روحانی: آموزش‌های مجازی نمی‌تواند جای کلاس و محیط مدرسه را پر کند/ سامانه شاد تکمیل و نواقص آن رفع شود
رئیس جمهور با دستور افتتاح رسمی سامانه شاد، تداوم فعالیت و تقویت این سامانه را حتی پس از بازگشایی کلاس ها ضروری دانست و گفت که به مرکز ملی فضای مجازی دستور داده ام یاری و کمک کنند که سامانه شاد تکمیل و نواقص آن رفع شود.
به گزارش خبرنگار حوزه دولت خبرگزاری تسنیم، حجت‌الاسلام حسن روحانی رئیس جمهور عصر امروز در آیین بزرگداشت روز معلم اظهار با بیان اینکه معلمان جایگاه والایی دارند، اظهار داشت: اگر کشوری سعادتمند شود و بتواند مراحل رشد را طی کند ریشه آن به کلاس درس و مدرسه برمی‌گردد.
روحانی همچنین با اشاره به برگزاری کلاس های درس به صورت مجازی در ایام کرونا، با تاکید بر اینکه این گونه آموزش‌ها حتماً جای کلاس و محیط مدرسه را نمی‌تواند پر کند، گفت:همکلاسی و همدرس بودن در طول زندگی برای همه ما باقی می‌ماند و فضای مجازی و صداوسیما تنها می‌تواند بخشی از خلاء آن را پر کند.
رئیس جمهور با دستور افتتاح رسمی سامانه شاد، تداوم فعالیت و تقویت این سامانه را حتی پس از بازگشایی کلاس ها ضروری دانست و گفت که به مرکز ملی فضای مجازی دستور داده ام یاری و کمک کنند که سامانه شاد تکمیل و نواقص آن رفع شود.
وی یادگیری یک مهارت در کنار زبان دوم و سواد مجازی برای دانش آموزان را ضروری خواند و توجه به تربیت و اخلاق، تقویت زبان فارسی و همچنین سلامت دانش آموزان را بسیار مهم برشمرد.
رئیس جمهور در ادامه با اشاره به وضعیت بوجود آمده به دلیل شیوع ویروس کرونا در ایران و جهان خاطرنشان کرد: ما علاوه بر ویروس کرونا، فشار تحریم را هم داشتیم، اما مردم ما بهترین تاب آوری را از خود نشان دادند و می‌توانیم در اخلاق جوامع، این اخلاق ملت خودمان را ثبت کنیم.
روحانی در قیاس رفتار ملت ایران و سایر کشورها، افزود: در برخی کشورها ناچار شدند از سلاح استفاده کنند تا مانع خروج مردم از خانه ها شوند.
متن کامل سخنان روحانی به شرح زیر است:
بسم الله الرحمن الرحیم
روز خوبی برای من بود به دلیل اینکه در این هفته بسیار مبارک معلم، فرصتی شد تا نظرات برخی از معلمین عزیز و برخی از مسئولین را از نزدیک یا از طریق ویدئو کنفرانس استماع کنیم و وزیر آموزش و پرورش اینجا حضور داشتند و شنیدند و حتماً در حد توان و امکان‌مان موارد مورد نظر معلمین عزیز را دنبال خواهیم کرد.
جای بحث نیست که جایگاه معلم و مقام معلمین، مقام بسیار والا و بلندی است؛ اولین معلم در آنچه که ما در متون دینی و قرآن‌مان مشاهده می‌کنیم خود خداوند بزرگ است و آغاز خلقت بشر اساساً با تعلیم خداوند همراه شد؛یعنی خداوند معلم و حضرت آدم شاگرد آن دبستان شد؛« وَ عَلَّمَ آدَمَ الْأَسْماءَ کُلَّها ثُمَّ عَرَضَهُمْ عَلَى الْمَلائِکَةِ".
