یادداشت| خنجر یمنی بر شریان صهیونی
یا باید تودۀ سرطانی ابلیس را یکجا ازاله کرد یا رگ‌های حیاتی‌اش را قطع کرد و زخمهای پی‌درپی به او و زنجیرۀ تأمین حیات و بقایش وارد کرد؛ زخمی از پی زخم دیگر، ترجمان این راهبرد همان اقدامی است که این‌روزها برادران مسلمان یمنی مشغول انجام آنند.
به گزارش گروه امام و رهبری خبرگزاری تسنیم، شصت و پنجمین شماره از روزنامه اینترنتی «صدای ایران» که به روح مطهر شهید علیرضا محمدی تقدیم شده است، با سرمقاله «خنجر یمنی بر شریان صهیونی» توسط رسانه دفتر حفظ و نشر آثار امام خامنه‌ای (مدّ ظلّه العالی) منتشر شد.
در این سرمقاله آمده است:
«از چه‌کسی در این دنیا یاری بخواهیم که کشتار را محکوم کند؟! هر طور که می‌خواهی محکوم کن چه‌ارزشی دارد... محکومیت آنچه در سلاخ‌خانه می‌گذرد؟! محکوم کردن قدرت باروت را کم نمی‌کند...»، ️اینها بخش‌هایی از ترانه‌ای است که «امیر عید» خوانندۀ مصری پس از هجوم ماشین کشتار صهیونی به غزه در اواخر پاییز 1402 در یک جشنواره اجرا کرد.
او در بخش دیگری از همین قطعه چنین می‌خواند: «مهم نیست دنیا چه می‌گوید، آزاده بمیر و در ذلت زندگی نکن، و الهام‌بخش نسلی پس از نسل دیگر باش و یادشان بده، چگونه برای این قضیه (فلسطین) زندگی کند و بمیرد...»، خوانندۀ 41سالۀ مصری شخصیتی سیاسی نبود اما با شهودی فرهنگی و هنری به درک درستی از نظامات بین‌المللی و مواجهه با رژیم اسرائیل رسیده بود.
دنیا و نظامات فعلی حاکم بر آن جنگلی بیش نیست، قدرت نداشته باشی، توسط گرگ‌های انسان‌نما دریده خواهی شد، در چنین صحنه‌ای مهم نیست دیگران، عملیات دریدن انسان‌ها را محکوم می‌کنند. صهیونیسم، این گل سرسبد غرب و آمریکا از ابتدای جنگ غزه جان حدود 60 هزار انسان را به‌انحای مختلف گرفته است؛ از توپ و تانک و اسلحه و گرسنگی دادن و قطحی تحمیلی گرفته تا همین امروز با حمله به امدادگران و خبرنگاران در برابر دوربین‌های زندۀ تلویزیونی.
️ اروپایی‌ها کشتارها را محکوم می‌کنند، آمریکایی‌ها اسرائیل را دعوت به کند کردن لبۀ تیز حملات می‌کنند، در میانۀ همه این محکومیت‌ها و خویشتن‌داری‌ها اما زنجیرۀ تأمین ماشین کشتار صهیونی همچنان برقرار است. دُم خط زنجیرۀ تأمین هم به هزارتویِ زهدان صنعتی و تسلیحات همین کشورهایی می‌رسد که برخی با قوت مشغول محکومیت اسرائیل یا دعوت به خویشتن‌داری او هستند، خیلی که رگ بشری و انسانی‌شان بجنبد، رضایت صهیونیست‌ها را جلب کنند که با هواپیماهای ترابری، محموله‌هایی معدود از هوا برای گرسنگان غزه پرتاب کنند و مگر می‌شود نیازهای یک‌میلیون و 900 هزار نفر انسان را با چند سورتی پرواز ترابری تأمین کرد، پروازهایی که صرفاً به درد عکس یادگاری جلوی رسانه و خواباندن تورم حقوق بشری می‌خورد؟! ️
در چنین جنگلی فقط باید قوی بود، یا باید تودۀ سرطانی ابلیس را یکجا ازاله کرد یا رگ‌های حیاتی‌اش را قطع کرد و زخمهای پی‌درپی به او و زنجیرۀ تأمین حیات و بقایش وارد کرد؛ زخمی از پی زخم دیگر، ترجمان این راهبرد همان اقدامی است که این‌روزها برادران مسلمان یمنی مشغول انجام آنند. خوانندۀ محبوب مصری یک‌بار روی صحنۀ یک جشنواره چنین اجرا کرده بود: «هر طور که می‌خواهی محکوم کن؛ چه‌ارزشی دارد محکومیت آنچه در سلاخ‌خانه می‌گذرد؟! قدرت باروت را کم نمی‌کند»، حالا اما مسلمانان آزاده یمن دارند این منطق را روی صحنۀ دنیایی با قوانین جنگل اجرا می‌کنند.
باید به رگ حیات و پاشنۀ آشیل صهیونیسم ضربه زد، ضربه از پی ضربه دیگر، ضربه زدن است که قدرت باروت را کم می‌کند.»
نسخه پی‌دی‌اف روزنامه اینترنتی «صدای ایران» را از اینجا دریافت کنید.
انتهای پیام/+
