گزارش| چرا طرح ملی بن ـ بروجن برای چهارمحال و بختیاری حائز اهمیت است؟

به گزارش خبرگزاری تسنیم از شهرکرد، پروژه‌های انتقال آب بین حوضه‌ای در جهان و ‌در کشورمان ‌ایران با اهداف خاصی پیگیری و اجرا می‌شوند. تامین آب شرب شهری، تامین آب کشاورزی و تولید انرژی، اهداف محیط زیستی و چند منظوره و غیره از اهداف پروژه‌های انتقال آب به شمار می‌روند.

از طرفی تأمین آب آشامیدنی سالم، برای حفظ سلامتی مردم ضروری است و از سوی دیگر ارائه خدمات آب‌رسانی به مردم‌ با توجه به محدودیت منابع آب، تغییر اقلیم، افزایش جمعیت و آلودگی منابع آب، به چالش جدی در جوامع امروزی و در اغلب شهرها و روستاها تبدیل شده است.

استان چهارمحال و بختیاری با دارا بودن زیبایی‌های طبیعی، و منشاء آب‌های گوارا با دارا بودن 10 درصد از منابع آب کشور به عنوان سرزمین آب و آفتاب لقب گرفته است.این‌ در حالی است که این استان نیز همچون سایر نقاط کشور دست‌خوش مسائل زیست‌محیطی گوناگونی قرار گرفته است. 

از سویی خشکسالی، منابع آبی این استان را تهدید می‌کند و پربارش‌ترین استان کشور را در رتبه‌های اول خشکسالی قرار داده است و تامین آب آشامیدنی را در برخی از شهرها و روستاهای این استان با مشکل مواجه کرده است.به همین دلیل اجرای پروژه انتقال آب بن - بروجن به عنوان یک طرح ملی و با مصوبه ریاست جمهوری با هدف رفع مشکل کمبود آب، کلید خورد و عملیات اجرایی پروژه انتقال آب بن- بروجن در حوضه آبریز زاینده رود از سال 1391 آغاز شد تا مشکل تامین آب 13 شهر و 11 روستا شامل 460 هزار نفر معادل نیمی از جمعیت استان را تأمین کند.

استاندار چهارمحال و بختیاری در جدیدترین اظهارنظر در آیین افتتاح و بهره‌برداری طرح‌های شهرستان شهرکرد درهفته دولت با حضور معاون هماهنگی امور اقتصادی و توسعه منطقه‌ای وزیر کشور تاکید کرد: با پیگیری‌های صورت گرفته،  مراحل نهایی ابلاغ اعتبار طرح‌ انتقال آب بن به بروجن انجام شده است.

اقبال عباسی افزود: این پروژه حدود 70 درصد پیشرفت فیزیکی دارد و طبق پیگیری‌های صورت گرفته مقرر شد مراحل  انعقاد قرارداد با یک پیمانکار توانمند برای اجرای این پروژه به سرعت انجام شود.

رئیس مجمع نمایندگان چهارمحال و بختیاری نیز درباره این پروژه گفته است: با توجه به تصمیم‌ دولت در اجرای 31 طرح‌ مهم در 31 استان، طرح‌ انتقال آب بن-بروجن مورد تاکید وزیر نیرو و مجمع نمایندگان استان قرار گرفته است و امیدواریم شاهد بهره‌برداری از این طرح مهم باشیم. 

حجت الاسلام و المسلمین امیرقلی ‌جعفری از وحدت رویه نمایندگان استان در دفاع از حقوق مردم  برای اجرای این طرح و همت مضاعف مسئولان برای تکمیل این‌ طرح‌ در سال جاری خبر‌ داد.

صابرپور، سرپرست شرکت آب منطقه‌ای چهارمحال و بختیاری نیز‌ در نشست با مدیران با حضور فرمانده قرارگاه خاتم الانبیاء با اشاره به این‌که این طرح کلیه مجوزات قانونی و زیست محیطی را اخذ کرده خاطرنشان کرد:با آبگیری این طرح از سد زاینده رود، 41 میلیون مترمکعب آب تخصیص یافته در دو مرحله پمپاژ به استان می‌رسد که به منظور‌اجرای محل آبگیر طرح، 100 میلیارد تومان اعتبار نیاز است.

وی با تاکید بر اینکه خطوط فرعی این طرح به طول  125 کیلومتر تاکنون اجرایی نشده و نیازمند 150 میلیارد تومان اعتبار است، تصریح کرد: به منظور تسریع در تأمین آب شرب استان، نیازمند همکاری قرارگاه خاتم الانبیا در احداث محل آبگیر هستیم.

طولانی شدن روند بهره‌برداری از طرح بن-بروجن، سلامتی مردم ‌را دچار‌ مخاطره می‌کند

به سراغ یک کارشناس مسائل آب رفتیم، هاشم فاطمی در گفت‌وگو با خبرنگار تسنیم با اشاره به اینکه نگاه کلی به چهارمحال و بختیاری به عنوان یک ‌استان آب‌خیز  است، اظهار داشت: با مشکلات موجود، کمبود آب این ‌استان از استان‌های مجاور بیشتر است و شرایط استان مطلوب نیست. در قسمت‌هایی از استان‌ با نیاز فراوان ‌آبی، آبی وجود ندارد و دشت‌های شهرکرد، بروجن، سفیددشت، کیار و خانمیرزا به شدت با کم‌آبی روبرو هستند.