بنابراین مقام معلمی در درجه اول از آن خداوند بزرگ است و بعد هم از آن پیامبران عظیم‌الشأن، چه پیامبر اسلام(ص) و چه دیگر پیامبران؛ «و یعلّمهم الکتاب و الحکمة» که یکی از وظایف‌شان تعلیم کتاب و مسیر خرد و حکمت بود که به مردم خودشان می‌آموختند؛ بنابراین پیداست این جایگاه بسیار والایی است و هر چند به زبان بگوییم و از معلم تجلیل کنیم، اما این در توان ما نیست که از خدمات، کار عظیم و بزرگ آنها بتوانیم به خوبی قدردانی کنیم.
شاید اگر این تعبیر را بکنیم که بخش اعظم هر چه در زندگی از اخلاق، تربیت، مهارت و دانش داریم، از آن آموزش و پرورش و معلمین عزیز است؛ اولین کلاسی که برای ماست، کلاس خانه است؛ اولین معلمینی که بعد از ولادت، فرزندان در جامعه می‌بینند پدران و مادران هستند و پشت سر آن کلاس مدرسه و معلمین عزیز هستند که جایگاه بسیار والایی دارند و اگر کشوری سعادتمند شود و بتواند مراحل رشد را طی کند، ریشه‌اش به همان آموزش و پرورش و کلاس درس برمی‌گردد.
الان این فضایی که این ایام بوجود آمده در فضای کرونایی و بخشی از تعلیم واگذار شده یا از طریق صدا و سیما، یا از طریق شبکه‌های فضاهای مجازی که در اختیار داریم و این حداقل کاری است که می‌شود کرد. حتماً جای کلاس درس و معلم و محیط مدرسه را نمی‌تواند به طور کامل پر کند؛ خود محیط مدرسه، آشنایی و معلمی که بالای سر شاگردان است، شاگردانی که در کنار هم هستند؛ این کلمه همکلاسی یا همدرس بودن یک نکته مهمی است که در طول زندگی به عنوان یک خاطره زیبا برای همه باقی می‌ماند؛ یعنی همیشه یاد می‌آوریم از آن روزهایی که سال‌های اولیه، سال‌های متوسطه و سال‌های دانشگاهی در کنار معلمین و همکلاسی‌ها بودیم و خاطراتی که داریم اما فضای مجازی و صدا و سیما می‌تواند بخشی از آن خلاء را پرکند.
اولاً باید یاد کنیم از معلمین بسیار عزیز و بزرگوار در تاریخ‌مان از شهید مطهری گرفته که این روزها که به عنوان روز معلم نامیده شده بخاطر آن بزرگوار است؛ شهید مطهری جزو شخصیت‌های استثنایی تاریخ ما و جزو شاگردان بلندمرتبه مکتب امام رضوان الله تعالی علیه بود.
مرحوم مطهری هم در عمق دانش و علم، هم در اخلاق و هم در غیرت دینی یک شخصیت کم‌نظیر برای فرهنگ جامعه بود؛ برای سوالات عصر دیروز و حتی عصر امروز، بهترین پاسخگو است، همین امروز هم در کتاب‌های شهید مطهری بخش بزرگی از سوالات جامعه امروز ما را او دیروز در نوشته‌هایش یا در نطق‌هایش پاسخ داده و این بسیار زیبا بوده که نام روز معلم با شهادت آن بزرگمرد قرین شده است.
البته شخصیت‌هایی مثل شهید رجایی و شهید باهنر به عنوان شخصیت‌هایی هستند که برای آموزش و پرورش زحمات بسیار زیادی کشیدند و در سال‌های اولیه انقلاب سمت‌هایی هم در این زمینه برعهده داشتند.به روح آنها و به روح همه معلمین و دانش‌آموزانی که در طول انقلاب بودند درود می فرستیم. چون 13 آبان انقلاب ما یکی از روزهایی است که به یاد شهدای دانش‌آموز و در طول دفاع مقدس هم دانش‌آموزان عزیزی که در صحنه نبرد حضور پیدا کردند، معلمین عزیز و آنهایی که شهید شدند، یاد آنها را گرامی می‌داریم و به روح بلند همه آنها درود می‌فرستیم.
