ماجرای دبیاسی و تیم ملی؛ مربی کم‌افتخار اما پُرخبر/ «گزینه نافرجام» تمام نیمکت‌های خالی فوتبال ایران
نام جانی دبیاسی در حالی از سوی رسانه‌ها به‌عنوان گزینه هدایت تیم ملی فوتبال ایران مطرح می‌شود که او پیش از این گزینه تمام نیمکت‌های خالی فوتبال ایران بوده است.
به گزارش خبرنگار ورزشی خبرگزاری تسنیم، مهلت پنج روزه‌ای که حیدر بهاروند، سرپرست فدراسیون فوتبال برای معرفی سرمربی تیم ملی تعیین کرده بود، فردا به اتمام می‌رسد. یعنی باید از صبح روز شنبه، 5 بهمن ماه 98 منتظر معرفی جانشین مارک ویلموتس بلژیکی باشیم که به دلیل پرداخت نشدن به موقع مطالباتش قرارداد خود را با فدراسیون فوتبال ایران فسخ کرد تا تیم ملی با چالش‌هایی جدی مواجه شود. یک چالش بحث فسخ قرارداد اوست و چالش دیگر انتخاب سرمربی، آنهم در شرایطی که وضعیت تیم ایران در جدول گروه C انتخابی جام جهانی 2022 قطر چندان قابل اطمینان نیست.
یکی از جدی‌ترین گزینه‌ها که می‌توانست انتخاب مطلوبی برای تیم ملی باشد، برانکو ایوانکوویچ بود که علاوه بر شناخت خوب از فوتبال ایران، کارنامه موفقی هم از خود به جا گذاشته بود. با این حال این مربی کروات که تیم ملی ایران را سال 2006 به جام جهانی برد، راهی عمان شد تا عملاً از بین گزینه‌ها کنار برود. البته به نظر می‌رسد مذاکره بدون نتیجه با برانکو هم به دلیل پیشنهاد او برای دریافت سالیانه 200 هزار دلار بود که باعث شد فدراسیون فوتبال قید حضور این مربی کروات در ایران را بزند. (لینک مطلب)
پس از خروج برانکو از میان گزینه‌ها، نام دو مربی داخلی به صورت جدی برای هدایت تیم ملی مطرح شد که علی دایی در صدر اخبار بود و امیر قلعه‌نویی هم گزینه دیگر به حساب می‌آمد. هرچند علی دایی و امیر قلعه‌نویی هرگونه مذاکره با فدراسیون فوتبال را تکذیب کردند. با این حال بهاروند علاوه بر این دو گزینه، اعلام کرد یک گزینه خارجی هم مدنظر فدراسیون فوتبال قرار دارد.
در این بین بهاروند در واکنش به این مسئله که آیا گزینه خارجی فدراسیون فوتبال ایتالیایی است، این موضوع را تکذیب کرد، اما با توجه به ادعای جانلوکا دی‌مارتزیو، خبرنگار مشهور ایتالیایی درباره جانی دبیاسی برای هدایت تیم ملی ایران، این شایعه قدرت گرفته است. حالا خبر مذاکره او با فدراسیون فوتبال ایران برای هدایت تیم ملی به رسانه‌های ایتالیایی نیز رخنه کرده، در حالی که فدراسیون فوتبال تا این لحظه هیچ واکنشی به این اخبار نداشته است.
نام دبیاسی برای اولین بار نیست که برای حضور در فوتبال ایران مطرح می‌شود. در یکی دو ماه اخیر هر تیمی که سرمربی‌اش را در فوتبال ایران از دست داده، نامی از دبیاسی به میان آمده است و گویا واسطه‌ها تلاش زیادی برای حضور او در فوتبال ایران دارند. استقلال، شهر خودرو و ذوب‌آهن از جمله تیم‌هایی بودند که گفته شد دبیاسی از آنها پیشنهاد دارد یا به این تیم‌ها پیشنهاد شده، اما جالب اینکه دبیاسی گزینه نافرجام تمام این تیم‌ها بوده است.
نگاهی به کارنامه دبیاسی نشان می‌دهد که این مربی کارنامه پرقدرتی ندارد و یک مربی کم افتخار محسوب می‌شود. او در حالی که در هیچ تیم نامی و بزرگی مربیگری نکرده، آمارهای خوبی هم از خود به جا نگذاشته است که البته حضورش در تیم‌های عمدتاً کوچک در میان رقبای بزرگ اروپایی، می‌تواند مزید بر علت باشد. با این حال چگونه است که نام دبیاسی اکنون برای تیم ملی مطرح شده و در صورتی که این مربی را کمیته فنی فدراسیون معرفی کرده، باید پرسید معیارها و شاخص‌های این کمیته برای انتخاب مربی چیست؟
آیا فدراسیون واقعاً به دنبال دبیاسی است که نسبت به مربیان قبلی تیم ملی نام کوچک‌تری دارد و عملکرد موفقی هم در تیم‌هایی که هدایت آنها را به عهده داشته، نداشته است؟ آنهم در شرایطی که این مربی از سال 2017 تا به امروز بدون تیم بوده و شاید همین مسئله نشان‌دهنده شرایط مربیگری او باشد. حضور کوتاه مدت و نشستن در 10 بازی روی نیمکت آلاوس با چهار برد و شش شکست آخرین عملکرد دبیاسی بوده است. در حضور شش ساله این مربی در تیم ملی آلبانی هم 39 درصد پیروزی در مسابقات به ثبت رسیده که حاصل 21 برد، 12 مساوی و 21 شکست از 54 بازی است. حضور کوتاه مدت در تیم‌هایی چون تورینو، اودینزه، لوانته و قطع همکاری با این باشگاه‌ها نیز به خوبی نشان می‌دهد که نمی‌توان به این گزینه به چشم یک مربی موفق نگاه کرد که بخواهد تیم ملی ایران را به جام جهانی برساند.
انتهای پیام/
