«اولیگارشی علیه جمهوری» کتابی دیگر از مرگز اسناد در رابطه با فتنه ۸۸
کتاب اولیگارشی علیه جمهوری وقایع پس از انتخابات ریاست جمهوری دهم و فتنه ۸۸ را به صورت روزانه ثبت و ضبط کرده است و نویسنده تحلیل‌های مختصر و مفیدی را ارائه کرده است.
به گزارش خبرگزاری تسنیم، کتاب "اولیگارشی علیه جمهوری (روزنوشت‌های وقایع سیاسی سال 1388)" توسط حسین بابازاده مقدم تدوین شد و با شمارگان 2000 جلد در سال 91 توسط مرکز اسناد انقلاب اسلامی منتشر شده است.
کتاب "اولیگارشی علیه جمهوری" تاریخ‌نگاری با استفاده از منابع خبری است که با دیدگاه‌های مختلفی از رخدادهای سیاسی سال 1388 گزارش داده‌اند. در راستای تدوین این تاریخ از اطلاعات رسانه‌های شاخص داخلی و بیگانه و حتی معارضین با نظام جمهوری اسلامی ایران استفاده شده است و ویژگی اصلی آن فراوانی نقل قول‌های مستقیم از اظهارنظرها و بیانیه‌هاست و در حد امکان سعی شده است تا هیچ‌گونه دخل و تصرفی در متن نقل‌قول‌ها صورت نپذیرد.
کتاب اولیگارشی علیه جمهوری وقایع پس از انتخابات ریاست جمهوری دهم و فتنه 88 را به صورت روزانه ثبت و ضبط کرده است و نویسنده با ارائه‌ی تحلیل‌های مختصر و مفید با رویکردی نظری در چهار بخش به ترتیب مقالات «اولیگارشی یا جمهوری» در مقدمه‌ی فصل اوّل شامل روزشمار ماه‌های خرداد، تیر و مرداد، «ترمیدور ایرانی» در مقدمه‌ی فصل دوم شامل روزشمار ماه‌های شهریور و مهر، «ائتلاف انحرافی» در مقدمه‌ی فصل سوم شامل روزشمار ماه‌های آبان و آذر و نهایتاً یادداشت «بحران تهرانی» در مقدمه‌ی فصل چهارم و پایانی شامل روزشمار ماه‌های دی و بهمن 1388، نگارش شده است.
در مقاله «اولیگارشی یا جمهوری» پس از طرح مقدمه‌ای نظری از مفهوم جمهوری و ویژگی‌های منحصربه‌فرد جمهوری اسلامی از دیدگاه نظری، چگونگی شکل‌گیری و تغییر رویهی نیروهای سیاسی حامی کودتای انتخاباتی علیه اراده همگانی به رشته تحریر درآمده است.
همچنین مقاله «ترمیدور ایرانی» تأملی است در مفهوم برینتونیِ پایان انقلاب‌ها که در مقاله به نادرستی این طرز تلقی و البته خاص بودن گونه‌ی ترمیدور در ارتباط با ایران و انقلاب اسلامی بحث شده است.
«ائتلاف انحرافی» نام یادداشتی است که تخیلاتِ اصلاح‌طلبان و حامیان کودتای انتخاباتی در خصوص شکل دادن یک ائتلاف سه‌گانه شامل روحانیون، بازار و روشنفکران برای عملی شدن انقلاب سبز را مورد نظر قرار داده است. نهایتاً در یادداشت «بحران تهرانی» اشاره شده است که نه تنها ویژگی‌های ناآرامی‌های تهران و ادعاهای واهی کودتاگران به دیگر شهرهای کشور سرایت نکرد، بلکه برعکس عزمی ملی برای پایان دادن به بحران تهرانی شکل گرفت که منجر به سقط جنین فتنه شد.
انتهای پیام/
