بازی با سلامت و امنیت غذایی مردم از طریق دفاع از "تولید محصولات دستکاریشده ژنتیکی"
مسئله "امنیت غذایی و سلامت مردم" موضوعی نیست که برخی اجازه داشته باشند برای دستیابی به اهداف شوم و پس‌پرده خود بر سر آن معامله کنند و با دادن اطلاعات غلط و در دفاع از محصولات دستکاریشده ژنتیکی باعث انحراف افکار عمومی و به خطر افتادن سلامت مردم شوند.
خبرگزاری تسنیم؛ جابر سعادتی صدر: اخیراً رئیس انجمن علمی بیوتکنولوژی کشور در واکنش به انتشار برخی اخبار، مقالات و پژوهش‌های علمی منتشر شده درباره آثار مخرب و سوء تولید، کشت و مصرف محصولات تراریخته (محصولات دستکاری شده ژنتیکی) به بیان به‌ظاهر استدلال‌هایی پرداخته و تمام منتقدان تراریخته را مشتی افراد بی‌سواد، خودفروخته، فناوری هراس، رانت‌خوار، حامی واردات برای ضربه زدن به تولید ملی و ... معرفی کرده است.
به‌دلیل تأثیرات مستقیمی که تولید و مصرف محصولات تراریخته با سلامت امروز و فردای مردم کشورمان دارد و تا به امروز اسناد متقن و متعددی از اثرات مخرب مصرف این محصولات در کشورهای مختلف جهان توسط مراکز علمی منتشر شده است، در این گزارش تلاش داریم به واکاوی آن‌چه تا کنون در این حوزه گفته شده بپردازیم تا مردم بهتر بتوانند در این خصوص قضاوت کنند.
رئیس انجمن بیوتکنولوژی در بخشی از هجمه خود به منتقدان تراریخته مدعی شده: "به‌راستی اگر این‌گونه افراد، دلسوز واقعی بودند چرا از طریق مراجع قانونی این موضوع را پیگیری نمی‌کنند ... وزارت جهاد کشاورزی دیگر مرجع قانونی در این رابطه است، چرا مدارک و مستندات خود را به این وزارت ارائه نمی‌دهند؟".
درباره این اظهارات باید گفت که تا به امروز تمام منتقدان کشت و مصرف محصولات تراریخته در داخل کشورمان با اشتیاق زایدالوصفی خواهان ارائه اسناد و مدارک خود به نهادهای ذی‌ربط و دخیل در امر محصولات تراریخته هستند و از اینکه نهادهایی مانند وزات جهاد کشاورزی، سازمان غذا و داروی وزارت بهداشت، شورای ملی ایمنی زیستی، سازمان مدیریت و برنامه‌ریزی (بهعنوان بانی ارائه برنامه ششم توسعه که در آن بر "تولید انبوه و تجاری‌سازی محصولات تراریخته" تأکید شده) پذیرای آنان باشند، استقبال می‌کنند و قاعدتاً اسناد، دلایل و استدلال‌های خود را ارائه خواهند کرد.
بهعنوان نمونه در جلسه مشترکی که در مورخ 25 بهمن با حضور اعضای اتاق بازرگانی ایران و محمدباقر نوبخت بهعنوان سکان‌دار سازمان مدیریت برگزار شد، رئیس انجمن ارگانیک ایران در این جلسه با انتقاد نسبت به برنامه‌ریزی کلان کشور برای "ترویج محصولات عقیم و پرریسک تراریخته" مندرج در صفحه 360 لایحه برنامه ششم توسعه کشور مبنی بر «تولید انبوه و تجاری‌سازی محصولات تراریخته با اولویت پنبه و برنج» انتقاد کرد و آن را مغایر با سیاست‌های ابلاغی رهبر معظم انقلاب عنوان دانست که البته این انتقادات با تأیید و تشویق اعضای اتاق بازرگانی ایران نیز همراه بود.
