روایت راوی «کوچه نقاش ها» از عملیات مرصاد

به گزارش گروه رسانه های خبرگزاری تسنیم، در کوچه پس کوچه های مناطق جنوب تهران به سراغ رزمنده منطقه شوش تهران رفتیم که با کوچه نقاش‌هایش و تعاریف مقام معظم رهبری از این کتاب، به نسل جوان ما معرفی شد. آنقدر فروتن و متواضع بود که با اصرار از میزان حضورش در جبهه ها سخن گفت و تأکید داشت که درباره اتفاقات صحبت کنیم. بزرگ ترین افتخارش را خادمی ‌هیأت امام حسین علیه‌السلام می داند و جوانان را به حضور در هیأت توصیه می کند. موفقیت در عملیات مرصاد را در درجه اول لطف الهی و تلاش رزمندگان می داند و معتقد است که عهد شکنی دشمنان ما پس از عملیات مرصاد در آینده دوباره تکرار خواهد شد. متن پیش رو گفت و گوی تفصیلی ماهنامه هیأت با سید ابوالفضل کاظمی از فرمانده گردان‌های لشگر 27 محمد رسول الله صلی‌الله علیه و اله وسلم درخصوص مختصات عملیات مرصاد است.

    لطفا کمی خودتان را معرفی کرده و بفرمایید که نحوه حضورتان در جبهه های جنگ چگونه بوده است؟

بسم الله الرحمن الرحیم. اینجانب سید ابوالفضل کاظمی متولد 1335 در محله شوش تهران می باشم. بنده در ابتدای انقلاب در ستاد استقبال از امام بوده و پس از تجاوز صدام به خاک ایران، مانند همه رزمنده ها جهت دفاع از ناموس و وطنم به ندای مرشد و رهبر انقلاب لبیک گفته و راهی جبهه‌ها شدم. حدودا 22 یا 23 ساله بودم که در کردستان وارد جبهه های جنگ شده و در 24 سالگی در رکاب شهید چمران اولین تجربه جنگ های نامنظم را کسب نمودم.

   در دوران جنگ تحمیلی نحوه پیشروی دوطرف(ایران و عراق) به طور کلی به چه صورت بوده و چه فرازو فرودهایی داشته است؟

خب کشور ما در آن سال ها هنوز در حال وهوای پیروزی انقلاب اسلامی و در حال بازسازی نظام جدید بود که چنین تجاوزی توسط عراقی ها رخ داد، طبیعتا نظام غافلگیر شده و در ابتدای جنگ بسیاری از مناطق را به آنها واگذار کرد. با یک خاطره این موضوع را بهتر توضیح می دهم، بنده چندین بار افتخار  هم رکابی با شهید چمران را در پاوه داشتم. نحوه عملیات ها به صورتی بوده که به یکباره شهید چمران حین دفاع در پاوه پس از کسب موفقیت نسبی، اعلام می کردند که به جنوب برویم، چراکه عراقی ها در جنوب درحال پیشروی هستند. این یکباره تغییر موضع دادن ها نشان دهنده حملات گسترده عراقی ها به خاک ایران بود. پیشروی عراقی ها به نحوی بوده که 13 شهر را در 2 روز تصرف کردند. در آن زمان ها، صدام تلاش های بسیاری را انجام داد تا شهرهای مریوان و گیلانغرب را تصرف نماید که به لطف الهی و به مدد مردم غیور این شهرها به هدف خود نرسید. با اینکه میزان پیشروی عراقی ها در ابتدای جنگ به دلیل غیر قابل پیش بینی بودن آن، بسیار گسترده بوده ولی با گذشت زمان و به مدد امام علی علیه‌السلام و همت همه رزمندگان که خالصانه جنگیدند، ما یکی یکی تمام شهرهای تصرف شده را پس گرفته و حتی در مناطقی وارد خاک عراق شدیم.

