جنتی: جلال نویسندگان هم‌عصرش را از برج عاج به میان مردم کشاند
وزیر ارشاد در اختتامیه جایزه جلال گفت: جلال با ادبیات خود نویسندگان معاصرش را از برج عاجی به میان مردم راهنمایی کرد، نویسندگانی که تا پیش از آن کمتر از زندگی روزمره مردم می‌نوشتند.
به گزارش خبرنگار فرهنگی خبرگزاری تسنیم، هشتمین دوره جایزه ادبی جلال عصر امروز (شنبه) 30 آبان با حضور علی جنتی وزیر فرهنگ و ارشاد اسلامی، محمدرضا زائری رئیس مجتمع فرهنگی و هنری سرچشمه، محمد حمزه‌زاده رئیس حوزه هنری انقلاب اسلامی و جمعی از نویسندگان، داوران و اعضای هیئت علمی این جایزه در تالار وحدت برگزار شد.
علی جنتی وزیر فرهنگ و ارشاد اسلامی در این مراسم در سخنانی گفت: زبان فارسی در طول تاریخ از گردنه‌های دشوار تاریخی عبور کرده است. نثر فارسی که پس از بی‌پیرایگی دوران نخست خود قرن‌ها در سیطره پیچیدگی بود، از آغاز مشروطه از قید این پیچیدگی‌ها رها شد و به زبان نوشتار مردم نزدیک‌تر شد.
وی گفت: اهمیت ادبیات داستانی فارغ از تاثیر ارزشمند آن بر زبان و فرهنگ ملی در توسعه و تعمیق آزاداندیشی است. به همین دلیل در دوران معاصر مباحث نقد ادبی، بنیان‌های اندیشه انسان امروز را رقم زده است. در اهمیت داستانسرایی می‌توان به این بسنده کرد که اکثر کتاب‌های بزرگ دینی و تاریخی از روایت و داستان برخوردار هستند. داستان در ادبیات از تاثیرگذارترین هنرها بر مخاطب و سایر هنرها است.
وی با اشاره به شیوه داستانسرایی در منظومه فردوسی گفت: همچنین داستان، الهامات موجود در آثار تجسمی، فیلمنامه‌ها و ... را نیز سبب شده است و این نشان می‌دهد که داستان در ادبیات فارسی تا چه میزان یار هنرهای دیگر است. امروز بسیار مایه خشنودی است که جایزه جلال به همه جریان‌های فکری و فرهنگی در فضای کشور توجه کرده است. نگاهی به طیف‌های متنوع برگزیده نشان می‌دهد جایزه ادبی جلال همچون خود جلال با سعه صدر به ادبیات می‌نگرد و در بند تک‌صدایی نیست. این نگاه گسترده جزء سیاست‌های فرهنگی دولت تدبیر و امید نیز به شمار می‌رود و امیدواریم این شیوه در سال‌های آینده جایزه جلال نیز ادامه پیدا کرده و موجب ارتقای سطح خوانندگان ادبیات داستانی شود.
وزیر ارشاد گفت: جلال درد انسانیت داشت و از آسیب‌هایی که زندگی انسان‌ها را تهدید می‌کرد، نگران بود. جمله‌های تند و تیز، کوتاه و کوبنده، نثر صریح قلم او را موج‌آفرین و خلاق کرده بود. ادبیات جلال جذاب و متفاوت است چه آنکه جایزه‌ای به نام او ثبت شود یا خیر. توان فکری جلال نیز جلوتر از زمانه او بود و او تیزبینانه‌تر از دیگران پیرامونش را می‌دید. در دوره او بسیاری از نویسندگان دور از مردم می‌زیستند و از زندگی روزمره مردم کمتر می‌نوشتند. اصولا از داستان‌هایی می‌نوشتند که با زندگی خودشان هماهنگ بود اما جلال با ادبیات خود نویسندگان معاصرش را از برج عاج‌شان به میان مردم راهنمایی کرد. از همین رو عنوان جلال برای جایزه ادبیات انقلاب اسلامی زیبنده است.
جنتی گفت: به نظر می‌رسد جایزه جلال ظرفیت لازم برای تبدیل شدن به جایزه بین‌المللی، دست‌کم در جغرافیای زبان فارسی را داشته باشد. دست‌اندرکاران این جایزه باید موضوع تسری آن به کشورهای فارسی‌زبان را فراهم کنند. اعتبار جایزه جلال بیش از هر چیز مبتنی بر مشارکت اصحاب قلم، منتقدان و ادیبان برجسته‌ای است که با جایزه همراه شده‌اند. این جایزه از هنگام تولد تاکنون با افت و خیزها و حاشیه‌های بسیاری همراه بوده است اما اینک به جایگاه شایسته نام آل احمد رسیده است و مهم‌تر از جایزه مادی این است که این اتفاق به همت کوشش پدیدآورندگان خوش‌ذوق بوده است که این بخش را قابل ارائه در گستره بین‌المللی آن کرده است.
حمید حسام برگزیده بخش مستندنگاری جایزه جلال نیز در سخنانی که به هنگام دریافت جایزه‌اش یاد کرد، گفت: من اگر هستم و ایستاده‌ام به برکت پاهایی است که افتاد. سردار میرزا محمد سلگی دلش را آیینه کرد و قلب او نیز حضرت ابوالفضل را نشان داد. محصولش نیز آبی بود که بچه‌های جبهه به آن رسیدند اما تشنه ماندند. من تلاش کردم مشرب و سلوک تاثیر جبهه را با تاثیرپذیری از حضرت ابوالفضل نشان دهم و خودم را مدیون امثال سلگی می‌دانم.
سردار میرزا محمد سلگی که خاطراتش در کتاب «آب هرگز نمی‌میرد» برگزیده این دوره جایزه جلال شده بود، در سخنانی گفت: من گمنامی را ترجیح می‌دادم اما با تاکید رهبر انقلاب مبنی بر اینکه اگر رزمنده‌ای خاطرات دفاع مقدسش را نگوید رزمش کامل نیست اقدام به بازگویی خاطراتم کردم.
مجید قیصری شایسته تقدیر جایزه جلال در بخش داستان کوتاه نیز گفت: دلم می‌خواست آرزوهای دیگری داشته باشم اما اجازه دهید از یک حسرت و دریغ حرف بزنم. از اینکه در زمانه‌ای زندگی می‌کنم که شمارگان کتابش 400 نسخه است. به عنوان نویسنده احساس تحقیر می‌کنم. نمی‌دانم چگونه حسرت خود را بازگو کنم. برای یک کشور 80 میلیونی تیراژ 400 نسخه افسوس به همراه دارد. آرزویم این است که به امروز به عنوان یک داغ، ننگ و حسرت تاریخی در سال‌های آینده نگاه کنیم.
انتهای پیام /