همچنین منتقدان محصولات تراریخته به‌صورت صریح، آمادگی خود را برای "مناظره" با مدافعان تولید این محصولات اعلام کردهاند اما تا به امروز مدافعان تولید و مصرف محصولات دستکاری شده ژنتیکی، غیر از صدور جوابیه‌های تند، پرخاشگرانه و اتهام‌زنی، واکنش دیگری به این درخواست مناظره نداشته‌اند.
البته ریشه عصبانیت افرادی را که به منتقدان تهمت می‌زنند باید در کشیده شدن دامنه بحث‌های کارشناسی و علمی درباره مضرات متعدد تولید و مصرف محصولات تراریخته به سطح رسانه‌ها و به‌تبع آن در افکار عمومی جامعه دانست چرا که بانیان تولید، ترویج، کشت و مصرف محصولات دستکاری شده ژنتیکی به‌شدت از آگاه شدن توده مردم نسبت به عوارض و مضرات این دسته از محصولات واهمه دارند و به‌خوبی به این حقیقت واقفند که در صورت ارتقای سطح دانش و اطلاعات مردم درباره خطرات تولید و مصرف محصولات تراریخته، موج عظیم مردمی علیه این محصولات و بانیان ترویج و کشت آن به راه خواهد افتاد و تمام نقشه‌های عوامل پیدا و پنهان واردات یا تولید محصولات دستکاری شده ژنتیکی نقش بر آب خواهد شد.
در ادامه بررسی اظهارات رئیس انجمن علمی بیوتکنولوژی به این بخش می‌پردازیم که وی بار دیگر از صفت "فناوری‌هراس" برای منتقدان محصولات تراریخته استفاده کرده و مدعی شده است: "به‌راستی یک خدمتگزار واقعی کشور و دلسوز نظام باید این‌گونه به وحشت‌آفرینی، دروغ‌گویی و فناوری‌هراسی پناه ببرد؟".
درباره ادعای فناوری‌هراس بودن منتقدان محصولات تراریخته باید از ایشان پرسید که به‌راستی تا به امروز منتقدان جدی تولید و مصرف محصولات دستکاری شده ژنتیکی چه در داخل کشورمان و چه در سطح جهانی، چه‌کسانی بوده‌اند؟ آیا غیر از این است که تمام این منتقدان از اساتید ممتاز، برجسته و طراز اول دنیا در رشته‌های تخصصی "مهندسی ژنتیک"، "بیوتکنولوژی پزشکی"، "دکتری ژنتیک و زیست‌فناوری"، "فیزیک" و ... بوده‌اند و این منتقدان، مبنای تمام استدلایل‌هایشان، تکیه بر آخرین یافته‌های علمی و فناورانه در حوزه تخصصی خود درباره مضرات و عوارض شدید تولید و مصرف محصولات تراریخته بوده است؛ حال با این اوصاف آیا به کار بردن صفت "فناوری‌هراس" برای این اساتید برجسته و طراز اول مجامع علمی و دانشگاهی کشور و دنیا می‌تواند از کوچکترین مبنای عقلی و منطقی برخوردار باشد؟ و آیا به کار بردن چنین نسبت ناروایی برای این اساتید و مراکز علمی، باعث تقویت این باور نمی‌شود که "حامیان تولید محصولات دستکاری شده ژنتیکی صرفاً برای فریب و منحرف کردن افکار عمومی از عوارض شدید مصرف این محصولات و در نهایت بی‌اخلاقی، منتقدان خود را به "فناوری‌هراس" بودن متهم می‌کنند".
