واکنش کارگران به تورم تکرقمی: "بشنو و باور نکن"
در حالی بانک مرکزی و مرکز آمار ایران از تورم تک رقمی در سال جاری گزارش می دهند که کارگران در واکنش به این موضوع ضرب المثل معروف "بشنو و باور نکن" را تکرار و اعلام تورم تک رقمی را دستاویزی برای افزایش ندادن حقوق کارگران در سال ۹۶ می دانند.
به گزارش خبرنگار اقتصادی خبرگزاری تسنیم، طبق اعلام بانک مرکزی و مرکز آمار ایران تورم در کشور طی ماههای اخیر به زیر 10 درصد رسیده است. این درحالی است که به روزهای پایانی سال 95 و زمان تعیین حداقل دستمزدهای سال 96 نزدیک می شویم. حداقل دستمزدهایی که یکی از ملاک اصلی تعیین آنها همین درصدهای اعلامی تورم است.
به سراغ کارگران رفتهایم تا ببینیم انتظار آنها از دولت برای تعیین حداقل دستمزدهای سال 96 چیست و نظر آنها را در خصوص تورم های تک رقمی ماههای اخیر جویا شدیم.
کارگر 39 سالهای که در کارگاه تولید شیشه های ساختمانی مشغول به کار است، در خصوص تورم تک رقمی گفت: اینکه می گویند تورم تک رقمی شده بیشتر مرا یاد جمله معروفی می اندازد که "بشنو و باور نکن"، هر کس هم به مدیران دولتی گفته حال کارگران در این اوضاع تورمی جامعه خوب است من به آنها می گویم "بشنو و باور نکن"؛ متأسفانه تورم هر چند رقمی که از دیدگاه آقایان مسئول باشد کمر من کارگر را نشانه گرفته و زیر بار خرج زندگی کم آورده ام. اگر تورم تک رقمی به معنای این است که اوضاع بهتر از قبل شده، من به شخصه اوضاع بهتری نسبت به اول امسال و سال قبل نمی بینم.
این کارگر کارگاه شیشهگری درباره سوال دوم ما مبنی بر حداقل دستمزدهای سال 96 گفت: به نظرم اسم این را بگذارید حداکثر دستمزد؛ چرا که کارفرمایان محترم همیشه می بینند که دولت چقدر را تعیین می کند تا حتی ریالی به آن اضافه نکنند تا مبادا کارگر از حداقل ها بیشتر بگیرد. اول دولت فرق این حداقل و حداکثر را مشخص کند و بعد انصافاً بیاید وضعیت معیشت مردم را ببیند. اگر کارگری توانست با 70 - 80 هزار تومان بیشتر از این 812 هزار تومان، زندگیاش را سامان بدهد و آقایان به این نتیجه رسیدند دیگر چه می توان گفت.
کارگری 46 ساله در کارگاه تراشکاری در خصوص تورم تک رقمی گفت: من فوق دیپلم تراشکاری هستم، به اینکه کارگر فنی و با تخصصی هستم هم افتخار می کنم، اما از اینکه برخی مسئولان مثل انسان های بی سواد و کج فهم با کارگران برخورد می کنند بیزارم. می گویند اشتغالزایی شده، آمار واقعی و مستند ندارند. می گویند تورم تک رقمی شده، آمار واقعی و مستند ندارد. خب حرف زدن روی هوا که کاری ندارد.
وی گفت: نیاز نیست وزیر و وکیل باشی. من کارگر هم می توانم آمار رویایی بدون سند بگویم. تورم یعنی میزان افزایش نرخ ها. خب من از همین تریبونی که شما در اختیارم گذاشتید استفاده می کنم و از مسئولان متولی امر می پرسم کدام نرخ را در چه دوره زمانی در نظر گرفتید و مقایسه کردید که می گویید تورم تک رقمی است؟ وقتی افزایش قیمت ها روی خوراکی ها، البسه، اجاره خانه و ... همه نجومی است چطور اعلام می کنند تک رقمی شده. من فکر می کنم آخر سال است و دوباره بحث تعیین دستمزدها داغ شده و با کم نشان دادن تورم می خواهند دستاویزی برای افزایش ندادن درست و حسابی دستمزدها داشته باشند. از دولتمردان انتظار دارم، تقاضا دارم، خواهش می کنم که مردم را بی سواد و کم فهم تلقی نکنند. آماری بدهند که در جامعه مصداق نداشته باشد جز بی اعتمادی مردم به مدیران دولتی دستاوردی ندارد.
