حدیث| عرفه، روزی همپای شب قدر
امید به بخشش گناهان و تغییر سرنوشت انسانها روز عرفه را حتی هم‌طراز با شب قدر کرده است؛ همان شبی که مقدرات سال خلایق رقم می‌خورد؛ از این جهت است که پیامبر و ائمه معصومین علیهم‌السلام سفارش‌های زیادی نسبت به پاسداشت شب و روز عرفه عرضه داشته‌اند.
به گزارش خبرنگار فرهنگی باشگاه خبرنگاران پویا، در آموزه‌های دینی، روز نهم ذی‌الحجه را روز عرفه می‌نامند که بنابر فقه شیعه، حج‌گزاران باید از ظهر تا غروب شرعی این روز را در عرفات وقوف کنند. در واقع این روز آغاز مناسک حج است و حج‌گذاران ضمن دعا و استغفار، از توفیق در ادای فریضه مهم حج شکرگزاری می‌کنند.
سوای از این، این روز از روزهای پرفضیلت سال محسوب می‌شود و در منابع روایی اعمالی برای آن برشمرده‌اند که بافضیلت‌ترین آنها زیارت امام حسین(ع)، دعا و استغفار است؛ از جمله آنکه امام صادق علیه‌السلام در روایتی فرمود «تَخَیَّرْ لِنَفْسِکَ مِنَ الدُّعاءِ ما اَحْبَبْتَ وَ اجْتَهِدْ فَاِنَّهُ (یَوْمَ عَرَفَةَ) یَوْمُ دُعاءٍ وَ مَسْأَلَةٍ؛ هر دعایی که دوست داری برای خود بخوان و (در دعا کردن) بکوش که آن روز (روز عرفه) روز دعا و درخواست است.»
امید به بخشش گناهان و تغییر سرنوشت انسانها روز عرفه را حتی هم‌طراز با شب قدر کرده است؛ همان شبی که مقدرات سال خلایق رقم می‌خورد؛ از این جهت است که پیامبر و ائمه معصومین علیهم‌السلام سفارش‌های زیادی نسبت به پاسداشت شب و روز عرفه عرضه داشته‌اند. نقل است امام سجاد(ع) در روز عرفه، مردى را مشاهده کرد که تکدى‌گری مى‌کند و درخواست خود را با مردم در میان مى‌گذارد. حضرت به او فرمود: واى بر تو ! در چنین روزى از غیر خدا طلب حاجت مى‌کنی؟ روز عرفه چنان عظمت دارد که امید است حتى جنین‌هاى در شکم مادر از برکت آن به سعادت برسند؛ سَمِعَ عَلِیُّ بْنُ الْحُسَیْنِ ع یَوْمَ عَرَفَةَ سَائِلًا یَسْأَلُ النَّاسَ فَقَالَ لَهُ وَیْحَکَ أَ غَیْرَ اللَّهِ تَسْأَلُ فِی هَذَا الْیَوْمِ إِنَّهُ لَیُرْجَى لِمَا فِی بُطُونِ الْحَبَالَى فِی هَذَا الْیَوْمِ أَنْ یَکُونَ سَعِیداً.»
این روایت به وضوح گویای اهمیت عجیب عرفه است؛ چه اینکه ممکن است در علم الهی در سرنوشت فردی شقاوت ثبت شده باشد، اما به برکت عرفه تغییر سرنوشت یابد و به سعادت ابدی برسد. از این جهت می‌توان گفت عرفه روز تعیین سرنوشت‌ها و تبدیل سرنوشت‌ها است. همچنان که امام صادق (ع) در روایتی فرمود «مَن لَم یُغفَرْ لَهُ فی شهرِ رمضانَ لَم یُغفَرْ لَهُ إلى مِثلِهِ مِن قابِلٍ إلاّ أن یَشهَدَ عَرَفَةَ؛ کسى که در ماه رمضان آمرزیده نشود، تا رمضان آینده آمرزیده نشود، مگر آن که در عرفه حاضر شود.» (الکافی (ط - دارالحدیث)، ج7، ص380)
انتهای‌پیام/