در توضیح بیشتر این مسئله باید گفت موج مخالفت با تولید و مصرف محصولات دستکاری شده ژنتیکی دقیقاً توسط برجسته‌ترین اساتید حوزه‌های بیوتکنولوژی و مهندسی ژنتیک و معتبرترین مراکز آکادمیک آغاز شده است و تا به امروز این موج به‌صورت فزاینده‌ای در حال افزایش و رسوخ بین مسئولان کشورهای مختلف جهان و مردم اقصی‌نقاط دنیا بوده است، به‌طور نمونه علی متولی‌زاده متخصص ژنتیک و زیست‌فناوری از آمریکا و دبیر انجمن زیست‌فناوری سلامت ایران از جمله منتقدان جدی محصولات تراریخته محسوب می‌شود که اخیراً طی یادداشتی نسبت به تولید یا واردات محصولات تراریخته هشدار داده و نوشته: "طی دو دهه اخیر شواهد و مطالعات در حوزه اثرات منفی محصولات تراریخته بر محیط زیست و سلامت، منجر به تصمیم 21 دولت در جهان از جمله سوئیس، آلمان، اتریش، ژاپن، ایرلند شمالی، فرانسه، ایتالیا، روسیه، نیوزیلند، لاتویا، لیتونیا، هلند، اسکاتلند، لهستان، اسلونی، کرواسی، صربستان، مجارستان، یونان، بلغارستان و لوکزامبورگ در عدم کاشت این محصولات و یا استفاده از این محصولات در بازار با برچسب شده است؛ این موضوع از چنان اهمیتی برخوردار شده که کشور تایوان در ماه‌های پایانی سال 2015 استفاده از محصولات دستکاری شده ژنتیک را در سبد غذای کودکان تایوانی ممنوع اعلام کرده است".
همچنین آندره لویی؛ رئیس انجمن بین‌المللی ارگانیک که از جایگاه بسیار ویژه‌ای در سطح دنیا برخوردار است نیز اخیراً با بیان اینکه محصولات تراریخته (GMO) برای محیط زیست و انسان "بسیار خطرناک" است، اظهار داشته است: کمپانی‌هایی که تولید‌کننده این محصولات هستند به‌دنبال سودآوری خود بوده و کشاورزان را در بند مسائل اقتصادی قرار می‌دهند؛ مصرف این مواد برای محیط زیست و انسان عوارض خطرناک و نامناسبی دارد.
و یا بهعنوان نمونه دیگری از مستندات علمی که بر مخاطرات وخیم تولید محصولات تراریخته اشاره دارد می‌توان به مجله علمی معتبر Environmental Science & Technology اشاره داشت که اخیراً نتایج تحقیقی در دانشگاه اکستر انگلستان را فاش کرد که نشان می‌دهد ماده "راندآپ" و ماده مؤثره آن "گلایفوسیت" که بهعنوان پرمصرفترین علف‌کش در اغلب محصولات دستکاری شده ژنتیکی در دنیا مورد استفاده قرار می‌گیرد، در مقادیر 10 میلی‌گرم و بیشتر از آن سبب اخلال در برخی ژنها در اندام تناسلی ماهی می‌شود؛ این ماده شیمیایی، که بقایای آن روی محصولات تراریخته وجود دارد، ضمن آلودگی آب‌های سطحی، موجب بروز اختلال‌هایی از جمله مرگ جنین ماهی در مراحل اولیه لقاح یا خروج زودتر از موعد جنین از تخم می‌شود؛ این مجله معتبر همچنین نتیجه تحقیق دیگری را فاش کرد که نشان می‌دهد مقدار موجود گلایفوسیت و مشتقات آن در محصولات تراریخته، 15 میلی‌گرم یا بیشتر است که این نتیجه به این معناست که سم موجود در مواد غذایی که در سوپرمارکت‌های آمریکا به فروش می‌رسد، همواره بیش از آستانه مجاز بوده و این سم از طریق غذا وارد بدن مردم می‌شود، نتایج این تحقیقات، احتمال "بیوتروریسم پنهان" در محصولات دستکاری شده ژنتیکی را تقویت می‌کند.
همچنین مستندات بسیاری از طرح‌های پنهانی برخی از شرکت‌های بزرگ تولید‌کننده بذرهای تراریخته منتشر شده مبنی بر اینکه شرکت‌هایی نظیر "مونسانتو" آمریکا وابسته به خانواده راکفلر، صرفاً با هدف تأمین سود بیشتر، اقدام به تولید بذرها و محصولات تراریخته می‌کنند؛ برخی از این مستندات در قالب کتاب مستقلی با عنوان "بذرهای نابودی" توسط "ویلیام انگدال" منتشر شده است.
