پایان روزهای پرکار یک مدیر
مجید سرسنگی، مدیرعامل پرکار خانه هنرمندان، بالاخره شورای عالی خانه هنرمندان را متقاعد کرد تا با استعفای او موافقت کنند. با همه حواشی رسانه‌ای پیرامون سرسنگی که متأثر از فضای پرحاشیه خانه هنرمندان بود، همه بر این صحه می گذارند که او مدیر پرکاری بود.
خبرگزاری تسنیم - محراب محمدزاده:
هفته گذشته خبری منتشر شد که مجید سرسنگی از سمت خود استعفا کرد، استعفایی که البته از مدت‌ها پیش زمزمه‌های آن شنیده می‌شد و حتی سریر، رئیس شورای عالی خانه هنرمندان نیز آن را تایید کرده بود، اما این را هم گفته بود که شورای عالی زیاد مایل به این اتفاق نیست.
گویا اصرار سرسنگی برای استعفا از سمت مدیرعاملی خانه هنرمندان در نهایت به نتیجه رسید و حالا مجید سرسنگی می‌خواهد وقت خود را در معاونت فرهنگی دانشگاه تهران بگذراند. چند وقت پیش یک روزنامه فرضیه نماینده مجلس شدن سرسنگی را هم مطرح کرده بود، به هر حال امروز مجید سرسنگی را تنها باید در مجموعه ایرانشهر و دانشگاه تهران پیدا کرد.
سرسنگی دوران خاصی را سپری کرد، دورانی که می‌توان گفت هیچ وقت بی‌برنامه نبود، خانه هنرمندان در دوره او در هر مناسبت و یا غیر مناسبت، برنامه‌های متعددی داشت و یکی از مهم‌ترین برنامه‌هایی که او برگزار کرد بحث ویژه‌برنامه‌های مناسبتی در ایام مختلف و بر پایه هنر ایرانی بود.
او در مصاحبه‌ای در مورد بودجه خانه هنرمندان گفته بود: «خانه هنرمندان یک سازمان مردم‌نهاد است. یک مؤسسه فرهنگی است. نه وابستگی به ارشاد دارد و نه وابستگی به شهرداری و نه وابستگی به هیچ جای دیگر، کل بودجه‌ای که ما از بیت المال می‌گیریم (از شوررای شهر) 400 میلیون تومان است، در حالی که دو میلیارد و 700 میلیون تومان هزینه‌های جاری ما در طول سال است یعنی حقوق کارمند، اضافه کار، پول آب، برق، تلفن و... حدود 600 میلیون تومان هم از کافی شاپ، تئاتر و سینما و... درآمد داریم. در واقع یک میلیارد آورده داریم که از این میزان تنها 400 میلیون تومان از بیت المال کمک می‌شود که این مبلغ را هر زمانی که بخواهند می‌توانند قطعش کنند.»
تماشاخانه استاد انتظامی تنها ظرفیت مجید سرسنگی برای اجرای صحنه‌ای تئاتر بود، ظرفیتی که انصافا همیشه فعال بود، هرچند که مدیریت این سالن‌ها همواره حاشیه‌هایی با خود همراه داشت، اما به هر حال این تماشاخانه سالن مناسبی برای بسیاری از هنرمندان جوان و به ویژه جشنواره‌های مختلف بود. تاکید مدیرعامل سابق خانه هنرمندان بر روی نمایش‌های ایرانی نیز از جمله اتفاقات خوشایند دوران مدیریت او به حساب می‌آمد.
مدیریت همزمان سرسنگی بر خانه هنرمندان و تماشاخانه ایرانشهر باعث می‌شد که حواشی ایرانشهر به خانه هنرمندان هم برسد و با اینکه تنها سالن خانه هنرمندان همواره با کم‌تر مشکلی میزبان هنرمندان و مردم بود، اما سالن ایرانشهر هر چند وقت یک‌بار به واسطه اجرای نمایش‌های جریان‌های خاص و یا مشکلات نظارتی حواشی‌ای را به همراه داشت.