شهید فهمیده یکی از آن نمونه‌های بزرگ این عرصه بود و بسیاری از شهیدانی که توانستند در سنین حتی می‌توانیم بگوییم نوجوانی، نه جوانی جان عزیز خودشان را فدا کردند و اخلاق و ایثار را برای ما به یادگار گذاشتند.
اولاً این نکته را عرض کنم که در این دوران استثنایی که قرار گرفتیم یعنی دوران کرونا که بخشی از تاریخ انسان‌ها شده است؛ یعنی در طول قرن‌ها، یک حادثه‌ای نداشتیم که آن حادثه یک نوع مبدأ برای تحولات شود، نمی‌گویم مبدأ برای تاریخ مبدأ برای بسیاری از تحولات.
از این پس خواهند گفت که در دوران کرونا چه بر سر انسان آمد و پساکرونا چه شد. این حتماً در تاریخ ما ثبت می‌شود. در این ایام، روزهای سختی بر همه کشورها گذشت، مخصوصاً بر ما ایرانیان این سرزمین که علاوه بر این ویروس موضوع تحریم و فشار تحریم را مردم ما به همراه داشتند اما بهترین مقاومت و تاب‌آوری را از خودشان نشان دادند، به نظر من، در اخلاق جوامع و ملت‌ها این را می‌توانیم ثبت کنیم و در دوران فشار کرونا، شرایط اخلاقی مردم ما را با سایر ملت‌ها و کشورها مقایسه کنیم.
شما دیدید چه شرایطی برای کشورهای مختلف پیش آمد، برخی از کشورها ناچار شدند از ارتش و از سلاح استفاده کنند تا نگذارند مردم از خانه‌هایشان خارج شوند تا بتوانند قرنطینه را اعمال کنند ما در کشورمان نیازی اصلاً به توپ و تانک نداشتیم و به راحتی با مردم حرف زدیم و مردم عزیز ما با فرهنگ بلندشان، به خوبی صدا را شنیدند.
اگر بخواهیم روند کرونا را در ایران نگاه کنیم، روزهای پیک و اوج این بیماری و این ویروس در کشور ما تقریباً روزهای آخر اسفند و هفته‌های اول فروردین است. اگر دقیق‌تر بگویم این اوج از 26 اسفند شروع شد. به طور تخمین و تقریب 3 هفته اوج در این بیماری داشتیم و بعد با ملایمت این روند به سمت تثبیت حرکت می‌کند.
البته راه زیادی در پیش داریم تا از این ویروس بگذریم، اگر معنایش این باشد که به این زودی برای این ویروس پایانی است اما علی‌القاعده آنچه گفته می‌شود و شاید درست باشد، تا زمانی که به طور دقیق یک داروی دقیقی برای درمان این ویروس پیدا نشود و تا زمانی که واکسن در اختیار بشر قرار نگیرد، شاید هفته‌ها و ماه‌ها گرفتار این مسأله باشیم.
مردم ما تا امروز امتحان خوبی را از خودشان نشان دادند، چه در آن روزهای پیک و روزهای بسیار سخت و چه در روزهایی که یک مقدار شرایط بهتر شده و این شرایط بهتر هم عمدتاً مربوط به کادر پزشکی و درمانی ما و بالاتر از آن مراعات مردم عزیز ما است که این فاصله‌گذاری‌ها را مراعات کردند، دستورالعمل‌ها را مورد توجه قرار دادند، یک مقداری از پیک و روزهای سخت بحمدالله فاصله گرفتیم. در این روزهای سخت که هنوز هم ادامه دارد، کار بزرگی هم در این ایام انجام گرفت.