ویلیام انگدال در این کتاب بر این نکته تأکید دارد که "برخی از نخبگان سیاسی اجتماعی آمریکا به‌دنبال کنترل بر اساسی و ضروری‌ترین پایه‌های بقای انسان‌ها هستند تا از این راه بتوانند قوت غالب مردم بیشتر مناطق جهان، یعنی نان را به‌نفع خود مصادره کنند" همچنین در بخش‌های مختلف این کتاب اسنادی ارائه می‌شود که "چگونه فساد، رشوه، فشارهای دولتی، دروغ و حتی کشتار و جرایمی وحشتناک برای تولید و گسترش محصولات دستکاری شده ژنتیک مورد استفاده قرار گرفته و این جرایم در ابتدا با نام کارآمد‌سازی کشاورزی و دوستی با محیط زیست و حل معضل گرسنگی جهانی مطرح و اجرایی شده‌اند اما نکته اینجاست که هدفشان تنها پول و سود بوده است".
بازخوانی و ذکر هزاران برگ و مستند علمی، دانشگاهی و تحقیقات مستقل درباره عوارض، مضرات و مخاطرات تولید و مصرف محصولات دستکاری شده ژنتیکی برای انسان و محیط زیست که همگی توسط متخصصان برتر این حوزه ارائه و منتشر شده است در این مجال کوتاه نمی‌گنجد؛ قصد ما از مطرح کردن این چند نمونه، صرفاً اشاره به میزان استحکام ادعای "فناوری‌هراس" بودن منتقدان محصولات تراریخته توسط برخی افراد و جریانان خاص است که البته یافتن عقبه‌های طرح چنین برچسب‌هایی برای کارشناسان امر و افکار عمومی چندان دشوار نخواهد بود.
در ادامه به بخشی از اظهارات رئیس انجمن علمی بیوتکنولوژی کشور می‌پردازیم که وی منتقدان محصولات تراریخته را افرادی مدافع واردات معرفی می‌کند و مدعی می‌شود: "این را هم می‌دانند (منتقدان محصولات تراریخته) که یا باید مردم را در قحطی و گرسنگی نگه داریم و یا واردات داشته باشیم؟ اگر واردات کنیم که باید داشته باشیم، آن‌وقت باید محصولات تراریخته (مانند ذرت و سویا و کلزا) وارد کنیم پس واردات آری ولی تولید داخل ممنوع!".
در پاسخ به این ادعا باید گفت که اصولاً منتقدان محصولات تراریخته به‌دلایل و مستندات علمی متعدد، مخالف هر نوع واردات، تولید و مصرف محصولات دستکاری شده ژنتیکی هستند و تا امروز هیچ منتقدی، داعیه واردات این محصولات به کشور را نداشته است بلکه به‌عکس طی سالیان اخیر، این جبهه منتقدان محصولات تراریخته بوده‌اند که قاطعانه با هر گونه واردات این محصولات به کشور به‌شدت مخالفت کردهاند و در گام دوم به مخالفت با تولید این محصولات در داخل کشور اقدام کردهاند.
