قطب گمشده ورزش سه‌گانه ایران در همدان/ از رتبه ۲۸ به ۸ رسیدیم، اما در کانکس مستقریم
رئیس هیأت ورزش سه‌گانه همدان از فعالیت این هیأت در یک کانکس خبر داد و گفت: این شرایط نه تنها در شأن ورزش استان نیست، بلکه بزرگ‌ترین مانع برای جذب اسپانسر و توسعه این رشته استقامتی است.
به گزارش خبرگزاری تسنیم از همدان، در حالی که استان همدان از نظر جغرافیایی و آب‌وهوایی یکی از ایده‌آل‌ترین مناطق ایران برای ورزش سه‌گانه محسوب می‌شود، این رشته در این استان با چالش‌های بزرگی چون نداشتن حتی یک دفتر اداری مناسب و استخر اختصاصی روبرو است. علی خدابنده‌لو، رئیس هیأت سه‌گانه همدان، در گفت‌وگوی تفصیلی با تسنیم از ظرفیت‌های بی‌نظیر، موانع توسعه و برنامه‌های آینده می‌گوید.
تسنیم: ورزش سه‌گانه را به طور خلاصه برای مخاطبانمان معرفی کنید و بفرمایید این رشته چه جایگاهی در سطح جهان و ایران دارد؟
خدابنده‌لو: ورزش سه‌گانه یا ترای‌اتلون، یک رشته ترکیبی و جذاب است که از 1500 متر شنا، 40 کیلومتر دوچرخه‌سواری و 10 کیلومتر دو تشکیل شده است. این رشته در اوایل قرن بیستم در فرانسه ساختار گرفت و در سال 2000 به‌صورت رسمی وارد المپیک شد. در ایران نیز فدراسیون آن از سال 1385 فعالیت خود را آغاز کرده است. اگرچه ما تاکنون مدال المپیکی کسب نکرده‌ایم، اما در سطح آسیا موفقیت‌هایی داشته‌ایم.
تسنیم: وضعیت کنونی ورزش سه‌گانه در استان همدان را چگونه ارزیابی می‌کنید؟ از چه زمانی فعالیت این هیأت آغاز شد؟
خدابنده‌لو: هیأت سه‌گانه استان همدان از سال 1390 تشکیل شد و بنده از سال 1394 مسئولیت آن را بر عهده گرفتم. در آن زمان، رتبه استان 27 یا 28 کشور بود که خوشبختانه با تلاش‌های انجام‌شده، اکنون به رتبه هشتم کشور ارتقا یافته‌ایم. حتی در لیگ بانوان نیز تیم‌داری کرده‌ایم که یک افتخار بزرگ است.
از جمله ورزشکاران شاخص ما می‌توان به آقای سجاد رحیمی فر (مقام دوم کشور) و خواهران قلی‌پور اشاره کرد که اکنون در تیم ملی دوچرخه‌سواری نیز فعالیت دارند و در رقابت‌های آسیایی خوش درخشیده‌اند.
دفتر فعلی هیأت در یک کانکس در استادیوم قدس مستقر است
تسنیم: مهم‌ترین چالش‌ها و موانع پیش‌روی توسعه این رشته در همدان چیست؟
خدابنده‌لو: بدون شک، بزرگ‌ترین مشکل، نبود تجهیزات و زیرساخت‌ها است. ورزش سه‌گانه نیازمند استخر، دوچرخه‌های حرفه‌ای و تجهیزات تخصصی است. قیمت یک دوچرخه حرفه‌ای گاهی به 400 میلیون تومان می‌رسد، در حالی که ما با امکانات بسیار محدودتری کار می‌کنیم. مشکل دیگر، نداشتن اسپانسر و حتی یک دفتر اداری مناسب است.
متاسفانه با وجود پیگیری‌ها و نامه نگاری‌ها با اداره کل ورزش و جوانان استان و حتی قول نمایندگان محترم مجلس در جلسات هیات های ورزشی در خصوص طرح موضوع و تصویب واگذاری سالن های ورزشی به هیات های استانی از طریق فراکسیون ورزش مجلس و مسئولین و متولیان امر همچنان دفتر فعلی هیأت در یک کانکس استادیوم قدس مستقر است، و این در شان و جایگاه پایتخت تاریخ و تمدن و قطب ورزش کشور، هیئت‌های ورزشی و به ویژه پاسخگوی علاقه‌مندان و خانواده‌های ورزش سه گانه نیست و در جذب سرمایه‌گذار و اسپانسر نیز تأثیر منفی دارد.
همچنین یکی از مشکلات اساسی که باعث عقب‌ماندگی ما در مسابقات جهانی و المپیک شده، کمبود مربیان تخصصی و زیرساخت‌های فنی ناکافی است. فدراسیون در سال‌های گذشته مسیر زیرساختی دقیقی را دنبال نکرده و مربیان بین‌المللی کمتر در اردوها حاضر شده‌اند. کلاس‌های فدراسیونی نیز در سطحی نیستند که پاسخگوی نیازهای حرفه‌ای کشور باشند.
