کرزی با امضای پیمان امنیتی دوستی جز استعمار نخواهد داشت

کرزی با امضای پیمان امنیتی دوستی جز استعمار نخواهد داشت

خبرگزاری تسنیم: کوین برت نویسنده و تحلیلگر آمریکایی می‌گوید: ناگفته پیداست که پیمان امنیتی واشنگتن ــ کابل تحمیلی و استعماری است و دولت افغانستان باید مقابل امضای آن مقاومت کند.

به گزارش گروه بین‌الملل خبرگزاری تسنیم، کوین برت، نویسنده و تحلیلگر آمریکایی و همچنین استاد دانشگاه ویسکانسین در مصاحبه اختصاصی خود با تسنیم تأکید کرد که پیمان امنیتی آمریکا و افغانستان، تحمیلی و استعماری است و حامد کرزی، رئیس جمهور این کشور باید مقابل امضای آن مقاومت کند.

برت می‌گوید: مردم و دولت‌های همسایه افغانستان در منطقه فقط در صورتی حمایت خود را از دولت فعلی و بعدی این کشور ادامه خواهند داد که قرارداد فعلی امضا نشود چراکه در غیر این صورت دوستی جز استعمار نخواهد داشت.

در ادامه مشروح این مصاحبه را می‌خوانیم:

تسنیم: چرا دولت افغانستان از پذیرفتن پیمانی که سران شیوخ و قبایل کشورش موسوم به لویه جرگه مشورتی پذیرفته‌اند، پرهیز می‌کند؟

برت: رئیس جمهور این کشور در موقعیت دشواری قرار دارد. اشغال خاک این کشور در نظر مردم قابل پذیرش نیست و در صورت بروز این اتفاق، همه وی را مسئول می‌دانند و این تصور درستی است. اگر او اجازه بدهد کشورش تمام تبدیل به یک پایگاه نظامی آمریکایی باشد هم خشم و بی‌علاقگی مردم را برمی‌انگیزد و هم مواضع طالبان در این کشور به‌شدت تقویت می‌شود چون آنها هم با این‌که به دلارهای کشورهای خلیج فارس و مدیریت غیرمستقیم آمریکا وصل‌اند با ادعای فریب‌آمیز غرب‌ستیزی در پی این هستند که در صورت بروز هرگونه مشکلی حکومت را دوباره از رئیس جمهور این کشور بازپس بگیرند. از سوی دیگر می‌دانیم مدت‌هاست آمریکا خود مستقیماً با طالبان وارد مذاکره شده است و اصلاً ممکن است اگر منافعش را به‌ترتیبی که معین می‌کند تأمین کنند دولت این کشور را به این جریان تروریستی تحویل بدهد تا دوباره به موضع قدرت برگردند.

آمریکا طبق استراتژی کهنه «تفرقه بینداز و حکومت کن» منافع خود را در این کشور و منطقه در دست گرفته همه‌چیز را به‌ترتیبی مدیریت می‌کند که به‌واقع طرفدار هیچ‌کدام از دو سو نیست بلکه حاضر است هرچیزی را از هرکدام از دو طرف بخرد و به‌واقع آینده مردم این کشور وجه المصالحه آمریکا با برنده این دعوا خواهد شد تا آمریکا بتواند این کشور را بدون پرداخت هزینه و یا ریختن خون زیاد پایگاه همیشگی نظامی آمریکا کند تا بتواند با هر گروهی که به‌نوعی مخالف خواسته‌های او عمل کردند بجنگد. از سوی دیگر کمتر از دو ماه دیگر قرار است مردم این کشور انتخابات ریاست جمهوری برپا کنند و مهم است نخستین رئیس جمهور این کشور چه خاطره‌ای در ذهن مردم این کشور به جا می‌گذارد.

تصور کنید او سالها در بدترین شرایط کوشیده دولت‌داری خود را به‌نحوی بدون مشکل سپری کند و امروز در واپسین لحظات خدمتش می‌خواهند مجبور کنند قراردادی را امضا کند که همه‌چیز از جمله اعتبارش، کارنامه‌اش، مردمش و سرزمینش را نابود می‌کند. طبیعی است او حتی مخالفت‌های سران شیوخ و قبایل را تحمل کند چون این‌طور که معلوم است آنها نمی‌دانند آمریکا در مقام عمل با قولش فرق می‌کند و به‌واقع چگونه عمل می‌کند و کشف این موضوع مسئله مهمی است. او حتی اگر بخواهد با پذیرفتن این قرارداد منفعتی به جیب بزند الآن این کار را نمی‌کند بلکه می‌کوشد از میدان عمل سیاسی که در دولت بعدی در اختیار خواهد داشت فشار وارد کند و این قرارداد را به امضا برساند یا از طریق نمایندگانی که در مجلس هستند و با وی همسو هستند چنین تصمیمی را عملی کند.

