"کلاغ سیاه" روسیه کابوس داعش شد + تصاویر

مأموریت اصلی این هواپیما پشتیبانی نزدیک از نیروهای زمینی است. اولین پیش‌نمونه آن در 22 فوریه 1975 پرواز کرد و تولید انبوه آن از سال 1978 در کارخانه‌ای در تفلیس در گرجستان شوروی سابق آغاز شد. از سال 1981 وارد خدمت فعال نظامی در ارتش شوروی گردید. این هواپیما در نیروی هوایی و هوانیروز روسیه با نام مستعار کلاغ سیاه و در ناتو به نام پای قورباغه (Frogfoot) شناخته می‌شود.

 

 

سوخو25 را می‌توان همتای روسی هواپیمای «آــ10» ایالات متحده دانست. طراحی هواپیمای پشتیبانی نزدیک هوایی سوخوــ25 از سال 1968 آغاز شد. اولین پیش‌نمونه این هواپیما با موتور بدون پس‌سوز تومانسکی آر.دی.9 در 22 فوریه 1975 به پرواز در آمد. پیش‌نمونه دوم با موتوری پرتوانتر در سال 1977 پرواز کرد. در همین سال غربیها با برسی عکسهای ماهواره‌ای به وجود این هواپیمای جدید پی بردند.

 

سوخوــ25 از نظر توانایی‌های جنگی، قدرت ضربتی، مقاومت و اثرگذاری کاملاً قابل مقایسه با همتای آمریکایی خود آــ10 تاندر بولت است. سوخوــ25 برای انهدام دقیق اهداف زمینی در تمامی شرایط آب‌وهوایی شبانه‌روز و به‌طور خاص انهدام خودروهای زرهی دشمن، وسایل ارتباطی، سنگرهای آتش، واحدهای فرماندهی و نظارت، جاده‌ها، خطوط آهن و هلی‌کوپترهای نظامی دشمن طراحی شده است.  ساختار کلی، تجهیزات الکترونیکی و به‌ویژه توانایی استفاده از طیف وسیعی از مهمات و امکان فعالیت در خطیرترین شرایط، سوخوــ25 را هواپیمایی ایده‌آل برای پشتیبانی نزدیک هوایی از نیروهای زمینی ساخته است.

 

 

این هواپیما به یک توپ اتوماتیک دولول 30میلی‌متری در زیر بدنه با 250 گلوله مسلح شده و هشت پایلون در زیر بال‌های آن قرار دارد که به آن قدرت حمل حدود 4 تن مهمات هوابه‌زمین از جمله راکت‌های 57 تا 330میلی‌متری را می‌دهد. دو پایلون کوچک بیرونی هم برای موشک‌‌های هوا به هوا در زیر بدنه تعبیه شده‌اند.

 

 

در سال 1984 یک مدل صادراتی از این هواپیما به‌نام سوخوــ25‌‌ k طراحی شده و به چکسلواکی سابق، بلغارستان، عراق، جمهوری دموکراتیک کره و آنگولا صادر شد. در سال‌های 88-1987 یک بازسازی کلی روی طراحی این هواپیما بر اساس تجربه جنگ در افغانستان انجام شد و از سال 1991 تولید مدل سوخوــ25بی‌ام آغاز شد. سوخوــ25 در طول جنگ شوروی سابق در افغانستان نقش حیاتی برای ارتش سرخ داشت و بیش از 60هزار ساعت پروازی را تجربه کرد و فقط 23 فروند از آن از بین رفت.

 

در واقع یک سوخوــ25 به‌ازای 2600 ساعت پرواز از دست رفت که در مقایسه با تمام هواپیماهای دیگری که در این جنگ استفاده شدند، رقم بهتری است. نیروی هوایی روسیه از این هواپیما به‌طور گسترده‌ای در جنگ چچن استفاده کرد و توسط نیروی هوایی عراق در جنگ ایران و عراق و توسط نیروی هوایی آنگولا در جنگ‌های داخلی دهه 80 و 90 هم استفاده شد.

