تثبیت ولایتمداری، مولفه ای مهم در سیره عملی امام رضا(ع)

به گزارش گروه رسانه های خبرگزاری تسنیم، حیات طیبه امام رضا(ع) از برجسته‌ترین ادوار تاریخ بشر و یکی از مهم‌ترین فصول تاریخ اسلام و تشیع است. عظمت و صلابت بی نظیر آن امام همام، رفتار حکیمانه و هوشمندانه ایشان در مواجهه با حکومت غاصب آن دوران، موجب شده است که زندگانی آن بزرگوار مشحون از پیام های عالی و توحید عملی برای عموم جویندگان حق و حقیقت باشد. هر چند دوران حیات ایشان کوتاه بود اما گویا سایه الهی آن یگانه روزگار، من البدو الی الختم در تاریخ بر سر بشریت بوده است و نقش آن بزرگوار در تثبیت مراتب ولایت امری بدیهی و غیر قابل انکار است. ایشان در اشاعه حقیقت و معنای ولایت نگاهی الهی و فراگیر داشتند و با رفتارشان و تربیت نفوس مستعد، جایگاه ولایت را در میان طبقات مختلف مردم و خصوصا اندیشمندان تثبیت کردند و به مرتبه ای بسیار والا رساندند، البته تشریف فرمایی ایشان به سمت ایران اسلامی نیز موجب شد که نورانی‌ترین فصل تاریخ این سرزمین رقم بخورد.

حکمت، عصمت، شرافت، گذشت، بزرگواری و عزتمندی و مردمی بودن رفتار آن حضرت موجب شد تا مردم نمونه‌ای از ولایت عملی را در جامعه مشاهده و درک کنند و شناخت آنان از جایگاه و رسالت ولی خدا ارتقا یابد. آن چه در مدت اقامت ایشان در ایران گذشت، چنان ارادتی را در دل این مردمان زنده کرد که به رغم گذشت قرن‌ها، همچنان مشتاقان را با پای پیاده به زیارت  مضجع شریفش می‌کشاند.
امام رضا(ع) در تبیین اسلام ناب که همان اسلام اهل‌بیت(ع) است و زدودن شبهات در خصوص دین و مذهب تشیع سهم به سزایی داشتند آگاهی امام رضا(ع) از ادیان و مکاتب و کتاب های آن ها بسیار ویژه بود، امام رضا(ع) با اهل تورات بر مبنای تورات با رهروان انجیل بر مبنای انجیل، با حاملان زبور بر مبنای زبور و با بزرگان زرتشتی بر مبنای کتاب آن ها صحبت می‌کرد، امام به همه زبان‌ها و کتاب های آسمانی اشراف داشتند.
امام رضا(ع) هر سؤالی را با توجه به منابع آن و مذهب جواب می‌دادند بنای امام رضا(ع) بر مباحث علمی، استدلال و مبانی متفق علمی بود، از مباحث عقلی و فلسفی هم بهره می‌گرفتند. ایشان در دل همین مباحثات، جایگاه اسلام و مذهب تشیع را قوام بخشیدند و هوشمندانه از فرصتی که در اختیار ایشان بود برای آگاه‌سازی جامعه بهره جستند. هجرت ایشان به خراسان اگرچه به اجبار مامون انجام شد، اما از آن فرصت و بستر برای ترویج اسلام در جغرافیایی بزرگ تر استفاده کردند.
در این ایام، کاروان‌های زیادی پای پیاده از اقصی نقاط کشور عازم مرقد امام هشتم(ع) هستند. حال از آن جا که پیاده روی اربعین با پیاده رفتن به سمت مرقد علی بن موسی الرضا(ع) هر دو یک مبدا و یک ماخذ دارد. لذا هر عنایتی و توجهی به زوار مرقد مطهر امام حسین (ع) می شود باید برای زائران پیاده علی بن موسی الرضا (ع) نیز انجام گیرد. در واقع پیام پیاده روی دهه آخر صفر ارادت، مودت و محبت به خاندان عظیم پیامبر اسلام (ص) است. صد البته که مودت اهم از محبت و معجونی از عشق، فداکاری، ارادت تام و تمام است و پیاده روی به سمت مرقد آقا امام رضا (ع) گویای این مودت عملی است که به رسم عاشقان آقا امام رضا(ع) بدل شده تا عرض ارادتی به مولایشان کنند و به واقع خوش به حال آنان که به این درجه از باورمندی و ایمان رسیده‌اند.
این حرکت زیبای زائران رضوی پیام بزرگی دارد و آن این که، ولایت پذیری را پایانی نیست و آن که به واقع باور دارد، ولایت در تمامی شئون زندگی اش جاری است. حال همان گونه که جابربن عبدا... انصاری پیاده رفتن به سمت مرقد سالار شهیدان عالم را سنت قرار داد و پیشاپیش همگان به این توفیق عظیم نایل شد، بدیهی است که پیاده رفتن به سمت مرقد علی بن موسی الرضا (ع) نیز می تواند همان فضیلت و پیام بزرگ را داشته باشد و بر ادامه یافتن نهضت و سیره عملی امام هشتم شیعیان گواه شود.
تحمل شداید، مصائب و گرفتاری ها، ایثار به مطلوب است و وقتی زائران برای رسیدن به حقیقت ولایت، دشواری ها را پشت سر می گذارند و با پای پیاده و بعضا با پای برهنه مسیر طولانی را برای رسیدن به حرم ملک پاسبان رضوی طی می کنند، باید به این عزیزان گفت: «طُوبی‏ لَهُمْ وَ حُسْنُ مَآبٍ».
اما در مواجهه با این موج عظیم و ارزشمند که در پایان هر صفر، سفری را آغاز می‌کند، سخنی نیز باید با مسئولان و متولیان فرهنگی داشته باشیم و از آن‌ها می‌خواهیم تا به شایستگی به زائران امام هشتم خدمت کنند  چرا که خدمت به زائران آن امام همام، بالاترین افتخار است. شناخت این جایگاه و انجام شایسته این ماموریت نیازمند بصیرت و آگاهی‌ است.

انتهای پیام/