اولین گروهی که این بار را بر دوش گرفتند، پزشکان و پرستاران و کادر درمانی بود آنها بار سنگینی را بر دوش گرفتند، کار عظیمی را انجام دادند، فداکاری بزرگی را از خودشان نشان دادند و بعد از آن، آنهایی بودند که شرایط زندگی را برای مردم تا حدی آسان کردند، اینکه در فروشگاه‌های ما، مواد غذایی، موارد مربوط به بهداشت مردم، ضدعفونی‌ها، بعد از چند روزی که یک مقداری مشکلات داشتیم توانستیم از آن عبور کنیم، مربوط به کار و تلاش همه کارگاه‌های کشور است، همه کشاورزان، کارگران، کسبه، فروشگاه‌ها، راننده‌ها. گاهی وقت‌ها یادمان می‌رود از بعضی از اقشار یاد کنیم. اگر این راننده‌های پرتلاش نبودند و اجناس را به سهولت از بندرگاه‌ها به ذخایر و انبارهای ما نمی‌رساندند، دچار مشکل می‌شدیم.
همه تلاش و کوشش کردند، خلبانان و کادر پروازی ما که در روزهای سخت از کشورهایی که لازم بود، وسایل درمانی و کیت‌های تشخیص را منتقل کردند و همه کار کردند. اگر بخواهم نام ببرم، حتماً قادر نیستم به عنوان نمونه می‌گویم که ملت ما به صحنه آمد و آنهایی که در اقتصاد و زندگی مردم وارد شدند و توانستند اقدام بسیار بزرگی را انجام دهند.
بعد از آن شاید نوبت دانش‌پژوهان و عزیزانی بود که در شرکت‌های دانش‌بنیان وارد عمل شدند. اینکه توانستیم کیت تشخیص را بعد از مدتی خودمان بسازیم و کیت پادتن را خودمان در اینجا درست کنیم و الحمدالله امروز کیت آنتی بادی را به برخی از کشورهای اروپایی صادر می‌کنیم که کار عظیم و بزرگی است که ملت ما انجام داده است.
حتی در جلسه اخیر هیأت دولت یکی از وزرا اجازه خواست که ماسکهای N95 را صادر کنیم و آنجا به وزیر بهداشت و درمان گفتم که شما نیازهایتان برای روزهای آینده را مشخص کنید و هر وقتی که لازم دارید پیش‌بینی کنید و اضافه آن را صادر کنیم. این خیلی مهم است.
در وسایل ضدعفونی در هفته‌های اول قدرت صادرات پیدا کردیم که بتوانیم صادر کنیم و این هم کار عظیم و بزرگی بود که در کشور ما انجام گرفت.
بخش دیگری از کار ما، کار معلمین و آموزش و پرورش برای مسأله دانش‌آموزان بود. به ظاهر که نگاه می‌کنیم، می‌گوییم سامانه شاد که ان‌شاء الله آخر این صحبت، این سامانه را به طور رسمی افتتاح می کنیم، ظاهرش می‌گوییم بچه‌ها از درس عقب نیفتند. این درست است و مسأله درس مهم است اما اگر ارتباط فضای مجازی و ارتباط معلم و شاگرد نبود، ببینید به این بچه‌ها چقدر سخت می‌گذشت و شما بخواهید بچه‌هایی را برای 2،3 ماه در داخل خانه نگه دارید.
از آن اول حساب کنیم که مدارس ما از اول اسفند و از روزهای آخر بهمن بخاطر انتخابات بسته شدند و بعد بخاطر بیماری همه اسفند، فروردین و الان نیمی از اردیبهشت ادامه پیدا کرد یعنی 2.5 ماه است که بچه‌ها نمی‌توانند تفریح و سفر مورد نیاز را داشته باشند و هم نمی‌توانند در مدرسه باشند.
گاهی وقت‌ها بچه‌های دبستانی ممکن است روزهای اولی که مدرسه باز می‌شود یک ذره سخت‌شان باشد و بگویند چرا تابستان تمام شد اما خود فضای مدرسه یک نشاط فراوانی برای بچه‌ها دارد و جایی است که بچه‌ها می‌توانند در آن فضا هم یادگیری‌ها، رفاقت‌ها و محیط مناسب برای زندگی را داشته باشند و در خانه ماندن کار ساده‌ای نیست که این کار هم کار سختی است.
