قهرمان «امروز» در دو سمت تفکر دهه‌ ۶۰ و تفکر شبه‌روشنفکری پایان دوره قهرمان‌ها ایستاده است

به گزارش خبرنگار فرهنگی خبرگزاری تسنیم، در ششمین شب محفل سینما انقلاب، نشست نقد و بررسی فیلم سینمایی «امروز» عصر دیروز 27 بهمن ماه با حضور رضا میرکریمی کارگردان فیلم، نصرت الله تابش سردبیر ماهنامه فیلم‌نگار و ابراهیم فیاض استاد دانشگاه در حاشیه سومین هم اندیشی متفکران و سینما گران انقلاب اسلامی شب گذشته در سالن سوره حوزه هنری برگزار شد.

در ابتدای مراسم ابراهیم فیاض، استاد دانشگاه تهران گفت: به نظر من این فیلم دیوانه‌کننده بود و من هنوز در بهت به سر می‌برم. فیلم «امروز» مرا به یاد «آژانس شیشه‌ای» حاتمی‌کیا انداخت. این فیلم سعی داشت ساختار جامعه امروزی را مورد نقد قرار دهد، البته سکانس پایانی فیلم صبح است که نشان‌دهنده وجود امید به اصلاح جامعه است. به نظر من اگر این فیلم اکران جهانی بشود، حتما مورد استقبال قرار خواهد گرفت.

فیاض با اشاره به این موضوع که میرکریمی سعی می کند فیلم هایش را بااحساس بسازد گفت: در این فیلم می‌توان رابطه حکمت و سکوت را مشاهده کرد که قهرمان فیلم به نوعی نشان دهنده شخصیت امام علی(ع) است. در فیلم « امروز» سعی شده است گسل‌های اجتماعی به صورت عمیق نشان داده شود و می‌توان فضای کلی جامعه امروز را که به سمت بحران و تباهی رفته است مشاهده کرد.

وی افزود: سینما و علوم انسانی با یکدیگر تعامل دارند و هر دو از هم تاثیر پذیرند. اگر فیلمی توانست بعدی در علوم انسانی ایجاد کند، آن زمان می توان گفت که آن فیلم است که به نظر من فیلم‌های آقای میرکریمی از این دسته‌اند.

در ادامه مراسم نصرت‌الله تابش با اشاره به نقش میرکریمی در اعتلای سینمای دینی گفت: فیلم‌های آقای میرکریمی به غنای مفهومی و تصویری سینمای دینی کمک کرده است و تلاش ایشان که نشان از وجود دغدغه فکری است قابل تقدیر است.

وی افزود: در این فیلم ما با یک قهرمان روبرو هستم که از گذشته زخمی بر تن دارد و امروز سکوت کرده و باری به دوش دارد که برای آینده است. در فیلم‌های مینی‌مالی حوادث کمی در فیلم رخ می دهد و شخصیت داستان درگیری های درونی دارد و کنش های بیرونی شخصیت ها کم است در این فیلم ها عاملی که مخاطب را جذب می کند توجه به جزئیات است همان طوری که در فیلم «به همین سادگی» آقای میرکریمی مشاهده کردیم. به نظر من توجه به دو موضوع در این فیلم بسیار مهم است: اول اینکه قهرمان فیلم توجهی به قضاوت دیگران نمی‌کند، در حالی که می‌تواند صحبت کند و خودش را رفع اتهام کند با این حال سکوت می کند که این از خصوصیات اولیاءالله است و نکته دیگر اینکه قهرمان فیلم خودش سعی می‌کند فارغ از نقشی که دیگران می‌توانند در حل مشکل شخصیت زن فیلم داشته باشند به او کمک کند و مشکلش را حل کند.

در این مراسم رضا میر کریمی کارگردان فیلم «امروز» گفت: نفس فیلم‌سازی به خودی خود خیلی مورد توجه من نیست و به همین دلیل است که بعد از فیلمی مثل «یک حبه قند» که علاوه بر بعد محتوایی که دارد فرم‌گرا است و از لحاظ فنی خیلی پرکار و پرشخصیت، است میل می کنم به سمت فیلمی مثل «امروز» که کم‌شخصیت است. در این فیلم من به دنبال قهرمانی بودم که در دو سمت تفکری قرار داشت که از یک سو قهرمانانش همان قهرمان دهه 60 است و  در سوی دیگر تفکر شبه روشنفکری که سعی داشت بگوید دوره قهرمان‌ها تمام شده و همه چیز از جامعه شروع می شود و نه از فرد و یک نوع جبر برای گناه کردن وجود دارد.

وی افزود: من به دنبال قهرمان مورد نظر خودم بودم و شاید فیلم «امروز» در ادامه کارهای گذشته‌ام نباشد، یعنی اگر در فیلم «خیلی دور خیلی نزدیک» قهرمان قصه قرار است برای مکاشفه ای از اجتماع دور شود و در خلوتش به یک تعمق برسد امروز دغدغه من این خلوت نیست. امروز به دنبال راه چاره ای در دل اجتماع می گردم. یک عرفان به شدت کاربردی و بی ادعا. عرفانی به دور از ریا و دو دستگی و در عین حال کاربردی به طوری که بتواند رنج اطراف انسان ها را کم کند و به آن ها آرامش دهد.

این کارگردان سینما در ادامه گفت: متاسفانه امروز در جامعه ما یک عصبیت نیمه عریان وجود دارد که در مقابل با اعتدال قرار دارد و نگاه توام با آرامش را از همه ما گرفته است. برای دور شدن از این عصبیت نیاز به قهرمانی داشتیم که از قضاوت های دیگران بی نیاز باشد که این کار بسیار مشکلی بود.

میرکریمی افزود: زمانی می‌توان یک فیلم را سیاه و ناامیدکننده دانست که گرفتار بودن در جبر جامعه و مجبور به گناه کردن را به مخاطب القاء کند. فیلمی که واقعیت تلخی از جامعه را به نمایش می‌گذارد، در حالی راه گریز از آن حادثه را نیز نشان می‎دهد، سیاه نیست.

انتهای پیام/