 

 

 

این هواپیمای یک‌نفره برای مسیرهای کوتاه ساخته شده ولی هرگاه که دست به کار شود جهنمی از آتش به‌پا می‌کند که نه انسان و نه تجهیزات آن می‌تواند سالم از دستش بیرون بیاید. این هواپیما که هدفهایش را روی زمین پیدا می‌کند با سرعت بسیار کم مقابل اهدافش ظاهر شده و به‌راحتی هرچه تمامتر آنها را مورد هدف قرار می‌دهد.

 

اتاق خلبان سوخوــ25 از 24 میلی‌متر تیتانیوم ساخته شده که مانند زرهی مسدود کننده اتاق خلبان را نگهداری می‌کند.

 

 

 

 

در اوایل سال 1968 وزارت دفاع شوروی سابق تصمیم گرفت تا یک جت جنگنده زیر صوت را برای پشتیبانی از نیروهای زمینی ارتش سرخ در میدان نبرد تولید کند که استفاده و تعمیر آن بسیار ساده باشد و مانورپذیری خوب و مقاومت مناسبی داشته باشد. بدین جهت پاول سوخو و یک گروه کوچک از متخصصین گروه سوخو با کمک گرفتن از مؤسساتی در وزارت صنعت حمل و نقل هوایی و وزارت دفاع شوروی، طراحی اولیه را آغاز کردند. به‌پیشنهاد دفتر طراحی سوخو تولید سوخوــ24 در کارخانه شماره 31 واقع در تفلیس (گرجستان شوروی سابق) محلی که پیش از آن جنگنده میگ‌ــ21 در آن ساخته می‌شد، شروع گردید. سرانجام در سال 1978 سوخوــ25 وارد خط تولید گردید.

 

 

 

مأموریت این جنگنده پشتیبانی نزدیک هوایی  است. توسعه این هواپیما در سال 1997 باعث به‌وجود آمدن هواپیمای جدید و بسیار پیشرفته سوخوــ39 شد. سوخو25 برای مسیرهای کوتاه ساخته شده است، ولی توانایی هجومی آن برای هدف قرار دادن مواضع دشمن روی زمین بسیار بالا است. این جنگنده برای انهدام دقیق اهداف زمینی در تمامی شرایط آب‌وهوایی شبانه‌روزی و به‌طور خاص انهدام خودروهای زرهی دشمن، وسایل ارتباطی، سنگرهای آتش، واحدهای فرماندهی و نظارت، جاده‌ها، خطوط آهن و هلیکوپترهای نظامی دشمن طراحی شده است.

 

 

 

در بدنه سوخوــ25 به‌میزان 60 درصد آلومینیوم، 19٪ فولاد، 13.5٪ تیتانیوم، 2٪ آلیاژ منیزیم و 5.5٪ مواد دیگر به کار رفته است.

 

 

سوخوــ25 مجهز به صندلی نجات (همانند سوخوــ27) و ابزار پرواز استاندارد است. پشت کابین خلبان 6 میلی‌متر (0/24 اینچ) زیرسری از جنس فولاد ضخیم، نصب شده است. همچنین کابین خلبان به‌شکل وان حمام و از جنس تیتانیوم می‌باشد. توپ هواپیما در یک محفظه زیر کابین خلبان نصب شده است.

 

 

تمامی مدل‌های سوخوــ25 دارای بال‌های فلزی می‌باشند. ترمزهای هوایی در نوک هر بال قرار دارند. هر بال دارای 5 جایگاه حمل سلاح مانند موشک، راکت و تسلیحات دیگر است.

 

 

نسخه‌های اولیه سوخوــ25 مجهز به 2 موتور توربوجت آر95اس‌اچ با پس‌سوز بودند که در دو طرف عقب هواپیما نصب می‌شدند، اما نسخه‌های جدید (مانند سوخوــ25 تی‌وتی‌ام) با موتورهای بهبود یافته آر195 تجهیز شده‌اند.

