پس لرزه‌های فتح« بوربن»به دست ماکرون
متحدان رئیس‌جمهور جدید فرانسه در انتخابات پارلمانی پیروزی چشمگیری کسب کردند.
به گزارش گروه رسانه های خبرگزاری تسنیم، در این انتخابات حزب "جمهوری به‌پیش" به رهبری امانوئل ماکرون، رئیس جمهوری فرانسه، پیروز و موفق شد بیش از 80 در صد آرا و 355 تا 425 کرسی از مجموع 577 کرسی مجلس ملی فرانسه را به خود اختصاص دهد. پاله بوربن (کاخ بوربن) جایگاه مجلس ملی فرانسه است . در جایگاه دوم، نمایندگان محافظه‌کار از حزب راست سنتی فرانسه، «جمهوری خواهان» قرار دارند؛ بین 125 تا 131 کرسی. نمایندگان چپ سنتی، از حزب «سوسیالیست»، نیز با بدترین شکست، از پایان جنگ دوم جهانی به این سو روبه‌رو شده و بین 41 تا 49 کرسی را به دست آورده‌اند.در همین باره رهبر حزب سوسیالیست فرانسه از سمت خود کناره گیری کرد.کمونیست‌ها و هواداران «ژان لوک ملانشون» سیاستمدار چپ تندرو، بین 26 تا 30 کرسی خواهند داشت. حزب دست‌راستی تندروی «جبهه ملی» هم هشت کرسی را از آن خود کرده و «مارین لوپن» رقیب نهایی امانوئل ماکرون در انتخابات ریاست‌جمهوری، نیز برای نخستین بار به مجلس ملی راه پیدا کرده است.هشت کرسی برای حزبی که نماینده آن جدی‌ترین رقیب انتخاباتی در راه کاخ الیزه به‌شمار می‌رفت، چندان زیاد نیست، اما لوپن با انتقاد از همه احزاب و گروه‌های سیاسی فرانسه، اظهار کرده گروه او «تنها نیروی مقاومت در برابر توهمات» در آن کشور است.اما ماکرون درحالتی پارلمان را هم فتح کرد که طبق آمار منتشر شده از سوی وزارت کشور فرانسه، نرخ عدم مشارکت مردمی در دور نخست انتخابات پارلمانی در رکوردی تاریخی به 51.29 درصد رسید؛ رکوردی که در تاریخ جمهوری پنجم بی‌سابقه بوده است. این تعداد نسبت به دور دوم انتخابات پارلمانی در پنج سال پیش نیز کاهشی 11 درصدی نشان می دهد.
آیا ماکرون ناجی اروپاست؟
پیروزی امانوئل ماکرون و حزبش برای تصاحب کاخ الیزه و پارلمان فرانسه در حالی است که نخست‌وزیر بریتانیا به سختی توانست رقیب اصلی‌اش را در انتخابات مغلوب کند و در پارلمان سرپا باقی بماند آن هم به لطف ائتلاف. مقایسه این دو با یکدیگر از این رو اهمیت دارد که دو کشور هم اکنون نماینده دو جریان مهم در مذاکرات خروج انگلیس از اتحادیه اروپا هستند؛ ادامه کار اتحادیه یا فروپاشی آن. بریتانیا اما با دولت و نخست‌وزیری که به رغم تفوق در انتخابات نسبت به قبل ضعیف شده و پایه‌های محبوبیت عمومی‌اش در آتش گرنفل در حال سوختن است و مجبور است کار را با کابینه‌ای ائتلافی شروع کند و فرانسه به عنوان عضوی اثرگذار در اتحادیه با دولتی مغرور از شکست راست افراطی و قدرت اکثریت در پارلمان کشور. مشخصاً بریتانیا با دولت فعلی‌اش در مذاکرات جدایی بریتانیا از اتحادیه اروپا چندان دست بالا را نخواهد داشت و از آن طرف اتحادیه و فرانسه در رأسش می‌تواند هزینه‌های گزافی را برای این خروج به بریتانیا تحمیل کند. ضمن این که شکست لوپن به عنوان پیش‌آهنگ جریان راست افراطی در فرانسه که بیش از هر برنامه‌ای به جدایی از اتحادیه می‌اندیشید حداقل برای اروپاییان از وحشت ناشی از تشدید احتمال فروپاشی اتحادیه کاسته است. اما برای قضاوت در این‌باره زود است. نه تنها فرانسه که خیلی از کشورهای اروپایی در احزاب خود فزونی تمایلات افراطی را شاهد هستند. ضمن آن که بریتانیا برای تصمیم اش در سراسر اروپا دلایلی دارد. مسائلی مانند مشکلات امنیتی، اقتصادی، فرهنگی پناهجویان و اوضاع اقتصادی ناپایدار اتحادیه.
منبع:خراسان
انتهای پیام/
