طواف خانه خدا در کهریزک
دور خانه خدا طواف می‌کرد، گریه‌هایش قطع نمی شد آرزویش خوشبختی بچه‌هایش بود و به گفته خودش ۵ سال است که آنها را ندیده است و دوست دارد یکبار دیگر قبل از مردنش بچه هایش را ببیند.
به گزارش خبرنگار اجتماعی خبرگزاری تسنیم، همه لباس‌های سفید رنگ پوشیده بودند و با سرعت خود را به محل برگزاری مراسم می رسانند، اشک از چشمانشان سرازیر شده بود و منتظر آغاز مراسم "حج" بودند.
اینجا آسایشگاه کهریزک محل نگهداری 1750 نفر از سالمندان، معلولان و بیماران خاص است،محلی در جنوب تهران و امروز مکانی برای حج ، پیرزن‌ها و پیرمردها که سال‌ها آرزوی دیدار خانه خدا را داشتند امروز به آرزویشان رسیدند!
توان راه رفتن نداشت و برروی ویلچپر برقی‌اش همراه با سایر دوستانش خانه خدا را طواف می‌کرد و بر زیر لب ذکر عربی که بر روی کاغذ نوشته بود، می گفت: اللّهمَّ إنَّ عِنْدی أفواجاً مِن ذُنُوب، وأفواجاً مِن خَطایا، وَعِنْدَکَ أفْواجٌ مِن رحمة، وأفواجٌ مِن مَغْفِرَة، یا مَن استجابَ لأبغَضِ خَلْقِهِ إذْ قالَ أنْظرُنی إلى یَوْمِ یُبْعَثُونَ، إسْتَجِب لی اللّهمَّ قَنِّعْنی بِما رَزَقْتنی، وبارکْ لی فیما آلیتنی. اللّهمّ ارحمنی بطواعیتی إیّاک وطواعیتی رسولک، اللّهم جنبنی أن أتعدّى حدودک واجعلنی ممن یحبّک ویحب رسولک وملائکتک وعبادک الصالحین.
"بار الها! نزد من گناهان و لغزش های فراوانی است، و نزد تو مجموعه ی رحمت و آمرزش ، ای کسی که درخواست مبغوض ترین خلق خویش [شیطان]، را، وقتی که گفت: «مرا تا روز قیامت مهلت ده»، اجابت نمودی. بارالها ! به روزی و نعمتی که داده ای خشنود و قانعم فرما، و آنچه را به من بخشیده ای مبارک گردان ."
حال خاصی داشت و متوجه اتفاقات اطراف خود نبود، انگار حقیقتا در مکه است هر لحظه حالش خاص تر می‌شد و اشک همچنان از گونه‌هایش سرازیر می‌شد اما این لحظه را دوست داشت...
در همان حال سراغش رفتم و از او پرسیدم چند سالست که در آسایگشاه هستی؟ گفت: 5 سال است که فرزندانم مرا به اینجا آورده‌اند و رفته اند و خبری از آنها نیست.
وی که همچنان بر زیر لب ذکر می‌گفت، افزود: از آن زمان به بعد تنها شدم و دیگر فرزندانم را ندیدم ،بچه‌هایی که سال برای آنها زحمت کشیدم اما .... به هر حال روزگار است و می‌گذرد و الان هم از آنها دلخور نیستم.
این مادر با اشاره به حضورش در مراسم حج و طواف خانه خدا، گفت: امروز به این نیت خانه خدا را طواف می کنم که یکبار دیگر قبل از مردنم بچه‌هایم را ببینم و دست در دست آنها از این دنیا بروم.
مراسم حج در کهریزک امسال با حضور بیشتر معلولان و سالمندان حال و هوای دیگری داشت و بسیاری از آنها دعایشان دیدار دوباره با خانوده‌هایشان بود و دوست داشتند امروز را در کنار خانواده‌هایشان در مراسم حج شرکت می‌کردند.
آرزوهای ساکنان کهریزک پایان ندارد و هر ساله شاهد حضور چهر‌ه‌های جدیدی در این مجموعه هستیم و در این بین نیز تعدادی از آنها به دلیل بیماری دنیا را ترک می‌کنند و این سوال مطرح می‌شود مگر نمی‌شود پدران و مادرانی که سال‌ها عمر خود را برای بچه‌هایشان گذاشته‌اند برای مدتی کوتاه در کنار بچه‌هایشان زندگی کنند و آنها را روانه خانه سالمندان نکرد؟
انتهای پیام/