در ثانی، حامیان تولید محصولات تراریخته در کشور چه پاسخی برای این سؤال بسیار مهم می‌توانند داشته باشند که چرا امروز بسیاری از کشورهای پیشرفته جهان "واردات و تولید" محصولات تراریخته را ممنوع کردهاند؟ آیا ایشان می‌تواند به این سؤال پاسخ دهد که چرا تا سال 2006 ورود محصولات دستکاری شده ژنتیک به اتحادیه اروپا ممنوع بوده و پس از آن نیز که این اتحادیه به‌‌اجبار سازمان تجارت جهانی مجبور به پذیرش واردات این محصولات شد، این کشورها با اطلاع‌رسانی دقیق به مردم خود درباره عوارض مصرف این محصولات و با اجرای قانون "برچسب‌گذاری" میزان مصرف محصولات تراریخته را به حداقل ممکن رسانده‌اند؟
آیا کسانی که با ارائه آمار غلط درباره محصولات تراریخته در پی فریب افکار عمومی و توجیه تولید و مصرف این محصولات هستند، نمی‌دانند که "برخی از کشورهای پیشرفته همچنان ممنوعیت‌های شدیدی در تولید و واردات محصولات دستکاری شده ژنتیک دارند؛ کشوری مانند روسیه با برنامه‌ریزی برای تبدیل شدن به بزرگ‌ترین صادر کننده محصولات عاری از دستکاری ژنتیکی کاملاً در نقطه مقابل ایالات متحده آمریکا قرار گرفته است به‌گونه‌ای که بسیاری از صاحب‌نظران و اندیشمندان، عملکرد دولت ولادیمیر پوتین در ممنوعیت واردات و کشت محصولات دستکاری شده ژنتیکی را ستایش می‌کنند و بنابر آمارهای رسمی، طی 10 سال اخیر، سهم محصولات دستکاری شده ژنتیکی در صنایع غذایی روسیه از 12 درصد به 0.01 درصد (نزدیک به صفر) کاهش یافته است".
اما درباره این ادعا که حرکت به‌سمت ترویج، کشت و تولید محصولات تراریخته، راهکار مناسبی برای تولید غذای بیشتر و رهایی از "قحطی و گرسنگی" است فقط به همین میزان بسنده می‌کنیم که اسناد بسیاری در دست است که با روش‌های مختلف و نوین کشت و با انتخاب بذرهای مناسب غیرتراریخته و با مبارزه بیولوژیک با آفات و بدون استفاده از سموم شیمیایی نیز می‌توان به حداکثر تولید محصول رسید و حتی در مواردی سطح محصول زمین‌های زیر کشت محصولات ارگانیک و غیرتراریخته از میزان محصول زمین‌هایی که در آن از بذرهای تراریخته استفاده شده، بیشتر نیز بوده است.
به‌طور نمونه "شیرین پارسی" یکی از کشاورزان موفق کشورمان است که سال‌ها بهعنوان "کشاورز نمونه" انتخاب شده و در حال حاضر در شمال کشور اقدام به کشت انبوه برنج با روش‌های نوین می‌کند؛ وی ضمن اینکه در مزارع خود به هیچ عنوان از بذرهای تراریخته استفاده نمی‌کند، توانسته با روش‌های مبارزه بیولوژیک با آفات، میزان استفاده از سموم در تولید برنج خود را به حداقل میزان ممکن و حتی به صفر برساند.
وی درباره روش کار خود می‌گوید: "سال‌هاست در مزارع زیر کشت برنج خود برای مبارزه با آفات، مبارزه بیولوژیک می‌کنم، نتیجه اینکه حتی در سال‌هایی که در استان با طغیان کرم ساقه‌خوار هم مواجه بودیم، من حتی یک دانه هم کرم ساقه‌خوار در مزرعه‌ام نداشتم؛ من زنبورهایی در مزرعه داشتم و این زنبورها خودشان کرم‌های ساقه‌خوار را می‌خورند، اصلاً هم سم نمی‌زنم؛ برنج‌های کشت‌شده در مزارع من سالمِ سالم است، کود شیمیایی را هم به حداقل رسانده‌ام حتی بخش‌هایی را اصلاً کود شیمیایی نمی‌زنم و این یعنی غذای سالم".
