سیستانی‌ها در محاصره ریزگردهای بی‌پایان و بی‌آبی/ منازل زیر ماسه دفن شدند + فیلم
سیستان این روزها نه درگیر جنگی آشکار، که اسیر ارتشی خاموش از جنس خاک است؛ بادهای ۱۲۰ روزه با خود ذراتی می‌آورند که خانه‌ها را می‌پوشاند، ریه‌ها را می‌سوزاند و امید مردم را به محاصره می‌گیرد.
به گزارش خبرگزاری تسنیم از زهک، دروازه‌های سیستان باز هم به روی ارتشی از جنس خاک گشوده شده است؛ ارتشی که نه با گلوله، که با ذرات ریز و نفس‌گیر خود، امید را در دل مردمان این خطه به قتلگاه می‌برد. اینجا سیستان است؛ جایی که تاریخ و تمدن در لابه‌لای بادهای 120 روزه و خروارها خاک مدفون شده و زندگی رنگ باخته است.
ارتشی بی‌سلاح اما مرگبار
بادهای 120 روزه، روزگاری یار و یاور مردم سیستان بودند؛ چرخ آسیاب‌های بادی را می‌چرخاندند، هوا را تهویه می‌کردند و خاک حاصلخیز هامون را بر زمین‌ها می‌پاشیدند؛ امروز اما در غیاب آب، در خشکی بستر هامون و در تداوم بی‌توجهی‌ها، به ارتشی مرگبار تبدیل شده‌اند؛ ارتشی که نه با گلوله، بلکه با خروارها غبار، ریه‌ها را تسخیر می‌کند و امید را خفه.
زندگی در محاصره خاک
مردم روستای محمدشاه‌کرم در شهرستان زهک هر روز با چشم‌هایی سرخ از سوزش خاک، گلوهایی خشک و سرفه‌های ممتد از خواب بیدار می‌شوند. خانه‌ها هر صبح لایه‌ای تازه از خاک به تن دارند. زنان سیستانی جنگی بی‌پایان با گردوغبار در گوشه و کنار خانه‌ها دارند و مردان روستا با بغض می‌گویند: ما هر روز در محاصره خاک زندگی می‌کنیم. وقتی پنجره را باز می‌کنیم، انگار مرگ را به خانه دعوت کرده‌ایم.
هامون ریه‌ای که از کار افتاده است
خشکیدن تالاب بین‌المللی هامون زخمی است که نفس سیستان را بند آورده. زمانی که هامون پرآب بود، بادهای 120 روزه به جای گردوغبار، نسیم خنک و زندگی‌بخش می‌آوردند. امروز اما همان بادها، خاک بستر خشکیده تالاب را به آسمان می‌ریزند و آسمان آبی سیستان را به صحنه‌ای خاکستری بدل کرده‌اند.
سیستان در بحران بهداشتی
بیماری‌های تنفسی، ریوی، قلبی و چشمی به بحرانی خاموش در سیستان بدل شده‌اند. بیمارستان‌های زابل و زهک در این ایام از سال روزانه پذیرای صدها بیمارند، اما کمبود پزشکان متخصص و تجهیزات درمانی، فشار مضاعفی بر مردم وارد کرده است. بسیاری از بیماران مجبورند برای درمان راهی شهرهای دور شوند؛ سفری پرهزینه و طاقت‌فرسا برای خانواده‌هایی که خود با مشکلات معیشتی دست و پنجه نرم می‌کنند.
مهاجرت یا مقامت؟
باد و خاک، سال‌هاست سفره‌های مردم سیستان را کوچک‌تر کرده است. کشاورزی از رونق افتاده، دام‌ها بر اثر بی‌آبی و ریزگرد از بین رفته‌اند و بسیاری از خانواده‌ها ناچار به مهاجرت شده‌اند؛ اما در محمدشاه‌کرم، هنوز بسیاری ایستاده‌اند. کشاورزان در زمین‌های شوره‌زار بذر امید می‌کارند و کودکان با ماسک‌های ساده در کوچه‌های خاکی بازی می‌کنند؛ گویی در برابر ارتش خاک، مقاومت تنها راه باقی‌مانده است.
ریزگرد زندگی مردم را جهنم کرد
در حالی که آسمان سیستان رنگی از خاک به خود گرفته، پیرمردی با سرفه‌های مکرر به خبرنگار تسنیم می‌گوید: دیگر توانی برایمان نمانده. این ریزگردها زندگی را برایمان جهنم کرده است. مسئولان کجا هستند؟ چرا به داد ما نمی‌رسند؟
شغل ما ماسه جمع کردن است!
خانم سیستانی با چشمانی اشکبار و صدایی لرزان به خبرنگار تسنیم گفت: بچه‌هایمان مریض شده‌اند. شغل ما ماسه جمع کردن است! نمی‌دانیم تا کی باید این وضعیت را تحمل کنیم. از مسئولان خواهش می‌کنیم به دادمان برسند. ما هم حق زندگی داریم.