معلمین ما کار بزرگی کردند. معلمین ما حتی قبل از اینکه این سامانه فعال شود، در تماس بودند و از طرق مختلف شبکه‌های مختلف فضای مجازی و صدا و سیما شروع کردند و با شاگردان و دانش‌آموزان در تماس بودند. درس‌شان، یادگیری‌شان، آموزش‌شان و اصولاً فضا را تنوع می‌بخشد و عوض می‌کند و روحیه و نشاط را می‌آفریند. این از یک نظر و از نظر خود علم و دانش و درس برای ما مهم است.
از طریق فضای مجازی و رسانه‌های ملی و رسانه صدا و سیمای ما کار خوب و بزرگی انجام گرفت. باید از همه معلمین، همیشه بخاطر کار و بار بزرگی که بر دوش دارند و هم بویژه در این ایام که تلاش و زحمت کشیدند و ان‌شاء الله امیدواریم به زودی در مناطق سفید مدارس ما با دستورالعمل‌های بهداشتی آغاز و شروع شود گر چه دوره کوتاه خواهد بود و چند هفته نخواهد بود اما در عین حال بسیار مغتنم است که خود معلمین یکبار آزمایش کنند و به ما بگویند که آموزش از طریق صدا و سیما و از طریق فضای مجازی چقدر توانسته خلاء دانشی را پر کند و دانش‌آموزان ما توانستند درس و فصل‌هایی که بنا بوده بیاموزند را بیاموزند و این آزمایش بسیار خوبی است و شرایط خوبی را برای ما بوجود می‌آورد.
امیدوارم این شبکه و سامانه‌ای که که الان به نام سامانه «شاد» ایجاد شده موفق باشد؛ البته من هم به مرکز ملی فضای مجازی کتباً دستور دادم و هم شفاهاً با رئیس مرکز فضای مجازی صحبت کردم که آنها یاری و کمک کنند تا این سامانه کامل شود؛ این سامانه شروع شده و به طور طبیعی ممکن است نواقصی بعداً مشاهده شود که این نواقص باید حل شود و همچنین به مرکز افتا نیز دستور دادم که برای امنیت این شبکه تلاش کنند.
این شبکه را باید کامل کنیم؛ یک آغازی است که این آغاز باید ان‌شاء الله در ماه‌های آینده و در فرصت تابستان کامل شود؛ از این شبکه باید خوب استفاده کنیم؛ حالا آموزش و پرورش می‌خواهد پیام دهد و یا یک درسی را در اختیار همه دانش‌آموزان کشور قرار دهد؛ اصلاً اگر همه کلاس‌ها برقرار باشد، باز این شبکه را نیاز داریم.
شما گاهی می‌بینید یک معلم ماهر، حالا در بحث‌هایی که برخی از معلمین عزیز کردند، گفتند مهارت‌های زیادی معلمی می‌خواهد؛ درست می‌گویند معلمی یعنی اینکه شما علم را بتوانی به خوبی منتقل کنی و به خوبی بتوانی از دانش آموز سوال کنی و ببینی چگونه او دریافت کرده است و آنهایی که در زندگی‌شان معلم بودند، می‌دانند این کار یک مهارت، بیان و اخلاق خاصی می‌خواهد؛ آدم باید در کلاس صبر و تحمل داشته باشد؛ نوجوان و جوان هستند؛ فضا گاهی وقت‌ها ممکن است سخت باشد و تحمل و هدایت معلم بسیار مهم است.
می‌خواهم بر چند نکته تأکید کنم به غیر از اینکه سامانه را باید حفظ و کامل کنیم و بعد از آن استفاده کنیم، ممکن است یک روزی به این تشخیص برسیم که بخشی از تدریس را می‌شود از طریق این فضا انجام داد.
اگر یک روزی به چنین چیزی برسیم، فضای آموزشی هم می‌تواند یک مقداری تغییر کند؛ ممکن است یک روزی به این نتیجه برسیم که دانش‌آموز در روز به جای 5 ساعت، 2 الی 3 ساعت، یا یک روز در میان سر کلاس باشد، کافی است.
