رفتار امام رضا(ع) در ناتوانسازی حکومت بنیعباس + فیلم
رهبر معظم انقلاب فرمود: امام رضا(ع) در طول ۵۵ سال امامت خود تأثیری که در واقعیت دنیای اسلام گذاشت و به گسترش و عمقی که به معنای حقیقی اسلام و پیوستن به اهلبیت(ع) و آشنا شدن با مکتب این بزرگواران انجامید، یک داستان عجیبی است، یک دریای عمیقی است.
به گزارش خبرنگار فرهنگی باشگاه خبرنگاران پویا مقطع زندگی پرخیر و برکت امام رضا(ع) یکی از حساسترین دوران تاریخ اسلام شناخته میشود؛ زیرا جهان اسلام از لحاظ علمی، کلامی و حدیثی دچار تحولات زیادی شده بود؛ یعنی از یک سو تعدد فرقههای مختلف اسلامی باعث شده بود تقابلات فکری و عقیدتی بین مسلمانان ایجاد شود و از سوی دیگر سایر ادیان و مذاهب توجهاتشان معطوف به رشد علمی و دینی مسلمانان شده بود و فرصتی ایجاد کرده بود تا هارون عباسی (لعنة الله علیه) آنها را به مناظره علمی و دینی با امام رضا(ع) دعوت کند تا بهگمان خود بتواند امام(ع) را بین مردم بازنده و مغلوب معرفی کند که با توجه به علم لدنی امام رضا(ع) هیچگاه نتوانست به این نیت شوم دست پیدا کند.
اما از سوی دیگر امام رضا(ع) و شیعیان حضرت تحت تدابیر شدید امنیتی دستگاه بنیالعباس قرار داشتند و حکومت عباسی نیز جوّ بسیار پراختناقی را برای ایشان تدارک دیده بود تا نتوانند مردم را با دین واقعی مواجه کنند؛ لذا تمام این عوامل باعث شده بود دوران امام رضا(ع) دورانی پرالتهاب برای تشیع محسوب شود که حضرت توانست تمام این موارد را بهخوبی مدیریت کند.
رهبر معظم انقلاب در یک سخنرانی با اشاره به ویژگی این دوران و نقش تاریخی و حساس امام رضا(ع) فرمود:
«عمر مبارک امام رضا (سلاماللهعلیه) تقریباً 55 سال بوده است ــ یعنی از سال 148 که سال شهادت امام صادق (علیه السّلام) است تا سال 203 ــ تمام زندگی این بزرگوار با همه این عظمتها و عمقها و ابعاد گوناگونی که میشود برای آن ذکر کرد و تصویر کرد، در همین مدت عمر نسبتاً کوتاه انجام گرفته است. از این مدت 55 سال، نزدیک به بیست سال ــ تقریباً نوزده سال ــ مدت امامت این بزرگوار است؛ اما همین مدت کوتاه را که ملاحظه میکنید، تأثیری که در واقعیت دنیای اسلام گذاشت و به گسترش و عمقی که بهمعنای حقیقی اسلام و پیوستن به اهلبیت (علیهم السّلام) و آشنا شدن با مکتب این بزرگواران انجامید، یک داستان عجیبی است، یک دریای عمیقی است.
آن وقتی که حضرت به امامت رسیدند، دوستان و نزدیکان و علاقهمندان حضرت میگفتند که "علیّبن موسی در این فضا چهکار میتواند انجام بدهد؟" این فضای شدّت اختناقِ هارونی که در روایت دارد که میگفتند: "وَ سَیفُ هارونَ تَقطُرُ دَما؛ خون میچکد از شمشیر هارون"، این جوان در این شرایط، در ادامه جهاد امامان شیعه و در مسئولیت عظیمی که برعهدهاش است، میخواهد چه بکند؟ این اولِ امامت علیّبن موسی الرّضا (علیه السّلام) است. بعد از این نوزده سال یا بیست سال که پایان دوران امامت و شهادت علیّبن موسی الرّضا است، وقتی شما نگاه میکنید، میبینید که همان تفکّر ولایت اهلبیت و پیوستگی به خاندان پیغمبر آنچنان گسترشی در دنیای اسلام پیدا کرده که دستگاه ظالم و دیکتاتور بنیعبّاس از مواجهه با آن عاجز است؛ این را علیّبن موسی الرّضا انجام داده است».