انفعال اصلاح‌طلبان در برابر یک بیانیه رادیکال
به رغم اینکه بیانیه اخیر جبهه اصلاحات با انتقادات گروهی از فعالان اصلاح‌طلب مواجه شده، اما احزاب تاثیرگذار این جریان همچون حزب اعتماد ملی و کارگزاران ترجیح داده‌اند که تاکنون اظهارنظر رسمی نسبت به این بیانیه از خود نشان ندهند.
به گزارش خبرنگار سیاسی خبرگزاری تسنیم، در روزهای اخیر تشکل سیاسی جریان اصلاحات که به جبهه اصلاحات ایران موسوم است، با انتشار بیانیه‌ای مشروح، ضمن توصیف شرایط کشور پس از جنگ تحمیلی 12 روزه، از دیدگاه خود راه‌های برون‌رفت از مشکلات فعلی را به دولت پیشنهاد کرده است.
از جمله پیشنهادات مطرح شده در این بیانیه می‌توان به آزادی زندانیان سیاسی، پایان دادن به سرکوب منتقدان مصلح، انجام مذاکرات جامع و مستقیم با ایالات متحده آمریکا و عادی‌سازی روابط بر اساس عزت، حکمت و مصلحت، اعلام آمادگی تعلیق داوطلبانه غنی‌سازی و پذیرش نظارت آژانس انرژی اتمی در قبال رفع کامل تحریم‌ها، انحلال نهادهای موازی در داخل حاکمیت و تغییر معنادار در نهادهای انتصابی و رویکرد آنها، کاهش نگاه امنیتی به جامعه و بازنگری در سیاست امنیت داخلی اشاره کرد.
اما تنها ساعتی پس از انتشار این بیانیه، مفاد آن مورد انتقاد بسیاری از فعالان سیاسی کشور از جمله برخی چهره‌های سیاسی اصلاح‌طلب قرار گرفت. در یکی از این واکنش‌ها محمدرضا جلایی‌پور انتقادات تند و تیزی را به نویسندگان این بیانیه وارد کرده است.
جلایی‌پور در بخشی از یادداشت خود با انتقاد از رویکرد واپسگرایانه بیانیه مذکور آورده است: این بیانیه اگر قبل از دفاع میهنی 12 روزه و قبل از نسل‌کشی غزه و حتی قبل از بهاربه‌خزان‌کشیدهٔ عربی نوشته می‌شد دقیقاً چه فرق مهمی می‌کرد؟ آیا این اتفاقات بزرگ نباید تاثیری در بخشی از محتوا و رویکرد متن نیروی سیاسی ملی بگذارد؟ آیا بازگشت به تنظیماتِ کارخانه‌ایِ قبل از جنگ فقط برای حکمرانان خطا است و برای نیروهای سیاسی مطلوب است؟
این فعال سیاسی اصلاح‌طلب ادامه می‌دهد: اگر ترامپ رئیس جمهور آمریکا نبود و همین چند هفته پیش وسط مذاکرات با جنگندهٔ B-2 ایران را بمباران نکرده بود یا نسل‌کشی نشده بود متن این بیانیه چه تفاوتی می‌داشت؟ یا اگر راهبرد فشارمحور و گذاریِ بخشی از نیروهای سیاسی در دهه‌های گذشته عملا بی‌نتیجه یا با نتایج عکس نمی‌شد، متن این بیانیه چه فرقی می‌داشت؟
البته انتقادات به بیانیه جبهه اصلاحات محدود به جلایی‌پور نشد. سعید نورمحمدی سخنگوی حزب ندای ایرانیان که حزبش عضو جبهه اصلاحات است، تاکید کرد که حزب ندای ایرانیان با دادن چنین بیانیه‌هایی از سوی جبهه اصلاحات مخالف است و در جلسات جبهه نیز به صدور آنها رای منفی می‌دهد.
نورمحمدی همچنین گفته است که با این مدل بیانیه‌ها نه‌تنها گره‌ای از مشکلات کشور باز نمی‌شود، بلکه به تنش‌ها و دوگانه‌سازی‌هایی دامن می‌زند که نفع مردم و کشور در آن نیست.
با این حال به نظر می‌رسد پس از اظهارنظرات انتقادی که از سوی برخی چهره‌های اصلاح‌طلب مطرح شده، احزاب تاثیرگذار جریان اصلاحات با وجود حمایت ضمنی از بیانیه مذکور اما به موجب تناقضات فاحش در متن آن، ترجیح داده‌اند که فعلاً رویکردی انفعالی نسبت به این بیانیه در پیش بگیرند. چه‌آنکه پیگیری‌های خبرنگار سیاسی تسنیم درباره موضع رسمی احزاب اصلاح‌طلب پیرامون بیانیه مذکور در دو روز گذشته به نتیجه مشخصی نینجامید و گویا اغلب احزاب اصلاح‌طلب فعلاً نسبت به این بیانیه سکوت کرده‌اند.
محمدصادق جوادی‌حصار سخنگوی حزب اعتماد ملی در گفت‌‌وگویی که با تسنیم داشت، گفت: در جلسه روز گذشته شورای مرکزی، به این نتیجه رسیدیم که علی‌رغم برخی انتقاداتی که به برخی قسمت‌هایی این بیانیه داریم، فعلاً درباره آن اعلام موضع نکنیم و اظهار نظر درباره این بیانیه را به کمیته سیاسی واگذار کنیم.
البته این وضعیت کم‌وبیش درباره حزب کارگزاران سازندگی نیز صدق می‌کند و اعضای این حزب نیز ترجیح دادند که فعلاً درباره بیانیه مذکور اظهارنظری نکنند.
با توجه به مطالب بیان شده، به نظر می‌رسد جریان اصلاحات برای رهایی از سردرگمی فعلی باید یک بار برای همیشه تکلیف خود را با معدود چهره‌های سیاسی تندرو که هم‌اکنون در راس تشکیلات سیاسی این جریان فکری قرار دارند روشن کند و در شرایطی که دولت مستقر و هم‌فکر آنها که با شعار وفاق ملی روی کار آمد این روزها برای اداره کشور بیش از پیش نیاز به تقویت انسجام ملی دارد، گروهی تندرو به نام اصلاح‌طلبی به دنبال ساختن دو قطبی‌های کاذب در کشور نباشند.
انتهای پیام/