برای آن دسته از مسئولانی که برای توجیه استفاده از بذرهای دستکاری شده ژنتیکی، به محصول بیشتر این بذرها و نیاز کمتر به سموم دفع آفات اشاره می‌کنند، این بخش از اظهارات این کشاورز جالب خواهد بود که وی درباره اینکه آیا میزان محصول نهایی بدون استفاده از بذرهای تراریخته برنج کمتر از زمین‌هایی نیست که در آنها از بذرهای تراریخته استفاده می‌شود، می‌گوید: "محصول من هیچ‌وقت کمتر نشده، قاطعانه می‌گویم که میزان محصولم اصلاً کمتر نیست؛ خیلی از اطرافیان من وقتی که نتیجه کار را دیدند و اینکه هزینه‌ای هم برای سموم نمی‌دهم، همین روش را در پیش گرفتند چون من هزینه چندانی برای سم نمی‌کنم ولی دیگران هزینه زیادی می‌کنند؛ من هکتاری 10هزار تومان هزینه می‌کنم و آنها هکتاری 50هزار تومان؛ این روش بسیار به‌صرفه‌تر است ضمن اینکه محصولم هم سالم است".
در ادامه به بخش جالب ادعای رئیس انجمن علمی بیوتکنولوژی کشور در دفاع از محصولات تراریخته می‌پردازیم؛ جایی که وی منتقدان این محصولات را به این امر متهم می‌کند: "این افراد هرگز در مجامع علمی دیده نشده‌اند و فقط مایلند در جلساتی که متکلم وحده هستند و یا در رسانه‌ها و بدون ارائه مستندات علمی با عوام سخن بگویند و آنها را به تردید وادار کنند".
شاید چندان نیازی برای پاسخ به این بخش از اظهارات نباشد اما فقط برای خالی نبودن عریضه به همین مقدار بسنده می‌کنیم که اتفاقاً بیشترین حضور، ظهور و بروز منتقدان تولید و مصرف محصولات دستکاری شده ژنتیکی در مجامع و نشست‌های علمی ــ دانشگاهی و در همایش‌های تخصصی بین‌المللی با محوریت محصولات تراریخته در سطح کشوری و جهانی بوده است؛ با یک جست‌وجوی ساده می‌توان به تعداد انبوه همایش‌ها و کنفرانس‌های علمی در سطح کشوری و بین‌المللی رسید که منتقدان تولید محصولات تراریخته نقش اصلی و محوری آن را به‌عهده داشته‌اند و اتفاقاً این مدافعان محصولات دستکاری شده ژنتیکی بوده‌اند که در این مجامع و همایش‌های بین‌المللی تخصصی به‌دلیل فقدان ادله قابل اتکا در دفاع از محصولات تراریخته، حرفی برای ارائه نداشته‌اند و از ارائه حداقل مستندات علمی در دفاع از محصولات تراریخته نیز عاجز بوده‌اند.
بهعنوان شاهد مثال، در واکنش اخیر برخی مدافعان این محصولات به منتقدان محصولات تراریخته، کوچکترین پاسخی به نقدهای علمی و مستندات متقنی که تا به امروز درباره عوارض مصرف محصولات تراریخته منتشر شده، ارائه نشده است و صرفاً با به‌کار بردن اتهامات واهی و بی‌اساسی نظیر اینکه "این افراد (منتقدان محصولات تراریخته) ناگهان در لباس متخصص همه‌فن حریف درآمده و ناگهان متخصص سرطان، گیاهان تراریخته، سم و ... می‌شوند و با غصب عناوین پرطمطراقی نظیر پروفسور(!) همه دانشمندان و دلسوزان و خدمتگزاران باسابقه نظام را احمق و ناآگاه جلوه می‌دهند، از هر حربه‌ای نیز استفاده می‌کنند" بسنده شده است.
راستی یادمان باشد در سال 2013 در یکی از مناطق کشت "پنبه تراریخته" در هندوستان که عموماً دارای ژن تولید سم BT است، گزارشی توسط دولت هند منتشر شد که نشان می‌دهد 1800 گونه جانوری مختلف در این منطقه به‌طور غیرعادی از بین رفته است؛ پس از کالبدشکافی از این حیوانات مشاهده شد که دستگاه گوارش و معده این جانوران به‌طور کامل تخریب شده و نهایتاً محققان، دلیل این مرگ و میر را تغذیه حیوانات از محصولات تراریخته عنوان کردند، در لایحه‌ای که در همان سال به دادگاه عالی هند ارائه شد، از این رخداد با عنوان "فاجعه قتل‌عام عمومی" یاد شده است.