اغلب کارهای خانه هنرمندان و تماشاخانه ایرانشهر به صورت مشارکتی بود، اما باید دید با رفتن سرسنگی از خانه هنرمندان و ادامه حضورش در ایرانشهر این همکاری ادامه پیدا می‌کند؟ بی شک تماشاخانه ایرانشهر بدون حمایت خانه هنرمندان نمی‌توانست محصولاتی چون فیلم تئاتر، مجله تماشاخانه و... را تولید کند.
البته با توجه به حمایت‌های شخص حجت‌الله ایوبی، رئیس سازمان سینمایی از گروه تازه تاسیس هنر و تجربه، سرسنگی نیز سالن سینما تک خانه هنرمندان را در اختیار این گروه قرار داد. ضمن این که سالن سینما تک با آمدن سرسنگی به صورت جدی به مرور آثار مطرح سینمای ایران و جهان پرداخت. سرسنگی خیلی تلاش کرد که کم حاشیه جلو برود . البته با اینکه در بعضی مواقع دوران مدیریت او پرحاشیه بود اما کم حاشیه‌تر از مدیران سابق خانه هنرمندان بود. او در دوران حضورش تقریبا با همه جشنوراه‌ها همکاری کرد، انجمن صنفی تئاتر شهر تهران را حمایت کرد و بزرگداشت‌های مختلف و متفاوتی را برای هنرمندان پیشکسوت در حوزه تئاتر برگزار کرد. با همه بالا و پایین‌ها او مدیری فعال بود و حرف از ایستادگی پای جبهه فرهنگی انقلاب می‌زد هر چند که در مقام عمل فاصله‌ای که خود نیز از آن آگاهی داشت، نمود پیدا می‌کرد. باید دید با آمدن مدیر عامل جدید خانه هنرمندان خلاء او حس می‌شود یا نه؟
سرسنگی همیشه گله داشت از آنچه تنهایی خود می‌خواند. از لابی‌های پشت پرده و تیم‌هایی که در شهرداری، معاونت هنری ارشاد و جاهای دیگر علیه او لابی می‌کردند و همواره سعی در رقابت، نه نفی و برکناری او داشتند. شاید فشار این جریان‌‌ها باعث شد که مردی که پا به زمین پر از حاشیه و سوء ظن خانه هنرمندان گذاشته بود، عرصه را آنقدر تنگ ببیند که دیگر بنای باقی ماندن در این جایگاه را نداشته باشد. فعالیت در خانه هنرمندان به دلایل زیادی بسیار سخت تر از دیگر جایگاه‌هاست و مردی با اعصاب فولادی توان مدیریت این مجموعه را احتمالاً خواهد داشت.
خانه هنرمندان، فضای خاص و سختی دارد، چراکه از همه طیف‌های مختلف هنری چه به لحاظ حرفه و چه به لحاظ فکری در آن حضور پیدا می‌کنند و تقاضاهای مطلوب خود را دارند. دوران مجید سرسنگی با همه فراز و نشیب‌هایش، دورانی بود که تعادل لازم در این زمینه تا حد قابل توجهی و نه کامل حفظ شده بود. مصداق این حرف مصوبه چند روز پیش شورای عالی خانه هنرمندان بود که در آن آمده بود: «شورای عالی خانه هنرمندان ایران علی رغم عدم موافقت کلیه اعضای خود با استعفای جناب آقای دکتر مجید سرسنگی، نهایتاً پس از استماع سخنان، استدلال ها و اصرار ایشان، استعفای مدیرعامل خانه هنرمندان ایران را که برای بار دوم تسلیم این شورا شده بود، مورد پذیرش قرار داد. این شورا از خدمات ارزنده و نقش سازنده دکتر مجید سرسنگی در دوران تصدی مسئولیت مدیرعاملی خانه هنرمندان ایران قدردانی کرد و این دوران را از جمله پربارترین دوران این مرکز فرهنگی و هنری دانست.»
پی‌نوشت1: آنچه گفته شد، تنها فعالیت مجید سرسنگی در حوزه تئاتر و تنها در خانه هنرمندان ایران بود.
پی‌نوشت 2: با همه حواشی رسانه‌ای پیرامون سرسنگی، همه بر این صحه می گذارند که او مدیر پرکاری است.
پی‌نوشت3: سرسنگی مخالفان وموافقان بسیاری داشت. این مخالفت‌ها گاه براساس ارزیابی کارکردی بود و گاه براساس مسائل شخصی.
انتهای پیام/
