بسم الله الرحمن الرحیم
صلی‌الله علیک یا ابالحسن علی بن موسی‌الرضا و رحمه الله و برکاته.
رمان غریب قریب، بهانه‌ای است برای تجدید عرض ادب و ارادت و احترام به قلم شکوهمند سعید تشکری، قلمی که در خلق عموم آثارش، بخصوص «مفتون و فیروزه» و «پاریس پاریس» دلآویز بوده است و در «ولادت»، ارادت برانگیز.
سعید تشکری با کتاب و قلم، با خواندن و نوشتن، نفس می‌کشد و زندگی می‌کند.
و همانقدر که نوشتن، برای سعید تشکری، دلیل زندگی است، برای خوانندگان آثارش، می‌تواند راهنما و دلیل زندگی بشود.
آثار سعید تشکری اگرچه تماماً از استواری و صلابت برخوردارند، اما این قلم، از وقتی که کبوتر حرم شده، به فخر و فخامتی متفاوت، دست یافته است و گویی که از مرکز ثبت اسناد رضوی، شناسنامه‌ای تازه گرفته است.
چنان که اکنون هر برگی از آثار رضوی‌اش را اگر در جایی بی‌نام و نشان، ببینی، هویتش را بازمی‌یابی و در اصل و نسبش تردید نمی‌کنی.
و برای یک قلم، چه فخر و شرفی از این برتر که پیمان و پیوندش با آستان حضرت شمس الشموس، چون خورشید بدرخشد و آثار انسابش در جبین، متجلی شود.
خداوند روز به روز بر توفیقات صاحب این قلم بیفزاید و سلامت و عزت و عافیت را با وجود عزیزش، قرین فرماید.
94/6/3
سیدمهدی شجاعی
منبع:مهر