تسنیم: آیا این کمبودها در عملکرد و نتایج ورزشکاران تأثیر محسوسی داشته است؟
خدابنده‌لو: قطعاً همین طور است. در مسابقات اغلب با دوچرخه‌هایی به ارزش 30 میلیون تومان حاضر می‌شویم، در حالی که حریفان ما تجهیزات به مراتب بهتری دارند. طبیعی است که در چنین شرایطی رقابت برای مدال بسیار سخت می‌شود. با این وجود، ورزشکاران ما با همان امکانات محدود، خوش درخشیده‌اند؛ تیم نونهالان دختر ما مقام اول تیمی را کسب کردند.همچنین ورزشکاران ما در رشته دوگانه عملکرد خوبی داشته‌اند. با این حال، نبود امکانات باعث شده سرعت رشد ما نسبت به استان‌های پیشرفته‌ای چون تهران، تبریز، اصفهان، زنجان و حتی استان‌های همجوار مانند کردستان و کرمانشاه کندتر باشد.
موفقیت بانوان و تغییر ساختار رقابت‌ها
ضمن اینکه در خصوص فعالیت بانوان خوشبختانه هیچ مشکلی وجود ندارد. بانوان ورزش سه گانه نیز در رقابت‌های آسیایی حضور فعال دارند و روند رشد آن‌ها ادامه‌دار است. همچنین با توجه به تغییر ساختار مسابقات بانوان، در حال حاضر در بسیاری از رقابت‌ها، سه‌گانه کامل جایگزین دوگانه شده است و حتی در نبود محل مناسب برای شنا، مسابقات بصورت منقطع با رکوردگیری به شکل مجزا انجام می‌شود. این مسئله نیاز ما به استخرهای درون‌شهری را بیش از پیش افزایش داده است.
تسنیم: استان همدان از نظر شما چه ظرفیت‌های خاصی برای تبدیل شدن به قطب این رشته دارد؟
خدابنده‌لو: همدان از نظر جغرافیایی و آب‌وهوایی یکی از بهترین مناطق کشور برای ورزش‌های استقامتی است. مکان‌های طبیعی کم‌نظیری مانند سد اکباتان، منطقه سرخ‌آبادی و پیست‌های زمستانی داریم که حتی امکان برگزاری مسابقات سطح آسیا و اردوهای تیم ملی را فراهم می‌کنند. سابقه میزبانی اردوی تیم ملی بانوان نیز در همدان وجود دارد و فدراسیون تمایل به تکرار آن دارد.
تسنیم: در زمینه استعدادیابی و توسعه نیروی انسانی (مربی و داور) چه اقداماتی انجام شده است؟
خدابنده‌لو: در حال حاضر با حدود 50 ورزشکار تخصصی و 100 ورزشکار در رشته‌های مرتبط فعالیت داریم. شهرستان‌های تویسرکان، نهاوند و ملایر فعال هستند. در بخش مربیگری، با حجم فعلی ورزشکاران کمبود جدی نداریم، اما برای توسعه به طور قطع به تربیت مربی و داور بیشتر نیاز داریم. با هیأت ورزش دانش‌آموزی و دانشگاه‌ها نیز برای استعدادیابی همکاری می‌کنیم.
تسنیم: به عنوان یک رشته سخت و پرهزینه، چگونه می‌توان مردم و به ویژه جوانان را به سمت ورزش سه‌گانه جذب کرد؟
خدابنده‌لو: یکی از بهترین روش‌ها، فرهنگ‌سازی از طریق نمایش است. وقتی مردم در بلوارهای شهر ورزشکاران ما را در حال تمرین می‌بینند، خودبه‌خود جذب می‌شوند. ما شاهد مراجعه افرادی بوده‌ایم که تنها با دیدن همین تمرینات برای ثبت‌نام اقدام کرده‌اند. اگر شهرداری و نهادهای فرهنگی در این زمینه وارد شوند، سرعت رشد این رشته چندین برابر خواهد شد.
تسنیم: در پایان، مهم‌ترین درخواست و انتظار شما از مسئولان استانی و ملی چیست؟
خدابنده‌لو: قدردان حمایت‌های مدیرکل ورزش و جوانان استان هستیم، اما حداقل انتظار ما عمل به قول‌های داده‌شده است. اگر تنها یک استخر یا سالن ورزشی به هیأت اختصاص داده شود، ما می‌توانیم با برنامه‌ریزی، هم مشکلات مالی را حل کنیم و هم به درآمدزایی برسیم. از نمایندگان مجلس، شهرداری و تمامی نهادهای مربوطه درخواست داریم تا با عزمی جدی، ما را برای تبدیل همدان به قطب واقعی ورزش سه‌گانه در کشور یاری کنند.
انتهای پیام/
