گزارش ویدئویی| یک روز زندگی با کارکنان اورژانس اصفهانی / اینجا خستگی معنا ندارد

به گزارش خبرگزاری تسنیم از اصفهان، آدم‌هایی هستند که مهربانی را جور دیگری معنا کرده‌اند، آنها دستانی پر از سخاوت و نگاهی پر از امید دارند و در کنار همه آنهایی قرار گرفته‌اند که به مهرشان نیاز دارند.

نگاهم به این آدم‌ها تا همین دیروز مانند دیگران بود، آدم‌هایی که برای امرار معاش تلاش می‌کنند و وظیفه خود را در جایگاهی که دارند انجام می‌دهند، اما همراهی یک روزه با تیم اورژانس در روزهای کرونایی نگاهم را به طور کامل عوض کرد.

صبح خیلی زود خودم را به پایگاه اورژانس رساندم، هنوز کمی بی‌حال بودم، با خودم می‌گفتم: «می‌توانستم کمی دیرتر بیایم، چه لزومی داشت کله سحر از خوابم بزنم». همین جور که با خودم غرولند می‌کردم صدای تلفن همراهم را شنیدم، با بی‌حالی پاسخ دادم، یکی از همین آدم‌ها بود. منتظر بودند به آنها بپیوندم.

سرعتم را بیشتر کردم، خودم را رساندم، اعتراف می‌کنم که آن حجم انرژی و نشاط و امید را یکجا ندیده بودم. حالشان خیلی خوب بود، به قول دوستانم: «انگار نه انگار که شبانه روز در کنار بیماران و خصوصا بیماران کرونایی قرار دارند». این آدم‌ها بدون شک مانند همه ما جانشان را دوست دارند اما حتما چیزهای مهم‌تری هم برای آنها وجود دارد.

چیزهایی مانند انسانیت، مهربانی، فداکاری، در کنار مردم بودن و رها نکردن آنها تحت هیچ شرایطی.

وقتی من رسیدم نماز صبح را خوانده بودند، یکی از آنها می‌گفت: «هیچ چیز مثل نماز اول وقت نمی‌شود؛ به آدم انرژی می‌دهد و کل روزش را می‌سازد». اما نماز ظهر را بودم. کنار حوض فیروزه‌ای پایگاه به وضو ایستادند، برایم عجیب بود، با این همه خستگی و حجم بالای کار چطور لبخند به لب دارند.

لحظه‌هایی سرشار از یاد خدا؛ نماز اول وقت و احترام به جان مردم

به نماز ایستادند، امام جماعت ایستاد و مردان اورژانس پشت سرش، نماز را اقامه کردند. چه لحظات زیبایی بود؛ شاید تا امروز به آنها از این زاویه نگاه نکرده بودیم. آدم‌هایی که خدا را در رأس تمام امور قرار داده‌اند و جان مردم را دوست دارند.

یک نفر دیگر ماشین‌های آمبولانس را ضد عفونی می‌کرد، چند نفرشان زمان اضافه را کتاب می‌خواندند، کارهای انجام شده و نشده را مرور می‌کردند، به مأموریت اعزام می‌شدند و قبل از آن تمام موارد بهداشتی و پزشکی را رعایت می‌کردند، سرعتشان هم خیلی بالا بود. لباس مخصوص می‌پوشیدند و به سرعت عازم می‌شدند. شاید آن لحظه‌ها با خودشان تکرار می‌کردند که: «جان یک نفر در دستان ماست»؛ برای همین یک لحظه را هم از دست نمی‌دادند.

موقع صرف ناهار کنارشان بودم؛ با هم گپ و گفت داشتند، سفره‌ای پهن کرده و همان‌طور که غذا می‌خوردند صحبت می‌کردند، جالب بود که از تمام حرف‌هایشان امید و زندگی موج می‌زد. به نظرم آمد که آدم کنار آنها حالش خوب است. آنها برای خوب کردن حال آدم‌ها وارد این شغل شده‌اند برای همین است که رسالت خود را هم به درستی انجام می‌دهند و خسته نمی‌شوند.

به سراغ تک تک آنها می‌رفتم؛ در یکی از اتاق‌ها چند نفری نشسته بودند و در مورد وضع یکی از بیماران باهم مشورت می‌کردند، اصطلاحاتی میان حرف‌هایشان به کار می‌بردند که سردرنمی‌آوردم اما هرچه که بود در مورد یک انسان بود و در نهایت به نتیجه رسیده و نکات لازم را در مورد آن انجام دادند.

