اربعین، بغض عاشقان حسینی، اشکی که به قیام و عدالت پیوند خورده است
اربعین، میعادگاه دل‌سپردگان جاده‌های پرغبار، فرصتی است تا با نام حسین (ع) گره بخوریم و با یاد کاروان اسیران، بغض گلویمان را رها کنیم؛ بغضی که نه از سر ضعف، بلکه فریاد عدالت و انتقام خون شهیدان کربلاست.
به گزارش خبرگزاری تسنیم از بوشهر ای عاشقان اباعبدالله علیه‌السلام دل سپردگان جاده‌های پر غبار اربعین ، بگذارید امشب، دل‌هایمان را با نام حسین (ع) گره بزنیم و با یاد کاروان اسیران، بغض گلویمان را رها کنیم؛ بغضی که نشانه‌ای از سوز دل و عشقی بی‌حد به ساحت سیدالشهداست.
ای زائران! شما آمده‌اید تا فریاد عدالت باشید؛ اما مگر عدالت جز آن بود که حسین (ع) در کربلا جان داد؟ مگر عدالت جز آن بود که طفل شیرخواره‌اش را با تیر دشمن سر بریدند و زینب کبری (س)، در برابر خنده شمر، قامت خم نکرد و خطبه‌ای کوبنده خواند؟ شما وارثان این فریادید!
قرآن کریم در آیه 179 سوره آل‌عمران فرمود: «وَلا تَحسَبَنَّ الَّذِینَ قُتِلُوا فِی سَبِیلِ اللَّهِ أَمْواتًا بَلْ أَحْیَاءٌ…». ای زائر اربعین! بدان که حسین (ع) زنده است و خون او امروز در رگ‌های جبهه مقاومت می‌جوشد، در قلب تو می‌تپد، و در اشک‌های تو جاری است. این همان حیات جاویدان شهید است که در مسیر تاریخ، الهام‌بخش بیداری و ایستادگی شده است.
ای دل‌های داغدار! یاد بیاورید آن غروب غریب عاشورا را، وقتی زینب کبری (س) در میان شعله‌های خیمه‌ها ایستاد و با قامتی استوار، فریاد زد: «اَللّهُمَّ تَقَبَّل مِنّا هذا القَلیلَ مِنَ القُربان». این همان اوج عدالت‌خواهی بود؛ تسلیم نشدن در برابر باطل، ولو در دل اسارت و زیر سنگین‌ترین مصیبت‌ها. او نشان داد که ایمان و ایستادگی، حتی در سخت‌ترین شرایط، پیروزی نهایی را رقم می‌زند.
ای زائران خسته از راه! امشب در مسیر اربعین، وقتی پای بر خاک داغ می‌نهید و خستگی بر تن‌تان می‌نشیند، یادتان بیاید سرهای بریده‌ای را که بر نیزه‌ها در کوفه و شام گرداندند. یادتان بیاید کودکان یتیمی که از تشنگی ناله می‌زدند و تازیانه می‌خوردند. یادتان بیاید زینبِ غریب (س) را، که در دربار یزید با صدایی محکم و کلماتی استوار گفت: «فَکِد کَیْدَکَ وَ نَاصِب جُهدَکَ فَوَاللهِ لَا تَمحو ذِکرَنا». او با این کلام، نه تنها یاد عاشورا را جاودانه ساخت، بلکه راه آزادی‌خواهی را برای همیشه باز کرد.
ای عاشقان حسین! اربعین یعنی اشک بر آن مصیبت‌ها، اما اشکی که به قیام پیوند خورده است؛ نه اشکی برای تسلیم، بلکه برای آماده‌سازی قلوب برای مبارزه با ظلم.
اربعین یعنی دل دادن به خون شهیدان، اما دلی که به عدالت مهدوی گره خورده است؛ دل‌های که منتظر انتقام نهایی و برقراری عدل مطلق در جهانند.
اربعین یعنی با هر قطره اشک، بیعت کردن با حسین (ع) و عهد بستن برای یاری فرزندش مهدی (عج)؛ این بیعت، بیعت با آرمان‌های الهی است.
پس امشب، در دل تاریکی این جاده، زمزمه کنید: السلام علیک یا أبا عبدالله ما زائر عدالت توییم، ما در پی انتقام خون توییم، و ما منتظر آن روزیم که با مهدی تو، زمین پر از قسط و عدل شود…
ای زائر! اشکت را بریز، اما بدان که فردا وقت برخاستن است و باید برای تحقق آرمان‌های حسین (ع) تلاش کرد.
ای زائر! ناله کن، اما ناله‌ات را به فریاد عدالت بدل کن و با حضور در این راهپیمایی عظیم، ندای حق‌خواهی را سر بده.
ای زائر! عهد کن که اربعینت مقدمه ظهور باشد و حضورت، قدمی در مسیر بیداری و زمینه‌سازی برای ظهور منجی عالم باشد.
«اللهم اجعل محیانا محیا محمد و آل محمد، و مماتنا ممات محمد و آل محمد.»
یادداشت از: محمود خدری، تحلیل‌گر و فعال اجتماعی و فرهنگی استان بوشهر
انتهای پیام/
