه جانبه و از نوع فراگیر بوده که در حقیقت وسیع ترین، حقیقی ترین، کاربردی ترین دموکراسی سوسیالیستی محسوب می شود که به گونه ای موثر اداره امور کشور توسط آحاد مردم را از مسیرهای قانونی و به انحا مختلف تضمین می نماید.

چانگ هوآ افزود: چین و حزب کمونیست چین به مسیرهای توسعه ای که ملت های دیگر کشورها به طور مستقل برگزیده اند احترام گذاشته و هرگز اقدامی در راستای تحمیل ایدئولوژی، ارزش های اعتقادی یا مدل های توسعه خود به دیگران نداشته و بر همین اساس به طرح ایده ساخت جامعه بشری با سرنوشت مشترک پرداخته است. از دیگر سو اما از نظرگاه آمریکایی، «دموکراسی» بدون استثنا پوششی برای پیشبرد هژمونی بوده است. در چنین فضایی، هر کس مطیع تر باشد، عزیزتر و نهایتا به عنوان یک «کشور دموکراتیک» تلقی می شود. هر چند که «دموکراسی» همواره لقلقه زبان جماعتی از سیاستمداران آمریکایی بوده اما کارنامه آمریکا در حوزه مردم سالاری هیچ نقطه روشنی نداشته است. هر گاه سخن از «دموکراسی آمریکایی» می شود، بلافاصله اذهان مردم به سوی مفاهیمی چون قطبی سازی سیاسی، شکاف های اجتماعی، پوپولیسم، تبعیض نژادی و اختلاف طبقاتی میان اغنیا و فقرا سوق داده می شود. آمریکا بدون توجه و رصد مشکلات دموکراتیک خویش، از عنوان به اصطلاح دموکراسی، به مثابه ابزاری سیاسی و ژئوپلیتیک جهت پیشبرد راهبردهای جهانی خود بهره جسته و ضمن مداخله مکرر در امور داخلی دیگر کشورها، حاکمیت ملی آن ها را مورد تجاوز قرار می دهد. رویکرد ایالات متحده در تحمیل زورمدارانه دموکراسی غربی به دیگر کشورها که گاه حتی به تغییر رژیم های سیاسی آن ها منجر شده، آلام و فجایع سهمگینی را به مردمان این کشورها تحمیل نموده است.

آمریکا مدعی است که از «استقلال تایوان» حمایت نمی کند اما در عین حال بی واهمه و صریح با دعوت از مسئولان محلی تایوان برای شرکت در این نشست، در عمل نسبت به در اختیار قرار دادن تریبون بین المللی به نیروهای استقلال طلب تایوان اقدام می نمایدسفیر چین در ایران یادآوری کرد: در این خصوص انواع و اقسام رویکردها و رویه های ناخوشایندی که آمریکا سابقه آن را داشته، گواه آن است که این کشور به هیچ وجه صلاحیت برگزاری نشست موسوم به «کنفرانس دموکراسی» را ندارد. آمریکا مدعی است که از «استقلال تایوان» حمایت نمی کند اما در عین حال بی واهمه و صریح با دعوت از مسئولان محلی تایوان برای شرکت در این نشست، در عمل نسبت به در اختیار قرار دادن تریبون بین‌المللی به نیروهای استقلال طلب تایوان اقدام می نماید که این خود گواهی دیگر بر غیرقابل اعتماد بودن مواضع و سخنان مقامات این کشور است.

وی افزود: چندی پیش، هیئت های نمایندگی چین و روسیه در ژنو نسبت به برگزاری مشترک سمیناری مجازی با عنوان «مردم سالاری و حقوق بشر: پیگیری مشترک، روش های متنوع» اقدام نمودند که محققان، مقامات ارشد بیش از 60 کشور شامل ایران و بیش از 130 تن شامل نمایندگان سازمان های بین المللی و شبکه های رسانه ای در آن حضور یافتند. نمایندگان بسیاری از کشورها در این نشست به هنگام ایراد سخنان شان بیان داشتند که الگوی واحدی در چهار سوی جهان برای این منظور وجود ندارد که در همه جا قابل اتکا و استناد باشد و رویکرد کشورهای غربی در استثمار دیگر کشورها، دخالت های نظامی در امور آن ها، حمایت از کودتاها و این قبیل تحمیل زورمدارانه نظام سیاسی خویش به دیگران با بهانه هایی چون «ارزش های جهانی» یا «حراست از حقوق بشر» بی نهایت زیان بار خواهد بود. هیچ کس نمی تواند حق تعریف مردم سالاری را در انحصار خویش درآورد و این در حالی است که عدم تحقق موثر حق توسعه در فضای جهانی نیز اساسا به واسطه موانع ایجاد شده از سوی برخی کشورهای توسه یافته رخ نموده است.

دیدگان مردم دنیا بصیر و بیناست. نیاز فوری جهان امروز پایبندی و پیروی از قواعد روابط بین‌الملل بر مبنای منشور ملل متحد، تقویت همکاری و هماهنگی جهانی و دست در دست یکدیگر دادن برای رفتن به مصاف چالش های جهانی چون همه گیری کرونا، تغییرات اقلیمی و موارد مشابه و پیشبرد مشترک امر پیشرفت بشر است نه تشکیل نشستی موسوم به «کنفرانس دموکراسی». دامن زدن به رویارویی و مقابله با یکدیگر تحت لوای دموکراسی، حقیقتا به معنای پایمال کردن و بی حرمتی به روحیه مردم سالاری و ارزش های دموکراتیک بوده و تنها موجبات گسترش هرج و مرج و آشفتگی در جهان را فراهم خواهد نمود و چنین رویکردهایی ناگزیر با مخالفت و مقابله جامعه بین‌الملل مواجه خواهد شد!

انتهای پیام/