ترامپ و دیپلماسی چاپلوسی؛ تاج تملق بر سر پادشاه وعده‌های پوچ
دیپلماسی چاپلوسی در برابر دونالد ترامپ به یک الگوی غالب در تعاملات بین‌المللی تبدیل شده است، جایی که رهبران جهان از تمجید، هدایا، و ژست‌های نمادین برای مدیریت روابط با او استفاده می‌کنند.
به گزارش گروه بین‌الملل خبرگزاری تسنیم، دونالد ترامپ، رئیس‌جمهور ایالات متحده با سبک دیپلماتیک غیرمتعارفی که بر روابط شخصی و تقویت خودبزرگ‌بینی شخصی متمرکز است، تعاملات بین‌المللی را تحت تأثیر قرار داده است.
گزارش‌ها، از جمله مطلبی از پولیتیکو و پایگاه آکسیوس نشان می‌دهند که رهبران جهان با درک این ویژگی، استراتژی‌ای را اتخاذ کرده‌اند که شامل تمجیدهای علنی، هدایای شخصی، و ژست‌های نمادین برای جلب رضایت اوست.
جان بولتون، مشاور پیشین امنیت ملی آمریکا هم این موضوع را تأیید کرده و از جمله در مصاحبه‌ای جدید گفته ترامپ بیش از هر چیز دیگری به دریافت جایزه صلح نوبل علاقه‌مند است و افرادی مانند بنیامین نتانیاهو نخست‌وزیر اسرائیل و دیگر سیاستمداران، راه رسیدن به قلب ترامپ را در پیشنهاد نامزدی او برای این جایزه یافته‌اند. وی همچنین تأکید کرد این حمایت‌ها بیش از آن که دستاورد دیپلماتیک واقعی باشند، راهی برای جلب توجه ترامپ با وعده نامزدی نوبل هستند.
بااین‌حال، این تمجیدها اغلب با وعده‌های پوچ و غیرواقعی از سوی ترامپ یا ادعاهای اغراق‌آمیز درباره امتیازاتی که سران دیگر کشورها به آمریکا داده‌اند همراه است، در حالی که در عمل چنین امتیازاتی وجود ندارد یا بسیار محدود است.
تمرکز بر مسائل شخصی
دونالد ترامپ برخلاف سران کشورهای دنیا در تعاملات بین‌المللی خود بیش از آنکه به سیاست‌های راهبردی و منافع ملی توجه کند، به مسائل شخصی و تقویت جایگاه خود به‌عنوان یک شخصیت برجسته جهانی اهمیت می‌دهد.
او بارها از تمایل خود برای دریافت جایزه صلح نوبل سخن گفته و در ژوئن 2025 اظهار داشت: «اگر من اوباما بودم، در 10 ثانیه جایزه نوبل را می‌گرفتم.»
این اظهارات نشان‌دهنده وسواس او به کسب تمجید و دیده شدن به‌عنوان یک «رهبر تاریخی» است. رویکرد معامله‌گرانه او به دیپلماسی، که در آن به دنبال «پیروزی»های نمادین و اعلام‌های پرزرق‌وبرق است، باعث شده که وعده‌های او اغلب غیرواقعی یا اغراق‌آمیز باشند.
پایگاه دیپلماسی مدرن چندی پیش در تحلیلی نوشته ترامپ از «عدم قطعیت و قدرت نمادین» برای جلب توجه استفاده می‌کند، اما این وعده‌ها معمولاً با واقعیت‌های سیاست خارجی همخوانی ندارند. در نتیجه، رهبران جهان دریافته‌اند که با تمجید از او می‌توانند روابط را مدیریت کنند، در حالی که خودشان امتیازات راهبردی ملموسی اعطا نمی‌کنند و ادعاهای ترامپ درباره دستاوردهای دیپلماتیک او اغلب نادرست یا مبالغه‌آمیز است.
الگوی چاپلوسی و وعده‌های نادرست
رهبران جهان با آگاهی از اهمیت ایگوی شخصی (خودبزرگ‌بین) برای ترامپ، از تمجید، هدایا، و ژست‌های نمادین برای جلب رضایت او استفاده می‌کنند. بااین‌حال، این تعاملات اغلب با ادعاهای غیرواقعی از سوی ترامپ درباره امتیازات دریافتی از این کشورها همراه است، در حالی که در عمل چنین امتیازاتی وجود ندارد یا بسیار ناچیز است.