کارگری 53 ساله در کارخانه نساجی در خصوص تورم تک رقمی به تسنیم گفت: من نمی دانم چطور تک رقمی شده و چطور یک آمار از دهان مدیران به صورت های مختلفی بیان می شود اما این را خوب می دانم که سفره من طی 20 و اندی سال که کارگری می کنم هر سال و هر ماه کوچکتر می شود. گوشت انقدر گران شده که با عیال تصمیم گرفته ایم فعلا به بچه ها گوشت ندهیم تا دستمان باز تر شود. چیزهایی مثل ماهی هم برای ما لوکس شده، کم و بیش بال مرغ تسلای خاطر دل ماست تا ببنیم دستاورد این تورم های تک رقمی دولت چه می شود.
این کارگر با سابقه کارخانه نساجی ادامه داد: من 20 و اندی سال کارگرم، اگر دستمزدها در این جامعه درست تعریف می شد و اگر تورم ها واقعا کنترل می شد الان نباید بعد از این همه سال کار کردن و جان کندن، نگران این بودم که گوشت و ماهی نمی توانم بخرم یا دختر و پسر دم بختم را باید چه کنم. سوالی دارم که همیشه بی جواب مانده، چرا سر هیچ چیز انقدر موشکافانه بررسی نمی شود اما موقع تعیین دستمزدها تا تک هزار تومان آخرش را با وسواس خاصی تعیین می کنند تا مبادا کارگر جای 812 هزار تومان 813 هزار تومان بگیرد؟ آیا مشکل اقتصاد کشور دریافتی کارگرانی است که در یک ماه اگر 10 میلیون تومان به نفع کارفرما کار نکنند، یک میلیون تومان دریافت نمی کنند؟
کارگری 29 ساله در کارگاه خیاطی در خصوص تورم تک رقمی به تسنیم گفت: من خانم خانه دار بودم، همین گرانی ها بود که ناچار شدم دوش به دوش همسرم کار کنم و الان 2 سال است که در این کارگاه خیاطی کار می کنم. وضع زندگی و خورد و خوراک ما نسبت به 2 سال پیش که فشار اقتصادی من را مجبور به کار کرد، بهتر نشده که هیچ، بلکه بدتر شده، حالا نمی دانم شاید الان می گویند تورم تک رقمی شده اثر آنرا باید شب عید ببینیم یا بعدتر یا ... نمی دانم. اما در زندگی خودم و همسرم با یک بچه، من تغییر مثبتی ندیده ام.
این کارگر کارگاه خیاطی ادامه داد: اینکه دولت می آید حداقل دستمزد را زیر یک میلیون تومان تعیین می کند با هر عقل و منطقی به نظرم عجیب است. ما یک خانواده سه نفره هستیم که اجاره خانه و خورد و خوراک و پوشاک و هزینه تحصیل پسرم را از یک حقوق کارگری نتوانستیم تأمین کنیم و الان داریم با دو حقوق کارگری لب مرز هزینه ها را تأمین می کنیم. حالا در این بازار بیکاری، اگر خدا یار من نبود و در این کارگاه خیاطی کار پیدا نمی کردم و اصلا مهارت خیاطی نداشتم و مثل خیلی از متقاضیان کار، امروز بی کار و در انتظار پیدا شدن شغل مانده بودم، همسرم با یک حقوق کارگری که همین مسئولان دولتی برای سال 95 آنرا زیر یک میلیون تومان تعیین کرده اند، جلوی من و بچه اش شرمنده نمی شد؟
بنابراین گزارش، جامعه کارگری از میزان تعیین حداقل دستمزدها و سازو کار تعیین آن رضایت ندارد و سفره خانواده های کارگری روز به روز کوچک تر می شود.
انتهای پیام/