اگر روزی به یک چنین نتیجه‌ای برسیم در فضای آموزش و پرورش به نحوه تعلیم دادن معلم کمک می‌کند، این یک کمک بسیار خوبی برای ما است؛ البته زود است که قضاوت کنیم. به تدریج که جلو می‌رویم می‌توانیم قضاوت کنیم که این سامانه فضای مجازی یا صدا و سیما، فرقی نمی‌کند اینها چقدر می‌توانند در زمینه آموزش و پرورش ما را یاری و کمک کنند.
در اینجا چند نکته می‌خواهم به طور خلاصه بگویم، در آموزش و پرورش، آنچه قبل از هر چیز برای مدرسه و کلاس‌های ما لازم است ، بحث تربیت و اخلاق است؛ آن اساس است؛ علم خیلی مهم است ولی از علم و تعلیم مهم‌تر، تزکیه و اخلاق و تربیت است.
اینکه دانش‌آموز ببیند چگونه باید حرف بزند، تعامل کند، راه برود، بنشیند، مهارت بیاموزد، همه اینها بسیار مهم است. تربیت و اخلاق، اولین اصل مهمی است که باید در آموزش و پرورش به آن اهمیت داد.
و از آن مهارت آموزش مهم‌تر، مهارت در بحث اخلاق است. اخلاق این نیست که ما کلاسی بگذاریم به نام کلاس اخلاق یا تربیت، نه؛ خود آن معلمی که درس می‌دهد، نحوه برخوردش با دانش‌آموز، درس اخلاق است. نحوه طرح مسایل در کلاس، اخلاق است. نحوه تماس با دانش‌آموز، پاسخ دادن به سوال، نحوه اداره کردن کلاس، تربیت است و اولین اخلاق است.
خیلی مهم است که معلمین ما بدانند اولین بار مسئولیت و وظیفه‌ای که بر دوش آنهاست، بار تربیت و اخلاق برای دانش‌آموزان عزیز است.
نکته دوم، آموزش است، آموزش بخشی مربوط به علوم پایه می‌شود؛ علوم پایه‌ای که بچه‌ها باید یاد بگیرند و پایه علوم آنها در آینده است همه یادگیری‌های آنها. پایه‌های آموزشی حالا در ریاضیات، علوم و مسایل اجتماعی است، فرقی نمی‌کند همه دانش هایی که نیاز داریم باید در کلاس درس در دبستان یا در دبیرستان در بخش‌های مختلف، پایه‌های مختلف آموزشی، یاد بگیرند.
مسأله سوم زبان فارسی است. زبان فارسی خیلی مهم است. این زبان را خیلی خوب باید یاد بگیریم، این زبان وسیله اتصال ما با دنیای گذشته است و با تاریخ، با گذشتگان، با کتب و با علوم. زبان خیلی مهم است و همچنین با ارتباط برقرار کردن با جامعه، نحوه گفتار، نحوه سخن گفتن، نوشتن هم همین است این را هم در داخل زبان فارسی می‌آوریم.
خیلی‌ها هستند که در زندگی تا آخر عمر، حق خودشان را نمی‌توانند بگیرند، بخاطر اینکه بلد نیستند خوب بنویسند. در دل حرف مهمی دارند، ممکن است با زبان هم بتوانند منتقل کنند، ولی اگر بخواهند روی یک نامه‌ای بیاورند یک دادنامه‌ای را تنظیم کنند، نمی‌خواهم بگویم برای دادگاه برای هر کجا و از حق خودشان دفاع کنند، نمی‌توانند بخاطر ضعف در قلم و این زبان فارسی به معنی خوب نوشتن، خوب خواندن، خوب آموختن به زوایای یک زبان آشنا شدن، وقتی آدم به زوایای یک زبان آشنا نیست، نمی‌تواند از متون گذشته یا متون فعلی به خوبی بیاموزد.
