خانواده بحران‌زده در نقطه کور
فیلم نقطه کور، آخرین ساخته مهدی گلستانه، دو سال پیش در جشنواره فیلم فجر حضور داشت؛ فیلمی‌اجتماعی در مذمت شک و بی‌اعتمادی در خانواده‌ها، معضلی که در جامعه فراگیر شده است.
به گزارش گروه رسانه های خبرگزاری تسنیم، با وجود این اما، تولید و نمایش چنین فیلم‌هایی که اغلب از سر دلسوزی و حس مسئولیت‌پذیری ساخته می‌شوند، روزبه‌روز دشوارتر شده، در نتیجه مضمون و بن‌مایه فیلم‌ها نحیف‌تر و شکننده‌تر می‌شود. نقطه کور، سومین اثر مهدی گلستانه، روایتی است از بدبینی و شکی بیهوده که پایه‌‌های خانواده را سست می‌کند و باعث آسیب‌هایی به اعضای خانواده می‌شود. در این فیلم محمدرضا فروتن، هانیه توسلی، نیکی مظفری و محسن کیایی، نقش‌های اصلی را بازی می‌کنند. گلستانه فیلم‌هایی مانند «حال خوب» و «شاهد عینی» را برای تلویزیون کارگردانی کرده است.
نقطه کور در جشنواره فجر دو سال پیش اکران شد و به طور نسبی مورد توجه قرار گرفت. پس چرا اکرانش به تعویق افتاد؟
تاکید من برای اکران نقطه کور، شش ماه اول سال بود که به خاطر فروش فوق‌العاده فیلم‌های نوروزی آن سال کل چیدمان شش ماه اول دچار تغییر و تحول شد. به همین دلیل، من خودم از مدیران پخش فیلم خواستم که فیلم را برای شش ماه دوم 95 نگه دارند تا طی این مدت فیلم فرصت پیدا کند در جشنواره‌‌های مختلف به نمایش درآید و بیشتر معرفی شود. این جشنواره گردی جایزه بهترین کارگردانی را برای من از جشنواره فیلم مکزیک به همراه داشت که برای خود من خیلی مهم بود.
بازی محمدرضا فروتن در این فیلم، ناخودآگاه تداعی کننده بازی او در فیلم قرمز به کارگردانی فریدون جیرانی است. چطور او را برای این نقش انتخاب کردید؟
آقای فروتن فوق‌تخصص اجرای نقش‌های برونگراست. او می‌تواند بخوبی بازی‌اش را کنترل کنند. البته در سینمای ما بازیگر برونگرا زیاد است، اما کمتر بازیگری است که بتواند بازی‌اش را کنترل کند. آقای فروتن، خوشبختانه این توانایی را دارد که همسو با نظرات کارگردان و البته با استعداد و تسلط ذاتی‌اش، چنین نقش‌آفرینی‌هایی را انجام دهد. انتخاب اول و آخر ما برای این نقش آقای فروتن بود و من خوشحالم که در این فیلم در خدمتش بودم.
هانیه توسلی هم بازی بسیار خوبی در این فیلم دارد. چطور ایشان را برای این نقش انتخاب کردید؟
به ترکیب بازیگرانی که قبلا در فیلم‌های دیگر مقابل هم بازی نکرده‌اند، اعتقاد دارم و از این فرمول معمولا در فیلم‌هایم استفاده می‌کنم. برای نقش مقابل آقای فروتن هم چندین ویژگی مدنظرم بود. اول این که تا به حال مقابل هم بازی نکرده باشند و دیگر این که خانم توسلی، بازیگری باانگیزه و باانرژی است که من دوست داشتم با او همکاری داشته باشم. خانم توسلی و البته تمام بازیگران فیلم در نهایت صبوری برداشت‌های زیاد فیلم را تحمل کردند و به نظرم، یکی از نقاط مثبت فیلم، همین چیدمان غیرتکراری بازیگران است.
نقطه کور بر پایه مباحث جامعه‌شناختی ساخته شده. شما از همان ابتدای کار از زنده یاد افشین یداللهی به‌عنوان مشاور روانپزشکی بهره بردید؟
درخصوص همکاری با زنده یاد افشین یداللهی اصل کار ما در پیش تولید بود. زمانی که احتیاج داشتیم بافت فیلمنامه را براساس مستندات پزشکی و علمی‌جلو ببریم. خود من جلسات متعددی با ایشان داشتم که منجر به بازنویسی تقریبا 30 درصدی فیلمنامه شد و در جلسات دورخوانی هم حدود شش هفت جلسه خود آقای یداللهی حضور داشتند که بازیگرانمان اگر مورد یا سوالی داشتند با ایشان مطرح می‌کردند و ایشان هم در نهایت سعه صدر پاسخ می‌دادند.
چرا تمام خانواده‌ها در این فیلم، بحران زده و هر کدام به نوعی بدبخت‌اند؟ به نظر خودتان برای نمایش یک فیلم اجتماعی به تصویر کشیدن این همه تلخی لازم است؟
خودتان در متن سوال می‌گویید خانواده بحران زده. بله، برای به تصویر کشیدن بافت داستان فیلم احتیاج به خانواده‌هایی بحران زده داشتیم، اما از منظر من این خانواده‌ها بدبخت نیستند. بدبخت با بحران زده فرق دارد، کمااین‌که وقتی خانواده خسرو (محمدرضا فروتن) به این نتیجه می‌رسند که پیش داوری چقدر غلط است، یعنی این که خانواده قابل تاملی هستند و از روی مسائل سرسری عبور نمی‌کنند. وقتی به این نتیجه می‌رسند که ما نیاز داریم بچه مان را ببریم دکتر روان شناس یا ناهید (هانیه توسلی) می‌گوید مشکل زندگی ما این است که وقتی باید از هم عذرخواهی کنیم سر هم داد می‌زنیم، یعنی این خانواده عمیق است، ضمن این که برای روایت سینمایی یک ماجرا احتیاج به دراماتیزه کردن قصه داریم. گاهی لازم است بعضی مسائل را بابزرگ‌نمایی و غلو نشان دهیم که شاید از منظر یک مخاطب خیلی عجیب بیاید، اما از نظر من به‌عنوان کارگردان لازم بود که برخی مسائل را پررنگ جلوه دهم.
از شرایط اکران فیلم راضی هستید؟
خیر، برای این که مصادف با انتخابات است و تعداد تیزرهای تبلیغاتی ما در تلویزیون نسبت به باقی فیلم‌های روی پرده زیاد نیست. تبلیغات محیطی به‌قدری گران است که اگر نیاز به این کار باشد، باید اسپانسر بگیریم. در شرایط اقتصادی فعلی هم اسپانسرها توقعاتی دارند که من بلد نبودم آن را انجام بدهم، اما امیدوارم با حمایت شورای صنفی نمایش بتوانیم ماه مبارک رمضان هم روی پرده بمانیم.
منبع:جام جم
انتهای پیام/
