بی‌ادعا روایتگر دردهاییم؛ تحلیل راهکارهای حمایت از خبرنگاران
۱۷ مرداد ماه، هر سال، نه تنها یادآور شهادت مظلومانه محمود صارمی، بلکه فرصتی برای بازاندیشی عمیق‌تر در مورد جایگاه رفیع خبرنگاری و رسالت خطیر قلم است.
به گزارش خبرگزاری تسنیم از یاسوج، محمدشفیع ربیعی، فعال رسانه‌ای در یاداشتی اختصاصی برای تسنیم نوشت:
خبرنگاران بی‌هیچ ادعایی، روایتگر دردهای جامعه، بازتاب‌دهنده دغدغه‌های مردم و چراغ آگاهی در مسیر پر پیچ و خم توسعه‌اند، آنان با تعهد و تلاشی بی‌وقفه واقعیت‌ها را به تصویر می‌کشند و به عنوان دیده‌بانان بیدار جامعه، پل ارتباطی میان مردم و مسئولان به شمار می‌روند و در این میان اگرچه صدای خبرنگار به اوج می‌رسد تا شنیده شود، اما متأسفانه دردهای عمیق و چالش‌های فراوان این قشر، غالباً در سکوت باقی می‌ماند.
روز خبرنگار، فرصتی مغتنم برای تجلیل از رسالت بی‌بدیل کسانی است که بی‌ادعا روایتگر رنج‌ها، سختی‌ها و امیدهای مردمان این سرزمین‌اند. آنان چراغ آگاهی را در دورافتاده‌ترین و محروم‌ترین نقاط زنده نگه داشته و در وادی تبیین، با جسارت قلم می‌زنند و گام برمی‌دارند.
در استان کهگیلویه و بویراحمد نیز خبرنگاران همواره در خط مقدم اطلاع‌رسانی، پیگیری مطالبات و بازتاب صادقانه مشکلات مردمی بوده‌اند. از تبیین وضعیت زیرساخت‌ها گرفته تا انعکاس صدای کشاورزان، کارگران و جوانان جویای کار، رد پای تلاش بی‌وقفه این قشر همیشه مشهود است.
اما این رسالت بزرگ، با چالش‌های کوچک و بزرگی روبروست که فعالیت حرفه‌ای و زندگی شخصی آنان را تحت‌الشعاع قرار می‌دهد:
یکی از اصلی‌ترین چالش‌های پیش روی خبرنگاران در استان، عدم همکاری و حمایت کافی از سوی برخی دستگاه‌ها و متولیان امر است که این عدم همکاری، گاه در قالب ندادن اطلاعات صحیح و به‌موقع، گاه در قالب برخورد نامناسب و حتی محدودیت دسترسی به منابع خبری، خود را نشان می‌دهد و این در حالی است که رسانه، نه تنها دشمن توسعه نیست، بلکه موتور محرکه آن است و همکاری با آن، به شفافیت، پاسخگویی و در نهایت، پیشرفت استان منجر خواهد شد.
بسیاری از خبرنگاران استان با مشکلات شدید معیشتی از جمله دستمزدهای ناکافی و عدم وجود امنیت شغلی مواجه‌اند، بخش قابل توجهی از آنان، با قراردادهای موقت و غیررسمی، بدون هرگونه پشتوانه حمایتی، بیمه و حقوق مکفی مشغول به فعالیت هستند.
این وضعیت، آینده شغلی و زندگی آنان را در هاله‌ای از ابهام قرار می‌دهد و عملاً تمرکز بر کار حرفه‌ای را دشوار می‌سازد، مسکن خبرنگاران نیز یکی از دغدغه‌های جدی و دیرینه است که با وجود وعده‌های مکرر، هنوز به سرانجام نرسیده است و چگونه می‌توان از خبرنگاری که نگران اجاره‌خانه، هزینه‌های درمان و معاش خانواده‌اش است، انتظار داشت با فراغ بال، جسارت و تمرکز کامل به رسالت حرفه‌ای خود بپردازد؟
توسعه پایدار استان و برون‌رفت از محرومیت‌ها، فارغ از حمایت همه‌جانبه از جامعه رسانه‌ای محقق نخواهد شد و این حمایت باید از جنبه‌های مختلف صورت پذیرد:
لازم است نهادهای مسئول، نگاه خود به رسانه را از یک ابزار صرف یا حتی تهدید، به یک شریک استراتژیک در مسیر توسعه تغییر دهند. شفافیت، همکاری فعال و ارائه اطلاعات دقیق به رسانه‌ها، می‌تواند به اعتمادسازی و مشارکت عمومی بیشتر منجر شود.
تصویب و اجرای قوانین حمایت از حقوق خبرنگاران، تضمین امنیت شغلی، تسهیل دسترسی به بیمه و حقوق مکفی از جمله گام‌های اساسی برای بهبود وضعیت معیشتی این قشر است، تشکل‌های صنفی نیز باید نقش پررنگ‌تری در پیگیری حقوق اعضای خود ایفا کنند.
توجه به نیازهای اساسی خبرنگاران از جمله مسکن و امکانات درمانی، می‌تواند دغدغه‌های آنان را کاهش داده و فضای مناسبی برای فعالیت حرفه‌ای آنان فراهم آورد.
برگزاری دوره‌های آموزشی مداوم و تخصصی، می‌تواند به ارتقای مهارت‌های حرفه‌ای خبرنگاران و بهبود کیفیت گزارش‌ها و تحلیل‌های آنان کمک کند.
فراتر از مراسمات سالانه، لازم است در طول سال نیز به طرق مختلف از زحمات و ایثار خبرنگاران تجلیل شود و قدردان تلاش‌های آنان در انعکاس واقعیت‌ها باشیم.
روز خبرنگار، نه تنها یک مناسبت تقویمی، بلکه فرصتی برای بازنگری در اصول حمایت‌ها و واقعی‌سازی نگاه حرفه‌ای به آموزه‌ها و سازوکارهای حمایت از این قشر خدوم است.
در این بین توقع می‌رود نهادهای مسئول، تنها به شعار و وعده بسنده نکنند و با حمایت‌های عملی و ملموس زمینه را برای فعالیت هرچه بهتر خبرنگاران فراهم آورند، چرا که توسعه هر جامعه‌ای در گرو روشنگری و آگاهی‌بخشی است و این مهم، جز با حضور پررنگ و حمایت همه‌جانبه از قشر خبرنگار، میسر نخواهد شد.
انتهای پیام /