وی افزود: تامین آب شرب در شهرهای بزرگ، کمبود فراوانی احساس می‌شود و شهرهای دشت شهرکرد همچون شهرکرد، فرخشهر، شهرکیان‌، وردنجان و سفیددشت، بروجن، فرادنبه، دشت خانمیرزا، منطقه لردگان و شهرسردشت با مشکل آب شرب روبرو هستند و برخی روستاهای استان با تانکر آبرسانی می‌شوند و در برخی مناطق نیز اگر از نظر کمی آب تامین ‌می‌شود، ‌از نظر کیفی در سطح پایینی قرار دارد.

این کارشناس مسائل آب تاکید کرد: استان باوجود دارا بودن منابع آبی، در زمینه تامین آب شرب صنایع کوچک و بزرگ با مشکل مواجه است ‌و دایره تامین‌ آب دراستان برای شرب صنایع کاملا بسته است. علی‌رغم بهبود وضعیت توسعه در استان و رفع مشکل اشتغال، با توجه به شرایط آبی استان، اجرای طرح‌های کوچک دامداری 1 مترمربعی ‌و طرح‌های صنعتی کوچک‌ با حداقل مصرف 10 لیتر آب نیز غیرممکن است.

‌فاطمی تصریح‌کرد: بحث تامین ‌آب صنعت شائبه مصارف بالا در صنعت را ایجاد کرده است، در حالی که این میزان تامین آب در صنعت برای سرد و خنک کردن آب جهت مصرف صنعتی نیست، بلکه برای مصرف آب اشامیدنی پرسنل شاغل در صنعت است. درحال حاضر تقریبا هر نیم‌ ساعت یک‌بار  قطب‌های صنعتی برخی شهرستان‌های استان با تانکر آبرسانی می‌شوند.

وی افزود: بر اساس انصاف، منطق و قوانین و کنوانسیون‌های بین المللی و قوانین داخلی، ‌نیاز آبی چهارمحال و بختیاری بعنوان مبدا باید در اولویت قرار گیرد ‌که ‌این ‌رویکرد، پروژه بن-بروجن را ضروری می‌سازد. طولانی شدن روند بهره‌برداری از این طرح، مشکلات اساسی برای استان بوجود می‌آورد و سلامتی مردم ‌را دچار‌ مخاطره می‌کند ‌که همت مسئولین  ملی و استانی نیز بر تحقق این ‌وعده است.

وی تصریح کرد: هم‌اکنون مشکلاتی در زمینه احداث آبگیر‌ وجود دارد که طول کوچکی از مسیر آن‌ با متراژ حدود 250‌ متر و احداث ایستگاه پمپاژ آن ‌در مجاورت سد تنظیمی در زیر سد اصلی زاینده‌رود که از نظر تقسیمات کشوری در استان همجوار قرار دارد و تامین ‌اعتبار از مشکلات اجرای این پروژه است.

فاطمی تاکیدکرد: مشکل این استان در زمینه تامین آب شرب بیشتر از استان‌هایی ‌است که می‌خواهند آب این ‌استان را انتقال دهند که با یک نگاه مثبت ‌و وفاق و همدلی، ‌می‌توان مشکل آب آشامیدنی نیمی از جمعیت استان را با اجرای این خط لوله حل کرد. از 10‌ دشت اصلی استان 6 دشت ممنوعه و 4 دشت ممنوعه بحرانی است، در این‌ دشت‌ها در زمینه تامین‌ آب در همه بخش‌های شرب، صنعت و کشاورزی مشکل وجود دارد و برای اشتغال جدید استان حتی آبی برای صنایع کوچک و کم‌آب نیز وجود ندارد.

کارشناس مسائل آب استان با تاکید بر ریشه‌یابی موانع اجرای این طرح در راستای توسعه استان،  بیان کرد: حق مردم‌ استان است که به عنوان یک‌ استان مبدا و ابخیز مطابق  کنوانسیون‌های بین المللی نیازهای آبی خود را تامین کنند تا جایگاه ‌استان از هرم بیکاری تغییر یابد‌ و امیدی برای جوانان جویای کار‌ ایجاد شود.

فاطمی در پایان با تاکید بر اینکه اگر ‌این طرح اجرا نشود، اشتغال موجود نیز دچار مشکل می‌شود، ابراز امیدواری کرد: با اجرای طرح‌های کم‌آب‌بر و با اشتغال بالا، می‌توان تغییر محسوسی را در راستای رونق تولید در استان ایجاد کرد.  مشکلات پروژه بن-بروجن با درایت خاص و همدلی و ایجاد وفاق در حوزه آبریز حل شدنی است.

انتهای پیام/7540/ش