غذای ما ریگ است!
پیرمردی که مشغول بیرون راندن ریگ‌ها از خانه‌اش است، با لحنی گلایه‌آمیز به خبرنگار تسنیم گفت: چه کار کنیم؟ کجا برویم؟ این خاک تمام زندگی ما را گرفته است. هر روز باید این ریگ‌ها را از خانه‌مان بیرون بریزیم؛ اما فردا دوباره همین وضعیت است. چرا کسی به فکر ما نیست؟ غذای ما ریگ است!
جوانی سیستانی در حالی که صورتش از گرد و خاک پوشیده شده بود به خبرنگار تسنیم گفت: آینده‌مان در این خاک مدفون شده است. هیچ امیدی به زندگی در اینجا نداریم. اگر مسئولان نمی‌توانند کاری کنند، حداقل اجازه دهند از اینجا برویم.
روزهای طوفانی امکان خروج از منزل نداریم
عیسی بختیاری، رئیس شورای روستای محمد شاه‌کرم شهرستان زهک با بیان اینکه شهرک محمد شاه‌کرم یکی از بحرانی‌ترین کانون‌های گرد و خاک در منطقه سیستان است، اظهار داشت: در روزهایی که باد می‌وزد، شدت غلظت ریزگردها به حدی است که 95 درصد از وقت مردم در خانه‌هایشان سپری می‌شود و حتی امکان رفتن به مغازه یا نانوایی برای خرید وجود ندارد.
احیای حق آبه راهکار اساسی مهار ریزگرد
وی افزود: ما به عنوان خدمتگزاران مردم در شورا، راهکارهایی را برای مسئولین در نظر گرفته‌ایم. مهم‌ترین بحث ما، موضوع حق‌آبه است. وقتی حق‌آبه داشته باشیم، شاهد کاهش دما و غلظت ریزگردها خواهیم بود.
رئیس شورای روستای محمد شاه‌کرم از تمامی مسئولین کلان کشوری، وزارت امور خارجه، وزارت نیرو و حتی شورای عالی امنیت ملی خواستار رسیدگی به موضوع حق آبه شد و گفت: ما خواستار احیای حق آبه رودخانه هیرمند و تالاب هامون هستیم. هامون یک تالاب بین‌المللی است و سازمان حفاظت محیط زیست باید به این موضوع توجه ویژه‌ای داشته باشد.
روستاهای زهک در کانون ریزگرد
روح‌الله جهانتیغ، فرماندار شهرستان زهک، در گفت‌وگو با خبرنگار تسنیم با اشاره به مشکلات ناشی از ریزگردها و حرکت ماسه‌های روان در این شهرستان، اظهار داشت: شهرستان زهک به دلیل قرارگیری در کانال ریزگردها و حرکت ماسه‌های روان، همواره با این پدیده دست و پنجه نرم می‌کند. تعداد زیادی از روستاهای ما به دلیل حرکت ماسه‌های روان همواره دچار مشکل هستند و محورهای مواصلاتی روستایی و شریانی نیز تحت تاثیر این مشکلات قرار دارند که مردم عزیز ما را در رنج و زحمت قرار می‌دهد.
وی افزود: تمام تلاش ما بر این است که با توجه به امکاناتی که در شهرستان وجود دارد، هم از حرکت ماسه‌های روان جلوگیری کنیم و هم پاکسازی روستاها را انجام دهیم. اکیپ‌های ما در راه‌های روستایی و روستاها مشغول فعالیت و خدمت‌رسانی در این حوزه هستند.
درخواست ماشین آلات برای خدمت‌رسانی به مردم
فرماندار زهک با تاکید بر نیاز به تزریق امکانات بیشتر به شهرستان، تصریح کرد: برای ارائه خدمات شایسته‌تر به مردم، نیازمند امکانات بیشتر به ویژه ماشین آلات سنگین هستیم. همین جا از حضور همه عزیزانی که بابت این قضایا در زحمت می‌افتند، به دلیل عدم خدمت کافی عذرخواهی می‌کنیم و ان‌شاءالله که بتوانیم آنچه شایسته مردم فهیم و ولایتمدار شهرستان زهک هست را در خدمت آنها باشیم.
مطالبه حق تنفس
مردم سیستان امروز تنها یک خواسته روشن دارند: حق تنفس. حقی ابتدایی که امروز در غبار دفن شده است. آنها چشم‌انتظار اقدام جدی مسئولان، طرح‌های پایدار مقابله با ریزگردها، مدیریت منابع آبی و احیای هامون هستند؛ چرا که اگر ارتش خاک همچنان بی‌وقفه پیشروی کند، آینده‌ای خاکستری‌تر از امروز در انتظار سیستان خواهد بود.
انتهای پیام/
