بابالرّضا(ع) در روزهای منتهی به چهلوهشتم؛ همسفر تا حرم
دهه پایانی ماه صفر، این تقویم متفاوت عاشقی، هر سال در خراسان شمالی حال و هوایی دیگر دارد. از نخستین روزهای این دهه، جادههای استان بهویژه مسیر بجنورد–قوچان-مشهد، میزبان موجی از زائران پیاده و سواره است که عاشقانه به سمت مشهدالرضا حرکت میکنند.
به گزارش خبرگزاری تسنیم از بجنورد٬ دهه پایانی ماه صفر، این تقویم متفاوت عاشقی، هر سال در خراسان شمالی حال و هوایی دیگر دارد. از نخستین روزهای این دهه، جادههای استان بهویژه مسیر بجنورد ـ قوچان ـ مشهد، میزبان موجی از زائران پیاده و سواره است که عاشقانه به سمت مشهدالرضا حرکت میکنند. مردمی که سالهاست لقب بابالرّضا را برای این خطه بهحق به دوش میکشند، نه فقط به خاطر جغرافیا، بلکه به خاطر ایمان، محبت و سنتهای دیرین خدمت به زائران.
خراسان شمالی نزدیکترین مرکز استان کشور به مشهد مقدس است . فاصله 260 کیلیومتری بجنورد تا حرم مطهر رضوی، موجب شده است که این خطه نه تنها مسیر عبور میلیونها زائر از خراسان شمالی، گلستان و مازندران باشد، بلکه خود به خاستگاهشان برای پیمودن مسیر زیارت تبدیل شود. آمار ستاد بازسازی و اسکان زائران نشان میدهد در سال گذشته، بیش از 13 هزار نفر از اهالی خراسان شمالی پیاده و سواره راهی بارگاه منور رضوی شدند که یکسوم آنان از روستاها و مناطق مرزی عازم شدند.
ویژگی برجسته و کمنظیر این حضور، شرکت مشترک شیعه و اهل سنت استان در این مسیر نورانی است. در ایام موسوم به چهل و هشتم، که مصادف با سالروز شهادت امام رضا(ع) و سالانه مورد توجه خاص اهل سنت خراسان شمالی است، کاروانهای بزرگی از روستاهای سنینشین استان راهی مشهد میشوند. آنان با پرچمهای سبز و سفید و لباسهای سنتی، در کنار کاروانهای شیعی، جلوهای شورانگیز از همبستگی مذهبی ایران اسلامی را به نمایش میگذارند. حضور اهل سنت در صحن و سرای رضوی در این روزها، یکی از زیباترین مصادیق وحدت در عمل است.
شهرهای مرزی و کمتر برخوردار استان، بهویژه راز و جرگلان، این ایام را فرصتی برای نذر، فرستادن دستههای نوحهخوانی و مشارکت در اطعام زائران میدانند. در مسیرهای اصلی، از ورودی گلستان در گردنه خوشییلاق تا چناران و ورودی استان خراسان رضوی، موکبهای مردمی برپا میشود؛ موکبهایی که با کمترین امکانات و بیشترین عشق، چای داغ، غذای نذری، خرما، خرمن محبت و مهر را میان زائران تقسیم میکنند.
دهه آخر صفر برای مردم این استان تنها یک مناسبت مذهبی نیست، بلکه یک پیمان اجتماعی و خانوادگی است. بسیاری از خانوادهها، از سال قبل زمان حرکت خود را هماهنگ میکنند، گروههای مجاور تشکیل میدهند، کودکان و نوجوانان را در کنار بزرگترها به این حماسه میبرند تا نسل بعدی شاهد و میراثدار این مسیر عشق باشد.
راه بجنورد تا مشهد، در این روزها نه فقط یک مسیر جغرافیایی که مسیری از باور و ایمان است. مسیر، هرچه به مشهد نزدیکتر میشود، برق اشک و لبخند زائران بیشتر پیداست؛ چه آن مادربزرگ بجنوردی که تسبیح چوبیاش را در دست گرفته و ذکر میگوید، چه آن جوان اهل راز که با کفشهای خاکی و قلب سبک به سوی گنبد طلا میدود.
اگر بخواهیم در یک جمله این حالوهوا را خلاصه کنیم، شاید همان تعبیر قدیمی مردم استان بهترین باشد: خراسان شمالی بــابُالرّضا است؛ اینجا راه از زمین شروع میشود و در آسمان حرم تمام میگردد.
احمد عابدی-تسنیم
انتهای پیام/