پس زبان فارسی در کنار علوم پایه و یادگرفتن یک زبان خارجی بسیار مهم است. دانش‌آموز ما وقتی دوران دبستان که به نظر من زبان در دوره دبستان بهتر می‌شود آموخت تا دبیرستان ولی هر زمانی که مناسب است این وابسته به گروه متخصصین ماست که آنها نظر بدهند، یک زبان را یاد بگیرد، وقتی دیپلم‌اش را گرفت و از دبیرستان فارغ‌التحصیل شد و آمد بیرون یک زبان بلد باشد. حالا این زبان خارجی هر چه می‌خواهد باشد، به طور معمول دو زبان را در دوره مدرسه به بچه‌ها یاد می‌دهیم، یکی زبان عربی است و یکی زبان انگلیسی یا زبان دیگری است.
ولی وقتی تمام می‌شود، همان فارسی‌اش را بلد است. نه زبان دیگری بلد است بنویسد و نه بلد است تکلم کند و حرف بزند و این یک نقص بزرگ در آموزش و پرورش ما است این را باید حل کنیم. باید دانش آموز ما وقتی فارغ‌التحصیل می‌شود، فارسی را که خوب یاد بگیرد، زبان مادری خودش است، یک زبان دیگر هم باید یاد بگیرد این کمک می‌کند به زندگی و مهارت‌اش. این چیزی است که باید روی آن سرمایه‌گذاری کنیم.
حالا سبک آموزش ایراد دارد، در نحوه القاء این زبان مشکل داریم، هر چه است باید حل کنیم. این مهم نیست که چند ساعت به دانش‌آموز درس می‌دهیم مهم این است وقتی دیپلم‌اش را گرفت و آمد بیرون، بتواند با یک زبان غیرفارسی حرف بزند و بنویسد. در یک حد متوسطی بتواند یاد بگیرد. این یکی از کارهایی است که باید در آموزش و پرورش ما حل شود و روی آن بیشتر کار کنید و تکمیل کنید آن راهی که تا حالا طی کردید. ان‌شاء الله کامل‌تر شود.
مسأله بعدی یک مهارت است وقتی دانش‌آموز دوران متوسطه را تمام می‌کند یک مهارت و یک کار و شغلی را باید بلد باشد.
غیر مهارت‌های عمومی که معلوم است در مدرسه به بچه‌ها یاد می‌دهد و همه آنها ارزشمند است اما یک مهارت تخصصی در یک رشته و کاری، بتواند یک شغلی و مهارت خاصی داشته باشد این هم باید جزو مدرسه باشد.
در دنیای امروز سواد مجازی مهم است و همه بچه‌ها باید سواد مجازی داشته باشند. اصلاً علم در دنیای امروز بدون سواد مجازی تقریباً امکان‌پذیر نیست. این سواد مجازی است که شما به وسیله یک تبلت و یک موبایلی که دست طرف است، می‌توانید با دنیا و علم و دانش و کتاب‌های مختلف در تماس باشید.
سواد مجازی بسیار مهم است و جزو علومی است که باید در دبستان و دبیرستان به گونه‌ای طرف خوب بیاموزد و یاد بگیرد اینها جزو مواردی است که به نظر من در کار یک دانش‌آموز و در پایان دبستان و دبیرستان از دانش‌آموزان عزیز ما داشته باشیم. البته می‌توانیم از تجربه کشورهای دیگر در این زمینه استفاده کنیم. دنیا در این زمینه تجربیات خوبی دارد و باید از این تجربه‌ها استفاده کنیم و بتوانیم به یک نقطه مطلوب برسیم. ان‌شاء الله.