روایت یک سفر کوتاه آمبولانسی

در یکی از مأموریت‌ها همراهشان شدم، از همان ابتدا استرس و نگرانی به سراغم آمد، قرار بود بیمار بد حالی را به بیمارستان منتقل کنند، دیدن حال بد آدم‌ها اصلا چیز خوشایندی نیست، اما مردان اورژانس با جان و دل این کار را انجام می‌دهند و هرکاری از دستشان بربیاید برای سلامتی آنها می‌کنند.

سوار شدم، مردی مسن به همراه زنی سوار شدند، سئوالاتی در مورد حال عمومی بیمار پرسیده شد، زنی که همراهش بود پاسخ می‌داد، در تمام طول مسیر با وسواس و دقت حال بیمار چک می‌شد، نگرانی را می‌شد از چهره مرد اورژانس فهمید و این نشان می‌دهد که چقدر جان آدم‌ها برایشان ارزش دارد و هزار بار هم که بروند و بیایند و خسته شوند بازهم درد برایشان عادی نمی‌شود و شاید این نقطه عطف زندگی آنها باشد.

پس از انتقال بیمار به بیمارستان نقطه به نقطه آمبولانس ضد عفونی می‌شود تا برای بیمار بعدی و مأموریت بعد آماده باشد. چیزی که مرا در مواجهه با مردان اورژانس متعجب می‌کند خستگی ناپذیری است، آنقدر پشت سر هم کار می‌کنند که حتی زمان از دستشان در می‌رود.

پس از تفحص و جستجو میان عوامل اورژانس، همراهی با آنها و مشاهده تمام کارهایی که برای حفظ سلامتی مردم انجام می‌دهند با آنها به گفت‌وگو نشستم، دنبال فرصتی برای این گفت‌وگو بودیم که در نهایت به دست آمد.

توصیه‌هایی برای مردم؛ جان خود و دیگران را به خطر نیندازید

یکی از کارکنان اورژانس ملک شهر اصفهان که نگران حال مردم است، می‌گوید: بیماری کرونا شیوع پیدا کرده و من از همه مردم خواهش می‌کنم برای کارهای غیرضروری از خانه بیرون نروند، تمام نکات بهداشتی را رعایت کنند، دست‌هایشان را مرتب با آب و صابون بشویند، از ماسک استفاده کنند، در اماکن شلوغ حضور نداشته باشند، فاصله گذاری اجتماعی را رعایت کنند. کسانی که مشکوک به بیماری هستند با رعایت پروتکل‌های بهداشتی و قرنطینه مانع از گسترش آن شوند تا فشار کمتری به کادر درمانی وارد شود، چرا که رعایت نکردن این موارد مهم هم خودمان و هم دیگران را به خطر می‌اندازد و فشار بسیار زیادی به عوامل درمانی وارد می‌کند.

کار سخت است اما ثواب دنیا و آخرت دارد

غلامرضا حاجی حیدری کارشناس پرستاری است، او در مورد سختی کارش می‌گوید: نمی‌توان گفت کار سخت نیست، کار ما سختی خودش را دارد اما ما سعی کرده‌ایم با رابطه دوستانه‌ای که با هم داریم از این سختی بکاهیم، چرا که این کار هم ثواب دنیوی دارد و هم برای آخرتمان توشه است.

او به یکی از مشکلات کاری‌اش اشاره می‌کند و می‌گوید: تنها مشکلی که کرونا برای ما ایجاد کرده لباس‌هایی است که حین مأموریت باید به تن کنیم، این لباس‌ها به ویژه در فصل تابستان و گرما آدم را اذیت می‌کند، خیس عرق می‌شویم و طاقت فرساست اما در نهایت به عشق مردم و سلامتی آنها و خودمان این سختی را هم تحمل می‌کنیم.

عوامل اورژانس شایسته تقدیرند

علیرضا زینلی هم تکنسین فوریت‌های پزشکی است، او به دستگاهی که کنارش است اشاره می‌کند و می‌گوید: این دستگاه یکی از دستگاه‌های پیشرفته‌ای است که درون کل آمبولانس‌های شهرستان اصفهان موجود است و برای شناسایی ریتم قلبی استفاده می‌شود، بر اساس پروتکل اورژانس مریض‌هایی که مشکل قلبی یا درد قفسه سینه دارند از آنها نوار قلب می‌گیریم و برای مرکز ارسال می‌کنیم، پزشک نگاه می‌کند تفسیر می‌کند و توجه به دستور پزشک دارو درمانی و اقدامات اولیه انجام می‌شود و بعد از مشاوره با پزشک بیمار را به نزدیکترین مرکز درمانی منتقل می‌کنیم.

وی می‌افزاید: تمام کسانی که در بیمارستان‌ها، اورژانس و مراکز درمانی خدمت می‌کنند شایسته تقدیر قدردانی هستند و ما از همه آنها تشکر می‌کنیم، امیدوارم شاهد روزی باشیم که بیماری کرونا را شکست داده و به سلامت از آن عبور می‌کنیم.