آکسیوس در مارس 2025 گزارش داد که «سران جهان دریافته‌اند که برای داشتن رابطه خوب با ترامپ، باید یک هدیه شخصی برای او ببرند». در ادامه، مثال‌هایی از این الگو بررسی می‌شود که نشان‌دهنده تمجیدهای رهبران و وعده‌های نادرست یا ادعاهای اغراق‌آمیز ترامپ است.
1. توافق صلح ارمنستان و جمهوری آذربایجان
در جریان امضای توافق‌نامه صلح 17 ماده‌ای بین جمهوری ارمنستان و جمهوری آذربایجان در کاخ سفید، رهبران این دو کشور اعلام کردند که ترامپ شایسته دریافت جایزه صلح نوبل است و پیشنهاد کردند که دالان موسوم به زنگه‌زور به نام «مسیر ترامپ» نام‌گذاری شود. این اظهارات به‌عنوان یک ژست نمادین برای تمجید از او طراحی شده بود، اما متن توافق‌نامه هیچ اشاره‌ای به این مسیر نداشت.
بااین‌حال، ترامپ در اظهاراتی عمومی ادعا کرد که این توافق «یکی از بزرگ‌ترین دستاوردهای صلح در تاریخ مدرن» است و نام‌گذاری مسیر را نشانه‌ای از موفقیت دیپلماتیک خودش دانست. در واقعیت، این جاده بخشی از توافق نبود و این ادعا صرفاً برای جلب رضایت او مطرح شد، بدون اینکه هیچ تعهد ملموسی در این زمینه وجود داشته باشد.
2. ولادیمیر پوتین و تمجیدهای بدون امتیاز
ولادیمیر پوتین، رئیس‌جمهور روسیه، بارها از ترامپ به‌عنوان «رهبر صلح‌ساز» تمجید کرده و در اظهاراتی در سال 2025 او را «مردی که می‌تواند صلح را به جهان بیاورد» خواند. با این‌حال، پوتین در مذاکرات خود بر سر جنگ اوکراین هیچ امتیاز راهبردی به ایالات متحده نداد و تأکید کرد که پایان جنگ تنها در صورت رفع نگرانی‌های امنیتی روسیه ممکن است. این موضع نشان‌دهنده عدم اعطای امتیاز واقعی به ترامپ بود، در حالی که او ادعا کرد که مذاکرات با پوتین «به زودی به صلح منجر خواهد شد»، ادعایی که تا کنون محقق نشده است.
3. کی‌یر استارمر و نامه پادشاه چارلز
کی‌یر استارمر، نخست‌وزیر بریتانیا، در فوریه 2025 نامه‌ای از پادشاه چارلز سوم به ترامپ تحویل داد که او را به ضیافت دولتی در قلعه ویندزور دعوت می‌کرد. این ژست نمادین، که با علاقه ترامپ به قدرت‌های موروثی همخوانی داشت، او را به شدت تحت تأثیر قرار داد. او در پاسخ گفت: «کشور شما فوق‌العاده است.» بااین‌حال، ادعای او مبنی بر اینکه این دیدار به یک توافق تجاری بزرگ منجر شده، نادرست بود، زیرا مذاکرات تجاری با انگلیس پیشرفت قابل‌توجهی نداشت و کمک نظامی به اوکراین، برخلاف خواست لندن، متوقف شد.
4. جورجیا ملونی و شعار «غرب را دوباره بزرگ کنیم»
جورجیا ملونی، نخست‌وزیر ایتالیا، در دیدار خود در کاخ سفید در آوریل 2025، با اقتباس از شعار انتخاباتی ترامپ، اظهار داشت که هدف او «بزرگ کردن دوباره غرب» است و از تلاش‌های او برای صلح در اوکراین حمایت کرد.