   باتوجه به گفته های شما، به مرور زمان سرعت پیشروی رزمنده های ما در جبهه های جنگ افزایش پیدا کرده بود؟

بله، حتی ما وارد خاک عراق شدیم و برخی از شهرها من جمله: فاو، شلمچه، علی غربی و… را تصرف کردیم. البته در نظر داشته باشید که شهر شلمچه مرزی بوده میان ایران و عراق ولی اکثریت خاک آن متعلق به عراق بوده که در اختیار رزمنده های ما قرار گرفت. پس از پیشروی های متعدد سربازان نظام مقدس جمهوری اسلامی حتی برخی رزمنده ها و فرماندهان کشور به فتح بصره فکر می کردند. در همین حین و پیشروی های صورت گرفته، اخباری مبنی بر پذیرش قطعنامه  598 به گوش رزمنده ها رسید و در حالی که رزمنده‌ها در شوک ناراحتی قطعنامه بودند، عملیات مرصاد و عملیات جاده اهواز، خرمشهر بر خلاف تعهدات قطعنامه، توسط عراق بر علیه ما صورت گرفت.

   شما به عنوان یکی از رزمندگان در لشگر 27 محمد رسول الله صلی‌الله علیه و اله وسلم در عملیات مرصاد، به نظرتان چه عواملی باعث شده که سازمان منافقین به فکر انجام چنین عملیاتی بیفتند؟

ابتدا اجازه بدهید یک توضیح مختصر پیرامون زمان انجام عملیات مرصاد بدهم تا به دلایل سازمان منافقین جهت راه اندازی چنین عملیاتی برسیم. در تیرماه 1367 جمهوری اسلامی ایران رسما قطعنامه 598 را پذیرفت و حدود یک ماه پس از آن یعنی 3 مرداد 67 نیروهای سازمان مجاهدین خلق(منافقین) به ایران تجاوزکردند. در آن مقطع زمانی وقتی خبر چنین عملیاتی را به من دادند، مسئول گردان میثم بودم، شخصا چنین خبری برای من غافلگیر کننده بود.

اینکه شما می فرمایید چرا منافقین به فکر حمله افتادند به دو عامل اساسی بر می گردد. مورد اول اینکه سازمان منافقین در شهرهای مهران و فکه دو عملیات تجاوزکارانه با نام های آفتاب مهتاب و چهل چراغ را پشت سرگذاشته و سرمست و مغرور بودند و چنین تصور کردند که قادر به جنگ رو در رو با نظام مقدس جمهوری اسلامی هستند. دلیل دوم وعده‌های صدام به سازمان منافقین بر می‌گردد. صدام وعده حمایت های هوایی پس از وقوع عملیات فروغ جاویدان به زعم خود سازمان منافقین را داده بود.

   آرایش نظامی سازمان منافقین در عملیات مرصاد چگونه بود؟

آنها با 10 تیپ 1400 نفری وارد این عملیات شدند. حالا شاید من دقیق آمارها را به یاد نداشته باشم ولی در حدود 10 تا 12 هزار نفر نیروی انسانی در این عملیات سازمان منافقین را همراهی می کردند. در جلوی هر تیپ هر نفر یک دوشکا داشته که زمین را جهت عبور نیروها هموار می کرد. مسعود و مریم رجوی آن چنان نسبت به این عملیات مطمئن بودند که شخصا تا شهر تنگ کل داوود و کرند به عنوان رهبر این عملیات جلوتر از بقیه حضور پیدا کرده بودند. نحوه حضور سازمان منافقین به این نحو بوده که ابتدا تمام نیروها و ماشین آلات نظامی وارد کرند و از طریق جاده اسلام اباد به حسن آباد رسیدند. هدف ابتدایی وخط اول آنها منطقه کوه زران بوده که از حسن آباد قصد عزیمت به آن جا را داشتند. کوه زران در 35 کیلومتری کرمانشاه می باشد. سازمان منافقین در منطقه حسن آباد  به دلیل سازماندهی نیروهای جدید و حضور رزمندگان لشگر 27 رسول الله ، زمین گیر شدند. در بعد ظهر 4 مرداد رزمندگان لشگر سه راه اسلام آباد-کرند را قطع کرده و منافقین را از دوسمت محاصره کردند. حضور در منطقه حسن آباد حدودا 3 روز به طول انجامید و در نهایت در روز 6 مرداد عملیات مرصاد با رمز یا علی بن  ابی طالب آغاز شده و طی چندین ساعت بسیاری از منافقین به هلاک رسیده و برخی هم فرار کردند.

