معلم اخلاق در سپهر سیاست
خبرگزاری تسنیم: سال ۱۲۹۲ هجری قمری در خانه آیت‌الله میرزامحمدجواد حسین‌آبادی، کودکی چشم به جهان می‌گشاید که بعدها معلم برجسته عرفان و مبارزی خستگی‌ناپذیر توصیف می‌شود.
به گزارش گروه "رسانه‌های دیگر" خبرگزاری تسنیم، روزنامه جام جم نوشت: در دوره نوجوانی با تبعید ناحق پدر که خود فقیهی برجسته از اصفهان است، محمدعلی که اینک نوجوانی تیزهوش و کنجکاو شده است، پدر را همراهی می‌کند و در تهران مراحل علمی و بلوغ فکری خود را زیر نظر علمای وقت می‌گذراند، به گونه‌ای که در هجده سالگی به درجه اجتهاد نائل می‌شود. سپس برای ادامه تحصیلات و بهرهمندی از محضر بزرگانی چون آخوندخراسانی راهی عتبات عالیات می‌شود و پس از هشت سال به ایران بازمیگردد و در تهران به ترویج معارف ناب محمدی می‌پردازد. آن‌گاه به مدت هفت سال در شهر قم سکنی می‌گزیند. در همین سال‌ها امام خمینی(ره) به منزله گنجی نهان او را کشف می‌کند و آوازه او بر سر زبان‌ها می‌افتد. وی پس از آن سال‌ها به تهران بازمیگردد و باقیمانده عمرش را در راه ارشاد مردم سپری می‌کند.
در وصف سلوک معنوی آیت‌الله العظمی محمدعلی شاه‌آبادی که پدر شهید مهدی شاه‌آبادی است، خاطرات بسیاری نقل شده است. با این حال در کنار این مقامات معنوی، فعالیت‌های اجتماعی و تلاش‌های وی در جهت رفاه حال عموم مردم قابل توجه است. اقدامات مبتکرانه‌ای همچون تأسیس صندوق‌های قرض‌الحسنه، تشکیل شرکت مخمّس، تأسیس مدرسه‌ای برای نوجوانان و تأسیس هیات‌های سیاری که در آن روزگار از اهمیت ویژه‌ای برخوردار بود از جمله فعالیت‌های اجتماعی این عالم مبارز به شمار میآید.
بنابراین بزرگ‌ترین ویژگی مرحوم آیت‌الله محمدعلی شاه‌آبادی که او را از برخی عرفا متمایز می‌کرد، حضور او در صحنه مبارزات سیاسی و اجتماعی عصر خویش بود. از همین رو حضرت امام خمینی(ره) درمورد این مجاهد نستوه می‌فرماید: «مرحوم آیت‌الله شاه‌آبادی، علاوه بر آن‌که یک فقیه و یک عارف کامل بودند، یک مبارز به تمام معنی هم بودند.»
شهید آیت‌الله مهدی شاه‌آبادی، فرزند وی، خاطره جالبی از مبارزات پدر دارد: «وقتی رضاخان دستوری مبنی بر برداشتن منبر از مسجد ایشان دادند تا مانع سخنرانی ایشان شوند، ایشان دست از سخنرانی برنداشتند و به‌صورت ایستاده سخنرانی می‌کردند، مأموران شهربانی هم مرتبا به مسجد می‌آمدند و مطالب را می‌نوشتند و گزارش می‌کردند. یک‌بار که رئیس کلانتری به مسجد آمده بود، چون می‌خواست با کفش وارد مسجد شود، ایشان با صدای بلند فرمودند: فاخلع نعلیک! و آنچنان به مأموران پرخاش کردند که آنها ترسیدند و از مسجد بیرون رفتند.»
سرانجام این عالم بزرگ در هفتاد و هفت سالگی دعوت حق را لبیک گفت. از این عالم برجسته کتبی چون شذرات المعارف، رشحات البحار، مفتاح‌السعاده فی احکام‌العباده، حاشیه نجاه‌العباد، منازل السالکین، حاشیه کفایه‌الاصول آخوند خراسانی، حاشیه فصول‌الاصول، رساله العقل و الجهل، تفسیری مشتمل بر توحید، اخلاق و سیر و سلوک و چهار رساله درباره نبوت عامه و خاصه به یادگار مانده است.
علاوه بر این، تداوم آرمان‌های آزادیخواهانه‌اش در فرزندی تبلور یافت که مبارزه او علیه رژیم پهلوی را تاپیروزی انقلاب اسلامی ادامه داد و تا پای جان از آرمان‌های اسلامی خویش دفاع کرد.
انتهای پیام/
خبرگزاری تسنیم: انتشار مطالب خبری و تحلیلی رسانه‌های داخلی و خارجی لزوما به معنای تایید محتوای آن نیست و صرفا جهت اطلاع کاربران از فضای رسانه‌ای بازنشر می‌شود.