این تمجیدها باعث شد که ترامپ اعلام کند ایتالیا «شریک کلیدی» در سیاست خارجی او خواهد بود. بااین‌حال، هیچ توافق مشخصی در زمینه‌های کلیدی مانند تجارت یا همکاری نظامی حاصل نشد، و ادعای او درباره «توافقات بزرگ» با ایتالیا مبالغه‌آمیز بود.
5. پادشاه اردن و غزه
هنگامی که ترامپ از اخراج فلسطینی‌ها از غزه حمایت کرد، پادشاه اردن، که مخالف این طرح بود، در دیدار خود در کاخ سفید از رویارویی مستقیم خودداری کرد و در عوض با تمجید از «رهبری قوی» او، فضای دوستانه‌ای ایجاد کرد. ترامپ بعداً ادعا کرد که اردن «کاملاً با سیاست‌های ما هم‌راستا است»، اما این ادعا با مواضع رسمی اردن در تضاد بود، که همچنان مخالف هرگونه جابه‌جایی اجباری فلسطینی‌ها باقی ماند.
6. رئیس‌جمهور آفریقای جنوبی و هدیه گلف
سیریل رامافوسا، رئیس‌جمهور آفریقای جنوبی، در دیدار خود با ترامپ دو گلف‌باز حرفه‌ای PGA را به‌عنوان هدیه‌ای شخصی همراه آورد. این اقدام باعث شد که ترامپ ادعا کند آفریقای جنوبی «شریک استراتژیک جدید» ایالات متحده است.
با این‌حال، وقتی او با پخش ویدیویی از اعتراضات در آفریقای جنوبی، اتهام «نسل‌کشی سفیدپوستان» را مطرح کرد، رامافوسا با توضیحات منطقی پاسخ داد و هیچ امتیاز راهبردی به او نداد.
7. مارک روته و لقب «پدر»
مارک روته، دبیرکل ناتو، در اجلاس ناتو در ژوئن 2025، با خطاب کردن ترامپ به‌عنوان «پدر» و تمجید از نقش او در مناقشه ایران و اسرائیل، سعی در جلب رضایت او داشت. ترامپ این تمجید را با خنده پذیرفت و ادعا کرد که ناتو «به لطف من قوی‌تر شده است». اما این تمجیدها به هیچ توافق ملموسی در زمینه کمک‌های تسلیحاتی به اوکراین منجر نشد، و موضع ناتو بدون تغییر باقی ماند.
8. مذاکرات تجاری با اروپا و ژاپن
ترامپ بارها ادعا کرده که مذاکرات تجاری با اتحادیه اروپا و ژاپن به «توافقات عظیم» منجر شده است، از جمله وعده سرمایه‌گذاری 600 میلیارد دلاری از اروپا. بااین‌حال، به گفته «برد ستسر» از شورای روابط خارجی، این اعداد «هیچ ارتباطی با واقعیت ندارند» و بیشتر بر اساس برنامه‌های قبلی شرکت‌ها بوده و تعهد جدیدی به ایالات متحده داده نشده است.
نتیجه‌گیری
دیپلماسی چاپلوسی در برابر دونالد ترامپ به یک الگوی غالب در تعاملات بین‌المللی تبدیل شده است، جایی که رهبران جهان از تمجید، هدایا، و ژست‌های نمادین برای مدیریت روابط با او استفاده می‌کنند. این استراتژی، اگرچه در کاهش تنش‌های فوری مؤثر است، اما اغلب با وعده‌های نادرست یا ادعاهای اغراق‌آمیز او درباره دستاوردها همراه است.
رهبران جهان با آگاهی از تمرکز او بر ایگوی شخصی، از این ویژگی برای حفظ روابط دوستانه بهره می‌برند، اما در عمل امتیازات راهبردی قابل‌توجهی به او نمی‌دهند. این الگو نشان‌دهنده یک تغییر در دیپلماسی جهانی است که در آن مدیریت شخصیت رئیس‌جمهور بر مذاکرات راهبردی اولویت یافته است. بااین‌حال، نادرستی وعده‌های ترامپ و ادعاهای مبالغه‌آمیز او درباره دستاوردها، محدودیت‌های این رویکرد را نشان می‌دهد و نیاز به یک دیپلماسی متعادل‌تر را برجسته می‌کند.
انتهای پیام/