آدرس غلط و ناقص بیمار و اورژانس را با خطر مواجه می‌کند

میلاد طاهری هم یکی دیگر از کارشناسان پرستاری است، او قبل از هر چیزی برای تمام مردم و کادر درمانی و اورژانس آرزوی سلامتی می‌کند و سپس یکی از مشکلات و سختی‌های کاری‌اش را درست آدرس ندادن مردم عنوان می‌کند و می‌گوید: از مردم تقاضا دارم آدرس خود را به درستی و کامل برای ما بگویند و قبل از رسیدن اورژانس یک راهنما بگذارند تا ما را در رسیدن سریع‌تر راهنمایی کند تا زمان کمتری را صرف جستجوی آدرس کنیم.

مهدی صانعی از دیگر همکاران در پایگاه ملک شهر نیز به همین مشکل به صورت ویژه اشاره می‌کند و می‌گوید: وقتی که امداد خواه به ما آدرس درست ندهد زمان بیشتری را صرف می‌کنیم و در نهایت زمان بیشتری هم طول می‌کشد تا بیمار به بیمارستان منتقل شود.

او می‌خواهد که در این زمینه فرهنگ سازی بیشتری در اصفهان صورت بگیرد تا هم مردم در ترافیک به رانندگان اورژانس راه بدهند و هم همکاری بیشتری با عوامل اورژانس داشته باشند تا مشکلات کمتری برای هر دو دسته ایجاد شود.

مردم رفتار شایسته‌ای با کارکنان اورژانس داشته باشند؛ نیازمند دعای خیر مردم هستیم

صانعی با گلایه از رفتار برخی مردم با عوامل اورژانس می‌گوید: از مردم خواهش می‌کنم رفتار شایسته‌ای با عوامل اورژانس داشته باشند، ما تمام جوانب را در نظر می‌گیریم، متوجه مشکلات و درد مردم هستیم و درک می‌کنیم اما مردم هم باید بدانند که پرسنل اورژانس خدمت رسانی می‌کنند و شایسته نیست که مورد بی‌احترامی قرار بگیرند.

محمدرضا کریمی از دیگر عوامل اوژانس که در کنار دیگر همکاران از صبح خیلی زود شاهد فعالیت‌هایشان بودم، با بیان اینکه بعد از بیماری کرونا مأموریت‌های دیگری به کارهای آنها اضافه شده است، می‌گوید: خدا را شکر می‌کنم که توانستیم خدمات شایسته‌ای به مردم ارائه دهیم و از همه آنها می‌خواهیم که ما را از دعای خیر خود بی نصیب نگذارند.

او با بیان اینکه مردم اصفهان هنوز هم بیماری کرونا را جدی نگرفته‌اند، می‌افزاید: به تمام مردم توصیه می‌کنم که بهداشت فردی و عمومی را رعایت کنند و تا جایی که مقدور است در خانه بمانند. ما دست یاری خود را به سوی مردم دراز می‌کنیم تا بلکه باری از دوش همکاران ما برداشته شود.

بی دلیل به مراکز درمانی نروید

کریمی می‌گوید: رعایت بهداشت و فاصله اجتماعی کار سختی نیست، تنها کافی است که برای کارهای غیر ضروری از خانه خارج نشوند و چنانچه بنا به ضرورت بیرون رفتند تمام نکات ارائه شده از سوی کادر درمان و بهداشت را رعایت کنند.

او از مردم می‌خواهد که بی دلیل به مراکز درمانی نروند چرا که ممکن است در آنجا مبتلا شوند.

کریمی می‌گوید: همکاران ما 24 ساعته در تلاش و آماده باش هستند و ما به صورت نیمه نظامی با پوشش کامل در حال خدمت رسانی هستیم. این پوشش بسیار طاقت فرسا است اما با این حال تمام نکات از سوی همکاران زبده و آموزش دیده ما رعایت می‌شود و اصلا جای نگرانی نیست.

او اضافه می‌کند: مردم ولی نعمت‌های ما هستند و ما به آنها به چشم خانواده خودمان نگاه می‌کنیم.

از روزی که کرونا در کشور شیوع پیدا کرد بیش از همه کادر درمانی و عوامل اورژانس و تمام کسانی که به نوعی خدمات درمانی ارائه می‌دهند درگیر شدند، یادمان باشد که آنها نیز خانواده‌هایی دارند که چشم انتظارشان هستند و بسیار نگران سلامتی شان هستند. با رعایت بهداشت و در خانه ماندن زنجیره بیماری را قطع کنیم تا علاوه بر سلامتی خودمان باری از دوش مردان و زنان زحمت کش درمانی برداریم.

انتهای پیام/164/ش