   به نظر شما در عملیات مرصاد سازمان منافقین چه اهدافی داشتند؟

اهداف سازمان منافقین و در رأس آن مسعود رجوی  فتح تهران بوده که هدفی بسیار رویایی به نظر می رسید. ما یک دوربینی از یکی از فیلمبردارهای منافقین پیدا کردیم که در حین فیلمبرداری از پادگان اشرف بوده است. در آن فیلم مسعود رجوی شعار جهاد داده و به همه اعضای سازمان در هر کجای دنیا فراخوان حضور داده بود. از نکات جالب این فیلم سخنان مسعود رجوی پیرامون عشق به امام حسین علیه‌السلام بوده که به همه اعضای سازمان اعلام می دارد که همگی ما به عشق امام حسین علیه‌السلام مقابل جمهوری اسلامی ایران می ایستیم و آنها را شکست می دهیم. چنین سخنانی از مسعود رجوی حاصل همان شست و شوی مغزی و ایدوئولوژیک سازمان می باشد. وقتی پس از عملیات مرصاد ما برخی گذرنامه های سازمان منافقین را بازبینی کردیم، بسیاری از آنها از کشورهایی همچون سوئد، دانمارک و.. حضور پیدا کرده بودند، که چنین امری موید همان فراخوان مسعود رجوی برای حضور در عملیات فروغ جاویدان(به زعم خود سازمان) می باشد. شاید در نگاه ما ساده لوحانه باشد ولی به واقع مسعود رجوی قصد داشته تا پس از حضور در کرمانشاه به همدان، قزوین و سپس تهران بیاید.

   با توجه به سخنان شما اگر هدف فتح تهران بوده باید برنامه ریزی های بلند مدتی صورت گرفته باشد؟

بله همین طور است. برای این هدف، سازمان در حدود یک سال قبل برنامه ریزی های لازم را انجام داده بود. ما متوجه شده بودیم که سازمان منافقین، خانه های تیمی را در کرمانشاه تشکیل داده که بلافاصله پس از حضور نیروهای مسعود رجوی در کرمانشاه اقدام به جنگ های خیابانی و ناآرامی نمایند. مسعود پیش خود چنین می پنداشت که اگر سازمان در عملیات فروغ جاویدان از کرمانشاه عبور کند، عبور از سایر شهرها و رسیدن به تهران آسان خواهد بود. در همان زمان سازمان منافقین طرفدارانی در تهران داشتند و ما متوجه شدیم که تعداد زیادی از ماشین های شخصی در زمان عملیات مرصاد از تهران عازم کرمانشاه هستند. در واقع افراد این وسایل نقلیه در جهت کمک به سازمان منافقین و پیوستن به آنها، عازم شده بودند. در همین حین یک سری از مردم به خاطر حضور نیروهای نظامی و عملیات رخ داده شد، از کرند و اسلام اباد به عقب بر می گشتند و در این مسیر شاهد ترافیک برخورد خودروهایی که از تهران به کرمانشاه آمده و خودروهایی که از کرند به عقب رفتند، بودیم.  من یک نکته جالب را این جا خدمتتان عرض کنم و آن اینکه اعضای سازمان آنقدر به خود مطمئن بودند که در چرک نویس های درون جیب هایشان وعده دیدار درکنار برج آزادی نوشته شده بود.

