معاون هنری ارشاد و مدیرکل هنرهای نمایشی، درگذشت "جمشید مشایخی" را تسلیت گفتند

به گزارش خبرگزاری تسنیم،  سید مجتبی حسینی، معاون امور هنری وزارت فرهنگ و ارشاد اسلامی برای درگذشت جمشید مشایخی در پیامی نوشته است: جمشید مشایخی بازیگر ارزشمند تئاتر و سینما چند دهه با حضور روی صحنه و جلو دوربین خاطرات و لحظه های غم و شادی را برای ما به یادگار گذاشت.

حسینی در ادامه این پیام نوشته است: جمشید مشایخی همواره عشق به صحنه تئاتر و هنر داشت چنانکه در پیام روز ملی هنرهای نمایشی سال گذشته آرزو کرد، چراغ صحنه های نمایش این آب و خاک همیشه روشن باشد.

معاون هنری در پایان این پیام آورده است: درگذشت جمشید مشایخی را به خانواده ارجمندش، جامعه هنری و دوستداران هنر تسلیت می گویم و بهترین درجات را برای این هنرمند زنده یاد از درگاه ایزد منان خواستارم. نام و آثار مشایخی در تاریخ تئاتر، سینما و هنر این سرزمین ثبت است. یادش گرامی

پیام تسلیت مدیر کل هنرهای نمایشی برای درگذشت جمشید مشایخی

مدیرکل هنرهای نمایشی در پیام تسلیتی برای درگذشت جمشید مشایخی از جوانانی گفت که این پیشکسوت دنیای هنر، حمایت از نمایش‌های روی صحنه‌شان را با حضور در مراسم افتتاحیه آن‌ها به سادگی می‌پذیرفت. درگذشت جمشید مشایخی پیشکسوت عرصه هنر؛ تئاتر، سینما و تلویزیون اندوهی عمیق در جان دوست‌داران و علاقه‌مندانش و همه کسانی نشاند که با تک‌تک نقش‌هایی که این هنرمند بر صحنه تئاتر، پرده سینما و قاب تلویزیون به آن‌ها جان بخشیده بود، زیسته بودند.

او که تئاتر حرفه‌ای را 62 سال پیش از امروز با نمایش «وظیفه پزشک» آغاز و پس از آن در نمایش‌های بسیاری از جمله «آی باکلاه، آی بی‌کلاه»، «چوب به دست‌های وَرَزیل»، «لونه شغال و افعی»، «مرده‌های بی‌کفن و دفن»، «شب روی سنگفرش خیس» و... بازی کرد و در تئاتر، همواره حمید سمندریان را معلم خود می‌دانست، در طول عمر خود که لحظه لحظه‌اش پرثمر بود به نقش‌هایی جان بخشید که گذر زمان هیچ گاه در ذهن انسان هنردوست ایرانی، کمرنگ‌شان نخواهد کرد. 

 جمشید مشایخی چه پیش از انقلاب و چه پس از آن، با جان آنان که به تماشایش نشستند چنان کرد که هرگز خان دایی، رضا تفنگچی/ خوشنویس، کمال‌الملک، حبیب آقا ظروفچی، شازده احتجاب و ده‌ها رنگ و نقش ماندگار دیگری را که آفرید از یاد نبرند. این گونه بود که نه یک بار، که ده‌ها و صدها بار زیست و اندوه کوچ‌اش، نه یک غم، که ده‌ها و صدها غم در جان‌مان نشاند.

او حتی اگر دیگر بر صحنه تئاتر نباشد، یک تماشاخانه و یک سالن، اولی در چهارراه ولیعصر و دیگری در پردیس تئاتر تهران (خاوران) به نامش مزین است و صفا و صمیمتش در عین بزرگی، در یاد و خاطره جوانانی که این پیشکسوت دنیای هنر، حمایت از نمایش‌های روی صحنه‌شان را با حضور در مراسم افتتاحیه آن‌ها به سادگی می‌پذیرفت جاودانه خواهد ماند و افسوس که اسفند 97 و حضورش در تماشاخانه سنگلج آخرین آن‌ها بود. 

اندوه نبود او را که اگرچه در جهان‌مان نیست، در ذهن و قلب‌مان ماندگار است بر خانواده و فرزندانش، دوستداران و علاقه‌مندانش و خانواده تئاتر، سینما و تلویزیون تسلیت می‌گویم.

انتهای پیام/