تشکلهای فرهنگیان؛ دفاع از معلمان یا سهم‌خواهی مدیریتی؟
تنها نتیجه فعالیت تشکلهای متعدد برای معلمان، چیزی جز دخالت در عزل و نصب مدیران نیست و ماحصل فعالیت آنها تلاش برای کسب مدیریت‌های وزارتخانه و آموزش‌وپرورش شهر تهران است.
به گزارش خبرنگار اجتماعی خبرگزاری تسنیم، کار جناحی و سیاسی در داخل آموزش‌وپرورش سم است، این جمله عبارتی است که تمام وزرای آموزش‌وپرورش از آن سخن می‌گویند. رهبر معظم انقلاب نیز در اردیبهشت سال 93 در دیدار با جمعی از فرهنگیان تاکید کردند: «نگاه و توجه به جریانهای سیاسی، جناحی و حزبی «سمّی برای آموزش و پرورش» است متأسفانه در دورانی، این نگاه غالب شد و خسارت‌های فراوانی به همراه آورد.»
آموزش‌وپرورش عیال‌وارترین وزارتخانه دولت با حدود یک میلیون کارمند و 13.5 میلیون دانش‌آموز است که با مشکلات متعددی دست و پنجه نرم می‌کند. در حالیکه مشکلات متعدد وزارت آموزش‌وپرورش پیگیری و اهتمام بیشتر برای اداره این وزارتخانه را رقم می‌زند، مدتی است که در اوج نگاه‌های سیاسی گرفتار است و حضور احزاب مختلف که خود را منتسب به تشکلهای فرهنگی می‌دانند، این وزارتخانه را درگیر مسائلی کرده است که شاید بتوان از آن اینگونه تعبیر کرد که مهمترین کارکرد این تشکل‌ها، دخالت در عزل و نصب‌های مدیران آموزش‌وپرورش به ویژه اداره کل شهر تهران است.
اگر چه تشکلهای معلمان باید از حقوق و منافع فرهنگیان دفاع کرده یا درباره مشکلات متعدد آموزش‌وپرورش، کمبود بودجه این وزارتخانه و افت کیفیت مدارس دولتی آستین بالا بزنند و تلاش کنند اما آنچه از حضور این تشکل‌ها نصیب معلمان شده چیزی جز دخالت‌ها در عزل و نصب‌ها نیست.تجربه عمده در مورد تشکل‌ها نشان از آن دارد که تمام تلاش‌ها آنها بر کسب مدیریت‌های وزارتخانه و آموزش‌وپرورش شهر تهران تکیه دارد.
قاطبه فرهنگیان انتظار دارند، تشکل‌هایی که از قبل نام فرهنگیان پست‌های متعددی را از آن خود می‌کنند و به تشکلی برای معرفی نیرو به منظور شکار پست‌های مدیریتی تبدیل شده‌اند حداقل در قالب فعالیت‌های مختلف برای رهایی آموزش‌وپرورش از مسائل و مشکلات راهکارهایی را ارائه دهند.
در همین رابطه، اسدالله عباسی عضو کمیسیون آموزش و تحقیقات مجلس عنوان کرد: وزیر آموزش و پرورش باید برخی ملاحظات را کنار بگذارد و در تغییرات مدیران بیشتر از نگاه‌های سیاسی مسائل صنفی و توانایی‌های فرد را مدنظر بگیرد. متاسفانه به دلیل بازی‌های سیاسی در آموزش و پرورش و انتصاب مدیران با نگاه سیاسی به جای توانمندی و شایسته‌سالاری شاهد هستیم که آموزش و پرورش بسیار کند در مسیر تحول حرکت می‌کند، در این در حالی است که این وزارتخانه به تیمی قوی و کارآمد نیاز دارد.در حالیکه تشکلهای فرهنگیان باید به دنبال پیگیری مطالبات آنها باشند شاهد هستیم که مسائل و مشکلات معلمان، دانش‌آموزان و آموزش‌وپرورش در بازی‌های سیاسی و ردوبدل پست‌های مدیریتی گم شده است.
همچنین رضا نهضت کارشناس آموزشی با اشاره به اینکه آموزش و پرورش همیشه با مسائل و مشکلات مختلفی مواجه است اما واکنش تشکل‌ها نسبت به تحلیل، آسیب‌شناسی و ارائه راهکار برای مشکلات ضعیف است، اظهار کرد: شاهد اوج سیاسی کاری در آموزش‌وپرورش هستیم و حزب سیاسی مجمع فرهنگیان ایران اسلامی و شاخه فرهنگیان حزب اعتدال و توسعه در آموزش‌وپرورش جولان می‌دهند به گونه‌ای که مدیران ارشد آموزش‌و پرورش بیشتر از این حزب‌اند.
وی ادامه داد: این روزها مجمع فرهنگیان طلایه‌دار است به طوری که معاونان و مدیران کل برای بر مسند نشستن مجبور به حمایت دبیر کل این مجمع‌اند. البته احزاب سیاسی دیگر هم در این دوره در مسند امورند اما واقعا این حزب سیاسی که کاری جز عزل و نصب مدیران ندارد در صدر نشسته است.آیا یک موضع‌گیری از این احزاب درباره مشکلات آموزش و پرورش مشاهده می‌کنید؟
نهضت مطرح کرد: سایت‌ها و کانال‌های تشکلهای فرهنگیان را رصد کنید جز اخبار سیاسی چیز دیگری نمی‌یابید. متاسفانه آموزش‌وپرورش گرفتار سیاسی‌کارهایی شده است که نفوذ زیادی در دولت دارند و مسئولان آموزش‌وپرورش به خوبی این را می‌دانند و مجبور به دادن امتیاز به آنها هستند. آموزش‌و پرورش جای سیاسی‌کاری و سیاسی‌بازی نیست. احزاب سیاسی چه اصول گرا و چه اصلاح طلب حق ورود ندارند. در واقع این‌ها سیاسی‌کارهایی هستند که در آموزش و پرورش بوده‌اند نه دغدغه کلاس ها را دارند و نه دانش‌آموزان، معلمان و تربیت. تمام تلاششان این است که فلانی وزیر می‌شود یا فلانی؟ به دلیل نفوذ بالای این احزاب سیاسی در وزارت آموزش‌وپرورش برخی از معلمان و همکاران به امید رهایی از کلاس و ارتقاء به پست‌های مدیریتی به این احزاب روی آورده‌اند. رشد سرطانی برخی از این احزاب در مدت اندک به همین علت است.
انتهای پیام/