اما در ادامه بررسی اظهارات عجیب رئیس انجمن علمی بیوتکنولوژی کشور که مدعی شده: "واقعیت این است که آنها (منتقدان محصولات تراریخته) همه تلاش‌های خود را به کار برده‌اند و حتی در صدد حذف فیزیکی تولیدکنندگان محصولات تراریخته هم برآمده اما در سایه هدایت داهیانه مقام معظم رهبری و امنیت حاصل از خون شهدا ناکام مانده‌اند".
واقعاً نعمت برخورداری از "اخلاق" موهبتی است که برخی از مسئولان امر از حداقل آن در گفتار و مواضع خود محروم هستند؛ مستند این ادعا که منتقدان محصولات تراریخته برای پیشبرد اهداف خود "حتی درصدد حذف فیزیکی تولیدکنندگان محصولات تراریخته هم برآمده‌اند" چیست؟ آیا این مسئول که چنین اتهام سنگینی را به اساتید فرهیخته و طراز اول دانشگاهی و مجامع علمی بین‌المللی وارد می‌کند، می‌تواند کوچکترین سندی برای اثبات اتهام خود در محاکم صالحه ارائه کند؟
در ثانی، به‌خلاف این ادعا، در سطح بین‌المللی و در کشوری مانند آمریکا تا به امروز اسناد متقنی منتشر شده که تولیدکنندگان بزرگ بذرها و محصولات تراریخته، به‌انحای مختلف صدای منتقدان خود را خاموش کردهاند و در این مسیر حتی از حذف فیزیکی و ترور منتقدان خود فروگذار نکرده‌اند، به‌طور نمونه آیا شرکت آمریکایی "مونسانتو" متعلق به خانواده متنفذ و بسیار قدرتمند راکفلر که بخش اعظم تولید بذرهای دستکاری شده ژنتیکی را در اختیار داشته و پیش از این، بمب و سلاح‌های شیمیایی برای کشتار جمعی ملت‌‌های مختلف جهان تولید می‌کرده، از حذف فیزیکی مخالفان و منتقدان محصولات تراریخته ابایی خواهد داشت؟
آیا از نگاه رئیس انجمن علمی بیوتکنولوژی کشور می‌تـ‌وان به این واقعیت خدشه وارد کرد که همیشه سرمایه‌داران و باندهای ثروت و قدرت بوده‌اند که به "حذف فیزیکی" مخالفان خود متوسل شده‌اند؛ حال باید پرسید که تمرکز ثروت و قدرت درباره محصولات تراریخته در دستان تولیدکنندگان محصولات تراریخته مانند شرکت قدرتمند و ذی‌نفوذ "مونسانتو" و حامیان تولید این محصولات در داخل کشورمان بوده یا ثروت و قدرت در دست عده‌ای از اساتید دانشگاهی و مجامع علمی بهعنوان منتقدان محصولات تراریخته بوده است؟
پاسخ به این سؤال بسیار روشن است؛ قطعاً تمام سرمایه منتقدان محصولات تراریخته، علم، دانش و استدلال‌های علمی آنان درباره مخاطرات و عوارض محصولات دستکاری شده ژنتیکی است و روشن است که آنها از هیچ ثروت و قدرت مادی که به‌پشت‌گرمی آن بتوانند حتی تصمیم به حذف فیزیکی کسی را بگیرند نداشته‌اند اما در مقابل ...
