جدال تحزب و تعهد اصلاح طلبان و اصولگرایان

به گزارش گروه رسانه های خبرگزاری تسنیم، انتخابات شورا در راه است. انتخاباتى براى تعیین رییس آن. اما این سومین بار در چهارمین دوره ى شوراى شهر تهران است که دو عضو قدیمى آن براى نشستن بر کرسى شورا با یکدیگر به رقابت مى پردازند. چمران و مسجد جامعى . دو عضوى که هر کدام از آنها تجربه ى حضور بیش از یک دوره در شوراى شهر دارند. اما این انتخابات همچون دو انتخابات قبلى رنگ و بوى سیاسى به خود گرفته است. شورایى که به فرمان امام (ره) نباید بازیچه ى سیاسى شود.

مسجد جامعى فردى با مأموریت سیاسى کردن شورا
پس از انتخابات ٩٢ و پیروز نشدن قالیباف در انتخابات وى براى شهردار شدن مجدد کاندید شد و برنامه داد. همزمان و بعد از مدت ها انتخابات هیئت رئیسه ى شوراى شهر هم رنگ و بوى سیاسى به خود گرفت و دو طیف اصلاح طلب و اصولگراى شورا بازیگران این انتخابات شدند. مسجد جامعى با انتقاد از عملکرد چمران در طول ریاست چند ساله ى وى در شورا ، سعى در گرفتن کرسى ریاست شورا کرد و در این راه با دادن وعده ى معاونت نظارت شورا به یکى از آراى خنثى ( عباس جدیدى ) عملاً توانست رأى وى را با خود همراه سازد. مسجد جامعى با همین رأى توانست ضمن لابى گرى خود را با یک اختلاف رأى برتر نسبت به رقیبش بر مسند ریاست شورا ببیند. وى که قصد داشت شعار ( دیروز پاستور ، امروز بهشت و فردا بهارستان ) اصلاح طلبان را با حمایت از محسن هاشمى براى شهردار شدن وى تحقق بخشد در مرحله انتخاب شهردار اسیر لابى قوى یاران قالیباف در شورا شد و نتوانست این شعار را تحقق بخشد و عملاً از حمایت هاى بیرونى همفکران وى از عملکردش تا حدودى کاسته شد.
پس از این شکست مسجد جامعى ، فعالیت هاى هم طیف هاى او به تأسى از رییس شان در شورا براى تخریب قالیباف گسترش یافت. مرگ دو تن از شهروندان تهرانى به علت آتش سوزى جمهورى مهمترین کار این گروه بود که حتى فشار براى استیضاح شهردار اصولگراى تهران را به همراه داشت اما عدم همراهى اکثریت شورا با این امر باعث شد این اتفاق عملى نشود.
تخریب عملکرد هاى عمرانى شهردارى ، نمایش بى توجهى شهردارى به مسائل فرهنگى ( در حالى که چند تن از مراجع تقلید عملکرد خوب فرهنگى قالیباف در شهردارى تهران را تحسین کردند ) ، اظهارات غیر تخصصى و سیاسى در خصوص مسائل شهرسازى و حمل و نقل عمومى تنها بخشى از دلایلى بود که باعث شد مسجد جامعى کرسى ریاست شورا را با دو اختلاف رأى و در عین ناباورى به چمران دهد.