 

 

 

اویونیک سوخوــ25 شامل بخش‌های زیر می‌گردد:

سامانه هدف‌گیری

رادار ناوبری داپلر

سامانه ناوبری٬ جهت پرواز در روز و شب

رادیو (بی‌سیم) جهت ارتباطات هوا به هوا و هوا به زمین

سامانه کنترل سلاح‌ها

مجموعه دفاع از خود

سامانه شناسایی دوست از دشمن

سامانه راداری هشدار دهنده (RHAWS)

 

 

نبرد شوروی سابق در افغانستان

جنگ ایران و عراق

جنگ خلیج فارس

جنگ اول چچن

جنگ دوم چچن

نبرد اتیوپی و اریتره

جنگ در دارفور

جنگ اوستیای جنوبی 2008

 

 

آنگولا

اسلواکی

اوکراین

ایران

بلغارستان

بلاروس

پرو

ترکمنستان

جمهوری چک

روسیه

عراق

قزاقستان

کره شمالی

گرجستان

مقدونیه

 

 

در 1 بهمن 1369 (21 ژانویه 1991) و در حین جنگ خلیج فارس، 7 فروند سوخوــ25اِس به‌همراه ده‌ها هواپیمای دیگر نیروی هوایی عراق برای یافتن محلی امن برای در امان ماندن از حملات عملیات طوفان صحرا به ایران پناهنده شدند. ارتش ایران آن هواپیماها را هدیه‌ای از دشمن سابق خود تلقی کرد و آنها را به‌غنیمت گرفت. هم اکنون هواپیماهای مزبور به‌همراه شش فروند سوخوــ25تی و سوخوــ25یوبی‌کا خریداری شده از روسیه که در سال 2006 به ایران تحویل شد، در خدمت نیروی هوایی سپاه پاسداران انقلاب اسلامی می‌باشند.

 

یکم نوامبر 2012 دو فروند سوخوــ25 ایرانی با توپ‌های 30 میلی‌متری خود به‌سوی یک هواپیمای بدون سرنشین غیرمسلح ام‌کیوــ1 پردیتور آتش گشودند. گلوله‌ها به خطا رفت و این پهپاد به‌سلامت به پایگاه برگشت. مقامات پنتاگون اعلام کردند این هواپیما در حال مأموریت تجسسی عادی خود بر فراز آب‌های بین‌المللی بود و 16 مایل دریایی با ساحل ایران فاصله داشت.

 

 

 

خدمه: 1 خلبان

طول: 15.33 متر (50 فوت و 11)

طول بال: 14.36 متر (فوت 47 و 1)

قد: 4.80 متر (فوت 15 و 9)

مساحت بال: 30.1 مترمربع (324 فوت‌مربع)

وزن خالی: 10/740 کیلوگرم (£ 23/677)

وزن بارگذاری شده : 16/990 کیلوگرم (£ 37،456)

حداکثر وزن برخاست: 20،500 کیلوگرم (£ 45،194)

نیروی رانش: 2 × تومانسکی آرــ195 توربوجت، 44/18 در هر کیلونیوتن

حداکثر سرعت: 950 کیلومتر / ساعت (590 مایل در ساعت، 0/77 ماخ [72])؛ مبارزه با شعاع 375 کیلومتر (235 مایل)

فری برد: 2500 کیلومتر (1553 مایل)

خدمات سقف پرواز: 7000 متر (23،000 فوت) [73]

نرخ صعود: 58 متر / ثانیه (11400 فوت / دقیقه)

بارگذاری بال: 584 کیلوگرم / مترمربع (£ 119 / فوت‌مربع)

رانش/ وزن: 0/51

 

 

سوخوــ25 یک قبضه توپ دولول 30 میلی‌متری با نرخ شلیک 3000 گلوله بر دقیقه دارد که بسیار کشنده است. همچنین 11 جایگاه حمل سلاح با توانایی حمل انواع راکت‌انداز، راکت‌های هدایت شونده، موشک‌های هوا به سطح و هوا به هوا، بمب‌های لیزری، بمبهای ضدنفر، بمب‌های خوشه‌ای، بمب‌های آتش‌زا، بمب‌های شیمیایی از دیگر مزیت‌های کلاغ سیاه دشمنان روسیه است.

 

 منبع: باشگاه خبرنگاران