تسنیم: تردید در امضای این قرارداد چه تأثیری بر روابط بین دولت افغانستان و غرب از یک‌سو و از سوی دیگر دولت افغانستان با دولت‌های همسایه و منطقه می‌گذارد؟

برت: تردید کرزی نشان می‌دهد اعتمادپذیری دولت آمریکا را چنان‌که غرب مایل است نمی‌پذیرد و امروز نمی‌تواند قبول کند آمریکا چندان قابل تکیه است. به همین دلیل نمی‌خواهد دولت دست نشانده‌ای باشد و مسائلی چون خشونت سربازان آمریکا با مردم غیرنظامی، مشارکت سازمان جاسوسی آمریکا در معاملات مواد مخدر و انواع عملیات پرچم دروغین که به گردن طالبان می‌افتد را بهانه می‌کند تا در این زمینه بی‌معنا با دولت آمریکا کنار نیاید. پاکستان و دولت سعودی همچنان به‌صورت آشکار و پنهان از طالبان حمایت می‌کنند در حالی که ایران و هند و پاکستان از دولت مردمی مشروع واقع در خاک افغانستان حمایت می‌ورزند تا بتوانند بر سوی مقابل چیره شوند. تمام اینها بسته به این است که کرزی در واپسین تحلیل چگونه تصمیمی بگیرد. اگر او انتخاب کند با این قراردادها مخالفت کند عقلاً و طبیعتاً تمام دولت‌های همسایه و منطقه از این تصمیم وی حمایت می‌کنند و حتی اگر مشکلاتی هم میانشان باشد در برابر این قرارداد غیرمعقول دست به دست وی می‌دهند.

اگر هم با مهاجمین کشورش همکاری کند بیانی را به وی دیکته می‌کنند تا چنان‌که بارها دیده‌ایم از روی کاغذ بخواند، آن‌گاه این بیان از سوی رسانه‌های غربی تبلیغ و حمایت و دفاع می‌شود. این مرد قرار نیست باقی‌مانده عمرش را در نیویورک زندگی کند و به هیچ عنوان با رسانه‌های کشورش تماسی برقرار نکند و هرگز نفهمد مردم و رسانه‌هایی که به‌زبان او می‌نویسند چه رأیی در باب عملکرد او دارند و هرگز با هیچ‌کس هیچ حرفی نزند تا نفهمد نتیجه عملکردی که اتخاذ کرده است در کشورش چه حالتی را ایجاد کرده است، بلکه به‌عکس او قرار است در خاک کشور خودش باقی بماند و هر بار از خانه درمی‌آید مردم کشورش را می‌بیند که به‌زبان او در مورد او با او حرف می‌زنند، لذا به نتایج کاری که می‌کند و نظر مردم در مورد کارهایی که می‌کند فکر می‌کند، چگونه می‌تواند در این کشور به زندگی خودش ادامه بدهد در حالی که به دشمن اجازه داده باشد خاکش را اشغال کنند و مردمش را بکشند؟ من فکر نمی‌کنم او یا هیچ‌کس دیگری بتواند به این ترتیب زندگی بکند.

تسنیم: آمریکا چرا برای دولت افغانستان جهت امضای این قرارداد ضرب الاجل تعیین کرده است و آن را پیش از انتخابات بعدی تنظیم نموده است؟

برت: ناگفته پیداست آمریکا می‌کوشد قرارداد خود را بر مردمی که در این کشور زندگی می‌کنند تحمیل کند و هرچه مدت این قرارداد به تعویق بیفتد اثرگذاری کمتری دارد و نشان از توان مقاومت مردم و دولت در برابر خواسته‌های به این مهمی از سوی دولت آمریکاست. دولت کرزی در آوریل سال 2014 منقضی خواهد شد و کسی دیگر جای وی را خواهد گرفت که به‌اندازه او به حرفهای دولت آمریکا گوش نخواهد کرد و به همین دلیل دولت زورگوی آمریکا باید سعی کند مادام که همین دولت رأس کار است این قرارداد را به تصویب برساند. از سویی هم ممکن است دولت بعدی بیش از وی هم‌سو با منافع آمریکا عمل کند و برای تشخیص این فعلاً خیلی زود است. من هم اگر جای رئیس جمهور آمریکا بودم همین کار را می‌کردم چون به سرانجام رساندن این بار امروز خیلی کم‌هزینه‌تر از فرداست. آمریکا علاوه بر بحران سرمایه، کاهش محبوبیت و هزینه‌های جنگ که خود برای شکستن پشت این دولت کافی است می‌کوشد به‌راهی هزینه‌های ایجاد استعمار در منطقه را پایین‌تر بیاورد و زمان یکی از مهمترین این کلیدهاست. به این ترتیب می‌بینیم این دولت آمریکاست که بابت برنامه‌های غیرانسانی خود تحت فشار است و باید دولت افغانستان را به پذیرش نظرش وادار کند و فشاری که دولت کرزی از این بابت می‌بیند در مقایسه با فشار سیاست داخلی در بدنه دولت اوباما هیچ است.