   به نظر شما با توجه به این برنامه ریزی منافقین و عملیات غافلگیر کننده چطور شما موفق به شکست آنها شدید؟

اول از همه عنایت پروردگار متعال بوده است. خود منافقین هم رزمنده واقعی نبودند. با اینکه در میان ما عامل نفوذی داشته و حتی شنود انجام می دادند ولی در طی 2 ساعت همگی یا کشته شده و یا فرار کردند. هنوز به یاد دارم که حوالی ساعت 2 و یا3 شب بوده که با نیروهای منافقین وارد جنگ تن به تن شدیم و وقتی هوا گرگ و میش شده بود، محمود عطا در بی سیم به همه تیپ های سازمان منافقین اعلام کرد تا اگر جانتان را دوست دارید فرار کنید.  جالب این جاست که هیچ کدام از هواپیماهای عراقی که توسط صدام به رجوی قول حمایت داده بود، وارد معرکه نشده و حمایت هوایی نکردند.

   جناب کاظمی پس از قطعنامه 598 و در حالی که رزمنده ها انتظار خاتمه جنگ را داشتند، طرف مقابل اقدام به عهدشکنی کرده و طی دوعملیات به خاک ما تعرض نمودند، به نظر شما چنین عهد شکنی هایی توسط دشمنان ما در آینده دوباره اتفاق می افتد؟

طبیعتا چنین اتفاقی رخ خواهد داد. در همین مذاکرات هسته ای که در حال پیگیری می‌باشد هم نباید به  امریکایی‌ها اعتمادی داشته باشیم.

به نظرم به طور کلی سازمان ملل و اعوان و انصارش همگی نوکر آمریکا و سازمان سیا هستند. البته به حق همان طور که حضرت آقا فرمودند رزمنده های دیپلمات ما تمام تلاش خود را در جهت توافق خوب به کار گرفته اند. شما فرض بگیرید که توافق خوب انجام شده و تحریم ها نیز برداشته شود. آیا آمریکایی ها و متحدانش دست از سر ما بر می دارند؟! طبیعتا خیر. چرا که در یک زمانی کشور ما توان ساختن آفتابه را نیز نداشته ولی در حال حاضر بسیاری از کشورهای منطقه نظیر یمن، عراق، لبنان در سیطره دیپلماسی و تفکر نظام مقدس جمهوری اسلامی می باشند. شما نگاه کنید متحد اصلی آمریکا یعنی رژیم منحوس صهیونیستی حتی قادر به رویارویی با حزب الله لبنان که رهبرش دست پرورده مکتب نظام مقدس جمهوری اسلامی است، نمی باشد. حال در نظر بگیرید قدرت ما در منطقه و جهان چه میزان می باشد.

   و سخن آخر …

اول از همه خوشحالم از اینکه با نشریه ‌هیأت مصاحبه کرده ام و نصیحتی هم به جوانان کشور دارم. ای عزیزان من اگر دنیا و آخرت را با هم می خواهید به ‌هیأت ها و روضه ها رجوع کنید. همه این گروه های سیاسی در کشور لقمه های تلاش بچه ‌هیأتی ها را می خورند. تنها گروهی که تا آخر به پای این نظام و انقلاب بوده و هستند؛ همین بچه  ‌هیأتی ها می باشند. بنده یکی از بزرگ ترین افتخاراتم این است که میاندار ‌هیأت امام حسین هستم و هنوز که هنوزاست پس از سال ها در ‌هیأت محبان الولایه در شوش حضور پیدا می کنم. حتی خیلی از همین مداح هایی که شما جوانان در ‌هیأت هایشان حضور پیدا می کنید، رزمندگان نظام مقدس جمهوری اسلامی در زمان جنگ و حتی همین عملیات مرصاد بوده اند، افرادی همچون: حاج حسین سازور، نریمان پناهی، حاج قربان، جواد زین الدین، محمود ژولیده و بسیاری دیگر که شاید اسمشان را به یاد نیاورده باشم. همواره ‌هیأتی باشید و ‌هیأتی بمانید.

انتهای پیام/