«عصبانی نیستم»؛ یک گفتگوی عامه پسند سیاسی بی ربط

روند منظم و قابل توجه برگزاری جشنواره امسال، سرانجام با یک تغییر بدون اطلاع در برنامه جشنواره و پخش زودتر از موعد «عصبانی نیستم» دومین ساخته رضا درمیشیان دچار تغییر شد.

«عصبانی نیستم»، فیلم جنجالی جشنواره  امسال، امروز بدون اطلاع اهالی رسانه در سانس صبحگاهی به نمایش درآمد. فیلمی که جاروجنجال های زیادی در جشنواره امسال به راه انداخته است و بعد از نمایش فیلم مشخص شد که چندان هم بیراه نبوده است.

«عصبانی نیستم» علاوه بر اینکه دچار اشکالات ساختاری متنوعی بود؛ روایت بیهوده و بی کارکردی از یک بن بست بی حاصل برای زندگی جوانان  دهه نودی ایرانی بود، بن بست غیرواقعی و جعل شده ای که سرانجامش چیزی جز بی کارکردی و خمودگی و بیهودگی نبود. یک آدم معترض به سیاست و حاکمیت فعلی که چنان درگیر مالیخولیاهای ذهنی می شود که عملا از چیزی به نام اعتراض سیاسی، مقصود نهفته سازندگان فیلم چیزی باقی نمی ماند.

فیلم البته مجموعه ای از متلک های سیاسی بی ربط و پیش پاافتاده بود و به شدت از آن لطمه خورده بود. متلک هایی که در مواقع متعددی صراحتا چیزی شبیه به انتقام گیری های شخصی درمشیان از رئیس دولت سابق بود.اتفاقی که سطح «عصبانی نیستم» را به گفتگوهای عامه پسند داخل تاکسی تبدیل کرده بود.

«عصبانی نیستم»؛ چندان فیلم مهمی نیست. یک فیلم تاریخ مصرف دار که به زودی هم فراموش خواهد شد. اما نگاه مولف ایستاده پشت فیلم، نگاه مغرورانه ای که احتمالا با ساختن این فیلم، خیال یک عمل انقلابی و قهرمانانه را کرده است تنها چیزی است که از فیلم باقی می ماند.

انتهای پیام/