اما اینکه برخی از معلمین عزیز ما گفته‌اند که مشکلاتی در زندگی معلمین است، حتماً این گونه است، البته همه تلاش ما این بوده از سال اول یعنی از سال 92 از اواسط 92 که کار را آغاز کردیم و دولت یازدهم شروع و فعال شد، همیشه این دغدغه را داشتیم که مشکلات کارمندان را به طور عام و معلمین و کارگران را به طور خاص حل کنیم و هر سال تلاش ما این بوده که به اندازه تورم حقوق را بالا ببریم در سال‌های اول خوب توانستیم این کار را بکنیم و بیش از تورم بالا بردیم. سال گذشته دست و بال ما بسته بود یک مقدار پایین‌تر و امسال هم ممکن است مقداری پایین‌تر بخاطر شرایط شدید تحریم و اگر این شرایط شدید تحریم در سال 97 و 98، نبود و امسال هم مبتلا هستیم، حتماً شرایط ما فرق می‌کرد اما در عین حال همه تلاش‌مان را انجام دادیم اینکه وزیر آموزش و پرورش گفتند برای مسأله مسکن معلمین فکر می‌کند، کار بسیار مهمی است مسکن بسیار اهمیت دارد، مسکن هم آرامش در زندگی است و هم یک سرمایه برای روز مبادا است. بنابراین مسکن خیلی مهم است و باید این تلاش انجام بگیرد، باز هم به وزیر راه و شهرسازی در این زمینه تأکید خواهم کرد و این کاری است که باید انجام بگیرد. حق معلمین است که شرایط بهتر در زندگی داشته باشند تردیدی ندارم.
از این طرف معلمین عزیز ما بدانند در حد توان‌مان کار و تلاش کردیم که فشار در زندگی آنها کمتر شود و ان‌شاء الله امیدوارم باز هم بتوانیم در همین سال 99 که هستیم در مسأله رتبه‌بندی اقدام بزرگی کردیم در دولت یازدهم و دوازدهم باز هم ادامه خواهیم داد و ان‌شاء الله امیدواریم مشکلات معلمین کمتر شود با تلاش‌هایی که خودشان انجام می‌دهند با تلاش‌هایی که ما انجام می‌دهیم.
بر این نکته هم تأکید کنم که در مدرسه یکی از مسایل مهم، مسأله سلامت دانش‌آموزان است در این ایام بیشتر توجه داریم. مثلاً زنگ ورزش را خیلی سطح پایین و ساده می‌گیریم در حالی که مسأله سلامت بسیار مهم است یک بخشی از سلامت هم همین ورزش است و یک بخش ورزش را هم یاد گرفت.
نمی‌خواهم بگویم ورزش‌های تخصصی و قهرمانی، ولی آموزش و سلامت و فعال بودن اینکه وزیر گفتند روی مسأله چاقی دانش‌آموزان سرمایه‌گذاری و کار کردیم، مسأله سلامت بسیار مهم است. این غربالگری که شما در آغاز سال انجام می‌دهید خیلی مهم و اهمیت دارد برای بچه‌های عزیز ما مشکلی است ممکن است در سن 6 متوجه بشویم ظرف یک سال هم حل شود اگر متوجه نشویم ممکن است تبدیل شود به یک بیماری مزمن و مشکل درست کند.
بنابراین باید کار بزرگی در زمینه سلامت انجام دهیم مخصوصاً این ایام که با یک اپیدمی مواجه شدیم؛ در این زمینه‌ها هم باید آموزش بهتری به دانش‌آموزان عزیز بدهیم؛ کرونا اگر خدای ناکرده بخواهد برای مدتی ادامه پیدا کند، بچه‌ها باید کاملاً بیاموزند چه کار کنند؛ فاصله‌گیری اجتماعی چیست؟ دستورالعمل‌های بهداشتی چیست؛ این هم جزو موارد مورد تأکید است.
باز هم مجدداً روز معلمین عزیز را به همه معلمین و دانش‌آموزان عزیز در سراسر کشورمان تبریک می‌گویم و در اینجا از ایجاد این سامانه شاد تشکر می‌کنم و در پایان صحبت این شبکه را رسماً افتتاح می‌کنیم.
«به برکت ماه مبارک رمضان و ایامی که به میلاد امام مجتبی(ع) نزدیک می‌شویم شبکه شاد را رسماً افتتاح می‌کنیم. علی برکت الله»
«والسلام علیکم و رحمه الله و برکاته»
انتهای پیام/