صرفاً برای ادای دِین به افکار عمومی باید این حقیقت را با صدای رسا گفت که پس از انتشار بخش اول مصاحبه خبرگزاری تسنیم با پروفسور "علی کرمی" متخصص رشته بیوتکنولوژی پزشکی و فوق‌تخصص مهندسی ژنتیک و استادتمام دانشگاه علوم پزشکی بقیةالله(عج) که از منتقدان جدی محصولات تراریخته در عرصه بین‌المللی محسوب می‌شود، وی را مستقیماً تهدید به مرگ کردند البته با به‌کار بردن این عبارت «آقای دکتر! روی صحبت‌های شما حساس شده‌اند، مافیای وارد کننده فلان محصول تراریخته، برای منافعش حتی آدم می‌کشد؛ مراقب خودتان باشید!».
اما در ادامه این گزارش، این بخش از اظهارات رئیس انجمن علمی بیوتکنولوژی کشور نیز در نوع خود جالب و بدیع است که مدعی شده "در سایه هدایت داهیانه رهبر معظم انقلاب (منتقدان محصولات تراریخته) ناکام مانده‌اند".
اینکه یک مسئول برای دفاع از محصولات تراریخته حتی از رهبری نظام در راستای اهداف ناصواب خود هزینه کند و به‌شیوه واقعاً موذیانه به‌نوعی تلاش داشته باشد تا رهبر معظم انقلاب را مدافع تولید محصولات تراریخته وانمود کند، بسیار ناجوانمردانه و قابل پیگیری است چرا که رهبر معظم انقلاب به‌صورت بسیار صریح و شفاف در ابلاغیه "سیاست‌های کلی محیط زیست"بر تولید محصولات کشاورزی سالم و ارگانیک (غیرتراریخته) تأکید داشته‌اند.
ایشان در بند هشتم سیاست‌های کلی محیط زیست و در ذیل اصل "گسترش اقتصاد سبز" مرقوم فرموده‌اند: "گسترش اقتصاد سبز با تأکید بر صنعتِ کم‌کربن، استفاده از انرژی‌های پاک، محصولات کشاورزی سالم و ارگانیک و مدیریت پسماندها و پساب‌ها با بهره‌گیری از ظرفیت‌ها و توانمندی‌های اقتصادی، اجتماعی، طبیعی و زیست‌محیطی ...".
در پایان باید متذکر شد که مسئله "امنیت غذایی و سلامت مردم" موضوعی نیست که برخی بخواهند و یا اجازه داشته باشند برای دستیابی به اهداف و مقاصد شوم و پس‌پرده خود بر سر آن معامله کنند و با دادن اطلاعات غلط به مردم و با دفاع از محصولات دستکاری شده ژنتیکی باعث انحراف افکار عمومی و به خطر افتادن سلامت مردم شوند؛ امروز دیگر در دنیا مسئله مضرات، مخاطرات تولید و مصرف محصولات تراریخته روی انسان و محیط زیست به‌حدی روشن و آشکار شده که به‌غیر از آمریکا و برخی از کشورهای فقیر جهان سومی، کشت و تولید محصولات تراریخته از هیچ جایگاهی برخوردار نیست و در حال حاضر بسیاری از کشورهای پیشرفته با استناد به نتایج آزمایشات و تحقیقات متعدد که در آن عوارض محصولات دستکاری شده ژنتیکی به اثبات رسیده از کشت و مصرف این محصولات در کشور خود جلوگیری کردهاند که در این گزارش صرفاً به گوشه‌ای از این اسناد اشاره شد.
در کشور ما نیز به‌یُمن اطلاع‌رسانی خوب رسانه‌ها و با افزایش سطح اطلاعات عمومی مردم کشورمان درباره مضرات مصرف محصولات تراریخته، موج خوبی در مخالفت با این محصولات شکل گرفته است که البته باید مراقب "نفوذ" برخی افراد و جریانات خاص با اهداف در میان مسئولان و جایگاه‌های حساس و تصمیم‌گیر نظام بود چرا که این جریانات به‌شدت و به‌انحای مختلف در پی ترویج، قانونی کردن و کشت وسیع محصولات تراریخته در سطح کشور هستند.
انتهای پیام/*