تسنیم: دوازده سال از جنگ گذشته است، به‌نظر شما احساسات ضدآمریکایی در میان مردم این کشور تا چه‌میزان قوی است و چگونه می‌تواند دولت را از امضای این قرارداد منصرف کند؟

برت: کشور افغانستان را به این دلیل قبرستان امپراتوری‌ها لقب داده‌اند چون مردم این کشور همیشه از مهاجمین متنفر بوده‌اند و هرگز به این نتیجه نرسیده‌اند با آنها هم کاری کنند. مردم افغان به این مشهورند که در برابر انگلیس، شوروی و امروز دولت آمریکا ایستادگی می‌کنند که بدتر از دولت شوروی و انگلیس با آنها برخورد و عمل می‌کند چون با حملات ناجوانمردانه پهپادهای بی‌سرنشین مردم را می‌کشد، از معاملات مواد مخدر حمایت می‌کند، سیاست‌مداران فاسد را در رأس امور می‌نشاند، با عملیات پرچم دروغینی که در یازده سپتامبر انجام داد مورد تنفر تمام مسلمانان منطقه قرار گرفت و بی هیچ ترحمی با مردم منطقه خشونت می‌کند. مردم افغانستان هیچ‌وقت قبول نمی‌کنند سرزمینشان را پایگاه نظامی همیشگی دولت آمریکا کنند و تا ابد برای آنها تریاک تولید نمایند و مواد اولیه‌شان را به ثمن بخس به دامن آنها بریزند تا روز به روز فقیرتر از گذشته بشوند. انگلیس و آمریکا دیر یا زود و به‌احتمال زیاد به‌زودی از خاک این کشور بیرون می‌افتند.

تسنیم: با وجود شکست طرح‌های آمریکا در سوریه و مصر چقدر امکان دارد آمریکا خاک افغانستان را دوباره تحویل وهابیون بدهد؟

برت: آمریکا می‌کوشد با استفاده از افراطیون سلفی کشورهایی را که مورد نظرش است، ناامن کند به همین دلیل طبعاً این مهره بسیار پرسود را هرگز زمین نمی‌گذارد و این بخشی از استراتژی «تفرقه بینداز و حکومت کن» از سوی دولت آمریکاست. مسلمانان عاقل منطقه باید بکوشند در برابر کسانی که آنها را از هم جدا می‌کند مقاومت کنند و در برابر آنها بایستند و این فقط در صورتی ممکن است که دولت مرکزی وجود داشته باشد که از مردم شکل گرفته باشد نه از احزاب متمایل به الف و متمایل به ب. اگر دولت آمریکا موفق شود طی برنامه "امضا کن و بفروش" این کشور را از دست رئیس جمهورش بخرد طبعاً سعی می‌کند آن را امن کند و همان‌قدر در آن موفق خواهد بود که می‌بینیم تاکنون در لیبی و عراق موفق بوده است. در غیر این‌صورت از نیروهای تحت امرش می‌خواهد کماکان خشونت‌های قبیله‌ای و مذهبی به راه بیندازند تا عبور و مرور مواد خطرناک را از مرزها تحت کنترل خود نگه دارد.

تسنیم: در وضعیتی که سربازان آمریکایی به خانه‌های مردم حمله می‌کنند چه‌چیزی باعث می‌شود اعضای لویه جرگه مشورتی این امضا را بپذیرند و امضای آن را به دولت پیشنهاد کنند؟

برت: عده‌ای با کیسه‌های دلاری که از سوی سازمان جاسوسی آمریکا (سیا) دریافت می‌کنند قانع می‌شوند و عده‌ای به هر حال آمریکا را به طالبان ترجیح می‌دهند، این واقعاً جای تأسف دارد. مردم افغانستان و همچنین مردم سراسر دنیا باید برای مقابله با اشغالگری متحد شوند. من مطمئن هستم که مردم می‌توانند دربرابر اشغالگری ایستادگی کنند چراکه نسیم مقاومت همه‌جا می‌وزد و آنها افتخار خواهند کرد که دربرابر چیزی که به آنها تحمیل شده است، ایستادگی کرده‌اند.

انتهای پیام/*

پربیننده‌ترین اخبار بین الملل
اخبار روز بین الملل
آخرین خبرهای روز
مدیران
تبلیغات
رازی
مادیران
شهر خبر
فونیکس
او پارک
پاکسان
رایتل
میهن
گوشتیران
triboon